Οι Έλληνες σαν έθνος έχουν μετά τους Εβραίους τον πιο ριζικό και ύπουλο ρατσισμό. Οπουδήποτε και να βρίσκονται στον κόσμο οι ίδιοι αλλά και η διασπορά τους (ομογένεια) θεωρούνε τον εαυτό τους σαν ανθρώπους πρώτης τάξης και τους υπόλοιπους που δεν είναι από την φυλή τους σαν ανθρώπους κατώτερης τάξης. Είναι η πραγματικότητα της ύπαρξης των Ελλήνων.
Επειδή αντιμετωπίζουν τον κόσμο και τα γεγονότα απ΄αυτήν τη σκοπιά, κρίνουν με βάση αυτό το μέτρο και τα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα, το δίκαιο, το νόμο και την απονομή της δικαιοσύνης. Δηλαδή, ένας άνθρωπος αν κατάγεται από την ελληνική φυλή όποιο και αν είναι το αδίκημα του, έναντι ενός που είναι αλλόφυλος , όσο δίκιο και να έχει εκείνος, πάντα και σε όλες τις συνθήκες ο Έλληνας θεωρείται πως έχει δίκιο. Οποιοσδήποτε από την ελληνική φυλή είναι υποχρεωμένος να ψευδομαρτυρήσει αν χρειαστεί για το καλό του ομοεθνή του.
Στην αντίθετη περίπτωση δεν θα θεωρείται Έλληνας. Διότι θα θεωρηθεί πως πρόδωσε την φυλή του και το έθνος του. Δηλαδή ο πρώτος όρος για να είναι κάποιος Έλληνας είναι να είναι δεσμευμένος στην προκαθορισμένη πολιτική και ιστορία ακόμα και αν είναι λάθος, ακόμα και αν παραβιάζονται διεθνείς συνθήκες, ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και φυσικοί νόμοι, και να προσπαθεί να πείσει με αυτά τα ψέματα και τα λάθη και τους άλλους ανθρώπους.
Αν και αυτά είναι ενάντια στην πίστη μας και δεν θα συστήναμε κάτι τέτοιο, το γεγονός πως για τους αγώνες τους και για τους ομοεθνείς τους κινούνται σε τέτοια ομόνοια και ομοψυχία είναι κάτι άξιο θαυμασμού και θα μπορούσανε να παρθούνε μαθήματα από αυτό.
Σε εμάς τους Τούρκους το αδύνατο σημείο μας είναι πως χωρίς να κάνουμε μια δίκαιη ή άδικη έρευνα, για να ωφεληθούνε οι κύριοι, κατηγορούμε και ντροπιάζουμε πρώτα τους εαυτούς μας και τους δικούς μας. Οι Έλληνες επί αιώνες εκμεταλλεύτηκαν αυτήν την αδυναμία μας που πηγάζει από την υπερβολικά καλή μας θέληση. Κατά καιρούς μάλιστα κάποιοι ομοεθνείς μας παρασυρμένοι εντελώς στο αίσθημα κατωτερότητας τους, εθελοντικά ανέλαβαν και έκαναν το καθήκον να γίνουν οι ¨φωνές¨ τους.
Αυτή η κατάσταση φυσικά άνοιξε την όρεξη των ρατσιστών Ελλήνων. Όπως οι πρόγονοι τους οι Ρωμαίοι για να ικανοποιήσουν τα κτηνώδη ένστικτα τους έριχναν στα πεινασμένα θηρία αθώους ανθρώπους, τώρα οι της ελληνικής φυλής εκπληρώνουν το ιστορικό τους καθήκον στηρίζοντας το ΠΚΚ και υποδαυλίζοντας τους προδότες μέσα μας προσπαθώντας να αφανίσει ο αδερφός τον αδερφό.
Μετά την απόλυτη ήττα τους το 1453 έναντι της δύναμης των προγόνων μας Οθωμανών Τούρκων, υποδυόμενοι το ρόλο του αθώου και καταπιεσμένου συνέχισαν μυστικά και επί αιώνες τις ρατσιστικές τους δραστηριότητες.
Χάρη στις δυνατότητες και τα προνόμια που τους εξασφάλισαν οι Οθωμανοί Τούρκοι, απέκτησαν σαν πολίτες Οθωμανοί μεγάλη δύναμη. Αυτήν τη δύναμη τη χρησιμοποίησαν για να ηγεμονεύσουν επί των άλλων χριστιανικών ομάδων που ήταν Οθωμανοί πολίτες. Συνεχίζοντας για αιώνες αυτές τις ύπουλες δραστηριότητες τους προσπάθησαν να εξαφανίσουν τις άλλες ορθόδοξες κοινότητες.
Μέσω της Εκκλησίας ασκώντας ρατσισμό δόγματος και παίρνοντας μαζί τους τις άλλες χριστιανικές ομάδες που ήταν Οθωμανοί πολίτες αλλά και την ορθόδοξη Ρωσία, γονάτισαν εσωτερικά και εξωτερικά το οικουμενικό οθωμανικό κράτος.
Μέσα από αυτά τα ρατσιστικά ερείπια βγήκε το ρατσιστικό ελληνικό κράτος, που από τότε που ιδρύθηκε μέχρι σήμερα υπέγραψε πολλές συμφωνίες και πρωτόκολλα με το οθωμανικό και τουρκικό κράτος. Όμως μέχρι σήμερα από όλες τις συμφωνίες που υπέγραψε και λόγους που έδωσε δεν κράτησε τίποτα. Οι υπογραφές που έβαλε στις συμφωνίες που σύνηψε είτε με τα τουρκικά κράτη είτε με άλλα κράτη του κόσμου δεν αποτέλεσαν ποτέ δέσμευση. Η Ελλάδα πάντα έκανε αυτό που ήξερε. Ερμήνευε τα κείμενα των συμφωνιών όπως ήθελε και ανάλογα με το κέφι της όποτε ήθελε τις παραβίαζε μονομερώς.
Η Ελλάδα από την στιγμή της ίδρυσης της μέχρι σήμερα καταπίεσε τους μουσουλμάνους που δεν υπηρετούσαν τις φιλοδοξίες της και τους έφτασε σε σημείο αφανισμού. Στα πλαίσια αυτής της υπερβολικά ρατσιστικής της στάσης, δεν άφησε Τούρκο ή τουρκικό μνημείο να ζει πέραν της Δ. Θράκης
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου