Η συµµαχική επιχείρηση θα κριθεί από τις αντοχές και τους κρυφούς άσους του ΚαντάφιΤην αµφιβολία τους για την αποτελεσµατικότητα των αεροπορικών επιχειρήσεων των συµµαχικών δυνάµεων στη Λιβύη εκφράζουν πολλοί αναλυτές προβλέποντας ότι δεν υπάρχει εύκολη ή γρήγορη λύση στην κατάσταση που έχει διαµορφωθεί στη βορειοαφρικανική αυτή χώρα. Μετά τις αρχικές επιτυχίες, η σύγκρουση προβλέπεται να είναι πολύ πιο δύσκολη και έτσι ελλοχεύει ο κίνδυνος να εγκλωβιστούν οι σύµµαχοι σε µια µακρά αντιπαράθεση, εκτιµούν. Οι περισσότεροι αναλυτές τονίζουν τις περιορισµένες δυνατότητες που προσφέρουν οι αεροπορικές επιθέσεις αφότου οι εύκολοι αρχικοί στόχοι χτυπηθούν και θεωρούν ότι οι δοµές εξουσίας που έχει διαµορφώσει ο Καντάφι τις δεκαετίες που βρίσκεται στην εξουσία µπορεί να αποδειχθούν πολύ πιο ανθεκτικές απ’ όσο υπολογίζουν. Επίσης προειδοποιούν για τον σηµαντικό κίνδυνο οι δυτικές δυνάµεις να προκαλέσουν θύµατα µεταξύ των αµάχων, τους οποίους πηγαίνουν να προστατεύσουν, περιορίζοντας έτσι την υποστήριξη προς την όλη αποστολή.
ΤΟ «ΚΛΕΙΔΙ».Το µέγα ερώτηµα που θέτουν όλοι είναι: εντάξει, η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων επιβλήθηκε. Μετά, τι; «Ο Καντάφι είναι τρελός αλλά δεν είναι χαζός», γράφει στην «Γκάρντιαν» ο Αντριου Ρόνσλι. «Θα προσπαθήσει να µεταµορφωθεί από καταπιεστής σε θύµα της δυτικής επιθετικότητας. Θα µεταφέρει όπλα και µονάδες κοντά σε σχολεία και νοσοκοµεία και θα προσπαθήσει να χρησιµοποιήσει πολίτες ως ανθρώπινη ασπίδα ώστε να πείσει την κοινή γνώµη, ιδιαίτερα στον αραβικό κόσµο, ότι αυτός είναι ένας πόλεµος αποικιοκρατών. Γι’ αυτό και οι δυτικές δυνάµεις θα πρέπει να δράσουν µε µεγάλη ακρίβεια αλλά και πολύ γρήγορα, χωρίς να ξεχνάµε την προηγούµενη εµπειρία. Στο Ιράκ η ζώνη απαγόρευσης πτήσεων επιβλήθηκε το 1990 και ο Σαντάµ Χουσεΐν – όπως σίγουρα θυµάται ο Καντάφι – συνέχισε να βρίσκεται στην εξουσία άλλα13 χρόνια». Όµως και στην πρώην Γιουγκοσλαβία ο Σλόµπονταν Μιλόσεβιτς δεν έκανε πίσω παρά έπειτα από αεροπορικούς βοµβαρδισµούς που κράτησαν έξι εβδοµάδες.Την ίδια εκτίµηση, ότι δηλαδή ο Καντάφι µπορεί να επιβιώσει στη ∆υτική και Νότια Λιβύη ακόµα και σε περίπτωση διχοτόµησης της χώρας, εκφράζει και ο αρθρογράφος Σάιµον Τίσνταλ, αν δεν γίνει χερσαία επέµβαση. «Και αυτό φαίνεται να είναι το σχέδιό του. Αντί να τα παρατήσει ή να υποχωρήσει, ο Καντάφι ενέτεινε τιςσυγκρούσεις γύρω από τη Βεγγάζη το Σαββατοκύριακο και µεταφέρει τις δυνάµεις του σε αστικές περιοχές όπου δεν θα αποτελούν εύκολους αεροπορικούς στόχους. Την ίδια ώρα απειλεί για αντίποινα σε όλη τη ζώνη της Μεσογείου και χαρακτηρίζει όλη τη Βόρεια Αφρική “πολεµική ζώνη”»Ιδιαίτερα ανησυχητική, κρίνει ο κύριος πολιτικός αναλυτής του αραβικού δικτύου Αλ Τζαζίρα, Μαρουάν Μπισάρα «τον υπερβολικό ζήλο χωρών όπως η Βρετανία, η Γαλλία και οι ΗΠΑ να µεταφράσουν την απόφαση του Συµβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ ως εντολή για απεριόριστη χρήση βίας. Με τη µακρά ιστορία επεµβάσεων και ηγεµονικών τάσεων στην περιοχή, τα πολιτικά και στρατηγικά τους κίνητρα φαντάζουν πάντα αµφίβολα», σηµειώνει. «Θα πρέπει να αποδείξουν µε τιςεπόµενες κινήσεις τους ότι οι πράξεις του βασίζονται αυστηρά σε ανθρωπιστικούς λόγους».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου