ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ
Οι δασμοί αποτελούν φορολογία στα εισαγόμενα προιόντα, με άμεση επίπτωση την αύξηση των τιμών τους. Ωστόσο, στο σύγχρονο περιβάλλον της παγκοσμιοποίησης, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα π.χ. πολλά προϊόντα παράγονται στην Ασία από αμερικανικές εταιρείες, άλλα παράγονται εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών και εισάγονται για παραγωγή προϊόντων στην Αμερική.
Η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ για επιβολή δασμών σε προϊόντα από άλλες χώρες (π.χ. 34% από Κίνα), αποτελεί ένα υβριδικό όπλο στον «εμπορικό πόλεμο» που ξεκίνησε, με ανομολόγητες γεωπολιτικές προεκτάσεις.
Στο παρόν, η ανακοίνωση για επιβολή δασμών προκάλεσε πτώση τιμών στις χρηματιστηριακές αγορές, προεξοφλώντας αρνητικές εξελίξεις για την οικονομία.
Αν αυτή η πτώση κι άλλες ζημιές στη συνέχεια, αντισταθμίζονται από μακροπρόθεσμα οικονομικά οφέλη ή το γεωπολιτικό κέρδος για τις ΗΠΑ στο πλαίσιο της παγκόμιας αντιπαλότητας (ΗΠΑ-Κίνας), είναι η πιο σημαντική επιδίωξη του “πολέμου”.
Στην ΕΕ η επικρατούσα άποψη είναι πως η πολιτική αντιμέτρων θα σημαίνει ανατροπή των κανόνων διεθνούς εμπορίου που για δεκαετίες ίσχυαν, παρά τις παραβιάσεις από διάφορες χώρες, αφού το μέγεθος της χώρας και τα γεωπολιτικά συμφέροντα μπορεί να “ανατρέψουν” τους συμφωνημένους κανόνες εμπορίου.
Για παράδειγμα, η Κίνα υπήρξε για χρονια παραβάτης λόγω άμεσης ή έμμεσης κρατικής επιδότησης της παραγωγής προιόντων. Η δε Τουρκία αρνείται να συμμορφωθεί με την Τελωνειακή Ένωση και επιβάλλει εμπορικό εμπάργκο στην Κύπρο, κάτι που αποτελεί μορφή υβριδικής επίθεσης με εργαλειοποίηση του εμπορίου στην γεωπολιτική.
Καθώς λοιπόν ο “εμπορικός πόλεμος” έχει βαθύτερη γεωπολιτική εξήγηση, η αντιμετώπιση της νεο-οθωμανικής Τουρκίας από Αθήνα και Λευκωσία στην ΕΕ στερείται ορθολογισμού.
Ενόψει της νεο-οθωμανικής Τουρκίας, που κατέχει έδαφος της ΕΕ στην Κύπρο, που έχει ακρωτηριάσει τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου, που παρεμποδίζει ακόμη και την πόντιση ηλεκτρικού καλωδίου, ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέφθηκε τις προάλλες το Ισραήλ επιδιώκοντας στενότερη συνεργασία σε στρατηγικούς τομείς, όπως η ενέργεια, η άμυνα κ.ά.
Είναι όμως ο ίδιος που τον Δεκέμβριο 2024, συμφώνησε πρόθυμα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να αρθεί η διακοπή του διαλόγου ΕΕ-Τουρκίας, που επιβλήθηκε λόγω των τουρκικών παρανομιών στην Αν. Μεσόγειο και να ξεκινήσει ο διάλογος ΕΕ-Τουρκίας στην οικονομία, το εμπόριο κ.ά.
Ταυτοχρόνως, ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας κ. Δένδιας δηλώνει ορθά ότι “η Τουρκία δεν μπορεί να έχει καμία θέση στο Ευρωπαϊκό αμυντικό οικοδόμημα, εφόσον συνεχίζει να απειλεί κράτη-μέλη της ΕΕ.”
Εν ολίγοις, η Αθήνα που δαπανά τεράστιο ποσό σε πόρους και εξοπλισμούς έναντι της τουρκικής απειλής, την ίδια ώρα συνδράμει πολιτικά, οικονομικά και … εξοπλιστικά την Τουρκία αφού ο όποιος ρόλος της Τουρκίας στην Ευρωάμυνα προκύπτει λόγω συναίνεσης της Αθήνας!
Εντυπωσιακό πάντως που στα εγχώρια ΜΜΕ “εξαφανίστηκε” η είδηση ότι η Αθήνα πρωτοστάτησε στην επανεκκίνηση του υψηλού διαλόγου ΕΕ-Τουρκίας για αναβάθμιση στρατηγικών τομέων της Τουρκίας εις βάρος των ζωτικών συμφερόντων Ελλάδας και Κύπρου, αλλά προβλήθηκε ιδιαίτερα η επίσκεψη στο Ισραήλ…
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου