Είναι μια πονεμένη ιστορία το να είσαι οπαδός της ΑΕΚ, στερημένος από τίτλους τα τελευταία «πέτρινα χρόνια». Ένας ιστορικός σύλλογος με μεγάλες επιτυχίες και ξεχωριστή συμβολή στα 86 χρόνια από την ίδρυσή του. Ένας σύλλογος που, όπως και οι περισσότεροι στο χώρο του ποδοσφαίρου -και όχι μόνο- βρίσκεται σήμερα βυθισμένος στα χρέη και τα ελλείμματα.
Συμπτωματικά, ο νέος πρόεδρός της Στ. Αδαμίδης έδωσε προχτές συνέντευξη για τη σημερινή κατάσταση της ΑΕΚ. Ξεχωρίζοντας τις αναφορές του για τα οικονομικά του συλλόγου, το μυαλό μας έτρεξε στο? Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για βοήθεια.
Ο πρόεδρος του συλλόγου έκανε λόγο για ένα έλλειμμα της τάξης των 11 δισ.ευρώ για τη νέα σεζόν. Πώς μπορεί να περιοριστεί αυτό; Είτε με την αύξηση εσόδων είτε με τη μείωση των εξόδων και των λειτουργικών είτε με τη μείωση του ρόστερ και σε κόστος και σε αριθμό παικτών.
Το δίλημμα δηλαδή, που μπαίνει για την ΑΕΚ είναι απλό: Ή θα συνεχίσει να επιδιώκει μεγαλεπήβολους στόχους με «πήλινα πόδια», με τη «μαύρη τρύπα» στα οικονομικά της να μεγαλώνει είτε θα εξυγιάνει το ταμείο της, ώστε να μπορεί να σταθεί σε δεύτερο χρόνο ανταγωνιστικά στις άλλες μεγάλες ομάδες και διεθνώς. Πολλοί θεωρούν ότι η δεύτερη επιλογή αποτελεί μονόδρομο στο να γίνει η ΑΕΚ μικρομεσαίου βεληνεκούς ομάδα. Δεν είμαστε ειδικοί να κρίνουμε. Πάντως η μέχρι τώρα σπατάλη των τελευταίων ετών δεν απέδωσε κανέναν τίτλο - και αυτό δεν μπορεί να μη συνυπολογίζεται στον απολογισμό.
Το πρόβλημα βεβαίως δεν αφορά μόνο στην ΑΕΚ. Οι περισσότεροι σύλλογοι σήμερα στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ, στο βόλεϊ είναι καταχρεωμένοι όσο ποτέ. Κι όμως πολλοί από αυτούς δεν δίνουν λογαριασμό για το «δούναι και λαβείν», ενώ ακόμα και μικροί σύλλογοι από την περιφέρεια σπαταλούν αίφνης αξιοσημείωτα ποσά για εισαγωγή ξένων ποδοσφαιριστών. Άσε που τα συμβόλαια που εμφανίζονται δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Παράλληλα, η πρόσφατη διακοπή των επιχορηγήσεων από τον ΟΠΑΠ λόγω των βίαιων επεισοδίων στα γήπεδα αποκάλυψε ακόμα περισσότερο τη σκληρή πραγματικότητα εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Η κλιμάκωση της βίας στα γήπεδα είναι ευθέως ανάλογη με τη μετατροπή των γηπέδων και τη φετινή σεζόν σε χωράφια? Το πρόβλημα των μεγάλων χρεών απασχολεί ακόμα και μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους και οξύνθηκε από την κρίση των τελευταίων δύο χρόνων.
Μήπως λοιπόν, τώρα που συζητάμε για το γενικότερο χάλι στην οικονομία της χώρας, είναι καιρός για μια γενναία κίνηση εξυγίανσης και στο χώρο του ποδοσφαίρου; Μήπως πρέπει να υπάρξει επιτέλους, διαφάνεια στους ελέγχους των οικονομικών των συλλόγων;
Μήπως αυτό που δηλώνει ο κ. Αδαμίδης δεν είναι και τόσο υποτιμητικό για μια ομάδα, αλλά αντίθετα η προϋπόθεση για να γίνουν οι ελληνικές ομάδες πιο ανταγωνιστικές αύριο;
Δημοσίευση σχολίου