Όθων Ιακωβίδης
Βρισκόμαστε τρείς βδομάδες πριν από την ημέρα των (κατ' ουσία, επαναληπτικών) εκλογών, μετά την σεισμική λαϊκή ετυμηγορία της 6ης Μάη, που σηματοδότησε την έναρξη της “Νέας Μεταπολίτευσης”.
Ο παντοκράτωρ του καθεστώτος πολιτικού μας συστήματος, το κόμμα του “Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος”, το πάλαι ποτέ πανίσχυρο Πα.Σο.Κ που, κατά τη διάρκεια της “μεταπολίτευσης”, κυριάρχησε και κυβέρνησε την Ελλάδα, περισσότερα από 20 χρόνια (συνοδηγόντας την, μαζί με τους άλλους συνοδοιπόρους του, στην καταστροφή), “πνέει τά λοίσθια” και ετοιμάζεται, κάτω από το βάρος των πολιτικών εγκλημάτων του, να μπεί στο οστεοφυλάκειο της ιστορίας, μετά την απώλεια της “σοσιαλιστικής ψυχής” του, της πολιτικής ταυτότητάς του και της στοιχειώδους αξιοπιστίας του προς την κοινωνία.
Καθώς το Πα.Σο.Κ κατείχε, όλα αυτά τα χρόνια τον χώρο της ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ, λεηλατώντας (με την Αριστερή ρητορεία του) σημαντικό μέρος της Αριστεράς, η καρατόμηση τού ενός κεφαλιού τού κυβερνητικού δικομματικού τέρατος της Σκύλλας και Χάρυβδης (των Πα.Σο.Κ/ΝΔ), λογικό είναι να έχει δημιουργήσει ένα κενό στη οριζόντια διαστρωμάτωση του πολιτικού σκηνικού που (χονδρικά), καθορίζεται σχηματικά ως εξής:
ΑΚΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ – ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ – ΔΕΞΙΑ – ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ.
Το κενό αυτό, δημιουργεί μία ανισορροπία στο καθεστώς πολιτικό σύστημα, καθώς είναι δεδομένο (βάσει των ως σήμερα λαϊκών επιλογών που εκφράζονται σε όλες τις βουλευτικές εκλογές της “μεταπολίτευσης”) πως ο λαός δίνει την εξουσιοδότησή του για σχηματισμό κυβέρνησης, ΜΟΝΟ σε κόμματα που βρίσκονται μέσα στα πλαίσια που οριοθετούνται από την ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ως την ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ, καθώς ο χώρος αυτός είναι, ποσοτικά, ο κυρίαρχος του πολιτικού εκκρεμούς, διότι πάντοτε αυτός δίνει κυβέρνηση, με την εσωτερική μετακίνηση του κέντρου του προς τα “Αριστερά” ή προς τα “Δεξιά”.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι δυνατόν, να αγνοεί αυτή την απλή/απλούστατη πραγματικότητα που τη γνωρίζει και ο κάθε (έστω και ελαφρώς καθυστερημένος) πολίτης.
Πώς εξηγείται η εμμονή του στην προβολή της “Αριστερής” ταυτότητάς του, που περιχαρακώνει έτσι το κόμμα αυτό έξω από τα όρια της “Κεντρο/Αριστεράς”, αντί να επιδιώξει το αντίθετο (το οποίο θα το βοηθήσει να καταλάβει την κυβερνητική εξουσία) ;;;
Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ βαδίζει προς τον αντίθετο δρόμο, από αυτόν που οδηγεί στην κατάληψης της κυβέρνησης, στόχο που διακηρύσσει ότι θέλει;;;
Δύο απαντήσεις υπάρχουν στο ερώτημα:
· Ή είναι ειλικρινής και θέλει να φέρει στην κυβέρνηση την Αριστερά (καί όχι την Κεντρο-Αριστερά) εκμεταλλευόμενος το αντι-Μνημονιακό μένος και θυμό της Ελληνικής κοινωνίας.
· Ή δεν θέλει να κυβερνήσει και επειδή δεν μπορεί να το πεί, το αποκλείει ζητώντας μανιωδώς το ακατόρθωτο. Η πρακτική αυτή, δεν είναι άγνωστη στα πολιτικά παιχνίδια. Το ίδιο κάνει και το ΚΚΕ ζητώντας ψήφο υπέρ της εγκαθίδρυσης του κομμουνισμού στην Ελλάδα, το ίδιο έκανε και ο Κώστας Καραμανλής ζητώντας ψήφο από τους (ανυποψίαστους για το έγκλημα, τότε)πολίτες, προκειμένου να τους μειώσει το βιοτικό τους επίπεδο.
Την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ διαχειρίζεται έτσι το αποτέλεσμα της 6ης Μάη, στο άλλο στρατόπεδο , επιχειρείται απεγνωσμένα μία συσπείρωση της Κεντρο-Δεξιάς , προκειμένου η Σκύλλα/ΝΔ, το άλλο κεφάλι του κυβερνητικού δικομματικού τέρατος, να μπορέσει να σταθεί στα πόδια του, μετά το θανατηφόρο χτύπημα που του έδωσε κι αυτού ο λαός και το έχει να σέρνεται σε πρωτόγνωρα, γι' αυτό, επίπεδα αδυναμίας.
Εμείς, οι κομματικά ακαπίστρωτοι πολίτες, που έχουμε βαρεθεί και σιχαθεί τα ολούθε παιζόμενα κομματικά τερτίπια, δεν είμαστε διατεθειμένοι να γίνουμε, ακόμη μία φορά, παθητικά υποχείρια κανενός κόμματος, καθώς έχουμε δεί και καταλάβει πολύ καλά πως όλα έχουν μερίδιο (άλλα μεγαλύτερο και άλλα μικρότερο) στην καταστροφή που ζούμε.
Αντιλαμβανόμενοι ότι μπήκαμε στην εποχή της “Νέας Μεταπολίτευσης”, κατά την οποία η κοινωνία απαιτεί να κάνει ένα βήμα εμπρός προς την κατάκτηση της ευζωίας της, πρέπει να δείξουμε ότι έχουμε πάψει να αποτελούμε πιόνια του κομματικού παιχνιδιού που στήνει το καθεστώς πολιτικό σύστημα.
Είμαστε αποφασισμένοι να γίνουμε εμείς ο παίκτης και να κάνουμε δικά μας πιόνια τούς μέχρι χθές παίκτες του πολιτικού παιχνιδιού, τα κόμματα.
Παίρνουμε, λοιπόν, το παιχνίδι στα χέρια μας και τα κινούμε εμείς σαν πιόνια, έτσι, ώστε να υποταχθούν και να υπηρετήσουν, επί τέλους, τη δική μας βούληση, που σχηματίζεται έξω από την Βουλή τους.
Αυτή τη στιγμή, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη, ο ΣΥΡΙΖΑ (και από κοντά οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ) αποτελούν τα πιό δυνατά πιόνια για τον αποκεφαλισμό και του δεύτερου κεφαλιού του δικέφαλου κυβερνητικού τέρατος της Σκύλλας και Χάρυβδης, αυτού της Σκύλλας/ΝΔ .
Αυτό είναι απαραίτητο για να ανοίξει ο δρόμος της δραπέτευσής μας από την αιχμαλωσία των Μνημονίων, όπως δείχνουν και οι εξελίξεις στη διεθνή σκηνή, όπου βλέπουμε, μετά τα αποτελέσματα της 6ης Μάη, τις Ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες να κάνουν ένα βήμα πίσω από την “τιμωρητική” στάση για τους Έλληνες, που είχαν πριν λίγες μέρες, επί των “υποταχτικών” κυβερνήσεών μας.
Μετά, αρχίζει το κυρίως έργο της “Νέας Μεταπολίτευσης”, που είναι η ανόρθωση της Οικονομίας μας και η αναζωογόνηση της κοινωνίας μας.
Προϋπόθεση γι' αυτές τις κατακτήσεις, αποτελεί η απαλλαγή της Δημοκρατίας μας από τις αλυσίδες που της πέρασε η “κομματοκρατία”, οριζόμενη σαν “πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει πάντοτε το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος”.
Τις αλυσίδες, που δημιούργησε το “βαθύ κράτος” της Ελλάδας της κομματοκρατίας, μέσα στο οποίο έπνιξαν τις ζωές μας και επιχειρούν να πνίξουν και το μέλλον μας.
Το ένα κεφάλι το κόψαμε την 6η Μάη. Πάμε δυνατά για το δεύτερο.
Τότε θα ανοίξει ο δρόμος για μία “βαθειά τομή” στο Σύνταγμα, που θα φέρει πραγματικά και όχι ψευδεπίγραφα (όπως ως σήμερα)“τον λαό στην εξουσία”
πηγή
Δημοσίευση σχολίου