Το παιχνίδι που παίζεται με την ελληνική κρίση είναι σαφώς πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμαστε, με την εμπλοκή και τη «σύγκρουση» συμφερόντων από μεγάλες δυνάμεις. Η δημοσιοποίηση της έκθεσης του ΔΝΤ που αναφέρει ότι το χρέος είναι μη βιώσιμο και πρέπει να περάσει από τον… κουρέα, οι αποκαλύψεις σε βάρος της Γερμανίας και ειδικότερα της Άνγκελα Μέρκελ μέσω των Wikileaks και βεβαίως οι παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές δαπάνες αναδεικνύουν το ρόλο των ΗΠΑ στην όλη υπόθεση.
Η έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου τί έλεγε χθες; Ότι το ελληνικό χρέος πρέπει να «κουρευτεί» κατά 30% και η εξόφλησή του θα πρέπει να ξεκινήσει από το 2055, με μία περίοδο χάριτος δηλαδή 20 ετών, προκειμένου να καταστεί βιώσιμο και η ελληνική οικονομία να μπει σε τροχιά ανάπτυξης.
Τί έγινε ξαφνικά; Μήπως το ΔΝΤ έγινε καλό; Ασφαλώς και όχι. Άλλωστε, δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρει σε έκθεση του ότι πρέπει το χρέος της Ελλάδας να καταστεί βιώσιμο. Η χρονική συγκυρία, ωστόσο, έχει μεγάλη σημασία. Δημοσιοποιήθηκε αυτή η έκθεση τρεις ημέρες πριν το δημοψήφισμα και μετά την πιστολιά του 1,53 δισ. ευρώ που έφαγε από την Ελλάδα.
Δείχνει, λοιπόν, τον ΔΝΤ να λειτουργεί ως μοχλός πίεσης προς τη Γερμανία να δεχθεί ότι πρέπει επιτέλους να απομειωθεί το ελληνικό χρέος με αντάλλαγμα μεταρρυθμίσεις και να βρεθεί οριστική λύση. Μην ξεχνάμε πως όπου ΔΝΤ και ΗΠΑ. Το Ταμείο είναι ένα άλλο όργανο της Ουάσιγκτον και το χρησιμοποιεί για να συνετίσει το Βερολίνο να αλλάξει την πολιτική που θέτει σε κίνδυνο την ευρωζώνη και την παγκόσμια οικονομία.
Όπως χρησιμοποιούν το ΔΝΤ έτσι οι ΗΠΑ έβαλαν στο παιχνίδι και το ΝΑΤΟ, το οποίο έστειλε το μήνυμα πως δεν μπορούν να γίνουν άλλες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας. Η απόρριψη μάλιστα αυτού του παράλογου αιτήματος για μείωση των αμυντικών δαπανών από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο ήρθε από τον ίδιο το γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Γένς Στόλτενμπεργκ και μάλιστα από «γερμανικού εδάφους».
Το λόγο που το ΝΑΤΟ δεν θέλει άλλες περικοπές στις αμυντικές δαπάνες και γενικώς μία περιθωριοποιημένη από την Ευρωπαϊκή Ένωση Ελλάδα, τον εξήγησε επαρκώς με άρθρο του στο Foreign Policy o Τζέιμς Σταυρίδης, απόστρατος Ναύαρχος του Ναυτικού των ΗΠΑ και τέως Ανώτατος Διοικητής των Συμμαχικών Δυνάμεων στην Ευρώπη.
Ο κ. Σταυρίδης εξήγησε πως αν συμβεί κάτι τέτοιο, η Ελλάδα θα αναζητήσει βοήθεια από τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και θα κατηγορήσει τους Ευρωπαίους τραπεζίτες αλλά και τους πολιτικούς που άφησαν ένα θέμα μείζονος γεωπολιτικής σημασίας στα χέρια τους. «Οι τραπεζίτες δεν γνωρίζουν από γεωπολιτική», επισήμανε ο απόστρατος Ναύαρχος.
Ένα άλλο στοιχείο που καταγράφεται την ώρα που η Ελλάδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού με ευθύνη της Γερμανίας, είναι οι αποκαλύψεις των Wikileaks για το ρόλο της Άνγκελα Μέρκελ στην ελληνική κρίση. Κατά το κοινώς λεγόμενο την ξεμπροστιάζουν και γι’ αυτό υπήρξε η αντίδραση του επικεφαλής της Καγκελαρίας, Πέτερ Αλτμάιερ, ο οποίος κάλεσε τον Αμερικανό πρέσβη Τζον Έμερσον «για συνομιλία».
Σύμφωνα λοιπόν με τα έγγραφα, η NSA παρακολουθούσε τηλεφωνικές συνομιλίες της καγκελαρίου της Γερμανίας, 'Αγκελα Μέρκελ, του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, του πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν-Κλοντ Τρισέ και της γενικής διευθύντριας του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.
Σε απόρρητο έγγραφο που αφορά συνομιλία από τον Οκτώβριο του 2011, φαίνεται ότι η κ. Μέρκελ θεωρούσε ότι το ελληνικό χρέος δεν θα ήταν βιώσιμο ούτε έπειτα από μια νέα διαγραφή και δεν μπορούσε να αποφασίσει αν ένα επιπλέον «κούρεμα» ή μια «ένωση εμβασμάτων» μεταξύ των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ήταν η καλύτερη λύση για το ελληνικό πρόβλημα.
Από την περίληψη των εγγράφων που δημοσίευσε η Süddeutsche Zeitung, ο υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε υποστήριζε τη λύση του κουρέματος, παρά τις προσπάθειες της κ. Μέρκελ να τον «χαλιναγωγήσει».
«Ο φόβος της Άγκελα Μέρκελ ήταν ότι η Αθήνα δεν θα κατάφερνε να ξεπεράσει τα προβλήματά της ακόμη και με ένα επιπλέον κούρεμα, καθώς δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί το υπόλοιπο χρέος της», αναφέρει το έγγραφο, ενώ, όπως επισημαίνεται, «ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο ήταν υπέρ μίας πιο ήπιας προσέγγισης σε ό,τι αφορά την ελάφρυνση του χρέους. Ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ αντιδρούσε και η Κριστίν Λαγκάρντ υπήρξε αναποφάσιστη.
Αυτή τη μη αποφασιστηκότητά της πληρώνει τώρα που της έσκασε η πιστολιά της Ελλάδας προς το ΔΝΤ, αν και έχει σημασία πως η Κριστίν Λαγκάντ ακόμη δεν έχει κινήσει τις διαδικασίες, όπως όφειλε, σε βάρος της χώρας μας.
Στην υποκλαπείσα συνομιλία η Μέρκελ συζητεί με συνεργάτη της και εκφράζει τη βούληση να χρηματοδοτηθεί το κόστος της κρίσης μέσω ενός φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές (FTT) από το επόμενο έτος. «Υπ' αυτή την έννοια οι Γερμανοί πίστευαν ότι θα μπορούσε να ασκηθεί πίεση προς τις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας προκειμένου να εφαρμοστεί ο FTT», αναφέρει η περίληψη των Wikileaks. Κάτι όμως που δεν έγινε και η προσπάθεια της κ. Μέρκελ έπεσε στο κενό.
Η δημοσιοποίηση λοιπόν της έκθεσης του ΔΝΤ για το ελληνικό χρέος, οι παρεμβάσεις του ΝΑΤΟ και οι αποκαλύψεις των Wikileaks τη δεδομένη χρονική συγκυρία συνιστούν τρεις κινήσεις προκειμένου οι ΗΠΑ να στριμώξουν το Βερολίνο να προχωρήσει σε άμεση λύση της κρίσης χρέους στην Ελλάδα, γιατί επηρεάζει την παγκόσμια οικονομία.
Κι αυτά είναι μερικά μόνο κομμάτια από το τεράστιο πάζλ του μεγάλου παιχνιδιού που παίζεται, όπως είπαμε, σε παγκόσμιο επίπεδο με θύμα την Ελλάδα.
πηγή
πηγή
Δημοσίευση σχολίου