Με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η ασταμάτητη ροή» το περιοδικό Economist σκιαγραφεί το μεγάλο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα αλλά και καταδεικνύει τα ελλιπή μέτρα αντιμετώπισής του. Με αφορμή την απαράδεκτη κατάσταση στον Έβρο, όπου χιλιάδες παράνομοι μετανάστες περνούν τα σύνορα, το δημοσίευμα κάνει αναφορά στην πρόσφατη ετυμηγορία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ότι οι συνθήκες
στα ελληνικά κέντρα κράτησης μεταναστών είναι τόσο άθλιες ώστε συνιστούν παραβίαση της απαγόρευσης «βασανιστηρίων ή απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης».
Σημειώνεται ότι ακόμα και πριν από την απόφαση αυτή αρκετές ευρωπαϊκές χώρες είχαν σταματήσει να στέλνουν αιτούντες άσυλο πίσω στην Ελλάδα, παρά την πρόβλεψη της συνθήκης Δουβλίνο ΙΙ ότι οι περιπτώσεις ασύλου πρέπει να εξετάζονται στη χώρα εισόδου στην Ευρώπη.
«Για αυτό τον εξευτελισμό ευθύνεται η ίδια η Ελλάδα, αλλά είναι και αποτέλεσμα της πίεσης του μεγάλου αριθμού των προσφύγων τα τελευταία χρόνια», σημειώνει το βρετανικό περιοδικό.
Το δημοσίευμα κάνει λόγο για χαλαρούς συνοριακούς ελέγχους, αργό και αμφισβητήσιμο σύστημα εξέτασης αιτήσεων ασύλου. Αναφέρεται επίσης ότι εκατοντάδες χιλιάδες αλλοδαποί κοιμούνται στην Αθήνα ή σε λιμάνια όντας σε μία νομικά μετέωρη κατάσταση, ενώ πέφτουν και θύματα ξυλοδαρμού από ομάδες ξενόφοβων Ελλήνων.
Επίσης το δημοσίευμα κάνει λόγο για διπλή τραγωδία στην Ελλάδα, εξηγώντας ότι δύο μεγάλα ευρωπαϊκά σχέδια κινδυνεύουν να ανατραπούν. Πρώτα το ευρώ, λόγω της κρίσης, αλλά και η συνθήκη του Σένγκεν λόγω των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στη διαχείριση του μεγάλου αριθμού παράνομων μεταναστών και προσφύγων.
«Όπως και με την κρίση χρέους οι χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τη μετανάστευση χρειάζονται βοήθεια από την ΕΕ, με αντάλλαγμα βαθιές μεταρρυθμίσεις. Απαιτείται συντονισμός των εθνικών πολιτικών ασύλου, ενώ έχει νόημα το μοίρασμα της ευθύνης επανεγκατάστασης των προσφύγων», σχολιάζει το περιοδικό και συνεχίζει: «Αν η Ελλάδα θέλει να αναστείλει το Δουβλίνο ΙΙ θα έπρεπε να αποδεχθεί την προσωρινή αναστολή και της συνθήκης του Σένγκεν και την επιστροφή των συνοριακών ελέγχων».
Ο Economist καταλήγει με την επισήμανση ότι οι πρόσφυγες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους οικονομικούς μετανάστες και ότι όσο υπάρχει πόλεμος και καταπίεση πρέπει να υπάρχει και άσυλο. «Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό περισσότερο από άλλους, καθώς την περίοδο των συνταγματαρχών η οικογένειά του βρήκε άσυλο στη Σουηδία».
Δημοσίευση σχολίου