Tα ιρανικά drones καμικάζι Shahed-136 όχι αδίκως έχουν χτίσει μια μεγάλη φήμη γύρω από τις επιχειρήσεις τους στον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας.
Ενώ αυτά τα drones δεν είναι τόσο εξελιγμένα τεχνολογικά όσο τα αμερικανικά, τα ισραηλινά, τα κινεζικά ή ακόμα και ορισμένα ρωσικής κατασκευής, η Μόσχα τα χρησιμοποιεί ουσιαστικά για να διαλύσει τις ουκρανικές θέσεις.
Ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε επιτυχώς επιθέσεις με σμήνη χρησιμοποιώντας αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ουκρανικών θέσεων μέχρι το Κίεβο, βαθιά πίσω από τις γραμμές του ουκρανικού μετώπου στο ανατολικό τμήμα της χώρας.
Ο ρωσικός στρατός πέτυχε ένα στοιχείο αιφνιδιασμού σε αυτές τις επιθέσεις με σμήνη ελαχιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητες απόκρουσης από την ουκρανική αεράμυνα.
Αυτές οι επιθέσεις με σμήνη περιλαμβάνουν πολλά drones (πέντε και άνω) που εκτοξεύονται από την ίδια πλατφόρμα για να συντρίψουν την αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν 12 μη επανδρωμένα αεροσκάφη για μία μόνο επίθεση σμήνους.
Πετούν και κατά ζεύγη - Εξαντλούν την ουκρανική αεράμυνα
Σύμφωνα με αναφορές, οι ρωσικές δυνάμεις εκτοξεύουν επίσης τα drones καμικάζι κατά ζεύγη, με το ένα να πετά πάνω από το άλλο.
Το ένα drone λειτουργεί ως εφεδρικό, εάν καταρριφθεί το κάτω ή στην περίπτωση που η επίθεση είναι επιτυχής, κατευθύνεται προς διαφορετικό στόχο.
Τα drones καμικάζι παρέχουν στη Ρωσία μια αναλώσιμη και οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση στα πολύτιμα και ακριβά πολεμικά αεροσκάφη, τους cruise αλλά και τους βαλλιστικούς πυραύλους.
Ακόμα κι αν αυτά τα drones καταρριφθούν, εξακολουθούν να εξαντλούν το πολύτιμο απόθεμα πυραύλων εδάφους-αέρος (SAM) της Ουκρανίας.
Ενώ αυτά τα drones δεν είναι τόσο εξελιγμένα τεχνολογικά όσο τα αμερικανικά, τα ισραηλινά, τα κινεζικά ή ακόμα και ορισμένα ρωσικής κατασκευής, η Μόσχα τα χρησιμοποιεί ουσιαστικά για να διαλύσει τις ουκρανικές θέσεις.
Ο ρωσικός στρατός πραγματοποίησε επιτυχώς επιθέσεις με σμήνη χρησιμοποιώντας αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ουκρανικών θέσεων μέχρι το Κίεβο, βαθιά πίσω από τις γραμμές του ουκρανικού μετώπου στο ανατολικό τμήμα της χώρας.
Ο ρωσικός στρατός πέτυχε ένα στοιχείο αιφνιδιασμού σε αυτές τις επιθέσεις με σμήνη ελαχιστοποιώντας έτσι τις πιθανότητες απόκρουσης από την ουκρανική αεράμυνα.
Αυτές οι επιθέσεις με σμήνη περιλαμβάνουν πολλά drones (πέντε και άνω) που εκτοξεύονται από την ίδια πλατφόρμα για να συντρίψουν την αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν 12 μη επανδρωμένα αεροσκάφη για μία μόνο επίθεση σμήνους.
Πετούν και κατά ζεύγη - Εξαντλούν την ουκρανική αεράμυνα
Σύμφωνα με αναφορές, οι ρωσικές δυνάμεις εκτοξεύουν επίσης τα drones καμικάζι κατά ζεύγη, με το ένα να πετά πάνω από το άλλο.
Το ένα drone λειτουργεί ως εφεδρικό, εάν καταρριφθεί το κάτω ή στην περίπτωση που η επίθεση είναι επιτυχής, κατευθύνεται προς διαφορετικό στόχο.
Τα drones καμικάζι παρέχουν στη Ρωσία μια αναλώσιμη και οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση στα πολύτιμα και ακριβά πολεμικά αεροσκάφη, τους cruise αλλά και τους βαλλιστικούς πυραύλους.
Ακόμα κι αν αυτά τα drones καταρριφθούν, εξακολουθούν να εξαντλούν το πολύτιμο απόθεμα πυραύλων εδάφους-αέρος (SAM) της Ουκρανίας.
Ο ρωσικός στρατός άρχισε να γεμίζει τους ουκρανικούς ουρανούς με σμήνη drones και ένα πλήθος πυραύλων, προκειμένου να συντρίψει την ουκρανική αεράμυνα, γράφουν οι Eurasian Times.
Οι ρωσικές επιθέσεις θυμίζουν έντονα τους στρατηγικούς βομβαρδισμούς των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ ή των συμμαχικών δυνάμεων
κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο με τη χρήση πολλών βομβαρδιστικών.
Τώρα, αντ 'αυτού, η Ρωσία χρησιμοποιεί drones για να στοχεύσει πόλεις της Ουκρανίας και σώζει τις ζωές των πιλότων της και την απώλεια ακριβών αεροσκαφών.
Μοιάζει με παιχνίδι αλλά δεν…είναι
Το drone καμικάζι Shahed-136 έχει βεληνεκές περίπου 2.500 χιλιόμετρα και μπορεί να μεταφέρει κεφαλές βάρους από πέντε έως 30 κιλά.
Το τουρκικό Bayraktar TB2 έχει αυτονομία περίπου 300 χιλιομέτρων και μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο περίπου 150 κιλών.
Ωστόσο, η εμβέλεια ή το ωφέλιμο φορτίο δεν διακρίνει το Shahed-136 από τα Bayraktar TB2.
Είναι το πολύ μικρό μέγεθος του Shahed-136, η χαμηλή του τιμή και ο τρόπος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί που το ξεχωρίζει από τα τουρκικής κατασκευής μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar.
«Το πλεονέκτημα προέρχεται από το σχεδιασμό των UAV καμικάζι0 Shahed-136», δήλωσε στους EurAsian Times ο Uzi Rubin, Ισραηλινός ερευνητής στο Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ.
Εξήγησε ότι το Shahed-136 είναι ένα πολύ μικρό και απλό ενώ έχει έναν απλό εμβολοφόρο κινητήρα που οδηγεί μια ξύλινη προπέλα – μοιάζει περισσότερο με μοντέλο αεροσκάφους παρά με πολεμική μηχανή.
«Είναι πολύ εύκολο στη λειτουργία του – απλώς ανεβάστε τις συντεταγμένες στόχου και εκτοξεύστε τον με έναν μικρό πύραυλο – και πολύ δύσκολο να εντοπιστεί από ραντάρ ή εξελιγμένα ηλεκτρονικά συστήματα λόγω του μικροσκοπικού του μεγέθους (άνοιγμα φτερών περίπου δύο μέτρα), της χαμηλής ταχύτητάς του. – συνήθως κάτω από το όριο ανίχνευσης των περισσότερων ραντάρ και του μικροσκοπικού υπέρυθρου ίχνους του», είπε ο Rubin.
Αυτό παραδέχτηκε επίσης ένας Ουκρανός πιλότος μαχητικών MiG-29, ο οποίος χρησιμοποιεί το διακριτικό «Juice», ο οποίος είπε κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης τον Δεκέμβριο του 2022, ότι είναι δύσκολο να αναζητήσει, να παρακολουθήσει UAV καμικάζι τύπου Shahed και τελικά να εμπλακεί μαζί του.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου