MANΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ
Βίοι παράλληλοι με χρονική καθυστέρηση δεκαετίας; Αναφέρομαι στην Ελλάδα και την Τουρκία και θα εξηγήσω παρακάτω.
Το 2001 η Τουρκία κλονίζονταν με την οικονομική κρίση. Τα διατραπεζικά επιτόκια είχαν φτάσει σε επίπεδα ρεκόρ μέχρι και 3000%, χρεοκοπούσαν τράπεζες, είχε σταματήσει η χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, οι οποίες απέλυαν μέσα σε μια νύχτα χιλιάδες εργαζόμενους, ή χρεοκοπούσαν.
Πρωθυπουργός της Τουρκίας ήταν ο Μπουλέντ Ετζεβίτ που ηγούνταν κυβερνητικού συνασπισμού με τρία κόμματα παραδοσιακά κόμματα. Του Κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς ( DSP), του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος ( CHP) και του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP).
H τουρκική κυβέρνηση βλέποντας το αδιέξοδο στην οικονομία κάλεσε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔNT). Η κλασσική συνταγή του ΔΝΤ, προέβλεπε ιδιωτικοποιήσεις, απολύσεις σε δημόσιες επιχειρήσεις, κλείσιμο ιδιωτικών επιχειρήσεων που είχαν λάβει παράνομες χρηματοδοτήσεις, αλλαγή στους νόμους όλου του κράτους, διευκολύνσεις για ξένες επενδύσεις κτλ.
Η κυβέρνηση Ετζεβίτ ξεκίνησε την εφαρμογή του προγράμματος. Όμως το ΔΝΤ φρόντισε να στείλει τον δικό της άνθρωπο τον διακεκριμένο τούρκο οικονομολόγο Κεμάλ Ντερβίς που τότε εργάζονταν στο ΔΝΤ . Ο ίδιος ανέλαβε υπουργός Οικονομικών με αυξημένες αρμοδιότητες. Έτσι ο Ντερβίς ξεκίνησε την εφαρμογή της «συνταγής του ΔΝΤ» με «τη συναίνεση και των τριών κομμάτων».
Ο Ντερβίς έκοψε τις σχέσεις των πολιτικών κομμάτων με τις κρατικές τράπεζες και τις δημόσιες επιχειρήσεις.
Τον Μάϊο του 2011 ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ίδρυσε το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.
Το πρόγραμμα εφαρμόζονταν και η λαϊκή βούληση επιθυμούσε εκλογές. Τα υπόλοιπα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα όπως το Κόμμα Μητέρας Πατρίδας (ΑΝΑP) το οποίο είχε ιδρύσει ο Τουργούτ Οζάλ, και το Κόμμα του Ορθού Δρόμου ( DYP) του Σουλειμάν Ντεμιρέλ δεν μπορούσαν να αντιπολιτευτούν αποτελεσματικά και να δώσουν λύσεις.
Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 2001 προς έκπληξη όλων τις κέρδισε το ΑΚP του Eρντογάν με 34% και το μόνο πολιτικό Κόμμα αντιπολίτευσης που εξέλεξε βουλευτές ήταν το CHP. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα έμειναν εκτός Βουλής. Ο κόσμος τιμώρησε την αναποτελεσματικότητα τους. Ψήφισαν Ερτογάν, ένα νέο πρόσωπο, πετυχημένο δήμαρχο της Κων/πολης, ο οποίος αν και συμμετείχε σε φιλο-ισλαμικά κόμματα , έδειχνε πως μπορεί να φέρει κάτι νέο.
Τα παραδοσιακά κόμματα με ρίζες 50-60 ετών εξαφανίστηκαν και δεν επανήλθαν.
Η συνταγή του ΔΝΤ πέτυχε. Η άφιξη του Ντερβίς έδειξε στους πολίτες πως υπάρχουν πιο αποτελεσματικές λύσεις από τεχνοκράτες και νέους πολιτικούς.
Σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;
Aν το σενάριο της η άφιξης του Παναγιώτη Ρουμελιώτη γίνει πραγματικότητα τότε η «τουρκική συνταγή του ΔΝΤ» εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Και το ερώτημα θα είναι αν θα έχει τα ίδια αποτελέσματα και για τα πολιτικά κόμματα της χώρας μας..ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου