Η κα Μπακογιάννη χαρακτήρισε «ένοπλες συγκρούσεις» την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, αλλά και την Ελληνική Επανάσταση του 1821.
Είπε χαρακτηριστικά: «Τα πρώτα χίλια χρόνια της συνύπαρξης μας, πολιτικά, μπορούν να θεωρηθούν ως “η χιλιετία των συγκρούσεων”. Αυτό, βέβαια, εξηγείται δεδομένων των πολλών ενόπλων συγκρούσεων που συνέβησαν ιδιαίτερα μεταξύ του 1071 και του 1453, και το 1821».
Η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμμαχίας στον ίδιο «φιλικό» τόνο παρέβλεψε την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο λέγοντας: «είμαστε μέλη της ίδιας Συμμαχίας, και έχουμε συμβάλλει από κοινού για μισό αιώνα, στην ελευθερία και την ασφάλεια του Δυτικού κόσμου».
Μίλησε για τις αμοιβαίες υποχωρήσεις που θα πρέπει να γίνουν από τις δύο πλευρές, αν και παραδέχθηκε ότι «η εκλογή του κυρίου Eroğlu ως ηγέτη των Τουρκοκυπρίων με τη σκληρή του προσέγγιση, δεν έχει διευκολύνει τα πράγματα», όπως επίσης και ότι “η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από την Τουρκία και η Τουρκία διατηρεί σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις κατοχής στο νησί”, ενώ απέφυγε συστηματικά να χαρακτηρίσει το Κυπριακό πρόβλημα ως εισβολή και κατοχή.
Τέλος η κα Ντόρα Μπακογιάννη έκανε αναφορές στην Μικρασιατική Καταστροφή. Είπε μεταξύ άλλων: «οι σημερινοί Έλληνες, έχουν τόσο βαθιά και διακαή επιθυμία για ειρήνη και εποικοδομητική συνύπαρξη με τους γείτονές τους-ιδιαίτερα την Τουρκία. Κατ' αρχάς γιατί η Ελλάδα από το 1922 δεν έχει επιδείξει καμία εδαφική φιλοδοξία». Υπονόησε σαφώς έτσι ότι το 1922 αποτέλεσε μια «εδαφική φιλοδοξία», αποφεύγοντας να αναφερθεί στη σφαγή της Σμύρνης και τον εκτοπισμό χιλιάδων Ελλήνων από τις εστίες τους.
Στην Κωνσταντινούπολη η κα Μπακογιάννη έκανε προσεκτικότατη χρήση των λέξεων που χρησιμοποίησε στην ομιλία της, ειδικά όταν αναφερόταν στα καυτά ιστορικά ζητήματα (Άλωση, Επανάσταση του '21, Μικρασία, Κύπρος)
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου