Σύμφωνα με αιγύπτιο αξιωματούχο η Σαουδική Αραβία διέκοψε την προμήθεια πετρελαίου προς την Αίγυπτο από τις αρχές Οκτωβρίου. Της εν λόγω ενέργειας προηγήθηκε προφορική ενημέρωση από την σαουδαραβική ARAMCO, χωρίς όμως να παραθέσει σαφή λόγο.
Το Riyadh έχει συμφωνία με το Κάιρο να παρέχει 700000 τόνους προϊόντων διύλισης πετρελαίου μηνιαίως για 5 χρόνια. Η συμφωνία ύψους $ 23 δις υπεγράφη μεταξύ της ανωτέρω εταιρείας και της αιγυπτιακής Egyptian General Petroleum Corporation –EGPC κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του βασιλιά της Σ. Αραβίας στην Αίγυπτο το 2015. Ο εκπρόσωπος της EGPC επιχείρησε σε δηλώσεις του να υποβαθμίσει το γεγονός, αναφέροντας πως η συμφωνία εξακολουθεί να ισχύει προειδοποιώντας με νόημα πως η Αίγυπτος αγοράζει το πετρέλαιο και αυτό δεν αποτελεί προϊόν δωρεάς. Ωστόσο, σε μία χώρα με εξαιρετικά εσωτερικά προβλήματα και ιδιαίτερη ενεργειακή κρίση (σ.σ. λόγω των ελλείψεων ενέργειας τα αιγυπτιακά νοικοκυριά υφίστανται καθημερινά διακοπή ρεύματος) οποιαδήποτε διατάραξη της ομαλής ροής ενεργειακών προϊόντων αποτελεί βόμβα στα θεμέλια της ασφάλειάς του.
Η αιτία για την απόφαση της Σ. Αραβίας δε μπορεί να είναι άλλη από την αντίστοιχη του Καΐρου να υπερψηφίσει το υποστηριζόμενο από τη Ρωσία και Γαλλία ψήφισμα του Σ.Α. των Η.Ε. για τον τερματισμό των συγκρούσεων και την απαγόρευση πτήσεων στρατιωτικών αεροσκαφών στη Συρία. Επίσης το Riyadh ενδέχεται να έχει ενοχληθεί λόγω της αποτυχίας του Καΐρου να ολοκληρώσει τη συμφωνία, που θα μεταβίβαζε δύο, ελεγχόμενα από την Αίγυπτο, νησιά της Ερυθράς Θάλασσας στη Σαουδική Αραβία. Ιδιαίτερα το τελευταίο γεγονός δύναται να αποτελέσει ισχυρό αντεπιχείρημα του βασιλείου των Saud σε ενδεχόμενη νομική απαίτηση της Αιγύπτου.
Η Αίγυπτος μέσω του πρέσβη της στα Η.Ε., υπογράμμισε πως στηρίζει κάθε προσπάθεια τερματισμού των δεινών του συριακού λαού, τασσόμενη υπέρ μίας πολιτικής διαδικασίας που απορρίπτει οποιονδήποτε ρόλο των παραστρατιωτικών ισλαμιστών, ωστόσο η Σαουδική Αραβία εμμένει στη θέση της περί απομάκρυνσης του Assad, από το πολιτικό σκηνικό της επόμενης ημέρας. Το χάσμα των δύο θέσεων είναι αγεφύρωτο αφού η Σαουδική Αραβία επιχειρεί να κυριαρχήσει στην περιφέρειά της μέσω εξτρεμιστικών φίλα προσκείμενων οργανώσεων προς το θρησκευτικό δόγμα της, όντας η ίδια μία θεοκρατική κρατική οντότητα, την ίδια στιγμή που το Κάιρο αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα ασφαλείας, από τη δράση ισλαμιστών εξτρεμιστών, την οποία επιθυμεί να πατάξει εξολοκλήρου, ως ένα κοσμικό κράτος του ισλαμικού κόσμου.
Δεν είναι τυχαίο ότι η κυβέρνηση Sisi, επιθυμώντας να δει τους συριακούς θεσμούς και τον στρατό της Συρίας να αναδύονται αλώβητοι από τον πόλεμο δεν έχει εκφραστεί, ουδέποτε, δημοσίως εναντίον της κυβέρνησης Assad και της ρωσικής επέμβασης. Τούτο οδήγησε σε μία σπάνια δημόσια μομφή κατά της Αιγύπτου, εκφραζόμενη από τα χείλη του πρέσβη της Σ. Αραβίας στα Η.Ε., ο οποίος και αποκήρυξε την υποστήριξη του Καΐρου στο ρωσικό σχέδιο ψηφίσματος.
Το Riyadh ανέμενε πως η Αίγυπτος, η οποία συχνά μιλά για την ανυποχώρητη δέσμευσή της αναφορικά με την ασφάλεια των συμμάχων χωρών του Κόλπου, θα δέσμευε χερσαία στρατεύματα στο πλαίσιο του υπό την Σ. Αραβία στρατιωτικού συνασπισμού, ο οποίος δρα εναντίον, των υποστηριζόμενων από το Ιράν, σιιτών ανταρτών της Υεμένης. Μάλιστα αυτός είναι και ο λόγος που το Κάιρο έχει λάβει διόλου ευκαταφρόνητη χρηματική ενίσχυση από το βασίλειο των Saud για αγορά στρατιωτικού υλικού προηγμένης τεχνολογίας, όπως τα ελικοπτεροφόρα Mistral και τα αεροσκάφη Rafale.
Ωστόσο μέχρι στιγμής η δέσμευση της Αιγύπτου συνίσταται κυρίως σε περιορισμένη ναυτική ανάπτυξη πλησίον της νοτίου εισόδου της Ερυθράς Θάλασσας και σε αποστολή στρατιωτικών συμβούλων στη Σ. Αραβία. Επιπλέον η Αίγυπτος κατόρθωσε να μην παρασυρθεί στη σεκταριστική ρητορική που διέπει την αντιπαράθεση σουνιτών της Σ. Αραβίας και σιιτών του Ιράν. Εξάλλου το Κάιρο διατηρεί διαύλους επικοινωνίας με την Τεχεράνη, παρόλη την περιστασιακή και ελαφρά συγκεκαλυμμένη κριτική του επί της αυξανόμενης επιρροής του Ιράν στην περιοχή, ενώ διατηρεί στενές σχέσεις με την σιιτική ηγεσία του Ιράκ, που αποτελεί έναν ακόμη αντίπαλο της Σ. Αραβίας.
Εκ των ανωτέρω οδηγούμαστε σε ένα γενικότερο συμπέρασμα για τη διπλωματία της κυβέρνησης Sisi σε περιφερειακά ζητήματα που απασχολούν τη χώρα του, εντός των οποίων εμπλέκεται και η χώρα μας. Η Αίγυπτος παρά την «ηθική» υποχρέωση που μπορεί να φέρει προς οποιαδήποτε δύναμη. Λόγω της οικονομικής –και όχι μόνο- βοήθειας που της παρέχεται, είτε και την πιο άμεση εξάρτησή της λόγω ζωτικών συμφωνιών, όπως είναι η παροχή της πολυπόθητης, για τη χώρα, ενέργειας αισθάνεται ακόμα τις ιστορικές καταβολές της περιφερειακής δύναμης που ήτο και τη διπλωματική ισχύ που παρέχουν ο ολοένα εκσυγχρονιζόμενος στρατός της και το σημαντικό κοίτασμα φυσικού αερίου Zhor. Οι ανωτέρω ενέργειες δύναται να σημαίνουν ακόμα και πως η Αίγυπτος αισθάνεται ότι η εξόρυξη του εν λόγω κοιτάσματος είναι πολύ κοντά χρονικά, γεγονός που θα της προσδώσει ενεργειακή, αλλά και διπλωματική ανεξαρτησία. Το κατά πόσο αυτή η αίσθηση θα λάβει σάρκα και οστά κατά τον τρόπο που επιθυμεί το Κάιρο είναι ένα ζήτημα που θα φανεί στο άμεσο μέλλον.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου