Ν. Δένδιας: ο επηρμένος δελφίνος σε κρίση ταυτότητας και τακτικής.

Επί τέσσερα χρόνια ως υπουργός Εξωτερικών, ο Νίκος Δένδιας, είχε μετατρέψει το κρατικό αεροσκάφος σε ιδιωτικό, ταξιδεύοντας ανά τον πλανήτη. Υπέγραψε δύο κακές συμφωνίες, μία μερικής οριοθέτησης ΑΟΖ με την Αίγυπτο και μία με την Ιταλία , τις οποίες επικαλούνται άλλες χώρες στο παρασκήνιο για να περιορίσουν ή και να εξαφανίσουν την επήρεια των ελληνικών νησιών. Γιατί όλοι γνωρίζουν ότι στη συμφωνία με την Αίγυπτο “χάθηκαν” χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα εξαιτίας της μειωμένης επήρειας που δέχθηκε για την Κρήτη, γύρω στο 45%.

΄Πλέον ως υπουργός Άμυνας, ο Ν. Δένδιας προβάλλεται ως ο επικρατέστερος διάδοχος του Μητσοτάκη. Πως όμως θα γίνει ηγέτης ένας άνθρωπος που “συζεί” εδώ και έξη χρόνια με πλήθος σκανδάλων, που φθείρεται μαζί με τον πρωθυπουργό και τη ΝΔ, που σιωπά στις υποχωρήσεις, που υπογράφει κακές συμφωνίες, που συμβιώνει με ακροδεξιούς βουλευτές και υπουργούς, που είναι συνένοχος στην πορεία της χώρας προς νέα κρίση χρέους εξαιτίας της εξοπλιστικής φρενίτιδας; πιστεύει ότι κάποια φιλικά ΜΜΕ θα τον χρίσουν πρόεδρο της ΝΔ; Μήπως έχει ήδη καεί;

Αν ασχοληθεί κάποιος συστηματικά με την παραμονή του Δένδια στην κυβέρνηση θα διαπιστώσει ότι έχει ψηφίσει τα πάντα, έχει συναινέσει στα πάντα, δηλαδή και στον ηθικό και πολιτικό κατήφορο της κυβέρνησης και του κόμματός του. Οπότε είναι ακατανόητη η υπερπροβολή του ως επικρατέστερου διαδόχου του Μητσοτάκη. Αν ήθελε να κάνει διακριτή τη διαφωνία του και να προβάλλει ένα διαφορετικό πολιτικό αφήγημα από αυτό του πρωθυπουργού, θα μπορούσε να έχει παραιτηθεί από την αρχή της δεύτερης τετραετίας και να υπηρετήσει το δικό του σχέδιο, παραμένοντας φυσικά στο κόμμα του. Όμως προτίμησε τη θέση του στην εξουσία. Ταυτόχρονα, ο Δένδιας προσπαθεί να φιλοτεχνήσει ένα προφίλ του δυσφορούντα υπουργού σε 24ωρη βάση και αυτό γίνεται μέσα από non paper και φθηνές διαρροές στον παραταξιακό Τύπο. Αλλά ο ηγέτης πρέπει να το δείχνει . Αν διαφωνεί το δηλώνει , παραιτείται και αντεπιτίθεται. Αν συμφωνεί παραμένει και υπηρετεί.

Υπό αυτή την οπτική, η εικόνα του Νίκου Δένδια , είναι αποκαρδιωτική. Δεν έχει διατυπώσει καμία σοβαρή εναλλακτική πρόταση για τη χώρα, άρα του αρέσει εκεί που βρίσκεται. Δεν έχει διακριτό ιδεολογικό πλαίσιο , άρα παραμένει σε ένα κόμμα που βαρύνεται με πλήθος σκανδάλων, διαπλοκή, χρέη και αναβαθμισμένη σχέση με καρτέλ και κάθε είδους ιδιωτικά συμφέροντα. Δεν έχει άποψη για το τι Ελλάδα θέλει, τι κράτος θέλει, τι εξωτερική πολιτική και τι αμυντική πολιτική θέλει. Ένας φιλόδοξος και κενός πολιτικός...

Όλα αυτά σηματοδοτούν και την κρίση που βιώνει η ΝΔ. Ο Μητσοτάκης αμφισβητήθηκε έμπρακτα και από τον φόβο της υπερψήφισης της Προανακριτικής για τους Βορίδη και Αυγενάκη επινόησε την επιστολική ψήφο για τη μισή ΝΔ. Γιατί αν έχανε την ψηφοφορία , θα ήταν η αρχή του τέλους. Απλά με την επιστολική ψήφο ανέστειλε τις εξελίξεις, αλλά δεν τις ακύρωσε. Φυσικό είναι να έχει αρχίσει πλέον η συζήτηση για την διαδοχή του, είτε με παραίτηση , είτε με εκλογές.
Στην πρώτη γραμμή έχει ήδη πάρει θέση ο Νίκος Δένδιας. Αν όμως δεν αλλάξει τακτική θα παραμείνει εκεί που είναι. Θα καεί στην προθέρμανση και κάποιος άλλος , λιγότερο φθαρμένος και λιγότερο επηρμένος θα κόψει το νήμα της διαδοχής.
Ο αγώνας αρχίζει στην κλονισμένη ΝΔ και θα είναι σκληρός , ίσως και απρόβλεπτος...

πηγή


Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.