ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ: Τι πρέπει να προσέξουμε, τι να προσδοκούμε…

Την ώρα που θα διαβάζονται αυτές τις γραμμές, κάποιες θεμελιώδεις σκέψεις θα πρέπει να κυριαρχήσουν, ενώ το 2012 θα αποτελεί παρελθόν…
Από τις εορταστικές φιλικές ή/και εορταστικές συνάξεις μία συζήτηση ήταν παντού παρούσα. Η οικονομική κρίση. Δεν βρεθήκαμε ούτε σε ένα μέρος που να μην έτυχε συζήτησης η καταθλιπτική εικόνα της αγοράς, η έκδηλη αγωνία των εμπόρων για την επόμενη ημέρα που φαινόταν από το ενδιαφέρον που έδιναν ακόμα και για τον πελάτη που ενδιαφερόταν να ξοδέψει ένα και δύο ευρώ, ο πρωτοφανής αριθμός ατόμων που στεκόντουσαν στην άκρη του δρόμου, ενίοτε και με ένα μικρό παιδί ή και βρέφος στη αγκαλιά…
Είναι δεδομένο ότι στην οικονομία τεράστιο ρόλο παίζει η ψυχολογία. Κατά συνέπεια, όλοι έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλλουμε στην ανάκαμψη… Για να διορθωθεί όμως η κατάσταση ώστε να μεταλαμπαδευτεί κάποια αισιοδοξία στην κοινωνία που θα περάσει στην οικονομία, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι άμεσες ανάγκες όλων μας. Κι όταν λέμε άμεσες ανάγκες, εννοούμε όλοι οι πολίτες της χώρας μας να έχουν ένα πιάτο φαγητό να φάνε, ένα ζεστό ρούχο να φορέσουν και εάν είναι δυνατόν κι ένα κατάλυμα…

Είναι πιο σημαντικό από ποτέ, όλοι να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την κατάσταση την οποία αντιμετωπίζουν ορισμένοι συμπολίτες μας, οι οποίοι στερούνται των απολύτως απαραίτητων… Όλοι πρέπει σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που διέρχεται ο Ελληνισμός, να δείξουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Δεν έχει νόημα να συνεχίσουμε να μεμφόμαστε τους «έχοντες» ζητώντας αυτοί να κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις για να διορθωθεί η κατάσταση. Είναι μέγιστη πλάνη. Αρκεί να αθροίσει κανείς όλα τα ποσά της Λίστας Λαγκάρντ και θα διαπιστώσει ότι είναι ένα μικρό μέρος όσων χρωστά η Ελλάδα…
Νόημα δεν έχει επίσης να μιλούμε αενάως για το «επαχθές χρέος» για τους «διεθνείς τοκογλύφους» και άλλα παρόμοια, τα οποία μπορεί να χτυπάνε ωραία στα αυτιά, μας καθιστούν όμως γραφικούς και αξιοθρήνητους στο εξωτερικό, κάτι που βιώνουν με τον πιο τραυματικό τρόπο όσοι εξακολουθούν κι έχουν επαγγελματικές σχέσεις και ταξιδεύουν συχνά. Διότι το ερώτημα που ανακύπτει το έχουμε θέσει στο «defence-point.gr» εγκαίρως: Να διαφωνήσουμε με το ύψος του χρέους που θα καταβάλουμε, πρέπει όμως να καθορίσουμε πόσο αναγνωρίζουμε και είμαστε διατεθειμένοι να εξυπηρετήσουμε. Προφανώς δεν μπορεί όλοι οι υπόλοιποι να είναι… κακοί κι εμείς οι καλοί και αδικημένοι…
Και ας μην υποκύπτουμε στους αισχρούς λαϊκισμούς όσων χρησιμοποιούν τέτοια επιχειρήματα, καθότι ξεχνούν να θέσουν και κάτι ακόμα. Ότι εάν δεν εξαφανιστεί το έλλειμμα του προϋπολογισμού, τότε πολύ απλά απαιτείται ξανά δανεισμός. Και για να δανειστείς πρέπει να υπάρχει κάποιος διατεθειμένος να σου δώσει. Η κατάσταση όμως πλέον είναι πολύ διαφορετική από ότι στο παρελθόν. Το έχουμε ξαναπεί, αλλά θα το επαναλάβουμε: Όταν άλλοι θα κυλούν στη δίνη της κρίσης η Ελλάδα θα εξέρχεται και εάν συμπεριφερθεί με σοβαρότητα θα έχει να περιμένει πολύ περισσότερα πράγματα από την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων…

Χρήμα στη διεθνή οικονομία υπάρχει. Πολλά τρισεκατομμύρια δολάρια. Και δεν μπορεί να μένει «παρκαρισμένο» για πολύ ακόμα σε φορολογικούς παραδείσους. Κι όταν εμείς θα εξερχόμαστε από την κρίση θα γίνουμε εξαιρετικά ελκυστικός επενδυτικός προορισμός… Αυτή θα είναι η μεγαλύτερη εκδίκηση. Το να γίνουμε Αργεντινή θα μας καταστήσει απλά καταγέλαστους. Διότι οι Αργεντινοί πολίτες τουλάχιστον δεν γνώριζαν τι τους περίμενε. Εμείς ξέρουμε και πρέπει να είμαστε επιεικώς ηλίθιοι για να πέσουμε στην παγίδα. Εδώ μέχρι και ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείπει τη ρητορική για την «περήφανη Αργεντινή» που έλεγαν διάφοροι γραφικοί λαϊκιστές στην αρχή.
Ψυχραιμία και αλληλοβοήθεια λοιπόν. Αυτή είναι η συνταγή. Πρέπει να βγούμε ενωμένοι από το τούνελ… Αλλιώς νόημα δεν έχει. Με αυτό το σκεπτικό και μόνο απορρίπτουμε κάθε κήρυγμα μίσους και διχασμού από όπου κι αν προέρχονται. Όλοι αυτοί έχουν έναν προορισμό, παρότι σήμερα βρίσκονται στην επικαιρότητα και έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα: Τον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Η αλληλεγγύη πρέπει να επιδειχθεί από τον καθένα μας στον γείτονα που έχει πρόβλημα λίγο μεγαλύτερο από το δικό μας.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ λοιπόν, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2013, με αγάπη και υγεία και πολλά όνειρα, τα οποία ΜΠΟΡΟΥΜΕ να τα πραγματοποιήσουμε. Αρκεί να μείνουμε ενωμένοι σαν κοινωνία, να στηριχτούμε στην κοινή λογική και να απορρίψουμε τους Γκέμπελς της εποχής μας, οι οποίοι δεν προέρχονται από μία μόνο κατεύθυνση. Ας αποτινάξουμε την παρασιτική νοοτροπία που κάποιοι μας εμφύτευσαν και ας τραβήξουμε μπροστά. Δεν χρειαζόμαστε πολιτικούς «φωστήρες», εμείς θα τραβήξουμε το «κάρο» και αυτοί θα προσαρμοστούν σε όσα εμείς θα υπαγορεύουμε, όχι το αντίθετο που συνέβαινε τόσα χρόνια…

πηγή