Η πιθανότητα μιας εξέγερσης ή επανάστασης στο σαουδαραβικό βασίλειο είναι μικρή, εκτιμούν αναλυτές στην Ουάσινγκτον, την παραμονή των εκκλήσεων για διαδηλώσεις, τονίζοντας τις τεράστιες επιπτώσεις που οι ταραχές στη Σαουδική Αραβία, θα μπορούσαν έχουν στην παγκόσμια οικονομία. Ο μεγαλύτερος παραγωγός πετρελαίου στον κόσμο, που επιτυχημένα καλλιέργησε τη διαφορά του με τις υπόλοιπες αραβικές κοινωνίες,
έχει επίσης με αυτές και πολλά κοινά σημεία. Όπως η Αίγυπτος ή η Τυνησία, η Σαουδική Αραβία έχει πολλούς νεαρούς στην ηλικία πολίτες–το 38% των Σαουδαράβων είναι 14 ετών ή και λιγότερο, σύμφωνα με τα στοιχεία της CIA. Όπως και οι άλλοι νέοι Άραβες, η σααουδαραβική νεολαία χρησιμοποιεί όλο και περισσότερο ιστοτόπους κοινωνικής δικτύωσης. Μέσω του Facebook οργανώθηκαν οι διαδηλώσεις την περασμένη εβδομάδα στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Μέσω Facebook έγιναν εκκλήσεις για μια “Ημέρα της Επανάστασης” την Παρασκευή. Μέσω Facebook πάντα επικρίνονται οι γερασμένοι πρίγκιπες της χώρας.
Τα έσοδα από το πετρέλαιο είναι άνισα κατανεμημένα στην κοινωνία, καταδικάζοντας περίπου το 40% του πληθυσμού σε σχετική φτώχεια. Η αύξηση των τιμών, κυρίως των τροφίμων, επιδείνωσε τις απογοητεύσεις.
Η σταθερότητα που παρατηρείται μέχρι σήμερα προέρχεται από την ικανότητα που δείχνει η μοναρχία να “κρατά” τη χώρα, “διαχειριζόμενη” ταυτόχρονα τη θρησκευτική εξουσία, την οικονομική βοήθεια, αλλά και τη σιδερένια γροθιά των υπηρεσιών ασφαλείας. ”Οι περισσότεροι άνθρωποι που είναι δυσαρεστημένοι με όσα συμβαίνουν στη χώρα και τη δράση της κυβέρνησης, δεν κατευθύνουν την οργή τους εναντίον του βασιλιά ή της βασιλικής οικογένειας. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά” με τις περιπτώσεις Μπεν Άλι, Μουμπάρακ και Καντάφι, σημειώνει για το Γαλλικό Πρακτορείο ο Κρίστοφερ Μπουσέκ του Ιδρύματος Carnegie.
Οι απλοί πολίτες θέλουν περισσότερη πολιτική ελευθερία και διαφάνεια, επιμένει, αλλά “κανείς δεν κάνει έκκληση για επανάσταση”. Μια άποψη που συμμερίζεται ο Αντονι Κόρντεσμεν, διευθυντής στρατηγικών μελετών στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών μελετών (CSIS), παρά τους πολλούς παράγοντες κινδύνου.
Ο ειδικός απαριθμεί για το Γαλλικό Πρακτορείο τα σενάρια για μια πιθανή κρίση: εντάσεις μεταξύ σιιτών και σουνιτών, κακοδιαχείριση του προσκυνήματος στη Μέκκα, σκάνδαλο που εμπλέκει τη βασιλική οικογένεια, κρίση διαδοχής. ”Τίποτα από αυτά δεν είναι πολύ πιθανό”, λέει, τονίζοντας μάλλον τα 36 δισεκατομμύρια δολάρια των δημοσίων δαπανών που μόλις αποφάσισε ο βασιλιάς Αμπντάλα με την ελπίδα του μετριασμού των εντάσεων.
Η μοναρχία, λέει ο Κόρντεσμαν, “δεν κάλυψε απλά το πρόβλημα με τα χρήματα. Οι ανακοινώσεις προστέθηκαν σε μαζικές κοινωνικές δαπάνες την τελευταία δεκαετία. Δημιούργησαν θέσεις εργασίας, οικονομική δραστηριότητα. Φρόντισαν για την εκπαίδευση, την υγεία και τις υπηρεσίες που παρέχονται από την κυβέρνηση. Αυτό δεν τους παρέχει ασυλία (σε μια μείζονα κρίση), αλλά εργάστηκαν πολύ καλά”. Μια αποσταθεροποίηση της Σαουδικής Αραβίας, η οποία παράγει το ένα βαρέλι πετρελαίου από τα τέσσερα που παραδίδονται σε όλον τον κόσμο, θα μετέτρεπε “τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος”, εκτιμά ο Τζορτζ Φρίντμαν σε ανάλυση της ιδιωτικής εταιρείας Stratfor. Η απότομη αύξηση των τιμών της ενέργειας θα ήταν σίγουρα καταστροφική για την παγκόσμια οικονομική ανάκαμψη.
Σύμφωνα με τον βρετανό υπουργό Άλαν Ντάνκαν, η τιμή του βαρελιού του αργού πετρελαίου (105 δολάρια Τετάρτη) θα μπορούσε να φτάσει τα 250 δολάρια αν εξτρεμιστές βομβάρδιζαν τις δεξαμενές, τους πετρελαιαγωγούς και τα αποθεματικά της Σαουδικής Αραβίας.
“Ο τύπος της κερδοσκοπίας που θα προκύψει από τις διαταραχές στη Σαουδική Αραβία ή το Ιράν (…) θα προσθέσει και τη μη προβλεψιμότητα, διότι οι εταιρείες θα αρχίσουν να αποθηκεύουν πετρέλαιο”, παρατήρησε στα τέλη Φεβρουαρίου ο Μάικλ Λεβί, του Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), σε άρθρο του στους Financial Times με τίτλο “Προετοιμαστείτε για μια νέα Σαουδαραβική πετρελαϊκή κρίση”.
Ελευθεροτυπία
ΠΗΓΗ
Ελευθεροτυπία
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου