«Εναλλακτική στον Πειραιά» από τους Τούρκους!

 

Την πρωτοκαθεδρία του λιμανιού του Πειραιά ως πύλης-εισόδου των εμπορευμάτων στην Ευρώπη, επιδιώκει να ανατρέψει η Τουρκία, σε μια εξέλιξη που δεν αποκλείεται να συνδέεται με την αναθέρμανση των σχέσεων της Άγκυρας με το Πεκίνο. Την ίδια στιγμή, στη χώρα μας και παρά τη χρεοκοπία τους μαζί με τη χώρα, στον Πειραιά οι εργαζόμενοι «παίζουν ξύλο» με τους Κινέζους επενδυτές…
Την περασμένη Κυριακή λοιπόν, έγιναν τα εγκαίνια έναρξης κατασκευής του νέου λιμανιού σε περιοχή πλησίον της Σμύρνης. Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο υπουργός Μεταφορών, Χαμπίπ Σολούκ.
Το έργο αποτελεί μέρος των προεκλογικών υποσχέσεων της κυβέρνησης Ερντογάν. Αίσθηση, εν μέρει, προκαλούν οι δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων που ανέφεραν ότι το λιμάνι θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο του Πειραιά και θα χτιστεί ως εναλλακτικό αυτού. Επιπλέον τόνισαν ότι θέλουν να καταστήσουν το λιμάνι το βασικό σημείο εισόδου και εξόδου του εμπορίου της Ευρώπης με την Ασία, στο πλαίσιο δημιουργίας ενός νέου «δρόμου του μεταξιού».

Το έργο θα κοστίσει 3,1 – 4 δισεκατομμύρια δολάρια και θα έχει ολοκληρωθεί εντός του 2013. Το βάθος του υπολογίζεται ότι θα φτάνει τα 40 μέτρα, θα μπορεί να φιλοξενεί πλοία μέχρι 200.000 τόνων και θα έχει χωρητικότητα 120 εκατομμυρίων τόνων. Το έργο θα κατασκευαστεί από τις τουρκικές κατασκευαστικές Kolin και Limak.
Αυτό είναι στρατηγικός σχεδιασμός για τη ναυτιλία. Ψιλά γράμματα για τους Έλληνες πολιτικούς που έχουν αποδείξει την προχειρότητά τους ουκ ολίγες φορές. Εθνική οδός που συνεχώς ο κόσμος πληρώνει, κατασκευάζονται μερικά χιλιόμετρα τα οποία σε λίγο χρόνο χαλάνε λόγω κακής ποιότητας, λιμάνια που δεν έχουν ενταχθεί σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταφορών γιατί ο ΟΣΕ από την πλευρά του είναι προβληματικός και πολλά άλλα.
Αν δεν υπάρχουν λεφτά για την ανάπτυξη των υποδομών, γιατί δεν εφαρμόζουν για άλλη μια φορά το μοντέλο του αερολιμένα Ελ. Βενιζέλος, με πιο ορθολογικές ρήτρες, όπου δόθηκε σε ξένες ιδιωτικές εταιρείες η κατασκευή και εκμετάλλευση; Τουλάχιστον θα μπορούσαν να αφήσουν τον ιδιωτικό τομέα να λειτουργήσει πιο ελεύθερα, με ορθή μηχανισμό ελέγχου και απονομής δικαιοσύνης από πλευράς του κράτους. Ίσως μειωθεί σε αρκετό βαθμό η διαφθορά.
Κι αφού τελικά ο πρωθυπουργός αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχουν χρήματα και ότι έτσι όπως λειτουργεί αναποφάσιστα και χωρίς πρόγραμμα, υποθηκεύει κυριολεκτικά όλη τη χώρα, ας κάνει στρατηγικό σχεδιασμό σε επιμέρους τομείς, να «ανοίξει» έργα και να δοθούν σε ξένες εταιρείες, μήπως και μειωθεί το έλλειμμα. Αφού με την αναποφασιστικότητά του είμαστε κοντά στο να μας πάρουν δημόσια περιουσία, κι αφού πιέζουν για ιδιωτικοποιήσεις ας τη «χωροθετήσουμε» μήπως μείνει κάποιος κερδοφόρος οργανισμός στο κράτος και μείνει κι ένα έργο παραπάνω στη χώρα.

ΠΗΓΗ