Με ένα άρθρο-καταπέλτη το Bloomberg κατακεραυνώνει την πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για την Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια.
Οπως υποστηρίζει το άρθρο που δημοσιεύει το διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο, το Ταμείο έπρεπε να αφήσει την Ελλάδα να χρεοκοπήσει έναντι ιδιωτών. Αντ' αυτού, σημειώνει, επέλεξε να ξαναδανείσει την χώρα για να πληρωθεί στο ακέραιο. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αντί να αναγνωρίσει το λάθος του επιμένει στην ίδια πολιτική λιτότητας και απαίτησης να αποπληρωθεί.
Διαβάστε το άρθρο του Bloomberg
«Τα οικονομικά δεινά που περνά η ελληνική κυβέρνηση, οδηγούν στο να εξετάσουμε το αδιανόητο: Χρεοκοπία σε δάνειο του ΔΝΤ. Αντί να απαιτήσει την πληρωμή του και πολιτικές περαιτέρω λιτότητας, το ΔΝΤ θα έπρεπε να αναγνωρίσει τις ευθύνες του για την κατάσταση της χώρας και να περικόψει μεγάλο μέρος του χρέους.
Οι επαχθείς υποχρεώσεις της Ελλάδας στο ΔΝΤ, την ΕΚΤ και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μπορούν να αναχθούν πίσω, στον Απρίλιο του 2010 όταν [το ΔΝΤ] έκανε ένα μοιραίο λάθος: Αντί να επιτρέψει στην Ελλάδα να χρεοκοπήσει αθετώντας τα ανυπέρβλητα χρέη της σε ιδιώτες πιστωτές, επέλεξαν να της δανείσουν χρήματα για να τα πληρώσει στο ακέραιο.
Εκείνη την εποχή, πολλοί ζητούσαν την άμεση αναδιάρθρωση του ιδιωτικού χρέους, επιβάλλοντας έτσι τις απώλειες για τις τράπεζες και τους επενδυτές που είχαν δανείσει χρήματα στην Ελλάδα.
Μεταξύ αυτών, ήταν αρκετά μέλη του Δ.Σ. του ΔΝΤ όπως ο Καρλ Οτο Πωλ, πρώην πρόεδρος της Bundesbank και ένας από τους βασικούς αρχιτέκτονες του ευρώ.
Το ΔΝΤ και η ευρωπαϊκές αρχές απάντησαν, ότι η αναδιάρθρωση θα προκαλούσε παγκόσμιο οικονομικό χάος.
Όπως εξομολογήθηκε με ειλικρίνεια ο Πωλ ήταν απλώς μια κεκαλυμμένη ενέργεια για τη διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, οι οποίες ήταν μεταξύ αυτών που είχαν διευκολύνει περισσότερο την ελληνική ασωτία.
Τελικώς, η προσέγγιση των ευρωπαϊκών αρχών, απλώς αντικατέστησε ένα πρόβλημα με ένα άλλο: Το ΔΝΤ και οι επίσημοι δανειστές χρησιμοποιήθηκαν για την αποπληρωμή των ιδιωτών πιστωτών.
Ετσι, παρά την καθυστερημένη αναδιάρθρωση το 2012, οι υποχρεώσεις της Ελλάδας παραμένουν αφόρητες - μόνο που τώρα οι οφειλές αυτές είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου σε επίσημους πιστωτές.
Πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, το δημόσιο χρέος εκτινάχθηκε από το 130% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος σε σχεδόν 180%.
Στο μεταξύ διάστημα, η βαθιά οικονομική ύφεση και ο αποπληθωρισμός έχουν μειώσει σημαντικά την ικανότητα της κυβέρνησης να αποπληρώσει τα χρέη της.
Σχεδόν όλοι συμφωνούν τώρα, ότι το να πιέζουν την Ελλάδα να πληρώσει τους ιδιώτες πιστωτές της, ήταν μια κακή ιδέα.
Η δημοσιονομική λιτότητα που επιβλήθηκε ήταν απλώς τόσο μεγάλη, που οδήγησε σε κατάρρευση την ελληνική οικονομία. Το ΔΝΤ αναγνώρισε το λάθος στην έκθεση του 2013 για την Ελλάδα.
Σε ένα πρόσφατο εσωτερικό έγγραφό του, το Ταμείο είπε πως όταν η κρίση απειλεί να εξαπλωθεί, θα πρέπει να επιδιωχθεί μια συλλογική παγκόσμια λύση αντί να αναγκάζεται η αναξιοπαθούσα οικονομία να φέρει όλο το βάρος.
Ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ, Olivier Blanchard, έχει προειδοποιήσει ότι περισσότερη λιτότητα θα συντρίψει την ανάπτυξη.
Παραδόξως, η πρόταση του ΔΝΤ για να κινηθεί προς τα εμπρός η Ελλάδα, παραμένει αμετάβλητη: Να δανειστεί περισσότερα χρήματα (αυτή τη φορά από τις ευρωπαϊκές αρχές) να αποπληρώσει μια μερίδα πιστωτών (το ΔΝΤ) και να παραμείνει εστιασμένη στην λιτότητα.
Οι τελευταίες προβλέψεις του Ταμείου εικάζουν ότι το πλεόνασμα του προϋπολογισμού της κυβέρνησης (πλην των τόκων) θα φτάσει το 4,5% του ΑΕΠ, ένα επίπεδο λιτότητας το οποίο ελάχιστες κυβερνήσεις έχουν υποστεί ποτέ για οποιοδήποτε σημαντικό χρονικό διάστημα.
Ακολουθώντας την ηγεσία της Γερμανίας, αξιωματούχοι του ΔΝΤ έχουν τοποθετήσει τις ελπίδες τους στις λεγόμενες «διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» - αλλαγές στις αγορές εργασίας και σε άλλες αγορές, που υποτίθεται ότι πρέπει να βελτιώσουν τις μακροπρόθεσμες δυνατότητες ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.
Θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα. Οι προοπτικές της παγκόσμιας οικονομίας, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Ταμείου είναι ψυχρολουσία στην ιδέα ότι οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα αντιμετωπίσουν το ελληνικό πρόβλημα χρέους αξιόπιστα και έγκαιρα.
Τα πιο πολύτιμα μέτρα ενθαρρύνουν την έρευνα και την ανάπτυξη και βοηθούν την ανάκαμψη στους τομείς υψηλής τεχνολογίας. Όλα αυτά είναι για καλό, αλλά τέτοιου είδους κέρδη είναι ασήμαντα για την επόμενη πενταετία. Η προτεραιότητα πρέπει να είναι να μην αφήσουν την Ελλάδα να βυθιστεί βαθύτερα σε ένα φαύλο κύκλο χρέους-αποπληθωρισμού. Δυστυχώς, ορισμένες μεταρρυθμίσεις θα επιταχύνουν το σπιράλ της χαμηλής ζήτησης.
Στις 9 Απριλίου, η Ελλάδα αποπλήρωσε 450 εκατομμύρια ευρώ στο ΔΝΤ και πρέπει να πληρώσει άλλα 2 δις τον Μάιο και τον Ιούνιο. Η διευθύνουσα σύμβουλος του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, έχει καταστήσει σαφές ότι καθυστέρηση στις εξοφλήσεις δεν θα γίνει ανεκτή.
Αναπόφευκτα, θα δώσουν την ελάφρυνση του χρέους - αλλά μαζί με αδιάκοπο πόνο.
Η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να παρακρατήσει πληρωμές προς τους προμηθευτές και τους εργαζόμενους, και θα κάνει επιδρομή στα συνταξιοδοτικά ταμεία.
Σε πέντε χρόνια από τώρα, το οικονομικό και κοινωνικό άγχος της χώρας μπορεί κάλλιστα να είναι ακόμη πιο έντονο. Και το ερώτημα είναι: Γιατί δεν διέγραψαν μεγαλύτερο χρέος νωρίτερα;
Κανείς δεν είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει αυτή την δυσάρεστη αριθμητική, αντιθέτως επικρατούν ευσεβείς πόθοι.
Εχοντας αποτύχει στο πρώτο τεστ με την Ελλάδα, το ΔΝΤ κινδυνεύει να επαναλάβει το λάθος του.
Παραμένει εγκλωβισμένο στις προτεραιότητες των μετόχων, συμπεριλαμβανομένων (τα τελευταία χρόνια) και του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γερμανίας.
Για να επαναβεβαιώσει την ανεξαρτησία του και να εξαργυρώσει την χαμένη αξιοπιστία του, [το ΔΝΤ] θα πρέπει να διαγράψει ένα μεγάλο κομμάτι του χρέους της Ελλάδας και να αναγκάσει τους πλούσιους μετόχους να αναλάβουν τις ζημίες».
πηγή
Δημοσίευση σχολίου