Του Μιχάλη Ιγνατίου
Παρακολούθησα την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και τις δραστηριότητες του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, μπροστά στον οποίο υποκλίνεται η ελίτ της ελληνικής και της κυπριακής δημοσιογραφίας. Για τους Τούρκους συναδέλφους ο τελευταίος είναι απλά ένας «Ναπολέοντας» που κοροϊδεύει ακόμα και τον εαυτό του...
Ο κ. Ερντογάν ήταν εξαφανισμένος. Βρέθηκε στο χώρο της συνόδου για τα πυρηνικά, έκανε συναντήσεις στο πόδι και απέφυγε τα πολλά λόγια. Οι Τούρκοι δικαιολόγησαν την «εξαφάνισή» του στην κούραση και σε ιατρικά προβλήματα. Δεν έκανε αισθητή την παρουσία του. Δεν ήταν ο Ερντογάν που γνωρίσαμε στα προηγούμενα ταξίδια. Τόσο η συνάντησή του με τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα όσο και το τετ α τετ με τον πρόεδρο της Αρμενίας δεν άγγιξαν καν έστω στο ελάχιστο τις προσδοκίες του. Εφυγε δυσαρεστημένος, εκνευρισμένος και ενοχλημένος. Ο κ. Ομπάμα τον πληροφόρησε πως με έντονη δυσαρέσκεια άκουσε την πρόθεση της Τουρκίας να συμμετάσχει στην αντισύνοδο για τα πυρηνικά του προέδρου του Ιράν.
Στην Ουάσιγκτον ουδείς «αγοράζει» τους ισχυρισμούς των Τούρκων ότι οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις προχωρούν κανονικά, σε κλίμα αγαλλίασης και ευφορίας. Διέρχονται τη μεγαλύτερη κρίση από το 2003 και ο Λευκός Οίκος είναι στη φάση που θα ακούσει την «έκρηξη» του ενοίκου του.
Ο κ. Νταβούτογλου ανέλαβε τον ρόλο του. Στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων ήταν θλιβερός. Αντιμετώπισε το ακροατήριο, που αποτελείτο από διπλωμάτες, καθηγητές, επιστήμονες και δημοσιογράφους ως αρνιά. Οι δηλώσεις του ήταν γεμάτες ψέματα και δυστυχώς δεν δόθηκε η ευκαιρία στον αντίλογο. Οταν αναφέρθηκε στους «δυστυχείς Τουρκοκύπριους» μόνο που δεν έκλαψε ο άμοιρος. Ηταν πλημμυρισμένος στη θλίψη ο δυστυχής επειδή η... «υπερδύναμη» Κύπρος καταπιέζει τους Τουρκοκύπριους! Είναι... Ελληνες οι 40 χιλιάδες στρατιώτες που στρατοπεδεύουν στα κατεχόμενα!
Τις απαντήσεις του στις στημένες ερωτήσεις του πρώην πρέσβη Μαρκ Γκρόσμαν ακολουθούσε ένα μουρμουρητό διαμαρτυρίας και δυσπιστίας. Μία από τις στημένες ερωτήσεις δόθηκαν στον πρώην αρχηγό του «τουρκικού λόμπι» Στίβεν Σόλαρζ, ο οποίος από τη θέση του βουλευτή είχε «κάψει» την Ελλάδα και την Κύπρο. Βέβαια, ο κ. Σόλαρζ είναι πιο πιστός στο Ισραήλ παρά στην Τουρκία, οπότε «κάρφωσε» τον κ. Νταβούτογλου για την απαράδεκτη, όπως χαρακτηρίζεται, στάση της Αγκυρας εναντίον του Ισράηλ.
Ο Τούρκος υπουργός, κυριαρχημένος δήθεν από αγανάκτηση, επιτέθηκε εναντίον του εβραϊκού κράτους, μίλησε για τη δημιουργία (εκ μέρους του Ισραήλ) γκέτο στη Γάζα και ισχυρίστηκε ότι αξιωματούχοι της ισραηλινής κυβέρνησης τον εξαπάτησαν. Οσοι κοιτάξαμε τον κ. Σόλαρζ αντιληφθήκαμε ότι μετάνοιωσε για τα 30 χρόνια σθεναρής υποστήριξης προς την Τουρκία, κάτι που επιβεβαιώθηκε όταν τελείωσε η εκδήλωση. Δυστυχώς, ο κ. Σόλαρζ και το εβραϊκό λόμπι ήταν αυτοί που βοήθησαν να δικαιολογηθεί η τουρκική εισβολή και κατοχή και να πολεμηθούν με μίσος η Ελλάδα και η Κύπρος. Οι Τούρκοι τους πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα και προσωπικά δεν με στενοχωρεί καθόλου...
Το παιχνίδι για τα πυρηνικά του Ιράν παίζεται από μεγάλους παίκτες της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας. Οι κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου έχουν πατήσει στις λάσπες με τα γαμπριάτικά τους παπούτσια. Ο πρόεδρος Ομπάμα και η Χίλαρι Κλίντον τους είπαν ότι παίζουν το επικίνδυνο πυρηνικό παιχνίδι της Τεχεράνης, άρα αντιστρατεύονται τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα δημόσια χαμόγελα δεν θα λειτουργούν για πάντα ως φερετζές για τους Αμερικανούς και τους Τούρκους. Εφτασε η ώρα «του είστε μαζί μας ή είστε μαζί τους»... Διότι για τους πολεμοχαρείς του Πενταγώνου το Ιράν είναι κίνδυνος-θάνατος για την Αμερική.
Παρακολούθησα την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον και τις δραστηριότητες του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, μπροστά στον οποίο υποκλίνεται η ελίτ της ελληνικής και της κυπριακής δημοσιογραφίας. Για τους Τούρκους συναδέλφους ο τελευταίος είναι απλά ένας «Ναπολέοντας» που κοροϊδεύει ακόμα και τον εαυτό του...
Ο κ. Ερντογάν ήταν εξαφανισμένος. Βρέθηκε στο χώρο της συνόδου για τα πυρηνικά, έκανε συναντήσεις στο πόδι και απέφυγε τα πολλά λόγια. Οι Τούρκοι δικαιολόγησαν την «εξαφάνισή» του στην κούραση και σε ιατρικά προβλήματα. Δεν έκανε αισθητή την παρουσία του. Δεν ήταν ο Ερντογάν που γνωρίσαμε στα προηγούμενα ταξίδια. Τόσο η συνάντησή του με τον πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα όσο και το τετ α τετ με τον πρόεδρο της Αρμενίας δεν άγγιξαν καν έστω στο ελάχιστο τις προσδοκίες του. Εφυγε δυσαρεστημένος, εκνευρισμένος και ενοχλημένος. Ο κ. Ομπάμα τον πληροφόρησε πως με έντονη δυσαρέσκεια άκουσε την πρόθεση της Τουρκίας να συμμετάσχει στην αντισύνοδο για τα πυρηνικά του προέδρου του Ιράν.
Στην Ουάσιγκτον ουδείς «αγοράζει» τους ισχυρισμούς των Τούρκων ότι οι τουρκοαμερικανικές σχέσεις προχωρούν κανονικά, σε κλίμα αγαλλίασης και ευφορίας. Διέρχονται τη μεγαλύτερη κρίση από το 2003 και ο Λευκός Οίκος είναι στη φάση που θα ακούσει την «έκρηξη» του ενοίκου του.
Ο κ. Νταβούτογλου ανέλαβε τον ρόλο του. Στο Συμβούλιο Διεθνών Υποθέσεων ήταν θλιβερός. Αντιμετώπισε το ακροατήριο, που αποτελείτο από διπλωμάτες, καθηγητές, επιστήμονες και δημοσιογράφους ως αρνιά. Οι δηλώσεις του ήταν γεμάτες ψέματα και δυστυχώς δεν δόθηκε η ευκαιρία στον αντίλογο. Οταν αναφέρθηκε στους «δυστυχείς Τουρκοκύπριους» μόνο που δεν έκλαψε ο άμοιρος. Ηταν πλημμυρισμένος στη θλίψη ο δυστυχής επειδή η... «υπερδύναμη» Κύπρος καταπιέζει τους Τουρκοκύπριους! Είναι... Ελληνες οι 40 χιλιάδες στρατιώτες που στρατοπεδεύουν στα κατεχόμενα!
Τις απαντήσεις του στις στημένες ερωτήσεις του πρώην πρέσβη Μαρκ Γκρόσμαν ακολουθούσε ένα μουρμουρητό διαμαρτυρίας και δυσπιστίας. Μία από τις στημένες ερωτήσεις δόθηκαν στον πρώην αρχηγό του «τουρκικού λόμπι» Στίβεν Σόλαρζ, ο οποίος από τη θέση του βουλευτή είχε «κάψει» την Ελλάδα και την Κύπρο. Βέβαια, ο κ. Σόλαρζ είναι πιο πιστός στο Ισραήλ παρά στην Τουρκία, οπότε «κάρφωσε» τον κ. Νταβούτογλου για την απαράδεκτη, όπως χαρακτηρίζεται, στάση της Αγκυρας εναντίον του Ισράηλ.
Ο Τούρκος υπουργός, κυριαρχημένος δήθεν από αγανάκτηση, επιτέθηκε εναντίον του εβραϊκού κράτους, μίλησε για τη δημιουργία (εκ μέρους του Ισραήλ) γκέτο στη Γάζα και ισχυρίστηκε ότι αξιωματούχοι της ισραηλινής κυβέρνησης τον εξαπάτησαν. Οσοι κοιτάξαμε τον κ. Σόλαρζ αντιληφθήκαμε ότι μετάνοιωσε για τα 30 χρόνια σθεναρής υποστήριξης προς την Τουρκία, κάτι που επιβεβαιώθηκε όταν τελείωσε η εκδήλωση. Δυστυχώς, ο κ. Σόλαρζ και το εβραϊκό λόμπι ήταν αυτοί που βοήθησαν να δικαιολογηθεί η τουρκική εισβολή και κατοχή και να πολεμηθούν με μίσος η Ελλάδα και η Κύπρος. Οι Τούρκοι τους πληρώνουν με το ίδιο νόμισμα και προσωπικά δεν με στενοχωρεί καθόλου...
Το παιχνίδι για τα πυρηνικά του Ιράν παίζεται από μεγάλους παίκτες της διεθνούς πολιτικής και διπλωματίας. Οι κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου έχουν πατήσει στις λάσπες με τα γαμπριάτικά τους παπούτσια. Ο πρόεδρος Ομπάμα και η Χίλαρι Κλίντον τους είπαν ότι παίζουν το επικίνδυνο πυρηνικό παιχνίδι της Τεχεράνης, άρα αντιστρατεύονται τα αμερικανικά συμφέροντα. Τα δημόσια χαμόγελα δεν θα λειτουργούν για πάντα ως φερετζές για τους Αμερικανούς και τους Τούρκους. Εφτασε η ώρα «του είστε μαζί μας ή είστε μαζί τους»... Διότι για τους πολεμοχαρείς του Πενταγώνου το Ιράν είναι κίνδυνος-θάνατος για την Αμερική.
Δημοσίευση σχολίου