Δυστυχώς, δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύουμε εμείς οι απλοί πολίτες για το μεταναστευτικό, ποιους κινδύνους φοβόμαστε ότι εγκυμονεί η ανεξέλεγκτη αθρόα είσοδος μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στη χώρα μας, και ποια επιχειρήματα επικαλούμαστε για να περιγράψουμε το πρόβλημα και να τονίσουμε τη βαρύτητά του. Αυτά που έχουν πραγματικά σημασία για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας είναι:
1) Τι πιστεύει η ίδια η κυβέρνηση για το μεταναστευτικό.
2) Αν οι ψηφοφόροι της γνωρίζουν ποιες είναι οι πραγματικές θέσεις της ή απλώς πιστεύουν αφελώς όσες αρλούμπες αραδιάζει μέσω των ΜΜΕ η φιλοκυβερνητική προπαγάνδα.
3) Αν ενδιαφέρει στα σοβαρά τους ψηφοφόρους της μητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας το μεταναστευτικό ζήτημα ή το ιεραρχούν πολύ χαμηλά στις προτεραιότητές τους κάθε φορά που βρίσκονται μπροστά στην κάλπη.
Κατ' αρχάς η κυβέρνηση Μητσοτάκη (και, για να είμαστε τίμιοι, και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που προηγήθηκε) δεν θεωρεί τη λαθρομετανάστευση ως μείζον εθνικό πρόβλημα που αποτελεί βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια της κοινωνικής συνοχής της πατρίδας μας, γι' αυτό προσπαθεί μεθοδικά να υποβαθμίσει τη σημασία της εξοβελίζοντας τον όρο «λαθρομετανάστης» από τα δημόσια έγγραφα και τα ΜΜΕ και αντικαθιστώντας τον με τον όρο «παράτυπος μετανάστης». Η σημειολογία αυτής της κίνησης είναι η συνειδητή προσπάθεια να παγιωθεί στους Έλληνες η εντύπωση ότι η λαθραία είσοδος μεταναστών στη χώρα μας δεν είναι δα και τίποτα το σπουδαίο, αλλά μία απλή παρατυπία που έχει να κάνει με την έλλειψη των κατάλληλων ταξιδιωτικών εγγράφων. Δηλαδή, οι λαθρομετανάστες -κατά την κυβέρνηση- είναι κάποιοι πολύ συμπαθητικοί ταξιδιώτες που περιδιαβαίνουν τον κόσμο ως ανέμελοι τουρίστες ψάχνοντας να βρουν ένα μέρος που θα τους αρέσει για να εγκατασταθούν, και απλώς αμελούν να έχουν μαζί τους τα κατάλληλα ταξιδιωτικά έγγραφα. Αυτή η εξωφρενική αντίληψη επιδιώκεται να εντυπωθεί στο υποσυνείδητό μας μέσω της δύναμης των λέξεων ώστε να θεωρούμε πως δεν αξίζει τον κόπο για μία απλή παρατυπία να καθιστούμε τη μαζική λαθρομετανάστευση τόσο μείζον ζήτημα. Σιγά το πρόβλημα...
Στο ερώτημα αν οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζουν ποιες είναι οι πραγματικές θέσεις της ή έχουν παραπλανηθεί από την προπαγάνδα των ΜΜΕ, δεν μπορεί κανείς να είναι απολύτως σίγουρος για την απάντηση. Όταν ένας άνθρωπος παλεύει όλη μέρα για τον βιοπορισμό του, έχει χίλιες προσωπικές σκοτούρες να τον απασχολούν, και ακούει τα ΜΜΕ να επαναλαμβάνουν μέχρι λιποθυμίας τις κυβερνητικές διαβεβαιώσεις ότι «είμαστε αποφασισμένοι να φυλάξουμε αποτελεσματικά τα σύνορά μας» και ότι το κράτος εργάζεται πυρετωδώς για να κατασκευάσει τον «φράχτη στον Έβρο», επόμενο είναι να δημιουργήσει στο μυαλό του την εντελώς επίπλαστη εικόνα ενός κρατικού μηχανισμού ο οποίος όντως περιφρουρεί κάθε σπιθαμή των θαλάσσιων και χερσαίων συνόρων και δεν επιτρέπει στους λαθρομετανάστες να τα περάσουν. Έτσι, ακόμη κι όταν ακούει τον Μητσοτάκη να δηλώνει με περισσό θράσος πως είναι «αντινατιβιστής», δεν μπαίνει στον κόπο να αναλύσει τι σημαίνει αυτό και πώς πρόκειται να αλλάξει δραματικά τη ζωή του και την πατρίδα του σε μερικά χρόνια.
Κάθε φορά που ο Έλληνας ακούει στις ειδήσεις πως «διασώσαμε» μερικές εκατοντάδες λαθρομετανάστες από μία νησίδα στον Έβρο το καλοκαίρι (όπου κινδύνευαν μόνο από κρυολόγημα ή τσίμπημα εντόμου) ή από τη θάλασσα (από ναυάγιο που προκάλεσαν επίτηδες οι ίδιοι) το θεωρεί πράξη ανθρωπισμού και δεν αναρωτιέται τι σόι φύλαξη των συνόρων μας κάνουμε αν μπάζουμε εμείς οι ίδιοι τους λαθρομετανάστες μέσα στη χώρα μας με διάφορα γελοία προσχήματα. Ούτε βέβαια του κινεί καμία υποψία η απουσία οποιασδήποτε απέλασης λαθρομεταναστών, ή η κυνική προτροπή κορυφαίων στελεχών της Νέας Δημοκρατίας -όπως η Ντόρα Μπακογιάννη- να «αποδεχθούμε μία πραγματικότητα που υπάρχει», δηλαδή να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα που δημιουργεί η ήττα του κράτους μας το οποίο ουσιαστικά αρνείται να δώσει τη μάχη της προστασίας των συνόρων μας και απλώς αρκείται στο να μας κοροϊδεύει ασύστολα.
Στο ερώτημα αν ενδιαφέρει στα σοβαρά τους ψηφοφόρους της μητσοτακικής Νέας Δημοκρατίας το μεταναστευτικό ζήτημα, η απάντηση είναι, νομίζω, προφανής. Αν ο Μητσοτάκης ήξερε (από σφυγμομετρήσεις της κοινής γνώμης) ότι οι ψηφοφόροι του θεωρούν το μεταναστευτικό ως μείζον εθνικό πρόβλημα, δεν θα τολμούσε να νομοθετεί τη νομιμοποίηση των λαθροεισβολέων στην πατρίδα μας, ούτε να στέλνει τους υπουργούς του στο Πακιστάν και στο Μπαγκλαντές για να ζητούν να μας στείλουν ακόμη περισσότερους υπηκόους τους εδώ, δήθεν για να σώσουν την αγροτική οικονομία μας και το ασφαλιστικό μας σύστημα. Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Μητσοτάκης τα πράττει όλα αυτά επειδή ξέρει ότι η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων του δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για το μεταναστευτικό, ότι περιγελά όσους εκφράζουν φόβους και ανησυχίες σχετικά με αυτό το μείζον πρόβλημα, και ότι θεωρεί κουταμάρα το να αγχωθεί για το πώς θα είναι η Ελλάδα σε 20, 30 ή 50 χρόνια από σήμερα. Το σύνθημα που εκφράζει τέλεια τη σημερινή παρακμιακή Νέα Δημοκρατία, το οποίο έχει τύχει να ακούσω κι εγώ επανειλημμένα από άτομα που θεωρούσα πως είχαν συγκροτημένη σκέψη, είναι το «δος ημίν σήμερον...».
Υ.Γ. Τις δήθεν αντιρρήσεις και τις δήθεν αυστηρές προειδοποιήσεις προς τον Μητσοτάκη που διατυπώνουν κατά καιρούς οι πρώην πρωθυπουργοί Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς μόνο ως αστειότητες μπορώ να τις εκλάβω, και αυτό διότι είναι πασίγνωστο πως αυτοί οι δύο πολιτικοί ιεραρχούν πάνω απ' όλα το κακώς εννοούμενο «συμφέρον της παράταξης» και θα είναι οι πρώτοι που θα σπεύσουν να χειροκροτήσουν και να στηρίξουν τον Μητσοτάκη όποτε τους ζητηθεί.
Δημοσίευση σχολίου