Η παρτίδα που παίζεται αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη αξίζει να συμπεριληφθεί στα χρονικά του πόκερ, και το κτύπημα στην Ελλάδα φαίνεται να είναι το χαρτί-κλειδί το οποίο θα δώσει στον «νικητή» ένα σοβαρό πλεονέκτημα για το μέλλον, μετά από αυτή τη μεγάλη μπλόφα.
Πράγματι, με τη φήμη που αφορά τις προετοιμασίες του Eurogroup σχετικά με μια πιθανή έξοδο της Ελλάδα από τη ζώνη του ευρώ και της διεξαγωγής μιας ανεπίσημης «συνάντησης» των ευρωπαίων ηγετών, οι αγορές ελπίζουν ότι μέσα από αυτό το «κτύπημα πόκερ» να «ξαπλώσουν» τον αντίπαλό τους, τη δημοκρατία.
Διότι δεν πρόκειται μόνο για την Ελλάδα. Μετά από την κίνηση αυτή, αν κερδίσουν, θα δείξουν καθαρά στην υπόλοιπη Ευρώπη (και τους ηγέτες τους) ότι η επιλογή των κάλπων έχει αξία μόνο άν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, και ως εκ τούτου ότι είναι δυνατόν να αναγκάσουν μια χώρα που υποτίθεται ότι είναι κυρίαρχη να δεχτεί οδηγίες που όμως αρνήθηκε ο λαός. Και οι αγορές έχουν ποντάρει τα πάντα στην Ελλάδα, «ταπί!».
Αυτό σημαίνει επίσης ότι ρισκάρουν χοντρά.
Απαιτώντας θυσίες από τον ελληνικό λαό που, αν τις αρνηθεί, απειλείται να τον βγάλουν «από το Ευρώ» (ενώ δεν υπάρχει κανένας νόμος που να τον υποχρεώσει, πρέπει αυτό να γίνεται γνωστό!), οι αγορές στοιχηματίζουν στην πραγματικότητα για τα αποτελέσματα των κοινοβουλευτικών ελληνικών εκλογών, με την ελπίδα ότι η αυτή απειλή θα επαρκέσει για να αποτρέψουν τους Έλληνες πολίτες να εκλέξουν ηγέτες με αντιρρήσεις.
Αλλά προς το παρόν τίποτα δεν είναι σίγουρο. Εκτός από το ότι, αν ξαπλωθούν οι Έλληνες, τότε είναι πολύ πιθανό ότι θα ξαπλωθούν όλοι οι άλλοι στη συνέχεια.
Και οι αγορές υπολογίζουν να παίξουν με το φόβο του χάους που θα προκαλούσε μια Ελλάδα που θα αρνιόταν, και να πληρώσει, και να βγει, για να την κάνει να χάσει την επιθυμία της να επιλέξει μία «άλλη» Ευρώπη.
Και όμως, αν θέλουν να αποφύγουν να αφήσουν τους πάρα πολύ εκτεθειμένους τραπεζίτες σε δυσκολία, οι αγορές πρέπει να διατηρήσουν την Ευρώπη ενωμένη.
Αν θέλουν να επιβάλουν στους λαούς τους δραστικά μέτρα λιτότητας και να καταργήσουν τις ελεύθερες εκλογές για να τις αντικαταστήσουν με μια αυταρχική οικονομική κυβέρνηση άμεσα επιλεγμένη από τον κόσμο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, δεν έχουν κανένα συμφέρον να αφήσουν τους οφειλέτες τους να αποχωρήσουν από τα σύνορα που ελέγχουν.
Επομένως, δεν θα το κάνουν ...
Και τι θα γίνει αν οι Έλληνες δεν ξαπλωθούν; Αν οι εκλογές στην Ελλάδα ήταν η ευκαιρία να δείξουν σε όλους ότι η λιτότητα δεν είναι αναπόφευκτη, ότι οι αγορές δεν μπορούν να κάνουν τα πάντα; Και αν, στη Γαλλία επίσης, θα υποστηρίζαμε (και την ίδια μέρα!) αυτή την ιδέα, όχι τους τέλους της Ευρώπης, αλλά για μια άλλη Ευρώπη;
Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι αισθάνονται Ευρωπαίοι, και απλά δεν θέλουν ούτε λιτότητα ούτε εξωτερικές παρεμβολές, ούτε κλείσιμο, ούτε συμβιβασμούς, ούτε αδικία, ούτε διαφθορά.
Αυτό το χρέος δεν είναι δικό μας. Να καταστραφούν οι πραγματικοί ένοχοι, αν πρέπει, αλλά δεν θα πληρώσουμε εμείς γι 'αυτούς. Εξάλλου, έχουν περισσότερα να χάσουν από εμάς.
Λιτότητα και δικτατορία, ή κατάρρευση της χρηματιστηριακής αγοράς και ελευθερία, γιατί φοβόμαστε να δούμε την οικονομική καταστροφή αυτών των κερδοσκόπων;
Θα πρέπει μια μέρα θα αναλάβουμε τον κίνδυνο να καταστραφεί αυτός ο κόσμος της κερδοσκοπίας αν θέλουμε να οικοδομήσουμε έναν άλλο κόσμο λιγότερο άδικο...
Γιατί να μην το κάνουμε τώρα, όσο υπάρχει ακόμη χρόνος;
Ας αρνηθούν λίγο οι Έλληνες και οι Γάλλοι να υποβληθούν σε αυτή τη χονδροειδή μπλόφα, και τότε θα μπορέσουμε να αναποδογυρίσουμε επιτέλους τα άλλα χαρτιά της τράπουλας, για να δούμε το παιγνίδι του καθενός. Να δούμε λίγο τον ποιόν από τους δυο, λαό η χρηματοπιστωτικό σύστημα, έχει ανάγκη περισσότερο ο ένας από τον άλλο για να ευδοκιμήσει...
Είναι μια ιστορική στιγμή, και οι επερχόμενες εκλογές είναι ζωτικής σημασίας: έχουμε καθήκον να δείξουμε στους άλλους λαούς, τους Ισπανούς, Ιταλούς, τους Πορτογάλους και όλους τους άλλους, ότι υπάρχει άλλος δρόμος.
Και τότε ίσως θα μπορέσουμε επιτέλους να ανακατέψουμε τη τράπουλα ξανά. Μαζί. Στην Ευρώπη. Χωρίς τη δικτατορία των χρηματοπιστωτικών αγορών. Ταπί!.
Caleb
πηγή
Δημοσίευση σχολίου