Όταν προκύπτει κάποια διαφορά ή διαμαρτυρία μιας επιχείρησης , επιχειρηματιών ή κυρίως ολιγαρχών, ο πρωθυπουργός τους καλεί στο Μέγαρο Μαξίμου για να αμβλύνει το πρόβλημα και να αποκαταστήσει τις σχέσεις του μαζί τους, αν έχουν διαταραχθεί. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι έχει καλέσει τον Γεράσιμο Σκλαβενίτη, καθώς η γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ έχει αντιδράσει με οξύτητα στο πρόστιμο ύψους 1,44 εκατ. Ευρώ που της επιβλήθηκε από τη ΔΙΜΕΑ για παραβάσεις του Κώδικα Δεοντολογίας. Δεν ξέρουμε αν πράγματι έχει δίκιο η εταιρεία, αλλά το ζήτημα είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Γιατί, δεν έχουν την ίδια τύχη χιλιάδες φορείς επιστημόνων, εργαζομένων, αγροτών, εκπαιδευτικών, συνδικαλιστών και πολλών ακόμη κλάδων και φορέων, που δεν έχουν περάσει ποτέ την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου και ας πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα, όποιος επώνυμος ή επιχειρηματίας το επιθυμεί, η πόρτα είναι ανοιχτή. Να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι η υπόθεση των Τεμπών είναι κυρίαρχο θέμα επί 2,5 χρόνια, ο Μητσοτάκης δεν δέχθηκε ποτέ στο Μαξίμου τον Σύλλογο Γονέων που δίνει έναν μεγάλο αγώνα για Δικαιοσύνη.
Ο πρωθυπουργός δεν τους δέχεται γιατί δεν ήταν ποτέ συνδεδεμένος με κοινωνικά αιτήματα και φορείς που δίνουν μεγάλους αγώνες σε όλα τα πεδία, επιστημονικό, παραγωγικό, επιχειρηματικό, εκπαιδευτικό, ιατρικό, προκειμένου η χώρα να συμβαδίζει με τις αναπτυγμένες χώρες και παράλληλα, να ακούει τα αιτήματά τους. Ούτε δείχνει να ευαισθητοποιείται από τα προβλήματα που προκαλούν οι ανισότητες , η ακρίβεια και τα σκάνδαλα, εκτός και αν νοιώσει ότι έχει ψηφοθηρικές συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό, δηλαδή της ανάγκης διόρθωσης των δημοσκοπικών επιδόσεών του, εντάσσεται και η παροχολογία , παρά το γεγονός μάλιστα ότι δεν δείχνει να συγκινεί την κοινωνία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντίθετα, είναι πολύ καλά συνδεδεμένος με πάσης φύσεως συμφέροντα, γι αυτό και έχει ανοιχτό το Μαξίμου για αυτά και τους εκπροσώπους τους.
Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός νοιώθει δυσανεξία στον διάλογο με την κοινωνία. Κινείται επί χρόνια σε ένα ασφαλές δημοσιογραφικό περιβάλλον και δεν διακρίθηκε ποτέ για τις κοινωνικές του ευαισθησίες.
Μάλιστα το τελευταίο διάστημα εντείνονται οι φημολογίες του για τις σχέσεις του με καναλάρχες και ολιγάρχες, αλλά είτε ισχύουν , είτε όχι, όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Και πολύ κράτησε ...
Γιατί, δεν έχουν την ίδια τύχη χιλιάδες φορείς επιστημόνων, εργαζομένων, αγροτών, εκπαιδευτικών, συνδικαλιστών και πολλών ακόμη κλάδων και φορέων, που δεν έχουν περάσει ποτέ την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου και ας πλήττονται από την κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα, όποιος επώνυμος ή επιχειρηματίας το επιθυμεί, η πόρτα είναι ανοιχτή. Να σημειωθεί ότι παρά το γεγονός ότι η υπόθεση των Τεμπών είναι κυρίαρχο θέμα επί 2,5 χρόνια, ο Μητσοτάκης δεν δέχθηκε ποτέ στο Μαξίμου τον Σύλλογο Γονέων που δίνει έναν μεγάλο αγώνα για Δικαιοσύνη.
Ο πρωθυπουργός δεν τους δέχεται γιατί δεν ήταν ποτέ συνδεδεμένος με κοινωνικά αιτήματα και φορείς που δίνουν μεγάλους αγώνες σε όλα τα πεδία, επιστημονικό, παραγωγικό, επιχειρηματικό, εκπαιδευτικό, ιατρικό, προκειμένου η χώρα να συμβαδίζει με τις αναπτυγμένες χώρες και παράλληλα, να ακούει τα αιτήματά τους. Ούτε δείχνει να ευαισθητοποιείται από τα προβλήματα που προκαλούν οι ανισότητες , η ακρίβεια και τα σκάνδαλα, εκτός και αν νοιώσει ότι έχει ψηφοθηρικές συνέπειες. Στο πλαίσιο αυτό, δηλαδή της ανάγκης διόρθωσης των δημοσκοπικών επιδόσεών του, εντάσσεται και η παροχολογία , παρά το γεγονός μάλιστα ότι δεν δείχνει να συγκινεί την κοινωνία.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντίθετα, είναι πολύ καλά συνδεδεμένος με πάσης φύσεως συμφέροντα, γι αυτό και έχει ανοιχτό το Μαξίμου για αυτά και τους εκπροσώπους τους.
Είναι προφανές ότι ο πρωθυπουργός νοιώθει δυσανεξία στον διάλογο με την κοινωνία. Κινείται επί χρόνια σε ένα ασφαλές δημοσιογραφικό περιβάλλον και δεν διακρίθηκε ποτέ για τις κοινωνικές του ευαισθησίες.
Μάλιστα το τελευταίο διάστημα εντείνονται οι φημολογίες του για τις σχέσεις του με καναλάρχες και ολιγάρχες, αλλά είτε ισχύουν , είτε όχι, όλα τα ωραία τελειώνουν κάποια στιγμή. Και πολύ κράτησε ...
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου