Ηρακλήδες υπήρχαν τρείς, ο εκατόγχειρας Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλής, που αναφέρει ο Όμηρος ( Ιλ. Ραψ.Α, στ. 400 και επ.), ο ημίθεος Ηρακλής, γιός του Δία και της Αλκμήνης, ο Ιδαίος Ηρακλής ο οποίος ήταν ένας εκ των Ιδαίων Δακτύλων (οι Ιδαίοι Δάκτυλοι, γιοί της Ρέας-Κυβέλης ήσαν πέντε, Ηρακλής, Επιμενίδης, Ιάσιος, Ίδας και Παιωναίος). Ο Ιδαίος αυτός Ηρακλής ίδρυσε τους Ολυμπιακούς αγώνες. Δεκάδες άλλοι Ηρακλήδες έκαναν την εμφάνισή τους στον Ελλαδικό και παγκόσμιο χώρο. Οι άθλοι τους είναι δύσκολο να ξεχωρίσουν.
Βλέπουμε τον Ηρακλή της Αλκμήνης να εκτελεί δώδεκα άθλους και να καταξιώνεται σαν ο κατεξοχήν Ελληνικός ήρωας, νικά δε στο τέλος και αυτόν τον Άδη-θάνατο, με τον τρικέφαλο φύλακα κέρβερο και ανεβαίνει πανηγυρικά στον Όλυμπο, έδρα των αθανάτων, λυτρώνοντας έτσι το ανθρώπινο γένος από το φόβο του θανάτου.
Το επίλεκτο σώμα ή αλλιώς η “φρουρά” των “Διογενών” βασιλέων (την εποχή του Δία οι Βασιλιάδες των περιοχών λεγόντουσαν Διογενείς ή Διοτρεφείς, έτσι την εποχή του Κρόνου οι βασιλιάδες λεγόντουσαν Τιτάνες…» Αιγαίο Βουνό σελ. 171), το ονομάζανε οι «Ηρακλειδείς».
Η δράση των “Ηρακλειδών”, συνεχίζεται ανά τους αιώνες με χαρακτηριστικό τους την προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως η δύναμη είναι συνυφασμένη με την εξουσία, έτσι και οι “Ηρακλειδείς”, απετέλεσαν σύμβολα της δύναμης της εξουσίας.
Η δραχμή είχε ώς σύμβολα προστάτες εκατέρωθεν του εθνοσήμου τούς δύο “Ηρακλειδείς”.
Σύμβολα οι “Ηρακλειδείς” λοιπόν, της οικονομικής, και όχι μόνον, εξουσίας επί εποχής “δραχμής”.
Συχνά ο όρος “ευρωπαιστής” χρησιμοποιήται ώς επιθετικός προσδιορισμός, αυτών οι οποίοι υποστηρίζουν την “ευρωπαική” πορεία μιάς χώρας.
Ευρωπαιστής είναι ο οπαδός του “ευρωπαϊσμού”, είναι αυτός ο οποίος, θεωρεί ότι η Ευρώπη αποτελεί πολιτισμικό πρότυπο, ο οποίος, θεωρεί την πολιτική της Ευρώπης ως σύνολο πολιτικής, θετική, για τα εθνικά του συμφέροντα, και επιδιώκει την ένωση των ευρωπαϊκών κρατών ώς μία κοινωνικο-οικονομική οντότητα.
Ομως αυτή η πορεία τα τελευταία χρόνια εμπεριέχει, και “επώδυνες” παραχωρήσεις πέραν του ανεκτού “συμβιβασμού” απο πλευρά μας πρός τους Ευρωπαίους, οι οποίες ξεπερνούν το όριο, της παραχώρησης Εθνικής κυριαρχίας της χώρας, τα όρια της " αλληλέγγυας συνεταιρείας".
Είναι γεγονός ότι η έννοια του “συμβιβασμού”, στην ελληνική κουλτούρα και τα “μυαλά”, έχει “υποτιμητικό” χαρακτήρα, ενώ σε άλλους πολιτισμούς-κουλτούρες, θεωρείται ο βασικός παράγοντας για την επίτευξη παραγωγικών συμφωνιών, οι οποίες “ξεκολλάνε” από συμπαγείς θέσεις και δημιουργούν θετικές και προοδευτικές δυναμικές, και δημιουργούν παραγωγικές διεξόδους.
Ηρακλειδείς όλου του κόσμου ενωθείτε, συμβιβαστήτε, η χώρα πλέον είναι Ευρωπαική !!!
Οι λεγόμενοι «Ευρωπαϊστές» καλούνται να αποδείξουν έμπρακτα πλέον, ότι, όταν μιλάνε για ευρωπαϊκές αρχές, είναι διατεθιμένοι, να ξεπεράσουν την νεοελληνική τους κουλτούρα και τον παγιωμένο κοινωνικό τους συντηρητισμό, και να επιδείξουν τίς κοινωνικές τους "ευαισθησίες".
Ακούω κατά καιρούς απο κάποιους “επαίοντες” και “ημιμαθείς” υποστηρικτές των μικροσυμφερόντων των, να χρησιμοποιούν επιχειρήματα στήριξης των “μνημονίων”, του τύπου, “η κρίση είναι συστημική”, “η κρίση είναι παγκόσμια”, “ήταν φυσικό να έλθει και στην Ελλάδα”, “αποτελεί μονόδρομο η εφαρμογή των μνημονίων και των διαρθρωτικών μέτρων”, και άλλα πολλά, δια να εξηγήσουν ή αλλιώς να προσδόσουν πολιτικό άλλοθι, στα ανάλγητα, αντικοινωνικά και χωρίς καμμία προοπτική οικονομικά μέτρα τα οποία μάς επιβάλλουν οι πρόσφατες δανειακές συμβάσεις της χώρας ή αλλιώς τα “μνημόνια”.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι υποστηρίζω την εφαρμογή δέσμης διαρθρωτικών μέτρων εξορθολογισμού και αναδιάταξης του “κράτους”, σε συνδοιασμό με τον ΑΜΕΣΟ επαναπροσδιορισμό και αναδιάταξη του παραγωγικού μοντέλου στην χώρα (η χώρα πρέπει να παράξει “προιόντα”, με στόχευση τίς εξαγωγές και ανάλογο στρατηγικό προσανατολισμό, και την ικανοποίηση της εσωτερικής κατανάλωσης), ΑΜΕΣΑ !!!, επακριβής κοστολόγηση του κοινωνικού κράτους και ευθείας εξάρτησης-σύνδεσής του απο την Ελληνική οικονομία.
Εν ολίγοις απαιτείται αναλυτική περιγραφή, σε ποιό επίπεδο δύναται η οικονομία μας να υποστηρίξει κοινωνικές παροχές, και σε ποιό όχι.
Η Ελληνική οικονομία οφείλει να διαταχθεί με επταετές ή δεκαετές πρόγραμμα ανάταξής της, απο τα πολιτικά κόμματα, και επʼαυτού να κριθούν απο τούς Έλληνες πολίτες.
Εμείς ώς Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι να "ιδρύσουμε" ένα κράτος σωστό, λειτουργικό και παραγωγικό, χωρίς αυτό να είναι αναγκαίο να μάς το επιβάλλει κανένα "μνημόνιο" και καμμία ΕΕ.
Παραδείγματα λειτουργικών και παραγωγικών κρατών, αντίστοιχων πληθυσμών με τον δικό μας, υπάρχουν ανά τον κόσμο, πάμπολλα.Μπορούμε να παραδειγματιστούμε αναλόγως, αυτό απαιτεί και την ανάλογη πολιτική βούληση.
Ας σταματήσουν οι "πολιτικάντηδες" να ανακράζουν σε κάθε δυσκολία "ανάπτυξη", χωρίς να προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής της όμορφης κατά τα άλλα Ελληνικής λέξης.
Το πρόβλημα είναι αρκετά πολύπλοκο και δύσκολο, όμως, αυτός είναι και ο ρόλος των πολιτικών, να βρούν λύσεις, το δυνατόν “ανώδυνες” για τον Έλληνα πολίτη, όχι “όποια” λύση μάς επιβάλλουν, όχι να ακολουθούμε τον εύκολο δρόμο, να αποδεχόμαστε “αμάσητη τροφή” εξ αιτίας του γεγονότος ότι κάποιοι δηλώνουν “Ευρωπαιστές” και οψίμως σφόδρα "ερωτοχτυπημένοι" με την Ευρωπαική ιδέα και επομένως άκριτα αποδεχόμαστε οτιδήποτε μάς προτείνουν ή επιβάλλουν έμμεσα πλήν σαφώς.
Αν πραγματικά οι “Ευρωπαιστές” έχουν συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση, αποτελεσματικής οργάνωσης του Κράτους, σταδιακής μείωσης του χρέους, μείωσης του ελλείματος, κτλ. μέσα στα κοινωνικώς ανεκτά και επιτρεπτά όρια, δεν έχουν παρά να τίς διακηρύξουν δημόσια, και να τίς εφαρμόσουν άμεσα.
Η αντίληψη του ότι, η εφαρμογή ανάλγητων και αντικοινωνικών οικονομικών μέτρων και μόνον με σκληρή λιτότητα, με υψηλή ανεργία, με ύφεση, και γενικά την βίαιη εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας και την φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, θα επανέλθει σε πορεία ανάκαμψης η Ελληνική οικονομία προέρχεται απο πολιτικές νεοφιλελεύθερες και πολιτικούς, οπαδούς αυτής της πολιτικής θεωρείας όπως η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί.
Αυτής της πολιτικής αντίληψης, αποτέλεσμα είναι, τα “μνημόνια” και τα συνεπακόλουθά τους, με κύριο προσανατολισμό της, την ικανοποίηση των πιστωτών-Τραπεζιτών και μόνον, κατά τα άλλα “γαία πυρρί μοιχθήτω”.
Αυτής της πολιτικής αντίληψης, οπαδοί στην χώρα μας είναι τα κόμματα τα οποία έχουν κυρίως την ευθύνη δημιουργίας του χρέους, της διάλυσης του κράτους, και γενικά της υποθήκευσης του μέλλοντος των Ελλήνων στους τοκογλύφους-πιστωτές μας.Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ.
Άπαντες ανά τον κόσμο, οικονομολόγοι και ειδικοί περί των οικονομιών κλίμακος, έχουν διαφορετική άποψη από την κ. Μέρκελ, τον κ. Σόιμπλε, τον κ. Ρέσλερ, και τούς σύν αυτώ, για τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής των μνημονίων.
Εξαντλεί και “στραγγίζει” την Ελληνική οικονομία και την Ελληνική κοινωνία.Αποτελούν όμως "Φωνή βοώντος εν τη ερήμω" !!!
«Οι ειδικοί επί θεμάτων αγοράς πιστεύουν πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, πως ο κίνδυνος των πολύ μεγάλων για να καταρρεύσουν τραπεζών παραμένει καίρια ζωντανός», λέει ο Gary Stern, τέως πρόεδρος της Federal Reserve Bank της Μινεάπολης.
Δεν ενδιαφέρει την κ. Μέρκελ, τον κ. Σοιμπλε, τον Ρέσλερ και τούς υπόλοιπους υπαλλήλους των Τραπεζιτών, η Ελληνική κοινωνία, ο Έλληνας πολίτης.
Τούς ενδιαφέρει η ικανοποίηση των πιστωτών-Τραπεζιτών ακεραίως, ανεξαρτήτως τιμήματος, και εάν αυτό το οποίο διεκδικούν οι Τραπεζίτες, και το γνωρίζουν απόλυτα οι προαναφερόμενοι, είναι αποτέλεσμα σκληρής τοκογλυφίας και κλοπής του ιδρώτα του Έλληνα και γενικότερα του Ευρωπαίου εργαζόμενου πολίτη.
Ανεξαρτήτως εάν αυτή η πολιτική οδηγεί μαθηματικώς στην εξαθλίωση μεγάλων πληθυσμών της Ευρωπαικής κοινωνίας και τελικά ο παραμικρός κλυδωνισμός των οικονομικών "τεράτων", των Τραπεζικών μεγαθηρίων, τα οποία λειτουργούν ανέλεγχτα και ασύδοτα, θα προκαλέσει ακόμη μία παγκόσμια κρίση ανάλογη της Lehman Brothers με καταρρεύσεις κρατών και φτωχοποιήσεις λαών.
Δέν τούς ενδιαφέρει!!!
Η σκληρή εκμετάλευση του εργαζόμενου απο τον Τραπεζίτη, η προστασία του κερδους των “μεγαλοαστών” είς βάρος του εργαζόμενου και τελικά η επιβολή των δυνάμεων του κεφαλαίου στίς δυνάμεις τής εγασίας, είναι ο στόχος αυτών των πολιτικών και των υπηρετών των.
«Τα προβλήματα της Ισπανίας - Ελλάδας είναι αρκετά διαφορετικά. Το ΔΝΤ εξέτασε ενδελεχώς το ισπανικό τραπεζικό σύστημα και το Ελληνικό, και τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά.
Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις» δήλωσε η κ. Λαγκάρντ.
Αυτή η πολιτική επέβαλλε τα μνημόνια στην χώρα μας απο τους νεοφιλελεύθερους της Ευρώπης και του ΔΝΤ, και αυτήν την πολιτική πρέπει, ειρηνικά και τεκμηριωμένα, να αντιπαλέψουμε.
Από την Γαλλία ξεκινά η ανατροπή αυτών των πολιτικών της συντήρησης και της σκληρής εκμετάλευσης του εργαζόμενου πολίτη με την εκλογή του νέου Προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ.
Αμετακίνητη στις θέσεις για την εφαρμογή του δημοσιονομικού συμφώνου εμφανίστηκε για άλλη μία φορά η Γερμανίδα καγκελάριος `Αγκελα Μέρκελ, σημειώνοντας πως όλες οι χώρες οι οποίες, το έχουν υπογράψει θα πρέπει να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα σε αυτό.
Πάντως η Γερμανίδα καγκελάριος δείχνει να εξαρτάται από την αντιπολίτευσή της, για την έγκριση των συμφωνιών, την ώρα κατά την οποίαν Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι θέτουν όρους για προσθήκη μέτρων αναπτυξιακού χαρακτήρα στο δημοσιονομικό σύμφωνο.
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, δήλωσε χθες το βράδυ ότι κατέστησε σαφές στον εκλεγμένο πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ πως δεν μπορεί να επαναδιαπραγματευτεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο κ. Γιούνκερ, ο οποίος είναι Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF, ότι ο κ. Φρανσουά Ολάντ του τηλεφώνησε, και ο ίδιος εξήγησε στον εκλεγμένο πρόεδρο της Γαλλίας, ότι ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.
Οι νεοφιλελεύθεροι έχουν κατακτήσει σε όλα τα επίπεδα την Ευρωπαική Ένωση με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν γενικευμένη πολιτική την νεοφιλελεύθερη, ώς εκ τούτου προμηνύεται "μάχη" για το ποιά πολιτική θα επικρατήσει.
Είναι προφανές ότι Τραπεζίτες και οι υπάλληλοί τους, διατάσσονται σε διάταξη "μάχης" για το επερχόμενο. Η ρήξη θα είναι έντονη και μακροχρόνια !!!
Εμείς ώς Ελλάδα οφείλουμε να αντιπαραθέσουμε πλήρες οικονομικό πρόγραμμα με στρατηγικές και τακτικές στοχεύσεις, με τήρηση των διεθνών συμφωνιών της χώρας, με τον Ευρωπαικό προσανατολισμό της χώρας, αλλά κυρίως με σεβασμό και προστασία του Έλληνα πολίτη.Οφείλουμε να θωρακίσουμε την οικονομία μας, σε κρίσιμους τομείς όπως η ανεργία, η ύφεση, η διατήρηση του βιοτικού του επιπέδου, οι κοινωνικές παροχές, κτλ.
Η προστασία του Έλληνα πολίτη είναι αδιαπραγμάτευτη, αυτή θα πρέπει να είναι η "κόκκινη γραμμή" των Ελλήνων πολιτικών, το διακύβευμα, πρός όλες τίς κατευθύνσεις.
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί να δικαστούν οι υπεύθυνοι αυτής της κρίσης.Δεν είναι δυνατόν να "περάσει" και αυτό με "εξεταστικές" και συγκαλύψεις, αγγίζει πλέον τα όρια της Εθνικής προδοσίας, και ώς τέτοια πρέπει να εξεταστεί.Πρέπει να αναζητηθούν και να παραπεφθούν οι υπεύθυνοι, με την κατηγορία της Εθνικής προδοσίας.
Εμείς και οι επόμενες γενιές των Ελλήνων θα πληρώνουμε κυριολεκτικώς, τα λάθη (ηθελημένα ή αθέλητα) των πολιτικών, οι οποίοι διαχειρίστικαν το μέλλον αυτού του τόπου, των παιδιών μας.
Βέβαια η συνταγματική κατοχύρωση της ελάχιστης δυνατότητος δημιουργίας χρέους και ελλείματος, απο την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε ώς ποσοστό του ΑΕΠ, ΕΊΤΕ ΏΣ ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ, θεωρώ ότι πλέον είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι, απο τα κόμματα τα οποία διεκδικούν την ψήφο μας ή αλλιώς θέλουν να μάς “σώσουν”, να καταθέσουν πλήρες οικονομικό πρόγραμμα, δημόσια, και να αγωνιστούν για να το αποδεχτούν οι κατά τα άλλα “εταίροι-πιστωτές” μας, όπως επίσης το λεγόμενο "μεταναστευτικό" πρόβλημα. Το οποίο προέκυψε απο την υπογραφή της σύμβασης-κανονισμού "Δουβλίνο ΙΙ", (ή Κανονισμός 343/2002).
Ο κανονισμός ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ υπεγράφει επί πρωθυπουργίας ΓΑΠ, και είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα, η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ, ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο, θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίον ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα.
Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη-μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη. Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε:
"η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ` ό,τι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων".
Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ.
Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.
Τον Μάρτιο 2011 τα αιτήματα ασύλου που εκκρεμούν στην Ελλάδα εκτιμάται ότι είναι περίπου 45.000.Επ`αυτών, το Ελληνικό κράτος, πρέπει να απαντήσει άμεσα, ή να δώσει άσυλο σε αυτούς οι οποίοι το διακαιούνται ή να επαναπροωθήσει τούς μετανάστες στίς χώρες προέλευσής τους.
Αρκετά με αυτήν την "κοροιδία" μέν, για τούς Ελληνες πολίτες, και την "χρυσοφόρα" πηγή εισοδήματος, για κάποιους επιτήδειους "πονηρούς", οι οποίοι αξιοποιούν εντέχνως, την ανυπαρξία και την "ανικανότητα" του κράτους, και κυριολεκτικά θησαυρίζουν.
Βέβαια πάντα με την "καλοπληρωμένη" ανοχή επίορκων υπαλλήλων του κράτους.
Αρκετά πλέον, σε όσους το δικαιούνται δώστε τους άσυλο, και όσοι δέν το δικαιούνται να επεναπροωθηθούν στίς χώρες τους.
Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο να μεταβάλλεται καθημερινά σε άσυλο-σκουπιδοτενεκέ της άλλης "ατσαλάκωτης" Ευρώπης. Τό τίμημα είναι πολύ μεγάλο και βαρύ, Φτάνει πιά !!!
Ηρακλειδείς επαγρυπνήτε !!!
Επʼαυτών τών προγραμμάτων να κριθούν τα κόμματα, όχι ώς ασκόπως αλαλάζοντα πετεινάρια!!!
Βλέπουμε τον Ηρακλή της Αλκμήνης να εκτελεί δώδεκα άθλους και να καταξιώνεται σαν ο κατεξοχήν Ελληνικός ήρωας, νικά δε στο τέλος και αυτόν τον Άδη-θάνατο, με τον τρικέφαλο φύλακα κέρβερο και ανεβαίνει πανηγυρικά στον Όλυμπο, έδρα των αθανάτων, λυτρώνοντας έτσι το ανθρώπινο γένος από το φόβο του θανάτου.
Το επίλεκτο σώμα ή αλλιώς η “φρουρά” των “Διογενών” βασιλέων (την εποχή του Δία οι Βασιλιάδες των περιοχών λεγόντουσαν Διογενείς ή Διοτρεφείς, έτσι την εποχή του Κρόνου οι βασιλιάδες λεγόντουσαν Τιτάνες…» Αιγαίο Βουνό σελ. 171), το ονομάζανε οι «Ηρακλειδείς».
Η δράση των “Ηρακλειδών”, συνεχίζεται ανά τους αιώνες με χαρακτηριστικό τους την προσφορά στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο.
Δυστυχώς ή ευτυχώς όμως η δύναμη είναι συνυφασμένη με την εξουσία, έτσι και οι “Ηρακλειδείς”, απετέλεσαν σύμβολα της δύναμης της εξουσίας.
Η δραχμή είχε ώς σύμβολα προστάτες εκατέρωθεν του εθνοσήμου τούς δύο “Ηρακλειδείς”.
Σύμβολα οι “Ηρακλειδείς” λοιπόν, της οικονομικής, και όχι μόνον, εξουσίας επί εποχής “δραχμής”.
Συχνά ο όρος “ευρωπαιστής” χρησιμοποιήται ώς επιθετικός προσδιορισμός, αυτών οι οποίοι υποστηρίζουν την “ευρωπαική” πορεία μιάς χώρας.
Ευρωπαιστής είναι ο οπαδός του “ευρωπαϊσμού”, είναι αυτός ο οποίος, θεωρεί ότι η Ευρώπη αποτελεί πολιτισμικό πρότυπο, ο οποίος, θεωρεί την πολιτική της Ευρώπης ως σύνολο πολιτικής, θετική, για τα εθνικά του συμφέροντα, και επιδιώκει την ένωση των ευρωπαϊκών κρατών ώς μία κοινωνικο-οικονομική οντότητα.
Ομως αυτή η πορεία τα τελευταία χρόνια εμπεριέχει, και “επώδυνες” παραχωρήσεις πέραν του ανεκτού “συμβιβασμού” απο πλευρά μας πρός τους Ευρωπαίους, οι οποίες ξεπερνούν το όριο, της παραχώρησης Εθνικής κυριαρχίας της χώρας, τα όρια της " αλληλέγγυας συνεταιρείας".
Είναι γεγονός ότι η έννοια του “συμβιβασμού”, στην ελληνική κουλτούρα και τα “μυαλά”, έχει “υποτιμητικό” χαρακτήρα, ενώ σε άλλους πολιτισμούς-κουλτούρες, θεωρείται ο βασικός παράγοντας για την επίτευξη παραγωγικών συμφωνιών, οι οποίες “ξεκολλάνε” από συμπαγείς θέσεις και δημιουργούν θετικές και προοδευτικές δυναμικές, και δημιουργούν παραγωγικές διεξόδους.
Ηρακλειδείς όλου του κόσμου ενωθείτε, συμβιβαστήτε, η χώρα πλέον είναι Ευρωπαική !!!
Οι λεγόμενοι «Ευρωπαϊστές» καλούνται να αποδείξουν έμπρακτα πλέον, ότι, όταν μιλάνε για ευρωπαϊκές αρχές, είναι διατεθιμένοι, να ξεπεράσουν την νεοελληνική τους κουλτούρα και τον παγιωμένο κοινωνικό τους συντηρητισμό, και να επιδείξουν τίς κοινωνικές τους "ευαισθησίες".
Ακούω κατά καιρούς απο κάποιους “επαίοντες” και “ημιμαθείς” υποστηρικτές των μικροσυμφερόντων των, να χρησιμοποιούν επιχειρήματα στήριξης των “μνημονίων”, του τύπου, “η κρίση είναι συστημική”, “η κρίση είναι παγκόσμια”, “ήταν φυσικό να έλθει και στην Ελλάδα”, “αποτελεί μονόδρομο η εφαρμογή των μνημονίων και των διαρθρωτικών μέτρων”, και άλλα πολλά, δια να εξηγήσουν ή αλλιώς να προσδόσουν πολιτικό άλλοθι, στα ανάλγητα, αντικοινωνικά και χωρίς καμμία προοπτική οικονομικά μέτρα τα οποία μάς επιβάλλουν οι πρόσφατες δανειακές συμβάσεις της χώρας ή αλλιώς τα “μνημόνια”.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω εξ αρχής ότι υποστηρίζω την εφαρμογή δέσμης διαρθρωτικών μέτρων εξορθολογισμού και αναδιάταξης του “κράτους”, σε συνδοιασμό με τον ΑΜΕΣΟ επαναπροσδιορισμό και αναδιάταξη του παραγωγικού μοντέλου στην χώρα (η χώρα πρέπει να παράξει “προιόντα”, με στόχευση τίς εξαγωγές και ανάλογο στρατηγικό προσανατολισμό, και την ικανοποίηση της εσωτερικής κατανάλωσης), ΑΜΕΣΑ !!!, επακριβής κοστολόγηση του κοινωνικού κράτους και ευθείας εξάρτησης-σύνδεσής του απο την Ελληνική οικονομία.
Εν ολίγοις απαιτείται αναλυτική περιγραφή, σε ποιό επίπεδο δύναται η οικονομία μας να υποστηρίξει κοινωνικές παροχές, και σε ποιό όχι.
Η Ελληνική οικονομία οφείλει να διαταχθεί με επταετές ή δεκαετές πρόγραμμα ανάταξής της, απο τα πολιτικά κόμματα, και επʼαυτού να κριθούν απο τούς Έλληνες πολίτες.
Εμείς ώς Έλληνες είμαστε υποχρεωμένοι να "ιδρύσουμε" ένα κράτος σωστό, λειτουργικό και παραγωγικό, χωρίς αυτό να είναι αναγκαίο να μάς το επιβάλλει κανένα "μνημόνιο" και καμμία ΕΕ.
Παραδείγματα λειτουργικών και παραγωγικών κρατών, αντίστοιχων πληθυσμών με τον δικό μας, υπάρχουν ανά τον κόσμο, πάμπολλα.Μπορούμε να παραδειγματιστούμε αναλόγως, αυτό απαιτεί και την ανάλογη πολιτική βούληση.
Ας σταματήσουν οι "πολιτικάντηδες" να ανακράζουν σε κάθε δυσκολία "ανάπτυξη", χωρίς να προσδιορίζουν το περιεχόμενο αυτής της όμορφης κατά τα άλλα Ελληνικής λέξης.
Το πρόβλημα είναι αρκετά πολύπλοκο και δύσκολο, όμως, αυτός είναι και ο ρόλος των πολιτικών, να βρούν λύσεις, το δυνατόν “ανώδυνες” για τον Έλληνα πολίτη, όχι “όποια” λύση μάς επιβάλλουν, όχι να ακολουθούμε τον εύκολο δρόμο, να αποδεχόμαστε “αμάσητη τροφή” εξ αιτίας του γεγονότος ότι κάποιοι δηλώνουν “Ευρωπαιστές” και οψίμως σφόδρα "ερωτοχτυπημένοι" με την Ευρωπαική ιδέα και επομένως άκριτα αποδεχόμαστε οτιδήποτε μάς προτείνουν ή επιβάλλουν έμμεσα πλήν σαφώς.
Αν πραγματικά οι “Ευρωπαιστές” έχουν συγκεκριμένες προτάσεις εξόδου από την κρίση, αποτελεσματικής οργάνωσης του Κράτους, σταδιακής μείωσης του χρέους, μείωσης του ελλείματος, κτλ. μέσα στα κοινωνικώς ανεκτά και επιτρεπτά όρια, δεν έχουν παρά να τίς διακηρύξουν δημόσια, και να τίς εφαρμόσουν άμεσα.
Η αντίληψη του ότι, η εφαρμογή ανάλγητων και αντικοινωνικών οικονομικών μέτρων και μόνον με σκληρή λιτότητα, με υψηλή ανεργία, με ύφεση, και γενικά την βίαιη εσωτερική υποτίμηση της οικονομίας και την φτωχοποίηση της Ελληνικής κοινωνίας, θα επανέλθει σε πορεία ανάκαμψης η Ελληνική οικονομία προέρχεται απο πολιτικές νεοφιλελεύθερες και πολιτικούς, οπαδούς αυτής της πολιτικής θεωρείας όπως η κ. Μέρκελ και ο κ. Σαρκοζί.
Αυτής της πολιτικής αντίληψης, αποτέλεσμα είναι, τα “μνημόνια” και τα συνεπακόλουθά τους, με κύριο προσανατολισμό της, την ικανοποίηση των πιστωτών-Τραπεζιτών και μόνον, κατά τα άλλα “γαία πυρρί μοιχθήτω”.
Αυτής της πολιτικής αντίληψης, οπαδοί στην χώρα μας είναι τα κόμματα τα οποία έχουν κυρίως την ευθύνη δημιουργίας του χρέους, της διάλυσης του κράτους, και γενικά της υποθήκευσης του μέλλοντος των Ελλήνων στους τοκογλύφους-πιστωτές μας.Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ.
Άπαντες ανά τον κόσμο, οικονομολόγοι και ειδικοί περί των οικονομιών κλίμακος, έχουν διαφορετική άποψη από την κ. Μέρκελ, τον κ. Σόιμπλε, τον κ. Ρέσλερ, και τούς σύν αυτώ, για τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής των μνημονίων.
Εξαντλεί και “στραγγίζει” την Ελληνική οικονομία και την Ελληνική κοινωνία.Αποτελούν όμως "Φωνή βοώντος εν τη ερήμω" !!!
«Οι ειδικοί επί θεμάτων αγοράς πιστεύουν πως τίποτα δεν έχει αλλάξει, πως ο κίνδυνος των πολύ μεγάλων για να καταρρεύσουν τραπεζών παραμένει καίρια ζωντανός», λέει ο Gary Stern, τέως πρόεδρος της Federal Reserve Bank της Μινεάπολης.
Δεν ενδιαφέρει την κ. Μέρκελ, τον κ. Σοιμπλε, τον Ρέσλερ και τούς υπόλοιπους υπαλλήλους των Τραπεζιτών, η Ελληνική κοινωνία, ο Έλληνας πολίτης.
Τούς ενδιαφέρει η ικανοποίηση των πιστωτών-Τραπεζιτών ακεραίως, ανεξαρτήτως τιμήματος, και εάν αυτό το οποίο διεκδικούν οι Τραπεζίτες, και το γνωρίζουν απόλυτα οι προαναφερόμενοι, είναι αποτέλεσμα σκληρής τοκογλυφίας και κλοπής του ιδρώτα του Έλληνα και γενικότερα του Ευρωπαίου εργαζόμενου πολίτη.
Ανεξαρτήτως εάν αυτή η πολιτική οδηγεί μαθηματικώς στην εξαθλίωση μεγάλων πληθυσμών της Ευρωπαικής κοινωνίας και τελικά ο παραμικρός κλυδωνισμός των οικονομικών "τεράτων", των Τραπεζικών μεγαθηρίων, τα οποία λειτουργούν ανέλεγχτα και ασύδοτα, θα προκαλέσει ακόμη μία παγκόσμια κρίση ανάλογη της Lehman Brothers με καταρρεύσεις κρατών και φτωχοποιήσεις λαών.
Δέν τούς ενδιαφέρει!!!
Η σκληρή εκμετάλευση του εργαζόμενου απο τον Τραπεζίτη, η προστασία του κερδους των “μεγαλοαστών” είς βάρος του εργαζόμενου και τελικά η επιβολή των δυνάμεων του κεφαλαίου στίς δυνάμεις τής εγασίας, είναι ο στόχος αυτών των πολιτικών και των υπηρετών των.
«Τα προβλήματα της Ισπανίας - Ελλάδας είναι αρκετά διαφορετικά. Το ΔΝΤ εξέτασε ενδελεχώς το ισπανικό τραπεζικό σύστημα και το Ελληνικό, και τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά.
Η Ελλάδα, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να συνεχίσει τις μεταρρυθμίσεις» δήλωσε η κ. Λαγκάρντ.
Αυτή η πολιτική επέβαλλε τα μνημόνια στην χώρα μας απο τους νεοφιλελεύθερους της Ευρώπης και του ΔΝΤ, και αυτήν την πολιτική πρέπει, ειρηνικά και τεκμηριωμένα, να αντιπαλέψουμε.
Από την Γαλλία ξεκινά η ανατροπή αυτών των πολιτικών της συντήρησης και της σκληρής εκμετάλευσης του εργαζόμενου πολίτη με την εκλογή του νέου Προέδρου της Γαλλίας, Φρανσουά Ολάντ.
Αμετακίνητη στις θέσεις για την εφαρμογή του δημοσιονομικού συμφώνου εμφανίστηκε για άλλη μία φορά η Γερμανίδα καγκελάριος `Αγκελα Μέρκελ, σημειώνοντας πως όλες οι χώρες οι οποίες, το έχουν υπογράψει θα πρέπει να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα σε αυτό.
Πάντως η Γερμανίδα καγκελάριος δείχνει να εξαρτάται από την αντιπολίτευσή της, για την έγκριση των συμφωνιών, την ώρα κατά την οποίαν Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι θέτουν όρους για προσθήκη μέτρων αναπτυξιακού χαρακτήρα στο δημοσιονομικό σύμφωνο.
Ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ, δήλωσε χθες το βράδυ ότι κατέστησε σαφές στον εκλεγμένο πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ πως δεν μπορεί να επαναδιαπραγματευτεί το Δημοσιονομικό Σύμφωνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο κ. Γιούνκερ, ο οποίος είναι Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι ZDF, ότι ο κ. Φρανσουά Ολάντ του τηλεφώνησε, και ο ίδιος εξήγησε στον εκλεγμένο πρόεδρο της Γαλλίας, ότι ορισμένα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά.
Οι νεοφιλελεύθεροι έχουν κατακτήσει σε όλα τα επίπεδα την Ευρωπαική Ένωση με αποτέλεσμα να διαμορφώσουν γενικευμένη πολιτική την νεοφιλελεύθερη, ώς εκ τούτου προμηνύεται "μάχη" για το ποιά πολιτική θα επικρατήσει.
Είναι προφανές ότι Τραπεζίτες και οι υπάλληλοί τους, διατάσσονται σε διάταξη "μάχης" για το επερχόμενο. Η ρήξη θα είναι έντονη και μακροχρόνια !!!
Εμείς ώς Ελλάδα οφείλουμε να αντιπαραθέσουμε πλήρες οικονομικό πρόγραμμα με στρατηγικές και τακτικές στοχεύσεις, με τήρηση των διεθνών συμφωνιών της χώρας, με τον Ευρωπαικό προσανατολισμό της χώρας, αλλά κυρίως με σεβασμό και προστασία του Έλληνα πολίτη.Οφείλουμε να θωρακίσουμε την οικονομία μας, σε κρίσιμους τομείς όπως η ανεργία, η ύφεση, η διατήρηση του βιοτικού του επιπέδου, οι κοινωνικές παροχές, κτλ.
Η προστασία του Έλληνα πολίτη είναι αδιαπραγμάτευτη, αυτή θα πρέπει να είναι η "κόκκινη γραμμή" των Ελλήνων πολιτικών, το διακύβευμα, πρός όλες τίς κατευθύνσεις.
Ο Ελληνικός λαός απαιτεί να δικαστούν οι υπεύθυνοι αυτής της κρίσης.Δεν είναι δυνατόν να "περάσει" και αυτό με "εξεταστικές" και συγκαλύψεις, αγγίζει πλέον τα όρια της Εθνικής προδοσίας, και ώς τέτοια πρέπει να εξεταστεί.Πρέπει να αναζητηθούν και να παραπεφθούν οι υπεύθυνοι, με την κατηγορία της Εθνικής προδοσίας.
Εμείς και οι επόμενες γενιές των Ελλήνων θα πληρώνουμε κυριολεκτικώς, τα λάθη (ηθελημένα ή αθέλητα) των πολιτικών, οι οποίοι διαχειρίστικαν το μέλλον αυτού του τόπου, των παιδιών μας.
Βέβαια η συνταγματική κατοχύρωση της ελάχιστης δυνατότητος δημιουργίας χρέους και ελλείματος, απο την εκάστοτε κυβέρνηση, είτε ώς ποσοστό του ΑΕΠ, ΕΊΤΕ ΏΣ ΑΝΩΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΑΕΠ, θεωρώ ότι πλέον είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι, απο τα κόμματα τα οποία διεκδικούν την ψήφο μας ή αλλιώς θέλουν να μάς “σώσουν”, να καταθέσουν πλήρες οικονομικό πρόγραμμα, δημόσια, και να αγωνιστούν για να το αποδεχτούν οι κατά τα άλλα “εταίροι-πιστωτές” μας, όπως επίσης το λεγόμενο "μεταναστευτικό" πρόβλημα. Το οποίο προέκυψε απο την υπογραφή της σύμβασης-κανονισμού "Δουβλίνο ΙΙ", (ή Κανονισμός 343/2002).
Ο κανονισμός ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ υπεγράφει επί πρωθυπουργίας ΓΑΠ, και είναι ένα νομικό κείμενο που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και καθορίζει την χώρα, η οποία θα είναι υπεύθυνη για να δώσει άσυλο στον αιτούντα πρόσφυγα. Σύμφωνα με τον Κανονισμό Δουβλίνο-ΙΙ, ένας μετανάστης δικαιούται να ζητήσει άσυλο στην Ευρωπαϊκή χώρα στην οποία θα εισέλθει την πρώτη φορά. Μετανάστες οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα και κατόπιν μεταβαίνουν σε άλλη χώρα για να αιτηθούν άσυλο, θα πρέπει σύμφωνα με τον κανονισμό Δουβλίον ΙΙ να επιστρέφονται πίσω στην Ελλάδα.
Τον Απρίλιο 2011, μετά από έκθεση της Γαλλίδας Σοσιαλίστριας Ευρωβουλευτού Σιλβί Γκιγιόμ, ψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου οδηγία η οποία συνιστά στα κράτη-μέλη να μην εφαρμόζουν την αρχή της επαναπροώθησης των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα εισόδου στην Ευρώπη. Στην έκθεσή της η Σιλβί Γκιγιόμ συγκεκριμένα ανέφερε:
"η ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία για το άσυλο δεν προστατεύει αφενός τα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη ενώ προκαλεί, αφετέρου, πολύ μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών-μελών σ` ό,τι αφορά την μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων".
Στις 21 Δεκεμβρίου 2011 το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποφάνθηκε ότι κινδυνεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών που επιστρέφουν στην Ελλάδα μέσω του Κανονισμού Δουβλίνο ΙΙ.
Η απόφαση του δικαστηρίου χαρακτηρίστηκε ότι ανατρέπει τον κανονισμό Δουβλίνο ΙΙ.
Τον Μάρτιο 2011 τα αιτήματα ασύλου που εκκρεμούν στην Ελλάδα εκτιμάται ότι είναι περίπου 45.000.Επ`αυτών, το Ελληνικό κράτος, πρέπει να απαντήσει άμεσα, ή να δώσει άσυλο σε αυτούς οι οποίοι το διακαιούνται ή να επαναπροωθήσει τούς μετανάστες στίς χώρες προέλευσής τους.
Αρκετά με αυτήν την "κοροιδία" μέν, για τούς Ελληνες πολίτες, και την "χρυσοφόρα" πηγή εισοδήματος, για κάποιους επιτήδειους "πονηρούς", οι οποίοι αξιοποιούν εντέχνως, την ανυπαρξία και την "ανικανότητα" του κράτους, και κυριολεκτικά θησαυρίζουν.
Βέβαια πάντα με την "καλοπληρωμένη" ανοχή επίορκων υπαλλήλων του κράτους.
Αρκετά πλέον, σε όσους το δικαιούνται δώστε τους άσυλο, και όσοι δέν το δικαιούνται να επεναπροωθηθούν στίς χώρες τους.
Η Ελλάδα δεν αντέχει άλλο να μεταβάλλεται καθημερινά σε άσυλο-σκουπιδοτενεκέ της άλλης "ατσαλάκωτης" Ευρώπης. Τό τίμημα είναι πολύ μεγάλο και βαρύ, Φτάνει πιά !!!
Ηρακλειδείς επαγρυπνήτε !!!
Επʼαυτών τών προγραμμάτων να κριθούν τα κόμματα, όχι ώς ασκόπως αλαλάζοντα πετεινάρια!!!
πηγή
Δημοσίευση σχολίου