Ο σημερινός κόσμος έχει τρεις σημαντικούς διεκδικητές της παγκόσμιας ηγεμονίας. Ποτέ στην ιστορία δεν κυβερνούσαν ταυτόχρονα την ίδια περιοχή δύο ή περισσότερες δυνάμεις, και με την εξέλιξη της τεχνολογίας και την εξάπλωση της παγκοσμιοποίησης, ολόκληρη η Γη έχει, κατά μία έννοια, γίνει μία περιοχή. Δεν μπορεί πλέον να υπάρξει μια Ανατολική και μια Δυτική δύναμη, ισχυρή στο ημισφαίριο της και θετική απέναντι στην άλλη. Οι συγκρούσεις είναι αναπόφευκτες και ούτε χώρες που εμπλέκονται δεν αγνοούν την επικείμενη σύγκρουση.Οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, της Κίνας και της Ρωσίας αυξάνονται συνεχώς, και η κλιμάκωση είναι μόνο θέμα χρόνου. Οι Αμερικανοί έχουν αναγνωρίσει αυτή την ενδεχόμενη απειλή εδώ και αρκετό καιρό. Υπάρχει μια αίσθηση πολιτικής αναταραχής και πολλοί Αμερικανοί πολίτες ζητούν όλο και πιο επιτακτικά αλλαγές στην κυβέρνηση με σκοπό να διασωθεί η καταρρέουσα εικόνα των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή. Καθώς ενίσχυεται η οικονομική ικανότητα της Κίνας και η ισοτιμία του δολαρίου έναντι του γουάν γαντζώνεται στα ίδια επίπεδα, οι εσωτερικές φωνές που καλούν σε δράση γίνονται απελπισμένες κραυγές. Ο Ψυχρός Πόλεμος παρουσίαζε μια κατάσταση παρόμοια με σήμερα. Υπήρχε μια σύγκρουση εξουσιών και η έκβαση της θα καταδείκνυε το νέο ηγέτη. Σύντομα ξεκίνησε και η διαστημική κούρσα. Το διακύδευμα δεν ήταν τόσο η εγγυημένη πολιτική ενδυνάμωση, αλλά η ανάδειξη του πιο ισχυρού έθνος. Ήταν ένα τρόπαιο δύναμης, και τόσο η ΕΣΣΔ όσο και οι ΗΠΑ γνώριζαν ότι το είχαν ανάγκη. Πολλές άλλες συγκρούσεις στην ιστορία ακολούθησαν παρόμοια πορεία. Ξανά και ξανά, η μεγαλύτερη δύναμη είναι πάντα αυτή που μπορεί να κατακτήσει το καινούριο, να μεταβάλλει τα σύνορα προς το άγνωστο. Όχι γιατί η προσπάθεια θα φέρει εξουσία, αλλά γιατί η επιτυχία δείχνει ουσιαστικά πού πραγματικά βρίσκεται η δύναμη.
Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ο αδιαφιλονίκητος αυτοκράτορας του πολιτισμένου κόσμου, επειδή κατέκτησε και εξομοίωσε κάθε έθνος που συνάντησε. Η Αγγλία ήταν μια μακροχρόνια παγκόσμια δύναμη, όπως αποδεικνύεται από την εκτεταμένη αποικιακή της πολιτική σε πλήθος περιοχών που ήταν και στις βλέψεις άλλων χωρών. Επιπλέον, η επέκταση προς τα δυτικά των Ηνωμένων Πολιτειών απέδειξε την υπεροχή της έναντι οποιουδήποτε άλλου έθνους στην ήπειρο της Βόρειας Αμερικής. Ως το νέο γεωπολιτικό σύνορο, το Ευρασιατικό Οροπέδιο (ΕΟ) έχει ήδη γίνει το επίκεντρο διαμάχης για την παγκόσμια κυριαρχία. Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα το γνωρίζουν. Η Ρωσία συνειδητοποίησε πόσο σημαντική ήταν αυτή η περιοχή αμέσως μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Γρήγορα σχημάτισε την Κοινοπολιτεία των Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ), μια συμμαχία που επιτρέπει στη Ρωσία να συνεχίσει την ημι-διακυβέρνηση των νέων ανεξάρτητων κρατών που προέκυψαν. Η Κίνα έχει επίσης επεκτείνει την επιρροή της στην περιοχή, ξεκινώντας από τις τρεις επαρχίες στο εσωτερικό της.
Αν και το μεγαλύτερο κομμάτι της δυτικής Κίνας έχει υποτυπώδη αλληλεπίδραση με την κεντρική κυβέρνηση, στο Θιβέτ, και στις επαρχίες Xijiang και Qinghai εδρεύουν στρατιωτικές μονάδες κυρίως γύρω από τις μεγαλύτερες πόλεις και τα τουριστικά αξιοθέατα. Η Κίνα έχει επίσης επικεντρώσει τις προσπάθειες στη σύνδεση της περιοχής με το Πεκίνο, συμπεριλαμβανομένου του Σιδηροδρόμου Qinghai-Θιβέτ και άλλων έργων. Η Κίνα επεκτείνεται χωρίς πολύ θόρυβο και πέραν των συνόρων της. Η χώρα αποτελεί ένα από τους τρεις κορυφαίους επενδυτές στο Νοβοσιμπίρσκ, πρωτεύουσα της Σιβηρίας. Επιπλέον, οι εκθέσεις του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας υπογραμμίζουν ότι στην πόλη Ομσκ της Σιβηρίας, (όπου το 80 με 90 τοις εκατό του εργατικού δυναμικού αποτελείται από αλλοδαπούς μετανάστες), σχεδόν το 50 τοις εκατό των αλλοδαπών εργατών είναι Κινέζοι. Με τους εκτεταμένους και αυστηρά εφαρμοζόμενους ελέγχους μετανάστευσης στην Κίνα, αυτό σίγουρα δεν είναι τυχαίο. Η περιοχή που χρησιμεύει ως ζώνη ασφαλείας μεταξύ των παγκόσμιων δυνάμεων έχει γίνει πλέον εξαιρετικά δελεαστική για αυτές.
Καθώς τα νέα έθνη της πρώην Σοβιετικής Ένωσης εξακολουθούν να κάνουν αβέβαια βήματα προς το μέλλον, η άγρια φύση της Κίνας και της Ρωσίας αιμορραγούν ασταμάτητα από πολέμους και σειρά συγκρούσεων. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, το ΕΟ έχει καταστεί ολοένα και πιο ασταθές, καθιστώντας το ίδιο πιθανό υποψήφιο για καθεστώς «προστασίας» από άλλες δυνάμεις. Τα νεοσυσταθέντα κράτη του ΕΟ θέτουν ευατόν υπό την προστασία εχθρών των ΗΠΑ καθώς είναι συνεχώς σε αναζήτηση διεθνούς βοήθειας για την ασφάλεια και τη διατήρηση της τάξης. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην οικονομική ή πολιτική κατάσταση, αλλά αυξάνεται και με τον πολιτιστικό αποπροσανατολισμό πολλών Ρώσων στη νέα κατάσταση. Το ΕΟ δεν αποτελεί συνοριακή γραμμή μόνο και μόνο επειδή δεν έχει καταπατηθεί και αναπτυχθεί, αλλά επειδή συχγρόνως και μιλώντας σε παγκόσμιο επίπεδο παρουσιάζει τεράστιο δυναμικό στον τομέα της γης και της ανάπτυξης της.
Αυτή η πύλη στον κόσμο ανοίγει διόδους προς την Κίνα, τη Ρωσία, την Τουρκία και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, καθώς και στην Ινδία, το Ιράν και το Αφγανιστάν. Ο Νικόλαος Σπάϊκμαν, ειδικός γεωπολιτικής στρατηγικής, έγραφε το 1944 ότι «όποιος κυβερνάει την Ευρασία κυβερνάει τον κόσμο.» Ο Sir Halford Mackinder, ένας άλλος ειδικός της γεωπολιτικής συμφωνεί, χαρακτηρίζοντας το ΕΟ την «καρδιά» του κόσμου. «Όποιος ελέγχει την ενδοχώρα,» έγραψε ο Mackinder, «θα προσπαθεί πάντα να κυριαρχήσει στην Ευρασία και τελικά στον κόσμο.» Οι ΗΠΑ δεν μπορεί να συνεχίσει μακάρια ως παγκόσμια υπερδύναμη χωρίς να υπερασπίζεται τη θέση της. Αυτήν ακριβώς την ευκαιρία παρουσιάζει το ΕΟ. Οι ΗΠΑ θα πρέπει να εμπλακούν στη μάχη, αλλά όχι με σπαθιά, αλλά με στρατηγική. Σε αυτή την περίπτωση, ένα πακέτο φορολογικών ελαφρύνσεων και κίνητρα για επενδύσεις στην περιοχή αυτή θα ξεκινούσε τη διαδικασία. Το Ευρασιατικό Οροπέδιο παρέχει την καλύτερη λύση για αμερικανική στρατηγική συμμετοχή. Δεδομένου ότι το ΕΟ χρήζει απόλυτης ανάγκης ανθρωπιστικής βοήθειας και επενδύσεων, οι πολίτες των ΗΠΑ μπορούν να προσφέρουν αυτή την βοήθεια και ταυτόχρονα να κερδίσουν συμμάχους για τη χώρα τους. Καθώς Αμερικανοί συναντούν και βοηθούν Ευρασιάτες, χτίζουν συναισθήματα εμπιστοσύνης προς στους Αμερικανούς και τη χώρα τους γενικά.
Το ΕΟ ταλανίζεται από πολλά δεινά, που ΗΠΑ και ασιατικές επιχειρήσεις θα μπορούσαν να κατευνάσουν. Όλες οι προσπάθειες εκ μέρους των λαών του ΕΟ θα πρέπει να επικεντρωθούν στην ενθάρρυνσή τους να συνεργαστούν και να ενισχυθούν μακροπρόθεσμα. Οι προσπάθειες για την αύξηση της ειρηνικής συνεργασίας και της σταθερότητας στην περιοχή μπορεί να κερδίσει συμμάχους για τις ΗΠΑ. Αυτό θα συμβάλει στη μείωση του κινδύνου κυριαρχίας ενός άλλου έθνους στην περιοχή και θα δημιουργήσει ένα πιο σταθερό περιβάλλον μακροπρόθεσμα, δίνοντας στους λαούς του ΕΟ την ευκαιρία να διατηρήσουν την κυριαρχία τους. Οι ΗΠΑ θα ήταν ανόητο να χάσουν αυτή την ευκαιρία που παρουσιάζεται σήμερα στο Οροπέδιο της Ευρασίας. Με την θέση τους ως παγκόσμιος ηγέτης ολοένα και πιο ασταθής, οι ΗΠΑ πρέπει να κάνουν μια κίνηση για να διατηρήσουν τη θέση και τη φήμη τους αλλιώς κινδυνεύει να χάσει τα κεκτημένα της. Η Ρωσία και η Κίνα αύξανουν επενδύσεις και ευκαιρίες εργασίας σε όλη την περιοχή με σκοπό την ευρύτερη εξουσία. Έχουν θέσει τους όρους για αυτή τη σύγκρουση, η οποία μπορεί να μην αναδείξει οριστικά τον επόμενο παγκόσμιο ηγέτη, αλλά θα είναι μια σαφής ένδειξη για το πού βρίσκεται πραγματικά η δύναμη τη δεδομένη στιγμή. Σε όλη την ιστορία, τέτοια τρόπαια εξασφαλίζονται από τον κατακτητή και εδώ δεν θα είναι εξαίρεση. Το ΕΟ είναι η πύλη προς τον κόσμο, και είναι καιρός για τις ΗΠΑ να αρπάξουν το κλειδί.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου