Οσο διαρκούσε η προεκλογική εκστρατεία στην Τουρκία, ειλικρινά δεν ανησυχούσα για το Αιγαίο και το Κυπριακό. Βέβαια οι προκλήσεις δεν είχαν σταματήσει και οι παραβιάσεις ήταν στην ημερησία διάταξη. Ομως γνωρίζαμε όλοι, ότι ο Ταγίπ Ερντογάν και οι συνεργάτες του είχαν αφιερωθεί στον εκλογικό αγώνα για να επιτύχουν την απόλυτη πλειοψηφία. Στόχευαν (και στοχεύουν φαντάζομαι) να αλλάξουν το τουρκικό Σύνταγμα και να το «ράψουν» στα μέτρα τους για να επιβάλουν και επίσημα τον φανατικό ισλαμισμό, που διακρίνει τους ίδιους και το κόμμα του. Τώρα που ολοκληρώθηκε η εκλογική διαδικασία μέσα από την οποία αναδείχθηκε σε σουλτάνο ο Ταγίπ Ερντογάν, ανησυχώ. Ο λόγος της ανησυχίας οφείλεται στο γεγονός ότι θυμήθηκα πως οι αρμόδιοι της ελληνικής κυβέρνησης, μας είχαν ανακοινώσει και μάλιστα πολλές φορές- πως μετά τις εκλογές ανέμεναν πρωτοβουλίες του Τούρκου πρωθυπουργού που θα αφορούσαν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό, το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και φυσικά το ανύπαρκτο θέμα της Θράκης, που μπήκε στην ημερησία διάταξη λόγω της βλακώδους συμπεριφοράς των αρμοδίων της εξωτερικής πολιτικής από το 1996 μέχρι πρόσφατα.
Τρέμω με την ιδέα και μόνο ότι ο Ερντογάν θα ανακοινώσει ένα πρωί πως θα καταθέσει στο τραπέζι αυτή την περιβόητη πρότασή του για διευθέτηση όλων των διαφορών - έτσι ονομάζει τις προκλητικές ενέργειες της χώρας του. Διότι στο Αιγαίο δεν υπάρχει καμία διαφορά - και το Διεθνές Δίκαιο ξεκαθαρίζει την κατάσταση. Υπάρχουν μόνο τα προκλητικά αιτήματα της Τουρκίας, που εάν γίνουν αποδεκτά, η Ελλάδα θα δεχθεί ισχυρότατο κτύπημα στην εθνική της κυριαρχία. Και οι λόγοι που τρέμω εάν κατατεθεί για συζήτηση οποιαδήποτε πρόταση από την Τουρκία είναι δύο:
Πρώτον, η τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, η οποία προκάλεσε μία άνευ προηγουμένου ηττοπάθεια στον ελληνικό λαό. Μία χώρα που πρέπει να δανείζεται για να πληρώνει τις βασικές της ανάγκες, δεν μπορεί να αντισταθεί και να υποστηρίξει τα εθνικά της συμφέροντα.
Δεύτερον, έχει να κάνει μόνο με το σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας. Δυστυχώς, οι αντοχές του στα εθνικά θέματα είναι ελάχιστες. Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξα παρακολουθώντας τη διαδρομή του, ιδιαίτερα από τη στιγμή που ανέλαβε την εξωτερική πολιτική της χώρας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που εντόπισα ήταν ότι συνομιλούσε για τα θέματα που αφορούσαν την Ελλάδα και την Κύπρο ως... Ελβετός υπουργός. Λάμβανε μέρος στις αποφάσεις και στους σχεδιασμούς - και δεν αναφέρομαι μόνο στο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν- ως να μην είχε κανένα συμφέρον η χώρα την οποία αντιπροσώπευε... Πιστεύω πως δεν έχει αναστολές όταν η συζήτηση αφορά τα ελληνοτουρκικά, την Κύπρο, το Σκοπιανό και τα άλλα εθνικά θέματα. Και εάν ο Αχμέτ Νταβούτογλου εννοεί με την φράση «μηδενικά προβλήματα» την ισοπέδωση των αντιπάλων, φοβάμαι πως ο σημερινός πρωθυπουργός με την ίδια φράση εννοεί ότι μία υποχώρηση (μικρή ή μεγάλη) δεν είναι το τέλος του κόσμου για να εξαφανιστούν (δήθεν) τα προβλήματα.
Κανένας ηγέτης, η χώρα του οποίου βρίσκεται μπροστά στον γκρεμό, δεν συζητά για θέματα εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας. Πόσο μάλλον ο κ. Παπανδρέου που κουβαλά στην πλάτη του την απαράδεκτη προσπάθεια επιβολής στους Ελληνοκύπριους του ρατσιστικού και φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Το μόνο εθνικό θέμα με το οποίο πρέπει όλοι να ασχολούμαστε, Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι, είναι η οικονομία, όπου δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση της Ελλάδας αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων... Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα στην Κύπρο. Η οικονομία, με την οποία δεν ασχολείται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως να ’ναι το πιο ασήμαντο πράγμα στον κόσμο, έχει πάρει την κατιούσα. Και στο εθνικό θέμα, οι Τούρκοι κάνουν «σημαία» τις υποχωρήσεις του κ. Χριστόφια στο Κυπριακό. Δυστυχώς, τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος, έχουν ηγέτες με απόψεις με τις οποίες δεν συμφωνεί η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού και του κυπριακού λαού.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Διάβασα τα απόρρητα αμερικανικά έγγραφα, που δημοσιεύει η εφημερίδα Τα Νέα και αφορούν τις προσπάθειες επιβολής του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν. Κρατώ την εισαγωγή της καλής εφημερίδας, η οποία τότε είχε υποστηρίξει το κείμενο του προηγούμενου γενικού γραμματέα του ΟΗΕ. Γράφει: «Σε καθημερινή συνεννόηση βρίσκονταν οι Αμερικανοί με την Άγκυρα προκειμένου το σχέδιο Ανάν να ικανοποιεί απολύτως την τουρκική πλευρά, στόχος για τον οποίο επιστρατεύτηκαν ο ίδιος ο Τζορτζ Μπους αλλά και ο Κόλιν Πάουελ». Οταν το έγραψα τότε έπεσαν να με κατασπαράξουν τα ελληνόφωνα «παλμεράκια», που ακόμα και σήμερα συντονίζει και κατευθύνει η αμερικανική πρεσβεία... Ο τότε πρέσβης τούς έδωσε εντολή να με απαξιώσουν, αλλά στο τέλος αυτός ήταν που έχασε τη δουλειά του ως αποτυχημένος.... Τα δε «παλμεράκια» μετακινήθηκαν προς τον.....Ταλάτ.
Του Μιχάλη Ιγνατίου
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου