Εκείνη τη νύχτα,5 Νοέμβρη του 1999 ένα αυτοκίνητο διέσχισε με ιλιγγιώδη ταχύτητα τους δρόμους της πόλης. Κάποιοι είπαν ότι στο αμάξι δεν υπήρχε οδηγός. Αυτό, κινείτο αυτόνομα και ξαφνικά, έπεσαν από μέσα του πλήθος προκηρύξεων..
Η υπογραφή ήταν: ¨Άνεμος Σωτηρίας από τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ¨
Ίσως το γεγονός να είναι αληθινό, ο Αντώνης Σαμαράκης θα ορκιζόταν πως είναι, ίσως όμως και να μην ισχύει στο ελάχιστο. Ας κρατήσουμε την ουσία και ας προβληματιστούμε από το βιβλίο, ας αφήσουμε τον Άνεμο Σωτηρίας να μας παρασύρει, έναν Άνεμο Σωτηρίας που αρνιέται όλα αυτά τα ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ:
Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάθε μέρα αυτοκτονεί κατά μέσο όρο ένας συμπολίτης μου και το καταγράφω σαν ένα αριθμό, ένα απλό γεγονός.
Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάθε μέρα δολοφονείται ένας συμπολίτης μου για να του κλέψουν ελάχιστα χρήματα.
Αρνιέμαι να δεχθώ πως κάποιος δεν έκανε καλά τη δουλειά του και διοχετεύθηκαν χιλιάδες καλάζνικοφ στο οργανωμένο έγκλημα.
Αρνιέμαι να δεχθώ πως η αξία της ζωής κοστολογείται από κάποιους στα 30€.
Αρνιέμαι,μιας και μιλάμε για αξίες, να έχει χαθεί η αξία της εργασίας και όλοι να θέλουμε να βρούμε μια δουλειά με μηδέν μόχθο, μηδέν όφελος για τη κοινωνία μας, αλλά και απολαβές Υπουργού.
«Ἡ Ἑλλὰς μπορεῖ νὰ ζήσει χωρὶς δανεικά, δὲν μπορεῖ ὅμως νὰ ζεῖ χωρὶς ἰδανικά»
Αρνιέμαι να ζω σε μια κοινωνία που οι μοναδικές μου πιθανές επιλογές στις κάλπες,είναι ένας ανίκανος προδότης κωλοτούμπας,ένας ανθέλληνας τυχοδιώκτης που τάζει ότι θέλει να ακούσει ο λαός, ένας φασίστας, ένας διεφθαρμένος ,ένας ξεμωραμένος και μία γυναίκα που οραματίζεται ένα ουτοπικό άυριο και που όταν της δίνεται η ευκαιρία φωνάζει:¨Δε θέλω να αναλάβω να το πραγματοποιήσω...¨
Αρνιέμαι να έχω ανθρώπους στη χώρα μου που διέσχισαν τη μισή υφήλιο για ένα καλύτερο αύριο και να τους στριμώχνω σε στρατόπεδα σαν το Νταχάου των φασιστών και τα Γκουλάγκ των κομμουνιστών.
Αρνιέμαι όμως και όταν σα κράτος καταρρέω, να δέχομαι κάθε ημέρα 300 πεινασμένους που δε μπορώ να θρέψω και το μόνο που θα καταφέρω,είναι να τους μετατρέψω σε εγκληματίες.
Αρνιέμαι πλέον να διαβάζω αρχαίους φιλοσόφους. Δεν αντέχω να νιώθω τη πίεση ότι οι πρόγονοί μου ήσαν τόσο σπουδαίοι και εγώ το μόνο που λέω για αυτούς όταν τους σκέφτομαι και διαπληκτίζομαι με ξένους, να είναι το κλασικό: «Ναι αλλά εμείς όταν φτιάχναμε Παρθενώνες,εσείς ήσασταν στα δέντρα» Να που αντιστράφηκαν οι ρόλοι και εμείς ανεβήκαμε στα δέντρα
Αρνιέμαι να δεχθώ πως σα κοινωνία τα τελευταία 40 χρόνια δεν κάναμε κάτι καλό σε οποιαδήποτε κλάδο.
Υγεία,Παιδεία,Δημόσια Διοίκηση,Κοινοβουλευτισμός,Οικονομία,Ασφάλιση.Σε ολα καταφέραμε να πατώσουμε μα κυρίως αυτό. Καταφέραμε να κάνουμε τους πολίτες παθητικούς παρατηρητές της ιστορίας που είχε σαν αποτέλεσμα,τη δημιουργία μιας πλειοψηφίας, που θα γινόταν πολυ πιο απολυταρχική και από τη χούντα για να υπερασπιστεί το μικροσυμφέρον της.
Υγεία,Παιδεία,Δημόσια Διοίκηση,Κοινοβουλευτισμός,Οικονομία,Ασφάλιση.Σε ολα καταφέραμε να πατώσουμε μα κυρίως αυτό. Καταφέραμε να κάνουμε τους πολίτες παθητικούς παρατηρητές της ιστορίας που είχε σαν αποτέλεσμα,τη δημιουργία μιας πλειοψηφίας, που θα γινόταν πολυ πιο απολυταρχική και από τη χούντα για να υπερασπιστεί το μικροσυμφέρον της.
Αρνιέμαι να ψηφίζω το πρώτο κόμμα με διαφορά 2% από το δεύτερο και αυτό να έχει θεσπίσει νόμο που στη πράξη να του δίνει 50 επιπλέον έδρες.Τόση Δημοκρατία είχαμε να δούμε από τη χούντα.
Αρνιέμαι να λέω ότι η θέση μου είναι στο ΝΑΤΟ γιατί είμαι εντελώς ανίσχυρος να υπάρξω μόνος.Δε θεωρώ συμμάχους τους δολοφόνους των εθνών, δε θεωρώ συμμάχους τους ανθρώπους που είχαν στόλο έξω από τη Σμύρνη και όταν κολύμπαγαν Έλληνες και Αρμένιοι στα πλοία τους για να σωθούν, τους έριχναν καυτό νερό,διότι τα συμβόλαια με το Κεμάλ τους έκαναν πιο συμμάχους με τον εχθρό του συμμάχου τους.
Αρνιέμαι να δεχθώ σαν άνθρωπος ότι ένας παππούς ζητιανεύει δίπλα μου και εγώ δε μπορώ να τον βοηθήσω.
Αρνιέμαι να φοβάμαι να πω ότι θα πέθαινα για την Ελλάδα γιατί θα με πουν φασίστα.
Αρνιέμαι να φοβάμαι να δώσω φαγητό σε έναν λαθρομετανάστη γιατί θα με πουν Ανθέλληνα.
Αρνιέμαι να μου λένε:¨Ώχου μωρέεε,εσύ θα τον αλλάξεις το κόσμο;¨ Αν δε θες να βοηθήσεις,πρόβλημά σου,μη μου δηλητηριάζεις όμως τα όνειρα. Αν όχι εγώ,τότε ποιός. Αν όχι τώρα, πότε;
Αρνιέμαι να έχω περάσει εμφυλίους, γενοκτονίες, φασισμό, 400 χρόνια σκλαβιά, και να τρέμω μια Μέρκελ και έναν Ερντογάν.
Αρνιέμαι να λέω πως για όλα φταίνε οι άλλοι(όπου άλλοι, βάλε γερμανοί, αλλοδαποί, κερδοσκόποι, εβραίοι, εξωγήινοι) αλλά ποτέ να μη κάνω αυτοκριτική επειδή ΕΓΩ παίρνω φακελάκι,ΕΓΩ παρακαλάω να "βολευτώ",ΕΓΩ δε πηγαίνω να ψηφίσω.
Αρνιέμαι να δεχθώ πως η χώρα μου από επανασύστασής της, ήταν, είναι και θα παραμένει αποικία με το ρόλο Δούρειου Ίππου να τον έχουν κάθε λογής διαχρονικοί Ηρόστρατοι και Εφιάλτες.
Για όλα αυτά τα αρνιέμαι και για άλλα πολλά που ανεβάζουν πυρετό στη ψυχή μου, που σκοτώνουν το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου μίλησε καλύτερα, κάποιος πριν πολλά χρόνια: Ήθος, ανθρώπω δαίμον. Ηράκλειτος(μτφ. Ο Χαρακτήρας δημιουργεί τη μοίρα του ανθρώπου)
Νεοελληνική κοινωνία έπλασες το πεπρωμένο που ήθελες.Δε διδάχθηκες τραγωδία για αυτό είσαι αναγκασμένη να ζήσεις το σχήμα ΎΒΡΙΣ ΑΤΗ ΝΕΜΕΣΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣΙΣ
πηγή
Δημοσίευση σχολίου