του Μένιου Τασιόπουλου
Από το 1989, όταν τελείωνε ο Ψυχρός Πόλεμος, η Ελλάδα ακολούθησε μια διαρκή, επίμονη και παράλογη στρατηγική κατευνασμού όχι μόνο απέναντι στην μεγαλύτερη Τουρκία, αλλά και σε μικρότερες και στρατιωτικά ανύπαρκτα κράτη, όπως τα Σκόπια. Στην πολιτική σκηνή και ευρύτερα στη δημόσια σφαίρα της επικράτησαν πρόσωπα που ενσάρκωναν τον κατευνασμό και ορισμένοι εξ αυτών ήταν φορείς εθνομηδενιστικών ιδεών. Εκείνη την περίοδο, που ο κόσμος άλλαζε ριζικά, η Ελλάδα ήταν εγκλωβισμένη σε μία νοσηρή εσωστρέφεια, με αποτέλεσμα να χάσει ιστορικές ευκαιρίες.
Από τότε, έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια. Σήμερα, οι Έλληνες νοιώθουν εξουθενωμένοι. Οι σταθερές του βίου τους έχουν περισσότερο ή λιγότερο ανατραπεί. Η φτωχοποίηση και εξαθλίωση επελαύνουν. Η εθνική κυριαρχία έχει ακρωτηριαστεί από τους δανειστές. Σ’ όλα αυτά, έχει προστεθεί και μία διάσταση εθνικής ταπείνωσης.
Παρά ταύτα και άσχετα με το γεγονός ότι οι πολιτικές ηγεσίες επιμένουν σε μεγάλο βαθμό στο δόγμα της «μικρής και ανέντιμης Ελλάδας», η οποία περιμένει μοιρολατρικά από τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς να την προστατεύσουν, ή τουλάχιστον να της εξασφαλίσουν μια θέση κάτω από το ήλιο, ο ελληνικός λαός παραμένει ζωντανός.
Δεξιοί, κεντρώοι, αλλά και αριστεροί επιζητούν εναγωνίως πλέον έναν «Τσόρτσιλ» για να αντικαταστήσει τους «Τσάμπερλαιν». Ζητούν ηγεσίες όχι μόνον στην πολιτική αλλά σε όλα τα επίπεδα της δημόσιας ζωής. Ηγεσίες που θα εγείρουν το ανάστημά τους και θα μιλήσουν και πάλι για το δικαίωμα στην εθνική αξιοπρέπεια. Για το δικαίωμα του έθνους να σταθεί ορθό.
Μπορεί ο Μπουλούτ, ο σύμβουλος του Ερντογάν, να χαρακτηρίζει την Ελλάδα από πλευράς στρατιωτικής ισχύος «μύγα» και την Τουρκία «γίγαντα», αλλά οι Έλληνες είναι ο πλέον κατάλληλος λαός να απαντήσει, μιλώντας για τον Δαβίδ και τον Γολιάθ. Το δικαιούνται στη βάση της ιστορίας τους.
Η Ελλάδα σήμερα έχει διεθνή ερείσματα. Λόγω του προβλήματος με την Τουρκία, οι ΗΠΑ αρχίζουν να βλέπουν με άλλο μάτι τον ρόλο της χώρας μας. Στην Ευρώπη ο ρόλος της Γαλλίας αναβαθμίζεται, γεγονός που πιθανόν να έχει θετική επίπτωση για την Ελλάδα. Οι τριγωνικές σχέσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία, το Ισραήλ και την Αίγυπτο προσφέρουν πρόσθετες ευκαιρίες για ανάκτηση ισχύος στην κρίσιμη Ανατολική Μεσόγειο.
Όλα αυτά, ωστόσο, δεν είναι τίποτα άλλο από δυνατότητες. Για να καρποφορήσουν πρέπει οι ίδιοι οι Έλληνες να αποδείξουν εμπράκτως τη δική τους αποφασιστικότητα να προασπίσουν τα εθνικά συμφέροντα. Παλαιότερα, το έλεγαν πιο απλά: Μόνο αν έχεις προετοιμαστεί για πόλεμο και είσαι αποφασισμένος να πολεμήσεις μπορείς να προασπίσεις την ελευθερία και την ανεξαρτησία σου. Όλα τα άλλα είναι φούμαρα…
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου