Η Ευρωζώνη έχει μετατραπεί σε έναν ζουρλομανδύα, για εκείνους που θέλουν να πιστεύουν πως η Γερμανία δεν έχει σχέδιο. Όμως, επειδή η Γερμανία διολίσθησε στις ιστορικές της ηγεμονικές τάσεις και για τρίτη φορά αποδεικνύεται άκρως επικίνδυνη τόσο για την Ευρώπη, όσο και για τον εαυτό της, προσπαθεί να επιβληθεί στους υπόλοιπους λαούς και τα κράτη τα οποία θέλει υπό την πλήρη κατοχή και έλεγχό της, αγνοώντας πως στην πραγματικότητα κόβει το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται.
Η Γερμανία προτιμά να "βλέπει" πως αυτή τη στιγμή επιχειρεί στην άλωση πόρων και μεταφορά κεφαλαίων -για ασφάλεια- από την υπόλοιπη Ευρώπη προς τα δικά της ταμεία.
Ευελπιστεί πως θα κατορθώσει να συγκεντρώσει ικανό πλούτο και θα αντέξει οικονομικά και πολιτικά όταν η υπόλοιπη Ευρώπη γονατίσει.
Αυτή ακριβώς τη στιγμή, ευελπιστεί η προτεσταντική (δογματικά τιμωρητική για όλους εκτός από τον εαυτό της) Γερμανία, πως τα κράτη της Ευρώπης θα δεχθούν οικειοθελώς να μπούνε κάτω από την ομπρέλα και την προστασία της ισχυρής και αλώβητης Γερμανίας.
Όμως, η ιστορία διδάσκει πως οι λαοί μπορεί να ελέγχονται, αλλά τα συμφέροντα μπορούν να μεταβάλλουν σχεδιασμούς. Έτσι, κι ενώ οι πολιτικοί ηγέτες όλων των ευρωπαϊκών κρατών είτε επειδή είναι απολύτως ανεπαρκείς ως προσωπικότητες είτε επειδή έχουν επιλέξει να καλυφθούν στην γερμανική πρστατευτική αγκαλιά, αλλά κι επειδή η Γαλλία είναι σε τραγική πολιτική κατάσταση και ανίκανη να δημιουργήσει ισοδύναμη αντίδραση στην αλαζονική γερμανική πολιτική, επειδή η Αγγλία περιμένει την διάλυση για να καρπωθεί τα όποια οφέλη προκύψουν και τέλος επειδή οι ΗΠΑ θα (ξανα)αισθανθούν την απειλή της Γερμανίας απέναντι στα συμφέροντά τους στην γηραιά ήπειρο, θα δημιουργηθούν εντέχνως τάσεις για "λαϊκές επαναστάσεις" ή για ευθείες συγκρούσεις (που όμως δεν θα είναι νομισματικές).
Παρ' όλα αυτά, η Γερμανία αυτή τη στιγμή κάνει ένα τεράστιο λάθος εισβάλλοντας στην γεωπολιτική και γεωοικονομία της Ανατολικής Μεσογείου. Και το λάθος αυτό μπορεί μεν να εξυπηρετεί τις ΗΠΑ που έχουν τα δικά τους προβλήματα και δεν μπορούν αυτή την περίοδο να κινηθούν, αλλά -δυστυχώς για το Βερολίνο- αυτή η γερμανική θρασύτητα και αλαζονεία "ξυπνά" δυνάμεις περιφερειακές της Μεσογείου, οι οποίες αν και συνεργάζονται ιστορικά με την Γερμανία, είναι πολύ πιθανόν να θεωρήσουν πως έχουν την μοναδική ευκαιρία να γίνουν "αφεντικά" ή και ιδιοκτήτες της Αν. Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Αυτός λοιπόν θα είναι εκείνος ο σπινθήρας στην γεωπολιτική σκηνή, ο οποίος θα εκκινήσει πολύ ισχυρούς παίκτες, οι οποίοι παρατηρούν πάρα πολύ προσεκτικά τις εξελίξεις και θα τρέξουν να προλάβουν κινήσεις που θα τους θέσουν οριστικά εκτός παιχνιδιού.
Το γεωπολιτικό, λοιπόν, παιχνίδι της Γερμανίας (η οποία δεν έχει μάθει που πρέπει να σταματά όταν κερδίζει), μαζί με την προσωρινά αυτονομημένη από τις ΗΠΑ Τουρκία, θα είναι η αιτία της κατάρρευσης όχι μόνο της Ευρωζώνης, αλλά και της πανίσχυρης οικονομικά Γερμανίας (η Τουρκία θα ακολουθήσει την ιστορική της σύμμαχο Γερμανία στην καταστροφή, αφού ενώ γνωρίζει πως ο γεωπολιτικός χάρτης δεν είναι ασταθής και υπάρχει πάρα πολύ σοβαρή πιθανότητα οι ΗΠΑ να επαναπροσδιορίσουν τα συμφέροντά τους σε κάποιο καινοφανές κράτος -π.χ. Κουρδιστάν-, εγκαταλείποντας την Τουρκία σε μία ολοκληρωτική καταστροφή).
Και αυτή η κατάρρευση (κυρίως της Γερμανίας) δεν θα είναι απλώς ηχηρή, αλλά θα ξυπνήσει δυνάμεις που δεν θα έχουν καμία απολύτως διάθεση να υποχωρήσουν απέναντι σε οποιαδήποτε πρόκληση...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου