Οι διαδοχικές ήττες που έχουν καταγράψει τις είκοσι τελευταίες ημέρες οι Σύροι ισλαμιστές αντάρτες και οι μισθοφόροι, κυρίως Λίβυοι, στην Συρία από τον τακτικό Στρατό φαίνεται ότι οδηγεί την Δύση στην απόφαση δημιουργίας no-fly-zone, πρακτικά αεροπορικής επέμβασης, αλλά με μία ιδιομορφία, λόγω της ύπαρξης τυ ρωσικού παράγοντα και της ισχυρής συριακής αεράμυνας που στελεχώνεται από Ρώσους χειριστές:
Η no-fly-zone δεν θα αφορά συνολικά την Συρια, αλλά ένα μεγάλο τμήμα της, το οποίο υποτίθεται ότι ελέγχεται από τους ατνάρτες. Κατ'αυτό τον τρόπο οι δυτικοί ευελπιστούν ότι η Ρωσία δεν θα αντιδράσει σε πρώτη φάση, αλλά θα δοθεί η δυνατότητα στους αντάρτες να αναδιοργανωθούν χωρίς τον φόβο των αεροπορικών προσβολών και εν συνεχεία βέβαια να επεκτείνουν την δράση τους και στο υπόλοιπο κομμάτι της Συρίας.
Σε αυτό το πλαίσιο το αμερικανικό αεροπλανοφόρο "Αϊζενχάουερ" (CVN69) ξεκίνησε ασκήσεις στην Α.Μεσόγειο με σενάριο την επιβολή απαγόρευσης πτήσεων.
Η αμερικανική αεροπορική ισχύ, όπως οπωσδήποτε θα χρειαστεί και ένα δεύτερο αεροπλανοφόρο, εκτός και αν εμπλακεί άμεσα η Τουρκία, για να καταστεί δυνατή η επιβολή απαγόρευσης πτήσεων. Το ζήτημα είναι σε ποιες περιοχές θα επιβληθεί κάτι τέτοιο αναίμακτα, αφού η συριακή αεράμυνα με το S-300PMU2 καλύπτει το 80% της συριακής επικράτειας με εξαίρεση κάποια τμήματα ανατολικά.
Μην ξεχνάμε και την έμμεση προειδοποίηση της Ρωσίας μέσω της "Ισβέστια", ότι "τα τουρκικά μαχητικά θα καταρριφθούν σεν παπάκια στο λούνα παρκ" αν επιχειρήσουν να επιβάλλουν ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία. Και μάλλον "τα έλεγαν στη νύφη για να τ'ακούσει η πεθερά": Οι ΗΠΑ.
Αργά τη νύχτα, ο Τζον Μπρέναν, ανώτερος συμβουλος για θέματα τρομοκρατίας του αμερικανού προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, δεν απέκλεισε την πιθανότητα δημιουργίας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τμήματα της Συρίας, τα οποία φαίνεται ότι όλο και περισσότερο ελέγχονται από τις αντικυβερνητικές δυνάμεις. Την ίσια στιγμή και ο Ν.Σαρκοζί ζήτησε από τον Φ.Ολάντ να επέμβει στη Συρία (η Συρία είναι πρώην γαλλική αποικία.
«Να είστε σίγουροι ότι διάφορες επιλογές που εμφανίζονται στον τύπο, και μερικές φορές προωθούνται, είναι ζητήματα που η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών τα εξετάζει πολύ προσεκτικά, προσπαθώντας να κατανοήσει τις συνέπειες, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα», είπε ο Τζον Μπρένναν.
Αρκετοί Ρεπουμπλικανικοί κριτικάρουν τους χειρισμούς Ομπάμα στο πρόβλημα της Συρίας και υποστηρίζουν την εφαρμογή μιας διεθνούς ζώνης απαγόρευσης πτήσεων για να αποκλείουν τις επιθέσεις των συριακών μαχητικών, και ζητούν τον ταχύτατο εξοπλισμό των δυνάμεων της αντιπολίτευσης που μάχονται να ανατρέψουν τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ και φαίνεται ότι ευρισκόμενος στην τελική ευθεία για τις προεδρικές εκλογές ο Μ.Ομπάμα χρειάζεται μια επίδειξη της δύναμης των ΗΠΑ για να "κλειδώσει" την νίκη
Οι Ηνωμένες Πολιτείες μέχρι στιγμής δίνουν όπλα όχι απ'ευθείας και όχι αμερικανικά, αλλά μέσω των αραβικών χωρών του Κόλπου που στηρίζουν τους ισλαμιστές, όπως το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η Σαουδική Αραβία κλπ.
Εν τω μεταξύ η υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον πρόκειται να έχει συνομιλίες στην Τουρκία το Σάββατο για το συριακό ζήτημα.
Τη σιωπή του αποφάσισε να σπάσει ο Νικολά Σαρκοζί ζητώντας την άμεση επέμβαση της διεθνούς κοινότητας στη Συρία, η οποία όπως δηλώνει εξελίσσεται σε «νέα Λιβύη» και γι' αυτό «ίσως χρειάζεται μία διεθνη στρατιωτική επιχείρηση». Σε τηλεφωνική συνομιλία του με τον πρόεδρο του Εθνικού Συριακού Συμβουλίου(CNS) και επικεφαλής της συριακής αντιπολίτευσης, Αμπντελ Μπάσετ Σάιντα την Τρίτη, όπως μάλιστα δήλωσαν και σε κοινό τους ανακοινωθέν, οι δύο άντρες διαπίστωσαν σύγκλιση των απόψεων τους επί του θέματος.
Στην πρώτη του δημόσια πολιτική παρέμβαση μετά την ήττα του στις προεδρικές εκλογές της 6ης Μαΐου, ο Σαρκοζί,ο οποίος είχε αναλάβει την πρωτοβουλία της διεθνούς στρατιωτικής επέμβασης που εστάλη το Μάρτιο του 2011 στη Λιβύη και η οποία οδήγησε στην πτώση του καθεστώτος Καντάφι, υποστηρίζει ότι η στρατιωτική επέμβαση είναι η μόνη που ίσως δώσει ένα τέλος στις εμφύλιες συγκρούσεις της Συρίας.
Σύμφωνα μάλιστα με δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας Le Parisien στα τέλη Ιουλίου, η πολιτική του διαδόχου του στο συγκεκριμένο ζήτημα είχε σχολιαστεί αρνητικά από τον ίδιο. «Μου άσκησαν δριμύτατη κριτική για τη Λιβύη, εγώ όμως τουλάχιστον έκανα κάτι. Έπρεπε να είναι πολύ πιο σκληρός (σ.σ.: ο Φ.Ολάντ) με το καθεστώς της Δαμασκού, πολύ πιο σκληρός», φέρεται να έχει δηλώσει ο πρώην πρόεδρος, γεγονός που διαψεύστηκε από τον κύκλο του, σίγουρα όμως ελήφθη υπ' όψιν από την κυβέρνηση Ολάντ.
Το ενδεχόμενο της επέμβασης δεν έχει αποκλειστεί από τον πρόεδρο Ολάντ, πάντα όμως υπό την αιγίδα του ΟΗΕ κάτι που αποκλείεται να υπάρξει.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου