Η σύσφιξη των σχέσεων –συνεχίζει το άρθρο- εκφράζεται στη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων καθώς και σε συνεργασία στον τομέα της τεχνολογίας και της βιομηχανίας. Σύμφωνα με την άποψη ερευνήτριας του Ινστιτούτου Ερευνών Εθνικής Ασφάλειας, «η Ελλάδα δεν αποτελεί, ούτε πρόκειται να αποτελέσει ποτέ υποκατάστατο της Τουρκίας».
Από την επίσκεψη του Πρωθυπουργού Νετανιάχου στην Ελλάδα τον τελευταίο Αύγουστο, ενισχύονται οι σχέσεις Ισραήλ – Ελλάδας σε όλους τους τομείς – μεταξύ άλλων και στον στρατιωτικό τομέα – και τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ασκήσεων, γυμνασίων και κοινών δράσεων των Ισραηλινών Δυνάμεων με τον Ελληνικό στρατό.
Ενώ οι σχέσεις με την Τουρκία επιδεινώνονται διαρκώς και φαίνεται ότι θα πάρει πολύ καιρό μέχρι να επανέλθουν στο αρχικό τους επίπεδο -αν γίνει ποτέ αυτό-, η Ελλάδα, ορκισμένη αντίπαλος της Τουρκίας και εχθρός της εδώ και χρόνια, μοιάζει ως η κατάλληλη εναλλακτική λύση για συμμαχία, μεταξύ δύο χωρών που βρίσκονται στις ακτές της Μεσογείου. Η Ελλάδα είναι μέλος του ΝΑΤΟ και η μεγάλη της έκταση μπορεί να αποτελέσει εξαιρετικό πεδίο ασκήσεων για την ισραηλινή πολεμική αεροπορία, που δεν έχει την δυνατότητα να διεξάγει όλες τις ασκήσεις της στον περιορισμένο εναέριο χώρο του Ισραήλ.
Εντούτοις η Dr. Galia Lindenstrauss, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Ερευνών Εθνικής Ασφάλειας, χαμηλώνει τον ενθουσιασμό. Μιλώντας στο πρόγραμμα «Λωρίδα Ασφαλείας» με την Tali Lipkin- Shachak, προσθέτει ότι «η Τουρκία με 75 εκατομμύρια κατοίκους έναντι μόνο 10 εκατομμυρίων της Ελλάδας είναι μια χώρα πολύ πιο δυνατή από στρατιωτικής πλευράς. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να αποτελέσει ποτέ πλήρες υποκατάστατο της Τουρκίας».
Ελλάδα και Τουρκία έχουν μακρά αντιπαλότητα ως προς τον έλεγχο του Αιγαίου Πελάγους. Επίσης και οι δύο χώρες είναι αναμεμιγμένες στην διένεξη της Κύπρου στην οποία εισέβαλλε ο τουρκικός στρατός το 1974 για να προστατεύσει την τουρκική μειονότητα από ελληνική προσάρτηση. Οι Έλληνες ονομάζουν την τουρκική εισβολή «κατοχή». Η εκπληκτική ομοιότητα με την Ισραηλινή-Παλαιστινιακή διένεξη εκφράζεται και στο «δικαίωμα επαναπατρισμού» και στη διαχωριστική γραμμή μεταξύ Ελληνικής Κύπρου και Τουρκικής Κύπρου, γνωστής ως «Πράσινη Γραμμή».
Η Lindenstrauss εκτιμά ότι «είναι πολύ φυσικό να απευθυνθεί το Ισραήλ στην Ελλάδα, εφόσον στις εξωτερικές σχέσεις του Ισραήλ δημιουργήθηκε μεγάλο κενό, του οποίου η Ελλάδα θα καλύψει μόνο μέρος. Ο ελληνικός στρατός δεν έχει συμμετάσχει εδώ και πολλά χρόνια σε ένοπλη σύρραξη και δεν θα έχει ιδιαίτερα πολλά να προσφέρει στις Ισραηλινές Δυνάμεις». Εντούτοις όπως λέει η ίδια «κάθε συνεργασία μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων στρατών έχει να προσφέρει και στις δύο πλευρές».
Δημοσίευση σχολίου