Το επίμαχο δημοσιευμα της εφημερίδας Αφρίκα
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Είμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου στην Λευκωσία. Δικαζόμαστε. Είναι η «δίκης της γελοιογραφίας». Έτσι πέρασε στην ιστορία μας. Το πιο σωστό είναι «κολάζ». Αλλά την λένε είτε γελοιογραφία είτε φωτογραφία. Τι υπάρχει εκεί; Μια ελληνική σημαία. Ένα γυμνό αρχαίο ελληνικό άγαλμα. Και από κάτω ο Ταγγίπ Έρντογαν.
Το άγαλμα ουρεί στο κεφάλι του Έρντογαν! Πήρα αυτό το κολάζ από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το δημοσίευσα στην εφημερίδα μας. Ήταν ανάρτηση ενός Έλληνα του οποίου το όνομα δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα. Ακριβώς εκείνη την περίοδο ο Ταγγίπ Έρντογαν είχε επισκεφθεί την Αθήνα και δεν είχαν τύχει και πολύ καλής υποδοχής από τον ελληνικό λαό οι δηλώσεις που έκανε.
Σίγουρα αποτέλεσμα τούτου ήταν το κολάζ αυτό. Δεν σχολίασα καθόλου το κολάζ όταν το δημοσίευσα στην εφημερίδα. Είπα μόνο «με ελληνικό μάτι». Το θεώρησαν προσβολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας και άρχισαν να διοργανώνουν καθημερινά διαμαρτυρίες μπροστά στην εφημερίδα μας ομάδες που η πλειοψηφία τους ήταν από την Τουρκία.
Άφησαν μαύρα στεφάνια στην πόρτα μας. Διάβασαν ανακοινωθέντα. Αμέσως μετά από αυτό βάλαμε και εμείς εκείνον τον γνωστό πρωτοσέλιδο τίτλο για το Άφριν και έγινε χαλασμός κόσμου. Και αυτή την φορά ήρθαν να μας λιντσάρουν. Υπό την προστασία της αστυνομίας, ένας οργισμένος φανατικός ισλαμικός όχλος των χιλίων ατόμων περίπου έριξε βροχή από πέτρες στην εφημερίδα μας και ήθελε να μας κάψει. Τι έλεγε ο πρωτοσέλιδος τίτλος μας για το Άφριν; «Άλλη μια επιχείρηση εισβολής από την Τουρκία»! Δηλαδή η Κύπρος το 1974. Και το Άφριν το 2018.
Στην Κύπρο την ονόμασαν «Ειρηνευτική Επιχείρηση» και στο Άφριν «Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας». Ένας πρωτοσέλιδος τίτλος που τρέλανε τον Έρντογαν. Σε ομιλία του στην Προύσα την ίδια ημέρα, αποκαλώντας μας «ποταπούς», κάλεσε τον όχλο του στην Κύπρο να κινηθεί εναντίον μας. Και έγινε ό,τι έγινε. Κατέθεσα αγωγή στο δικαστήριό μας εναντίον του Ταγγίπ Έρντογαν ως ηθικού αυτουργού των γεγονότων αυτών, αλλά το δικαστήριο ανέφερε ότι υπάρχουν ειδικοί κανόνες για να καταθέσει κανείς αγωγή εναντίον ξένων κρατικών αξιωματούχων και απέρριψε την αγωγή πριν μερικούς μήνες.
Είμαστε στην δικαστική αίθουσα για την ακρόαση. Ποια στη σειρά ακρόαση είναι αυτή. Η εισαγγελία φέρνει τους μάρτυρές της. Όλοι οι μάρτυρες, εκτός από μερικούς, είναι από την Τουρκία. Οι δύο μάρτυρες που ήρθαν χθες ήταν πιο μορφωμένοι από τους προηγούμενους. Ο ένας ήταν κοσμήτορας της νομικής σχολής σε ένα πανεπιστήμιο εδώ. Ο άλλος επιθεωρητής στο υπουργείο παιδείας. Αυτή η δίκη είναι πολιτική. Και κατά την γνώμη μου, το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της είναι το εξής:
Δικηγόρος μας είναι ο πρώην δικαστής Τατζιάν Ρεϊνάρ, ο οποίος παραιτήθηκε από την θέση του δικαστή μετά την απόπειρα λιντσαρίσματος που διοργανώθηκε εναντίον μας στις 22 Ιανουαρίου και τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μετά. Εκείνος μας υπερασπίζεται. Σηκώθηκε από την έδρα του δικαστή και ήρθε στο πλευρό μας. Πρώτη φορά γίνεται αυτό στην Κύπρο. Ο Ρεϊνάρ είναι ο δικαστής, ο οποίος έστειλε στην φυλακή επιβάλλοντας τους διάφορες ποινές έξι άτομα, που η αστυνομία συνέλαβε απρόθυμα μετά την επίθεση εναντίον μας! Γι’ αυτό έγινε και εκείνος αγκάθι για το καθεστώς.
Ο δικηγόρος μας δείχνει το κολάζ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας στον κοσμήτορα της νομικής σχολής που βγήκε στο βήμα ως μάρτυρας και ορκίστηκε ότι θα έλεγε την αλήθεια βάζοντας το χέρι στο Κοράνι. Ο μάρτυρας την αποκαλεί «φωτογραφία». «Τι υπάρχει σε αυτή την φωτογραφία», ρωτάει ο δικηγόρος. Ο μάρτυρας περιγράφει:
«Μια ελληνική σημαία, ένα γυμνό αρχαίο ελληνικό άγαλμα και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγγίπ Έρντογαν. Τρέχει ένα υγρό από το γεννητικό όργανο του αγάλματος πάνω στο κεφάλι του Προέδρου της Τουρκίας». Δεν λέει «ουρεί πάνω στο κεφάλι του». Λέει «τρέχει ένα υγρό»! Από το γεννητικό όργανο τρέχει και υγρό, τρέχει και άλλο πράγμα! Δεν γίνεται να πει το όνομά του; Όπως φαίνεται δεν γίνεται! Δεν γυρίζει η γλώσσα του να το πει.
«Υπάρχει προσβολή σε αυτό», ρωτάει ο δικηγόρος. «Ναι υπάρχει», λέει, «υπάρχει προσβολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας!» Κατόπιν τούτου, ο Τατζιάν Ρεϊνάρ δείχνει στον μάρτυρα άλλες δύο γελοιογραφίες. Δύο γελοιογραφίες που είχαν δικαστεί στην Τουρκία το 2008, αλλά αθωώθηκαν. Στην μια είναι μια γάτα με το κεφάλι του Έρντογαν να τυλίγεται σαν κουβάρι.
Ρωτάει ο δικηγόρος: «Υπάρχει προσβολή σε αυτήν;» Ο μάρτυρας την κοιτάει, την κοιτάει και ύστερα λέει «όχι, δεν υπάρχει προσβολή σε αυτή». Στην δε άλλη γελοιογραφία είναι ένα σκυλί με το κεφάλι του Έρντογαν. Φοράει ένα περιλαίμιο, στο οποίο αναγράφεται: «Δεν θα γίνουμε το σκυλί του Μπους». Ρωτάει ο δικηγόρος: «Σε αυτήν υπάρχει προσβολή;» «Όχι, δεν υπάρχει», λέει ο μάρτυρας. «Γιατί δεν υπάρχει;» «Διότι γράφει ότι δεν θα γίνουμε το σκυλί του Μπους. Αν έγραφε ότι θα γίνουμε το σκυλί του Μπους, τότε θα ήταν προσβολή»!
Στην επιθεωρήτρια στο υπουργείο παιδείας υποβάλλει παρόμοιες ερωτήσεις ο δικηγόρος μας. Και εκείνη λέει ότι δεν υπάρχει προσβολή στις γελοιογραφίες του Έρντογαν με την γάτα και τον σκύλο. Έκπληξη! Σε εκείνες δεν υπάρχει προσβολή και μόνο στην δική μας υπάρχει; Δηλαδή, το όλο ζήτημα είναι ότι ένας Έλληνας ούρησε στο κεφάλι του Έρντογαν; Και επιπλέον αυτό είναι ένα «υγρό». Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ
Είμαστε στην αίθουσα του δικαστηρίου στην Λευκωσία. Δικαζόμαστε. Είναι η «δίκης της γελοιογραφίας». Έτσι πέρασε στην ιστορία μας. Το πιο σωστό είναι «κολάζ». Αλλά την λένε είτε γελοιογραφία είτε φωτογραφία. Τι υπάρχει εκεί; Μια ελληνική σημαία. Ένα γυμνό αρχαίο ελληνικό άγαλμα. Και από κάτω ο Ταγγίπ Έρντογαν.
Το άγαλμα ουρεί στο κεφάλι του Έρντογαν! Πήρα αυτό το κολάζ από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το δημοσίευσα στην εφημερίδα μας. Ήταν ανάρτηση ενός Έλληνα του οποίου το όνομα δεν μπορώ να θυμηθώ τώρα. Ακριβώς εκείνη την περίοδο ο Ταγγίπ Έρντογαν είχε επισκεφθεί την Αθήνα και δεν είχαν τύχει και πολύ καλής υποδοχής από τον ελληνικό λαό οι δηλώσεις που έκανε.
Σίγουρα αποτέλεσμα τούτου ήταν το κολάζ αυτό. Δεν σχολίασα καθόλου το κολάζ όταν το δημοσίευσα στην εφημερίδα. Είπα μόνο «με ελληνικό μάτι». Το θεώρησαν προσβολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας και άρχισαν να διοργανώνουν καθημερινά διαμαρτυρίες μπροστά στην εφημερίδα μας ομάδες που η πλειοψηφία τους ήταν από την Τουρκία.
Άφησαν μαύρα στεφάνια στην πόρτα μας. Διάβασαν ανακοινωθέντα. Αμέσως μετά από αυτό βάλαμε και εμείς εκείνον τον γνωστό πρωτοσέλιδο τίτλο για το Άφριν και έγινε χαλασμός κόσμου. Και αυτή την φορά ήρθαν να μας λιντσάρουν. Υπό την προστασία της αστυνομίας, ένας οργισμένος φανατικός ισλαμικός όχλος των χιλίων ατόμων περίπου έριξε βροχή από πέτρες στην εφημερίδα μας και ήθελε να μας κάψει. Τι έλεγε ο πρωτοσέλιδος τίτλος μας για το Άφριν; «Άλλη μια επιχείρηση εισβολής από την Τουρκία»! Δηλαδή η Κύπρος το 1974. Και το Άφριν το 2018.
Στην Κύπρο την ονόμασαν «Ειρηνευτική Επιχείρηση» και στο Άφριν «Επιχείρηση Κλάδος Ελαίας». Ένας πρωτοσέλιδος τίτλος που τρέλανε τον Έρντογαν. Σε ομιλία του στην Προύσα την ίδια ημέρα, αποκαλώντας μας «ποταπούς», κάλεσε τον όχλο του στην Κύπρο να κινηθεί εναντίον μας. Και έγινε ό,τι έγινε. Κατέθεσα αγωγή στο δικαστήριό μας εναντίον του Ταγγίπ Έρντογαν ως ηθικού αυτουργού των γεγονότων αυτών, αλλά το δικαστήριο ανέφερε ότι υπάρχουν ειδικοί κανόνες για να καταθέσει κανείς αγωγή εναντίον ξένων κρατικών αξιωματούχων και απέρριψε την αγωγή πριν μερικούς μήνες.
Είμαστε στην δικαστική αίθουσα για την ακρόαση. Ποια στη σειρά ακρόαση είναι αυτή. Η εισαγγελία φέρνει τους μάρτυρές της. Όλοι οι μάρτυρες, εκτός από μερικούς, είναι από την Τουρκία. Οι δύο μάρτυρες που ήρθαν χθες ήταν πιο μορφωμένοι από τους προηγούμενους. Ο ένας ήταν κοσμήτορας της νομικής σχολής σε ένα πανεπιστήμιο εδώ. Ο άλλος επιθεωρητής στο υπουργείο παιδείας. Αυτή η δίκη είναι πολιτική. Και κατά την γνώμη μου, το σημαντικότερο χαρακτηριστικό της είναι το εξής:
Δικηγόρος μας είναι ο πρώην δικαστής Τατζιάν Ρεϊνάρ, ο οποίος παραιτήθηκε από την θέση του δικαστή μετά την απόπειρα λιντσαρίσματος που διοργανώθηκε εναντίον μας στις 22 Ιανουαρίου και τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν μετά. Εκείνος μας υπερασπίζεται. Σηκώθηκε από την έδρα του δικαστή και ήρθε στο πλευρό μας. Πρώτη φορά γίνεται αυτό στην Κύπρο. Ο Ρεϊνάρ είναι ο δικαστής, ο οποίος έστειλε στην φυλακή επιβάλλοντας τους διάφορες ποινές έξι άτομα, που η αστυνομία συνέλαβε απρόθυμα μετά την επίθεση εναντίον μας! Γι’ αυτό έγινε και εκείνος αγκάθι για το καθεστώς.
Ο δικηγόρος μας δείχνει το κολάζ που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα μας στον κοσμήτορα της νομικής σχολής που βγήκε στο βήμα ως μάρτυρας και ορκίστηκε ότι θα έλεγε την αλήθεια βάζοντας το χέρι στο Κοράνι. Ο μάρτυρας την αποκαλεί «φωτογραφία». «Τι υπάρχει σε αυτή την φωτογραφία», ρωτάει ο δικηγόρος. Ο μάρτυρας περιγράφει:
«Μια ελληνική σημαία, ένα γυμνό αρχαίο ελληνικό άγαλμα και ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγγίπ Έρντογαν. Τρέχει ένα υγρό από το γεννητικό όργανο του αγάλματος πάνω στο κεφάλι του Προέδρου της Τουρκίας». Δεν λέει «ουρεί πάνω στο κεφάλι του». Λέει «τρέχει ένα υγρό»! Από το γεννητικό όργανο τρέχει και υγρό, τρέχει και άλλο πράγμα! Δεν γίνεται να πει το όνομά του; Όπως φαίνεται δεν γίνεται! Δεν γυρίζει η γλώσσα του να το πει.
«Υπάρχει προσβολή σε αυτό», ρωτάει ο δικηγόρος. «Ναι υπάρχει», λέει, «υπάρχει προσβολή προς τον Πρόεδρο της Τουρκίας!» Κατόπιν τούτου, ο Τατζιάν Ρεϊνάρ δείχνει στον μάρτυρα άλλες δύο γελοιογραφίες. Δύο γελοιογραφίες που είχαν δικαστεί στην Τουρκία το 2008, αλλά αθωώθηκαν. Στην μια είναι μια γάτα με το κεφάλι του Έρντογαν να τυλίγεται σαν κουβάρι.
Ρωτάει ο δικηγόρος: «Υπάρχει προσβολή σε αυτήν;» Ο μάρτυρας την κοιτάει, την κοιτάει και ύστερα λέει «όχι, δεν υπάρχει προσβολή σε αυτή». Στην δε άλλη γελοιογραφία είναι ένα σκυλί με το κεφάλι του Έρντογαν. Φοράει ένα περιλαίμιο, στο οποίο αναγράφεται: «Δεν θα γίνουμε το σκυλί του Μπους». Ρωτάει ο δικηγόρος: «Σε αυτήν υπάρχει προσβολή;» «Όχι, δεν υπάρχει», λέει ο μάρτυρας. «Γιατί δεν υπάρχει;» «Διότι γράφει ότι δεν θα γίνουμε το σκυλί του Μπους. Αν έγραφε ότι θα γίνουμε το σκυλί του Μπους, τότε θα ήταν προσβολή»!
Στην επιθεωρήτρια στο υπουργείο παιδείας υποβάλλει παρόμοιες ερωτήσεις ο δικηγόρος μας. Και εκείνη λέει ότι δεν υπάρχει προσβολή στις γελοιογραφίες του Έρντογαν με την γάτα και τον σκύλο. Έκπληξη! Σε εκείνες δεν υπάρχει προσβολή και μόνο στην δική μας υπάρχει; Δηλαδή, το όλο ζήτημα είναι ότι ένας Έλληνας ούρησε στο κεφάλι του Έρντογαν; Και επιπλέον αυτό είναι ένα «υγρό». Θα μπορούσε να ήταν και χειρότερα!
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου