Γράφει ο Κωνσταντίνος
Η Θράκη, η Ελληνική Θράκη, δεν είναι αυτό που εμφανίστηκε στα τηλεοπτικά παράθυρα της τελευταίες ημέρες. Η Θράκη δεν είναι, ούτε ποτέ πρόκειται να γίνει πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης μεταξύ πωλητικών και ψευδοπατριωτών τύπου Σαμαρά – Βενιζέλου και εθνομηδενιστών και διεθνιστών τύπου Τσίπρα – Κουβέλη - Θεοδωράκη.
Η Θράκη είναι ένα κομμάτι Ελληνικής γης, πολύπαθο όπως και άλλες περιοχές αυτής της χώρας, στο οποίο ζούνε άνθρωποι. Χριστιανοί και μουσουλμάνοι, που στενάζουν είτε κάτω από τις αφόρητες και παράλογες πιέσεις και αποφάσεις της κυβέρνησης της Ελλάδας, είτε κάτω από τον αλυτρωτισμό και διχασμό που προσπαθεί να εισάγει η Τουρκία μέσω του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής.
Αυτούς τους ανθρώπους, χριστιανούς και μουσουλμάνους τους δένει η καθημερινή αγωνία για το σήμερα και το αύριο. Τους δένει η γη που δουλεύουν, τους δένει η αγάπη για τον τόπο στον οποίο γεννήθηκαν. Τους δένει το κρασί και ο καφές που πίνουν παρέα. Τους δένουν τα ίδια βάσανα… Μα περισσότερο από όλα τους δένει το ότι μαζί στενάζουν κάτω από την αλλοφροσύνη εκείνων που παίζουν παιχνίδια στην πλάτη τους και εις βάρος τους.
Στη Θράκη μένουν άνθρωποι και όχι αριθμοί. Η Θράκη είναι χώρος που κατοικούν άνθρωποι που έχουν όνειρα. Και αυτοί οι άνθρωποι έχουν κατορθώσει να ζούνε αρμονικά μαζί, παρά τις συνεχείς προσπάθειες -πληρωμένων επιτήδειων ή ανίκανων- να τους χωρίσουν και να τους βάλουνε να «χτυπηθούν» μεταξύ τους.
Η Θράκη είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών. Είναι ένας χώρος που λειτουργεί σαν παγκόσμιο πρότυπο συμβίωσης μεταξύ διαφορετικών θρησκευτικών ομάδων. Και αυτό είναι κάτι που δεν αρέσει σε μερικούς, που βλέπουν τα χαρίσματα της Θράκης, γεωπολιτικά και γεωοικονομικά, και ονειρεύονται να χτίσουν την δική τους Ζώνη Ευμάρειας, αν χρειαστεί σκορπώντας και αίμα… Ποσώς τους ενδιαφέρει. Αρκεί να μπορέσουν να φτιάξουν την δική τους οικονομική ζώνη (ΕΟΖ), αρκεί να μπορέσουν να εξασφαλίσουν την δική τους ύπαρξη στην περιοχή ως «δύναμη ασφάλειας» των ενεργειακών αγωγών. Και αυτοί οι ικανότατοι επιτήδειοι, ξέρουν πως το δικό τους όφελος μπορεί να εξασφαλισθεί μόνο μέσα από την αναταραχή του ντόπιου πληθυσμού.
Κι επειδή τα συμφέροντα αυτών των «ικανότατων επιτήδειων» μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσω της χρήσης των «ικανότατων χρήσιμων ηλιθίων» (που υπάρχουν παντού και πάντα), η Θράκη τις τελευταίες ημέρες έγινε ο τόπος «σύγκρουσης» που όλως παραδόξως δεν άγγιξε τα πραγματικά προβλήματα, αλλά ασχολήθηκε με (α)πολιτικές που είναι άμεσα προσδεδεμένες με την εκλογή προσώπων και την ισχύ των κομμάτων!!! Κουβέντα για την ανεργία, κουβέντα για την εγκατάλειψη, κουβέντα για το τοπίο της καταστροφής. Όπως φυσικά, κουβέντα δεν ειπώθηκε για τις δυνατότητες εξέλιξης, εκμετάλλευσης ήδη υπαρχόντων πόρων της περιοχής…
Ξαφνικά, αφού διαπιστώθηκε πως το πολιτικό διακύβευμα (του διαμοιρασμού της εκλογικής πίτας) άρχισε να απειλεί με περισσότερες ζημίες παρά οφέλη, τα αντίπαλα συγκρουόμενα πολιτικά στρατόπεδα, αποφασίσθηκε να κλείσει το θέμα με συνοπτικές διαδικασίες.
Κι επειδή μέγα θαύμα τρεις ημέρες, εμφανίστηκαν στα τηλεοπτικά παράθυρα οι «ειδικοί δημοσιογράφοι» και ως άλλοι αρχάγγελοι διεμήνυσαν το «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου», διαλάλησαν την ευαισθησία της Θράκης, αναγνώρισαν πως υπάρχουν λάθη από όλες τις πλευρές (χωρίς να αναφερθούν στο τι ακριβώς εννοούσαν) και κάλεσαν σε «κατάπαυση του πυρός»… Τόσο απλά. Όμορφα και ωραία. Χωρίς υπότιτλους, χωρίς επεξηγήσεις του τι ήθελε να πει ο ποιητής, εμφανίστηκε ο «ειδικός δημοσιογράφος», ομολογεί το έγκλημα, δεν κατονομάζει τον δολοφόνο, σκεπάζεται ο τόπος του εγκλήματος και η «αυλαία» πέφτει, γιατί το πολιτικό κόστος είναι σοβαρότερο από το εθνικό κόστος, κοστολογείται περισσότερο από μία ολόκληρη γεωγραφική περιοχή και τους ανθρώπους που ζούνε σε αυτήν.
Και αφού θεωρήθηκε πως η «αφορμή» της σύγκρουσης δεν υφίσταται πλέον, κλείνει το θέμα, χωρίς να σκεφθεί κανείς τις πραγματικές αιτίες, τα όσα ήδη έχουν συμβεί ή συνεχίζουν να συμβαίνουν σε μία περιοχή «εθνικά ευαίσθητη», όπως την αποκάλεσε ο «ειδικός δημοσιογράφος», που εξετέλεσε χρέη κατά παραγγελίαν «ιατροδικαστή».
Ξεχάστηκε με μιάς η χρόνια πολιτική ανικανότητα(;), η χρόνια πολιτική εγκληματική συμπεριφορά, η παιδιαριώδης προσέγγιση μίας εθνικά ευαίσθητης περιοχής. Ξεχάστηκε η «απόπειρα» κατάργησης της Συνθήκης της Λοζάνης, αν και η «κερκόπορτα» ήδη άνοιξε από εκείνους που φαίνεται πως συγκεντρώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών για να κυβερνήσουν (και όχι να υπηρετήσουν) αυτήν την χώρα.
Ξεχάστηκε το τουρκικό προξενείο, ο τρόπος λειτουργίας του, οι συμφωνίες πολιτικών κομμάτων μαζί του…
Ξεχάστηκαν οι ευθύνες όλων όσων επί δεκαετίες έως σήμερα σιωπούν στην επικίνδυνη δράση («συμμάχων» ή διαφόρων «χορηγούμενων οργανώσεων») στην περιοχή της Ελληνικής Θράκης.
Ξεχάστηκε, ακόμη και το πως στην Θράκη ζούνε άνθρωποι... Έλληνες μουσουλμάνοι… και όχι τούρκοι…, ενώ ήταν ήδη ξεχασμένο πως στην Θράκη κατοικούν και χριστιανοί, αλλά και άθεοι…
Όλα, λοιπόν, φορτώθηκαν στην λήθη. Κι αυτό, επειδή το θέμα «καίει» όσους ανίκανους και παντελώς αδαείς, προσπάθησαν να το αγγίξουν, τη στιγμή που δεν είναι σε θέση ούτε να το περιγράψουν, πόσο δε μάλλον να το κατανοήσουν.
Όλα ξεχάστηκαν και η ζωή συνεχίζεται. Όπως θα συνεχιστεί η δράση του τουρκικού προξενείου, των τουρκοπρακτόρων, των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, τα αλισβερίσια μεταξύ κομμάτων και τουρκικού προξενείου…
Η σελίδα γύρισε, προς τα πίσω, προς τα «εγνωσμένα», ακίνδυνα την πολιτική και «θανατηφόρα» για την εθνική διάσταση της περιοχής που λέγεται Θράκη.
Τα μιλήσανε, τα συμφωνήσανε. Και η Θράκη συνεχίζει την πορεία της προς το επικίνδυνο άγνωστο. Κι αυτό, επειδή αποδείχθηκε πως οι χθεσινοί, οι σημερινοί, αλλά και οι αυριανοί διαχειριστές της, είναι επικίνδυνα ανίκανοι να αντιληφθούν την πραγματικότητα που οι ίδιοι δημιούργησαν ελέω των εκάστοτε κομματικών τους οφελημάτων…
Η ομερτά επιβλήθηκε. Η ζαριά ρίχτηκε και έχασαν όλοι οι παίκτες, μα περισσότερα έχασε η Θράκη και όσοι κατοικούν σε αυτήν. Μόνο που οι θεατές γείτονες τούρκοι, έβγαλαν ήδη τα συμπεράσματά τους, για μελλοντική διαχείριση του θέματος «Θράκη», αφού το εμπλεκόμενο Ελληνικό πολιτικό προσωπικό μετρήθηκε καταλλήλως μέσα από την ανόητη αυτή πολιτική κρίση… Και όπως είναι γνωστό σε όλους, οι γείτονες Τούρκοι δεν αφήνουν ποτέ και τίποτε να πάει χαμένο. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν διαπιστώνεται τέτοια διαφορά αντιλήψεων και ικανότητας πολιτικού χειρισμού επί εθνικών θεμάτων από τους πολιτικούς.
Η Άγκυρα έχει ήδη αποφασίσει για το ποιόν θα στηρίξει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αλλά μέχρι τότε, θα προσπαθήσει να δημιουργήσει νέα προβλήματα, νέες πιέσεις και νέα θέματα στον ελληνοτουρκικό διάλογο, αμέσως μετά τις ευρωεκλογές και την μη εκλογή ευρωβουλευτή του κόμματος των Γκρίζων Λύκων (DEB) της Θράκης…
Εάν οι Έλληνες πολίτες είναι αρκετά έξυπνοι για να καταλάβουν τι ακριβώς παίχτηκε στη Θράκη το τελευταίο τριήμερο, ποιο είναι το πραγματικό ενδιαφέρον των πολιτικών της χώρας για την ίδια τη χώρα και τους πολίτες της, τι μέλλον επιφυλάσσεται για όλους τους Έλληνες σε οποιοδήποτε γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας και αν κατοικούν… τότε θα πράξουν αναλόγως στις επικείμενες εκλογές, και θα αφαιρέσουν την οποιαδήποτε πρόφαση διακυβέρνησης της Ελλάδας από πολιτικά υποκείμενα που είναι ανίκανα:
Όχι μόνο στο να διαχειριστούν το παρόν και το μέλλον της χώρας…
Όχι μόνο στο να αντιληφθούν την σοβαρότητα και την κρισιμότητα των εθνικών θεμάτων και των άκρως ευαίσθητων περιοχών της μεθορίου…
Αλλά απέδειξαν με τον πλέον εμφανή τρόπο την ανικανότητά(;) τους ακόμη και στο «να μοιράσουν δύο γαϊδάρων άχυρο»…
Είναι νωρίς το πρωί, και βρίσκομαι πάνω σε ένα αεροπλάνο που πηγαίνει μακριά στην ανατολή… Κάθομαι στο παράθυρο και κοιτάζω την Ελλάδα που χάνεται κάτω από μαύρα σύννεφα κι ενώ είμαι βέβαιος πως όταν επιστρέψω θα βρω μία άλλη Ελλάδα, ελπίζω πως όλα τα παραπάνω είναι… λόγια του αέρα.
πηγή
πηγή
Δημοσίευση σχολίου