Μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας την Ενέργεια;

Οι δύο λόγοι για τους οποίους προωθείται, σήμερα, η αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων της Ελλάδας.

Είχαμε γράψει προχθές, ότι οι χώρες που αδυνατούν να προστατεύσουν τον εθνικό τους πλούτο, έναντι οιουδήποτε επίβουλου, τότε αυτός ο πλούτος δεν αποτελεί ευλογία αλλά κατάρα. Και τούτο διότι οι επίβουλοι θα πράξουν το παν για να τον υφαρπάξουν, εφόσον αντιμετωπίζουν ασθενή αντίσταση (σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα, βρίσκουν και ιδιοτελείς συμμάχους εντός της χώρας).
Άλλοι επομένως αποφασίζουν πώς θα αξιοποιηθεί ο πλούτος της χώρας, και επί του προκειμένου τα ενεργειακά αποθέματα στις ελληνικές θάλασσες. Αυτός είναι και ο λόγος, που από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’70, όπου οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν στα χέρια τους μελέτες με αδιάσειστα στοιχεία ύπαρξης υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια, τις έκρυβαν σε διπλοκλειδωμένα ερμάρια.
Άλλοτε, με δική τους απόφαση για να μη προκαλέσουν την απληστία των ισχυρών, οι οποίοι θα δρομολογούσαν πολιτικές εξελίξεις τέτοιες, ώστε να ρυθμίσουν τα πράγματα ευνοϊκά γι’ αυτούς. Άλλοτε, επειδή οι ισχυροί δεν επιτρέπουν την εκμετάλλευση του πλούτου των αδυνάμων χωρών. Και όταν αναλάβουν αυτοί, δίνουν κάποιο ποσοστό στους ιθαγενείς, που ορισμένες φορές είναι ψίχουλο. Το παράδειγμα της Νιγηρίας είναι το πλέον χαρακτηριστικό.
Στην Ελλάδα, υπάρχει πλέον κοινή πεποίθηση, πως τις αποφάσεις για την αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων μας, τις λαμβάνουν άλλοι. Και το αποφάσισαν τώρα, για δυο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι στα σημεία που βρίσκονται οι υδρογονάνθρακες το κόστος της εκμετάλλευσής τους είναι μεγάλο.
Οι ισχυροί θα αποφάσιζαν την εξόρυξή του, μόνον εάν η τιμή του πετρελαίου σταθεροποιείτο πάνω από τα 65 δολάρια το βαρέλι. Κάτι που συνέβη τα τελευταία μόλις χρόνια. Να υπενθυμίσουμε, πως ο ρωσικός προϋπολογισμός του 2003, προέβλεπε ότι η τιμή του πετρελαίου θα ανερχόταν στα 25 δολάρια το βαρέλι, από τα 22 που είχε το προηγούμενο έτος. Τότε όμως ακολούθησε η εκτίναξη της τιμής του, χωρίς να συμβεί κάποιο σημαντικό γεγονός που να την δικαιολογεί (η συμμετοχή του Ιράκ στην παγκόσμια παραγωγή, ήταν στο 2%, που καλύφθηκε από την αύξηση παραγωγής των χωρών του ΟΠΕΚ).
Ο δεύτερος λόγος, που οι ισχυροί αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τους υδρογονάνθρακες της ελληνικής επικράτειας, είναι ο περιορισμός της ευρωπαϊκής εξάρτησης από το ρωσικό αέριο. Θα πρέπει βέβαια ταυτόχρονα να εγκαταλείψει η Γερμανία, μετά τον απογαλακτισμό της από τις ΗΠΑ, τη ρωσική αγορά. Κι επειδή δεν είναι πρόθυμη, αλλά απεναντίας συνήψε και νέες συμφωνίες, εμπλεκόμαστε κι εμείς στις αμερικανογερμανικές συγκρούσεις.
Με δεδομένο το αντιγερμανικό πνεύμα που επικρατεί στην Ελλάδα -και δικαίως- η πολιτική των ΗΠΑ κατατείνει αφενός στην υποστήριξη κάθε πολιτικού λόγου που έχει αντιγερμανικό περιεχόμενο, αφετέρου στη σιωπή όσων δεν συμφωνούν. Αυτή είναι και η περίπτωση που αντιμετώπισε ο κ. Κ. Καραμανλής, ο οποίος μπορεί να θεωρεί πως είναι υπερβολικά όσα λέγονται για το ενδεχόμενο απόπειρας δολοφονίας του, αφήνει όμως στενούς συνεργάτες του να υποστηρίζουν πως «αμερικανικά συμφέροντα εκβίαζαν τον Καραμανλή», όπως δήλωσε ο κ. Γιάννης Βαληνάκης και επιβεβαίωσε ο κ. Β. Πολύδωρας.
Δεν είπε κάτι καινούργιο ο κ Βαληνάκης, αλλά έχει σημασία ότι τα είπε αυτός, ο οποίος ως υφυπουργός Εξωτερικών (ο μακροβιότερος σ’ αυτήν την θέση) μπορεί να επιβεβαιώσει αυτά που γράψαμε κι εμείς ως πληροφορίες.
Αποκάλυψε τις ασφυκτικές πιέσεις που δεχόταν από τον κ. Ματ Μπράιζα για τον αγωγό South Stream (του οποίου Μπράιζα η σύζυγος είναι η Τουρκάλα δημοσιογράφος που πρώτη αρθρογράφησε στον διεθνή Τύπο κατά της συμφωνίας Πούτιν-Καραμανλή για τον South stream. Λίγες ημέρες μάλιστα πριν από την υπογραφή της συμφωνίας! Ο αγωγός αυτός αχρηστεύει -ή περιορίζει δραστικά- τον ενεργειακό ρόλο της Τουρκίας. (Φρικτή συγκυρία: Την ημέρα που ξεσπούσαν οι φονικές πυρκαγιές στην Πελοπόννησο, ο κύριος Μπράιζα παντρευόταν την κυρία Zeyno στην Κωνσταντινούπολη, 23 Αυγούστου 2007).
Τα νέα στοιχεία, που δημοσίευσε η Real News, έρχονται να προστεθούν στην κατάθεση-φωτιά πρώην κορυφαίου υπουργού στον ειδικό ανακριτή, ο οποίος κατέθεσε ότι δέχθηκε συγκεκριμένες πιέσεις από τον τότε Αμερικανό πρέσβη κ. Ντάνιελ Σπέκχαρντ, λίγες ημέρες προτού υπογραφεί η διακρατική συμφωνία Ελλάδας - Ρωσίας για τον South Stream.
Η κατηγορία που προσήψε ο ανωτέρω κύριος προς την ελληνική κυβέρνηση ήταν πως «Προωθεί τα ρωσικά συμφέροντα. Έτσι δεν μπορούμε να βοηθήσουμε στα θέματα που μας θίγετε, όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το Κυπριακό, όταν εσείς προωθείτε τα ρωσικά συμφέροντα», είπε επί λέξει ο κ. Μ. Μπράιζα.
Αυτή είναι η ουσία των αποκαλύψεων του κ. Βαληνάκη, τις οποίες επιβεβαιώνει και ο κ. Πολύδωρας, μεταφέροντας τις συστάσεις του Αμερικανού πρεσβευτή κ. Σπέκχαρντ: «Τι σας έπιασε με τον South Stream;», ρώτησε ενοχλημένος τον Β. Πολύδωρα. «Θα είναι ένας ευνοϊκός διάδρομος για την Ελλάδα», απάντησε, στο ίδιο ύφος, ο Β. Πολύδωρας. «Όχι, δεν γίνεται αυτό. Καταλαβαίνετε, είναι γεωπολιτικό το ζήτημα», επέμεινε ο Σπέκχαρντ.
Επανερχόμαστε λοιπόν στον τίτλο του άρθρου: Μπορούμε να διαχειριστούμε μόνοι μας την Ενέργεια;
πηγή