Από την βλαχογκλαμουριά του Νταβός, στην γκρίζα ζώνη της πρωθυπουργικής μυστικής διπλωματίας.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥΛοιπόν… Για να τελειώνουμε με τους εξυπνακισμούς και τις φτηνές επικοινωνιακές λαθροχειρίες. Όχι κύριοι… Η άλλη άποψη απέναντι στην ανεύθυνη όσο και επικίνδυνη τοποθέτηση του πρωθυπουργού περί ΜΗ πολέμου με την Τουρκία, ΔΕΝ είναι ο παιδαριώδης ισχυρισμός εκείνων που θεωρούν ότι αυτό που δήθεν περιμέναμε όλοι εμείς που αντιδρούμε σ αυτήν την κατάντια, ήταν να ακούσουμε τον Έλληνα πρωθυπουργό να επιδίδεται σε ένα πολεμοκάπηλο παραλήρημα που θα κήρυττε τον πόλεμο στην Τουρκία. Όχι… Δεν περιμέναμε αυτό…
Αυτό που περιμέναμε, ήταν το απαραίτητο αίσθημα ευθύνης… Το αναγκαίο μέτρο… Την απαιτούμενη σοβαρότητα… Και φυσικά την επιβεβαίωση του αυτονόητου… Ότι δηλαδή ο πρωθυπουργός της χώρας, έχει απόλυτη επίγνωση του ρόλου του, της βαρύτητας του λόγου του, αλλά και των συνεπειών τις οποίες υφίσταται η πατρίδα μας.
Όχι… Ο πρωθυπουργός της χώρας, όταν διατύπωνε αυτές τις καθ’ όλα απαράδεκτες δηλώσεις, ΔΕΝ είχε απέναντί του μόνο επενδυτές (τους οποίους έπρεπε να μανιπουλάρει) και δη επενδυτές και «οίκους αξιολόγησης» που βυζαίνουν αμήχανα το δάκτυλο και είναι πρόθυμοι να καταπιούν αμάσητη την κάθε καθησυχαστική μπαλαφάρα που ήταν διατεθειμένος να τους σερβίρει.
Το ακροατήριό του, ήταν πρώτα απ’ όλα οι πολίτες αυτής της χώρας, που είδαν γι’ ακόμη μια φορά τον «τίγρη» της Αλεξανδρούπολης με τους πύρινους λόγους των προηγούμενων ημερών, να μεταμορφώνεται σε γατάκι Αγκύρας, προσαρμοσμένο απόλυτα στις προδιαγραφές ενός ρόλου που πιθανότατα του ανατέθηκε σε διαβουλεύσεις του παρασκηνίου…
Το ακροατήριό του, ήταν οι γεωπολιτικοί μας «σύμμαχοι» και οι θεσμικοί εκπρόσωποι φορέων και διεθνών οργανισμών, τους οποίους αίφνης άφησε σύξυλους με την τοποθέτησή του. Ποιος;;; Ο πρωθυπουργός μιας χώρας ο οποίος, ενώ τις προηγούμενες ημέρες προσπαθούσε να αποδείξει με στοιχεία, ότι οι τυχοδιωκτισμοί της Άγκυρας, συνιστούν πρόβλημα που απειλεί ευθέως και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά και την περιφερειακή σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, ξαφνικά τον είδαν να μεταλλάσσεται, να αυτοδιαψεύδεται και να διαμηνύει επί της ουσίας, ότι η Τουρκία δεν συνιστά πραγματική απειλή αλλά έναν δύστροπο συνομιλητή με τον οποίο «θα καθήσουμε, θα συζητήσουμε και θα τα βρούμε»…
Το ακροατήριό του, ήταν οι Έλληνες επιτελείς οι οποίοι εισέπραξαν την άθλια πολιτική εντολή του συμβιβασμού, πολύ πριν το «απαιτήσει» η κλιμάκωση ενός ακόμη πολεμικού τυχοδιωκτισμού στον Έβρο ή στο Αιγαίο…
Το ακροατήριό του, ήταν βεβαίως και οι επιτελείς της Άγκυρας, οι οποίοι την ώρα που θα έπρεπε να εισπράξουν ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής και αδιαπραγμάτευτης αποφασιστικότητας, είδαν τον Έλληνα πρωθυπουργό να παραδίδεται στους γκλαμουράτους κανόνες της αγοράς, αδυνατώντας να κατανοήσει πως το Νταβός ήταν ένα φόρουμ πολλαπλών ευκαιριών και δυνατοτήτων, στο οποίο οι ηγέτες του κόσμου φάνηκε να βαλτώνουν κυριευμένοι από το συναίσθημα της γεωπολιτικής ανασφάλειας που ανατροφοδοτούν οι αλλεπάλληλες και πολλαπλές κρίσεις και αυτό ήταν μεταξύ άλλων μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ελλάδα, προκειμένου να αναδείξει και να επενδύσει σθεναρά στην γεωπολιτική της αυτοπεποίθηση…
Είναι δυστύχημα για τον τόπο, το να βγαίνει ο Έλληνας πρωθυπουργός και να επιβεβαιώνει με τις απαράδεκτες δηλώσεις του και υπό την λάμψη των προβολέων του Νταβός, τους χειρότερους φόβους των Ελλήνων πολιτών για όλα διημείφθησαν εν αγνοία τους, στην γκρίζα ζώνη της πρωθυπουργικής μυστικής διπλωματίας τις προηγούμενες μέρες.
Προφανώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσους ευκολόπιστους «επενδυτές» και «οίκους αξιολόγησης» έπεισε με το κρεσέντο των καθησυχαστικών του δηλώσεων στο Νταβός. Αυτό όμως που είναι βέβαιο σε κάθε περίπτωση, είναι το γεγονός πως με την στάση του αποδυνάμωσε δραστικά τα επιχειρήματα της Ελληνικής Διπλωματίας και τις συνέπειες αυτής της ολέθριας επιλογής θα τις βρει μπροστά της η χώρα την επόμενη περίοδο.
Όχι… Ο πρωθυπουργός της χώρας, όταν διατύπωνε αυτές τις καθ’ όλα απαράδεκτες δηλώσεις, ΔΕΝ είχε απέναντί του μόνο επενδυτές (τους οποίους έπρεπε να μανιπουλάρει) και δη επενδυτές και «οίκους αξιολόγησης» που βυζαίνουν αμήχανα το δάκτυλο και είναι πρόθυμοι να καταπιούν αμάσητη την κάθε καθησυχαστική μπαλαφάρα που ήταν διατεθειμένος να τους σερβίρει.
Το ακροατήριό του, ήταν πρώτα απ’ όλα οι πολίτες αυτής της χώρας, που είδαν γι’ ακόμη μια φορά τον «τίγρη» της Αλεξανδρούπολης με τους πύρινους λόγους των προηγούμενων ημερών, να μεταμορφώνεται σε γατάκι Αγκύρας, προσαρμοσμένο απόλυτα στις προδιαγραφές ενός ρόλου που πιθανότατα του ανατέθηκε σε διαβουλεύσεις του παρασκηνίου…
Το ακροατήριό του, ήταν οι γεωπολιτικοί μας «σύμμαχοι» και οι θεσμικοί εκπρόσωποι φορέων και διεθνών οργανισμών, τους οποίους αίφνης άφησε σύξυλους με την τοποθέτησή του. Ποιος;;; Ο πρωθυπουργός μιας χώρας ο οποίος, ενώ τις προηγούμενες ημέρες προσπαθούσε να αποδείξει με στοιχεία, ότι οι τυχοδιωκτισμοί της Άγκυρας, συνιστούν πρόβλημα που απειλεί ευθέως και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, αλλά και την περιφερειακή σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, ξαφνικά τον είδαν να μεταλλάσσεται, να αυτοδιαψεύδεται και να διαμηνύει επί της ουσίας, ότι η Τουρκία δεν συνιστά πραγματική απειλή αλλά έναν δύστροπο συνομιλητή με τον οποίο «θα καθήσουμε, θα συζητήσουμε και θα τα βρούμε»…
Το ακροατήριό του, ήταν οι Έλληνες επιτελείς οι οποίοι εισέπραξαν την άθλια πολιτική εντολή του συμβιβασμού, πολύ πριν το «απαιτήσει» η κλιμάκωση ενός ακόμη πολεμικού τυχοδιωκτισμού στον Έβρο ή στο Αιγαίο…
Το ακροατήριό του, ήταν βεβαίως και οι επιτελείς της Άγκυρας, οι οποίοι την ώρα που θα έπρεπε να εισπράξουν ένα ισχυρό μήνυμα αποτροπής και αδιαπραγμάτευτης αποφασιστικότητας, είδαν τον Έλληνα πρωθυπουργό να παραδίδεται στους γκλαμουράτους κανόνες της αγοράς, αδυνατώντας να κατανοήσει πως το Νταβός ήταν ένα φόρουμ πολλαπλών ευκαιριών και δυνατοτήτων, στο οποίο οι ηγέτες του κόσμου φάνηκε να βαλτώνουν κυριευμένοι από το συναίσθημα της γεωπολιτικής ανασφάλειας που ανατροφοδοτούν οι αλλεπάλληλες και πολλαπλές κρίσεις και αυτό ήταν μεταξύ άλλων μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την Ελλάδα, προκειμένου να αναδείξει και να επενδύσει σθεναρά στην γεωπολιτική της αυτοπεποίθηση…
Είναι δυστύχημα για τον τόπο, το να βγαίνει ο Έλληνας πρωθυπουργός και να επιβεβαιώνει με τις απαράδεκτες δηλώσεις του και υπό την λάμψη των προβολέων του Νταβός, τους χειρότερους φόβους των Ελλήνων πολιτών για όλα διημείφθησαν εν αγνοία τους, στην γκρίζα ζώνη της πρωθυπουργικής μυστικής διπλωματίας τις προηγούμενες μέρες.
Προφανώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσους ευκολόπιστους «επενδυτές» και «οίκους αξιολόγησης» έπεισε με το κρεσέντο των καθησυχαστικών του δηλώσεων στο Νταβός. Αυτό όμως που είναι βέβαιο σε κάθε περίπτωση, είναι το γεγονός πως με την στάση του αποδυνάμωσε δραστικά τα επιχειρήματα της Ελληνικής Διπλωματίας και τις συνέπειες αυτής της ολέθριας επιλογής θα τις βρει μπροστά της η χώρα την επόμενη περίοδο.
Δημοσίευση σχολίου