Θα πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά το ενδιαφέρον που δείχνουν σουνιτικά κεφάλαια (Κατάρ, Τουρκία) για οικονομική διείσδυση μέσω επενδύσεων στην πατρίδα μας, σε περιοχές όπως στο Ελληνικό και σε μαρίνες, σε συνεργασία με ημεδαπούς επιχειρηματίες. Και επειδή οι φύλακες πρέπει να έχουν γνώση ότι για τις επενδύσεις πρέπει να υπάρχουν κι άλλα κριτήρια, πέρα από τους αριθμούς, διαβάστε στη συνέχεια γα την διασύνδεση του Κατάρ, των Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας με φανατικές ένοπλες ισλαμικές ομάδες.
Επειδή πολλά λέγονται και ακόμα περισσότερα γράφονται τις τελευταίες ημέρες για επενδύσεις από το Κατάρ και την Τουρκία με την βοήθεια γνωστού επιχειρηματικού οικογενειακού ομίλου καλό είναι οι ενδιαφερόμενοι κυβερνητικοί και επιχειρηματίες να γνωρίζουν τα κάτωθι μέχρι να επανέλθουμε:
Η κυβέρνηση Ομπάμα υποκινούσε διακριτικά το Κατάρ και τα Εμιράτα να προμηθεύσουν οπλισμό τους Λιβύους επαναστάτες εναντίον του καθεστώτος Καντάφι. Όμως, κατά τους New York Times, πολύ σύντομα μετά από αυτές τις κινήσεις, οι Αμερικανοί είχαν αποδείξεις ότι τα όπλα αυτά δόθηκαν σε ακραίες Ισλαμικές ομάδες.
Σε πρωτοσέλιδο άρθρο της 6ης αυτού μηνός οι Τάϊμς μεταδίδουν ότι, «εντός μερικών εβδομάδων μετά από την έγκριση του σχεδίου που χορηγήθηκαν όπλα στους Λιβύους μέσω Κατάρ, την άνοιξη του 2011, ο Λευκός Οίκος άρχισε να πληροφορείται ότι τα όπλα αυτά πήγαιναν σε φανατικές Ισλαμικές ομάδες». Πηγές από το Υπουργείο Αμύνης των ΗΠΑ αποκάλυψαν στους Τάϊμς ότι οι παραλήπτες των όπλων ήταν «πιο αντιδημοκρατικοί, πιο σκληροί, πιο κοντά σε ακραία εκδοχή του Ισλάμ.»
Παράγοντες της Κυβέρνησης των ΗΠΑ ανέφεραν περαιτέρω ότι ο Λευκός Οίκος «ποτέ δεν έμαθε που κατέληξαν όλα τα όπλα» που αγοράσθηκαν από το Κατάρ και τα Εμιράτα και εάν έφθασαν στην Λιβύη. Οι Τάϊμς γράφουν ότι «μέρος του οπλισμού της Λιβύης κατέληξε στα χέρια μαχητών που συνδέονται με την αλ Κάϊντα στο Μάλι, στην κεντρική Αφρική, όπου ακραίες ομάδες που προωθούν την Τζιχάντ (ιερό πόλεμο), έχουν επιβάλει το Ισλαμικό Δίκαιο (Σαρία, Shariah) στο βόρειο τμήμα της χώρας, ενώ άλλο μέρος πήγε στην Συρία».
Δεν είναι η πρώτη φορά που η Κυβέρνηση Ομπάμα ταυτίζεται, άμεσα ή έμμεσα, με ξένα δίκτυα Τζιχάντ που πολεμούν καθεστώς στην Μέση Ανατολή, το οποίο οι ΗΠΑ θέλουν να ανατρέψουν.
Τον περασμένο Οκτώβριο οι Τάϊμς έγραφαν σε άρθρο τους ότι «τα πιο πολλά όπλα που παρείχαν η Σαουδαραβία και το Κατάρ σε ομάδες Σύριων στασιαστών, κατέληξαν σε ομάδες σκληρών Ισλαμιστών,» και αυτό παρόλο που τα όπλα αυτά στάλθηκαν με την έγκριση αλλά και με τον συντονισμό των ΗΠΑ.
Η Κυβέρνηση Ομπάμα ισχυριζόταν ότι υπήρχε διαδικασία ελέγχου, που τους επέτρεπε να διαλέξουν ποιες από τις πολλές και διάφορες, ανοργάνωτες, ομάδες Συρίων στασιαστών θα λάβουν βοήθεια, αλλά και να αποφύγουν τους χιλιάδες μαχητές υπέρ του Τζιχάντ, πολλοί εκ των οποίων μάχονται κάτω από το λάβαρο της αλ Κάϊντα.
Εξ αρχής όμως, αξιωματούχος της Αμερικανικής Κυβέρνησης είπε στην εφημερίδα Washington Post, ( 24 Ιουλίου 2012) [2], ότι η CIA είχε ελάχιστη γνώση για το ποιός ελάμβανε Αμερικανική βοήθεια, αλλά ούτε μπορούσε να ελέγξει που θα κατέληγε αυτή. Ο εν λόγω αξιωματούχος προσέθεσε ότι «στην προκειμένη περίπτωση, και χωρίς πρόσβάσεις στην Συρία, είναι δύσκολο να ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί [οι παραλήπτες].»
Τα παραπάνω αντικατοπτρίζουν εσωτερική διαμάχη στις ΗΠΑ, μεταξύ Κυβέρνησης και υπηρεσιών, αλλά αυτό που μένει είναι το γεγονός ότι οι “σύμμαχοι” των ΗΠΑ, όπως το Κατάρ και τα Εμιράτα δεν διστάζουν να οπλίσουν ακόμα και τις πιό φανατικές ομάδες Σαλαφιστών ή Ουαχαβιτών…
Γνωστός πλέον και ο ρόλος που ήδη διαδραματίζει και η Τουρκία, υποθάλπτοντας την δράση τρομοκρατικών στασιαστικών ομάδων στην Συρία, με βάσεις στο έδαφος της και την αμέριστη «συμπαράσταση» της κυβέρνησης Ερντογάν στους χασάπηδες «αγωνιστές της ελευθερίας», που πετσοκόβουν χριστιανούς, αλεβίδες, βασανίζουν πριν σκοτώσουν ιερείς, βεβηλώνουν χριστιανικές εκκλησίες κι εκτελούν εν ψυχρώ αμάχους και αιχμάλωτους Σύριους στρατιώτες.
Κατόπιν των ανωτέρω επισημάνσεων, αυτό που εν προκειμένω πρέπει να μας προβληματίσει για την επικαλούμενη στα σοβαρά δημοσιεύματα διασύνδεση του Κατάρ, των Εμιράτων και της Σ. Αραβίας με τις φανατικές ένοπλες ισλαμικές ομάδες, είναι το ενδιαφέρον που δείχνουν σουνιτικά κεφάλαια (Κατάρ, Τουρκία) για οικονομική διείσδυση μέσω επενδύσεων στην πατρίδα μας, όπως στο Ελληνικό και σε μαρίνες...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου