Διακόσια χρόνια ιστορίας με όρους υποκόσμου.
Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η "μικρή" Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους "παίκτες" που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Ο δέκατος ένατος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία ...Ήταν η πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο ενδοχριστιανικός σχεδιασμός ...Ήταν η πρώτη φορά που "ξεπέρασε" η Ευρώπη τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων - τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων τού Αλεξάνδρου - και πήγε στα αστικά κράτη ...Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από τις "άνωθεν" και "έξωθεν" εξαρτήσεις και κηδεμονίες ...Στα αστικά κράτη, των οποίων οι ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι "ελέω Θεού" και Ρώμης ...Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες.
Η Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο "εργαστήριο" της δημιουργίας τού πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η "κληρονομιά" τής Επανάστασης έγινε η πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού αστικού κράτους στην Ευρώπη ...και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό την έννοια ότι αποτελούσε μια "βασιλεία" τού λαού ...Μια Res-Publica ...Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα "δημόσιο πράγμα", μια "δημόσια υπόθεση" ...Υπόθεση του λαού. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα "παράδοση" του λαού - και όχι ένας βασιλικός "γάμος" ή μια ρωμαϊκή "εντολή" - θα γινόταν το "πλαίσιο" εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό "σκελετό" ενός κράτους ...Πρώτο "αβασίλευτο" κράτος σε ένα πείραμα "δημοκρατικής" λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν τη Γαλλία άρχισαν να "χτίζονται" τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης "χτίστηκαν" την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο τρόπο.
Όμως, αν η Γαλλία ήταν το κράτος-"θεμέλιο" αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού, αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός. Χρειαζόταν και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει "ζωή" σ' αυτόν τον νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε εκείνη την εποχή γαλλικός λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική, κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο σχεδιασμός έπρεπε μετά το κράτος-"θεμέλιο" να βρει και το έθνος-"θεμέλιο" αυτού του σχεδιασμού, γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το έθνος-"θεμέλιο", το οποίο θα αποτελούσε "πρότυπο" και "μέτρο" για τη δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος σχεδιασμός, ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το νέο "σαμάρι" ...Ο μόνος λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να "ταυτιστεί" με το δικό του "κράτος", ώστε να προκύψει ο επιθυμητός εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή τέτοιοι λαοί.
Διαβάστε την συνέχεια του πολύ ενδιαφέροντος αυτού άρθρου στην δ/νση http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2015/04/casino-europe.html
πηγή
Δημοσίευση σχολίου