Φαίνεται παράλογο, απίθανο, εξωπραγματικό. Πως είναι δυνατόν το καθεστώς Καντάφι στην Λιβύη να συνεργάζεται με τους Ισραηλινούς? Και όμως αυτό το απίστευτο , ισχυρίζεται ότι συμβαίνει, σε δημοσίευμά της σοβαρή ημερήσια εφημερίδα του Ισραήλ και ακόμη ένα Ισραηλινό site. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας εξετάσουμε αν το απίθανο είναι πιθανόν. Με τίτλο «Al Jazeera: Ισραηλινή εταιρεία προμήθευσε μισθοφόρους στον Καντάφι» και υπότιτλο «Το αραβικό δίκτυο ισχυρίζεται ότι εταιρεία που ανήκει σε Ισραηλινό απόστρατο Υποστράτηγο βοηθά τον Λίβυο δικτάτορα να αναχαιτίσουν από κοινού το ριζοσπαστικό Ισλάμ» δημοσιεύθηκε πράσφατα στην Ισραηλινή εφημερίδα Maariv ανυπόγραφο άρθρο, πρακτορειακής προέλευσης, σχετικά με το ενδεχόμενο ανάμιξης του Ισραήλ στην αποστολή μισθοφόρων στη Λιβύη. Το δημοσίευμα ξεκινά με το κάτωθι ερώτημα: «Είναι πράγματι το Ισραήλ αναμεμιγμένο, έστω και έμμεσα, στην αποστολή 50.000 μισθοφόρων, προς ενίσχυση του δικτάτορα της Λιβύης;», όπως ισχυρίζεται το δίκτυο Al Jazeera?
Σύμφωνα λοιπόν με το δημοσίευμα, που μέχρι τώρα δεν υπάρχει οιοσδήποτεσχολιασμός από πλευράς Ισραήλ, στην λήψη της σχετικής απόφασης είχαν ανάμιξη τόσο ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου όσο και άλλοι Ισραηλινοί αξιωματούχοι. Η Ισραηλινή εταιρεία, για την οποία δεν αποκαλύπτεται το ονομά της έλαβε ως αμοιβή για τις υπηρεσίες της, το τεράστιο ποσό των 5 δις δολαρίων, χωρίς να διευκρινίζεται αν συμπεριλαμβάνεται και η αμοιβή των μισθοφόρων.
Τι συμβαίνει και το Ισραήλ, έστω και ανεπίσημα «έδωσε» την έγκριση στην εταιρεία να βοηθήσει τον εχθρό και επί δεκαετίες φανατικό επικριτή του, τον Καντάφι και το καθεστός του? Το κίνητρο για την «ισραηλινή έγκριση», είναι ο φόβος και η εκτίμηση της κυβέρνησης του Ισραήλ, ότι η πτώση του Καντάφι ενδέχεται να οδηγήσει στην ανάδειξη Ριζοσπαστικής Ισλαμικής κυβέρνησης στην Τρίπολη, τύπου Ιράν, κάτι που δεν θα ήθελε επουδενί το Ισραήλ στην γειτονιάς του. Έτσι ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας, Εχούντ Μπαράκ και ο Υπουργός Εξωτερικών, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, συνεδρίασαν στις 18 Φεβρουαρίου και αποφάσισαν την επιστράτευση Αφρικανών μισθοφόρων που θα πολεμούσαν στο πλευρό του Καντάφι. Στη συνεδρίαση αυτή παρέστησαν επίσης ο επικεφαλής των υπηρεσιών στρατιωτικών πληροφοριών (ΑΜΑΝ) του Ισραήλ, Υποστράτηγος Αβίβ Κοχάβι, και ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Βόρειας Αφρικής του ΥπΕξ Σαλόμ Κοέν και αποφασίστηκε να ζητηθεί από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας (τον Ισραηλινό απόστρατο Υποστράτηγο) να βοηθήσει μονάδες μισθοφόρων από την Κένυα, την Νιγηρία, το Τσάντ, το Μάλι, την Σενεγάλη και το Σουδάν να εισέλθουν στη Λιβύη. Οι ομάδες αυτές, εντός της Λιβύης θα τάσσονταν υπό τις εντολές του επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών της Λιβύης, Αμπντουλάχ Σανούσι. Στην συνάντηση αυτήο Υπτγος Κοχάβι εξέθεσε τα «φονταμενταλιστικά και θρησκευτικά χαρακτηριστικά» της επανάστασης της Λιβύης, καθώς και την ανάμιξη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (MuslimBrotherhood) στην χώρα, και κυρίως στην Βεγγάζη. (Ο Καντάφι καταγγέλει συνέχεια στις συνεντεύξεις του, την ανάμιξη της Αλ Κάιντα στις εξεγέρσεις) Έτσι εκτιμήθηκε ότι ο κίνδυνος για την ανάληψη της διακυβέρνησης της Λιβύης από ριζοσπαστικά – φανατικά θρησκευτικά στοιχεία και οργανώσεις ήταν πολύ πιθανός σε περίπτωση πτώσης του Καντάφι και αποφασίστηκε να συνδράμουν άμεσα το καθεστώς Καντάφι με κάθε τρόπο.
Στο πλαίσιο αυτής της εκτίμησης, συνεχίζει το άρθρο,πραγματοποιήθηκε μία νέα συνάντηση σε στρατιωτική βάση στην πρωτεύουσα του Τσαντ μεταξύ Ισραηλινών αξιωματούχων, περιλαμβανομένων από Ισραηλινής πλευράς ενός ταξίαρχου ε.α., ενός πρώην Υπουργού Εξωτερικών και ενός τέως πρέσβη αφενός και από πλευράς Λιβύης του επικεφαλής της Υπηρεσίας Πληροφοριών Αμπντουλάχ Σανούσι και άλλων υποστηρικτών και αξιωματούχων πιστώντου Καντάφι αφετέρου.Εκει ο Σανούσι ζήτησε από την ισραηλινή εταιρεία, που ‘συνεργάζεται’ με Αφρικανούς μισθοφόρους και με στρατιωτικούς εκπαιδευτές και συμβούλους, να ενισχύσει τον Καντάφι με μισθοφορικές μονάδες και ιδίως με μονάδες που έχουν εκπαιδευτεί σε μάχες σε αστικές περιοχές. Συμφωνήθηκε επίσης η μεταφορά των μονάδων στο Τσαντ και εν συνεχεία σε επιλεγμένες περιοχές της Λιβύης. H συμφωνία έκλεισε και οι μισθοφόροι που στρατολογήθησαν και εστάλησαν στην Λιβύη και είναιεφοδιασμένοι (σύμφωνα με την ¨πηγή¨) με ρωσικά, αμερικανικά, βρετανικά και ισραηλινά όπλα (π.χ. Καλάσνικοφ και Ταβόρ[2]) υπολογίζονται ότι είναι περίπου 50.000!!
Επίσης, ως αντάλλαγμα οι εκπρόσωποι του καθεστώτος Καντάφι παρείχαν στην ισραηλινή εταιρεία και κατ’ επέκταση στο Ισραήλ,εγγυήσεις για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων από κοιτάσματα της Λιβύης, μετά την καταστολή της επανάστασης εναντίον του Καντάφι. Παράλληλα, οι Λίβυοι δεσμεύθηκαν να υπογράψουν με την Ισραηλινή εταιρεία συμφωνία για την αναδιάρθρωση των ενόπλων δυνάμεων και των υπηρεσιών ασφαλείας της χώρας. Οι εκπρόσωποι του Λίβυου Προέδρου δεσμεύθηκαν επίσης να επιτρέψουν στην εταιρεία να πραγματοποιεί ανεμπόδιστα επιχειρήσεις από τα εδάφη της Λιβύης κατά γειτονικών εχθρικών χωρών. Εδώ να τονισσθεί ότι το δημοσίευμα αναφέρει , ότι το περιεχόμενο της μετάδοσης του al Jazeera δεν έχει επαληθευθεί από καμία ισραηλινή πηγή.
Αν και το δημοσίευμα δεν έχει επαληθευθεί από Ισραηλινής πλευράς, κάτι βεβαίως λογικό και αναμενόμενο, εν τούτοις έχει επαληθευθεί η παρουσία μισθοφόρων στην Λιβύη, οι οποίοι μάχονται με το Κανταφικό καθεστώς εναντίον των εξεγερμένων της Λιβύης. Αυτοί στρατολογήθηκαν,εκαπιδεύτηκαν, οργανώθηκαν σε Μονάδες και οδηγήθηκαν στην Λιβύη από κάποιους, που έχουν γνώση του αντικειμένου και είναι επαγγελματίες. Το ότι υπάρχει ο κίνδυνος η επανάσταση στην Λιβύη και όχι μόνο εκεί αλλά και στις άλλες χώρες της Β. Αφρικής, να οδηγήσει στην εξουσία ακραίες φονταμενταλλιστικές οργανώσεις (τύπου Χαμάς, Χεζμπολλάχ κλπ) ή ακραίες ισλαμιστικές οργανώσες (τύπου Ιράν) στην εξουσία είναι δεδομένο. Το ότι ο Καντάφι είναι αποφασισμένος να πουλήσει ακριβά το τομάρι του και δεν είναι Μπεν Αλι της Αλγερίας, ή Μουμπάρακ της Αιγύπτου (που έφυγε με το παράπονο ότι τον πούλησαν οι φίλοι του οι Αμερικανοί) και αυτό είναι κάτι από παραπάνω δεδομένο και βλέπουμε τις τελευταίες εξελίξεις. Ε τότε γιατί οι Ισραηλινοί να μην συνδυάσουν το τερπνόν (δηλαδή το χρήμα, τα πετρέλαια, βάσεις εξορμήσεως ) μετά του ωφελίμου (αποφυγή μιας εξτρεμιστικής-φονατμενταλιστικής κυβέρνησης στην γειτονιά του? Και δεν έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τους Αμερικανούς, οι οποίοι τηνμεγιστοποίηση των κερδών τους στη Λιβύη. Και ο τρόπος με τον οποίο θα το πετύχουν, πιστεύουν πως είναι ο εμφύλιος πόλεμος. Προς αυτό το σκοπό συντείνουν δυο παράγοντες: Ο ένας είναι η φύση του καθεστώτος του Καντάφι ( ο οποίος είναι απρόβλεπτος και μη χειραγωγήσιμος δικτάτορας). Ο άλλος είναι μια επιθυμία να διαιρέσουν και να εξασθενήσουν τη Λιβύη.Ο δε Καντάφι πάντα επεδίωκε την διαίρεση των Λίβυων. Πολλοί πίστευαν πως θα ξεκινήσει εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των γιων του, ή κάποιων στρατηγών, με την αποχώρηση του Καντάφι. Υπάρχει πάντα και ο κίνδυνος για έναν εμφύλιο σπαραγμό μεταξύ φυλών, εθνοτήτων κλπ. Έτσι φαίνεται που θα καταλήξει η κατάσταση. Μια χώρα διαιρεμένη, άρα εξασθενημένη και φυσικά απόλυτα ελεγχόμενη από την Δύση (ΗΠΑ και ΕΕ) και Ανατολή (Ισραήλ ). Εκτός και πάλι αλλάξουν όλα τα δεδομένα, οπότε θα υπάρξει επανασχεδιασμός από τους επικυρίαρχους. Τα ίσια ανάποδα, που λέει και το τραγούδι και το Βαλς των καταραμένων στην Αφρική και Μ. Ανατολή.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου