ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ολοκαίνουργια μαχητικά F-16 Block 70/72 για την Τουρκία και αναβάθμιση των υπολοίπων. Οι εξελίξεις στο εξοπλιστικό μέτωπο των ελληνοτουρκικών είναι πλέον ραγδαίες. Στο επίπεδο των αεροπορικών στόλων των δυο χωρών, η απόκτηση μαχητικών Rafale και η αναβάθμιση 83 F-16 στο επίπεδο “V”, σε συνδυασμό με τα προβλήματα που έχουν δημιουργήσει οι διώξεις Ερντογάν, δημιούργησαν μια κατάσταση στην οποία ήταν νομοτελειακό η Τουρκία να αντιδράσει. Και ως συνήθως, έκανε την έκπληξη…
Ενώ η συμβατική σοφία αλλά και οι δηλώσεις του ίδιου του Ερντογάν ήθελαν την Τουρκία να μελετάει εναλλακτικές πηγές προμήθειας για την ενίσχυση της Αεροπορίας της, καθώς είχε εξοβελιστεί από το πρόγραμμα των μαχητικών πέμπτης γενιάς F-35 Lightning II, η Άγκυρα κινείται με μια πρόταση που βρίθει ορθολογισμό και πραγματισμό, όπως θα εξηγήσουμε παρακάτω.
Ασφαλείς πληροφορίες λοιπόν αναφέρουν, ότι έχει φύγει από τουρκικής πλευράς “LoR for LOA” (Letter of Request for Letter of Offer and Acceptance / Επιστολή Κατάθεσης Αιτήματος με την προοπτική παραλαβής Επιστολής Προσφοράς και Αποδοχής) για τις ΗΠΑ, για 40 ολοκαίνουργια F-16 Block 70/72 (δηλαδή την κορυφαία διαμόρφωση “V”) με ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA), καθώς επίσης και για την αναβάθμιση άλλων 80 μαχητικών F-16 που βρίσκονται στον τουρκικό στόλο στο ίδιο επίπεδο! Σύνολο 120…
Η απόφαση των Τούρκων είναι πραγματικά μνημείο ορθολογισμού για μια σειρά από λόγους:
1) Είναι απόλυτα ορθολογική εάν αναλογιστεί κανείς το κόστος εισαγωγής σε υπηρεσίας ενός νέου άγνωστου στην Αεροπορία της χώρας μαχητικού, πολλώ δε μάλλον αν δεν προέρχονται από κάποια δυτική χώρα.
2) Είναι σοφή (γεω)πολιτικά διότι σαν στόχο έχει να κάνει ένα βήμα στην κατεύθυνση “λιωσίματος των πάγων” στις σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, στις οποίες πετάει “το μπαλάκι”, διαμηνύοντας εμμέσως ότι η μη ικανοποίηση της απαίτησης θα έχει κόστος για το οποίο θα ευθύνονται οι Αμερικανοί. Η Τουρκία αποδέχεται τον εξοβελισμό της από το πρόγραμμα του F-35 και ζητά την αμέσως επόμενη κορυφαία επιχειρησιακά επιλογή από τις ΗΠΑ, τα F-16 Block 70/72.
Είναι σαφές ότι ο λόγος εξοβελισμού της Τουρκίας από το πρόγραμμα των F-35 είναι η προμήθεια του ρωσικού συστήματος αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf, καθώς το ραντάρ του συστήματος θα μπορούσε να αποκαλύψει κρίσιμα μυστικά του αεροσκάφους. Οπότε η Τουρκία επιλέγει να ζητήσει ένα αμερικανικό μαχητικό που δεν προκαλεί παρόμοιους προβληματισμούς, το οποίο καλύπτει και με το παραπάνω τις επιχειρησιακές ανάγκες στο στρατιωτικό επίπεδο.
3) Η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει την έγγραφη πρόθεσή της αυτήν, με σκοπό να ενισχύσει τα φιλοτουρκικά αντανακλαστικά πολλών στην Ουάσιγκτον, που θα θεωρήσουν ότι δικαιώνονται, διότι η Τουρκία αποδεικνύει ότι δεν έχει χαθεί οριστικά για τη Δύση!
Θα μπορούσε μάλιστα να διακινδυνεύσει κανείς την πρόβλεψη ότι το αίτημα της Τουρκίας στο τέλος θα γίνει δεκτό, με επιχειρηματολογία που θα αποτελείται από ένα μείγμα των ανωτέρω παρατηρήσεων. Οι ΗΠΑ θα σπεύσουν στο επίπεδο του Πενταγώνου και του State Department να εκμεταλλευτούν αυτό που θα θεωρήσουν ως “παράθυρο ευκαιρίας” για την αποκατάσταση των σχέσεων με την Τουρκία.
4) Την ίδια στιγμή, ο πανέξυπνος -με τη βοήθεια του επιτελείου του- Ερντογάν, θα χρησιμοποιήσει (γεω)πολιτικά την κατάσταση, σε μια προσπάθεια να διαμηνύσει στους Ρώσους και τον Βλαντιμίρ Πούτιν προσωπικά, ότι δεν είναι και τόσο απομονωμένος όσο φαντάζονται στη Μόσχα! Θα επιχειρήσει να καταφέρει να δημιουργήσει πλειοδοσία ανάμεσα σε Ρωσία και ΗΠΑ με τη μορφή κινήτρων επιλογής της πλευράς που εκπροσωπούν!
5) Η κίνηση είναι όμως εξαιρετικά χρήσιμη και στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο. Όντας σε πτωτική δημοσκοπική πορεία με την Τουρκία να “τρώει ξύλο” διπλωματικό σε πολλά μέτωπα, θα περάσει την εικόνα ότι έχει απολύτως τον έλεγχο, μαζί με το κύρος και την ισχύ που σταδιακά τα την τελευταία εικοσαετία μετέτρεψαν την Τουρκία σε μια από τις πιο κομβικές χώρες του πλανήτη.
Το διάστημα που θα ακολουθήσει θα έχουμε να πούμε πολλά. Όμως, σε ένα πρώτο σχόλιο για την ελληνική συμπεριφορά, θα μπορούσε κανείς να επισημάνει τα ακόλουθα. με μια κίνηση, εάν εγκριθεί, ο Ερντογάν θα έχει “ισοφαρίσει” το ελληνικό πλεονέκτημα ποσοτικά και ποιοτικά σε μεγάλο βαθμό.
Την ίδια στιγμή, η ελληνική πλευρά ταλαιπωρεί την αναβάθμιση του στόλου των F-16 Block 50 από το 2018! Η δε αποφάσεις για την προμήθεια των γαλλικών Rafale είναι αποσπασματικές και όχι συνολικές με στόχο την μακροπρόθεσμη κάλυψη των αναγκών (δύο μοίρες απευθείας μαζί με βιομηχανικό έργο και υποστήριξη)!
Η νέα κατάσταση θα ασκήσει μεγάλες πιέσεις στην ελληνική πλευρά να αξιοποιήσει το παράθυρο ευκαιρίας όσο ακόμα υπάρχει για να εισαγάγει πρώτη στην εξίσωση της περιοχής μαχητικό αεροσκάφος πέμπτης γενιάς. Δηλαδή, θα αποκτήσει χαρακτήρα επείγουσας προτεραιότητας η προμήθεια μιας μοίρας F-35A Ligtning II.
Διότι ας μην έχει κανείς αμφιβολία. Η κίνηση του καθεστώτος Ερντογάν υποκρύπτει την επιθυμία ολοκληρωτικής ανατροπής της σε βάρος της κατάστασης σε σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όχι άμεσα, αλλά σε βάθος χρόνου. Με υπομονή, επιμονή και στρατηγική.
Ό,τι και να προσάπτει κανείς στην Τουρκία, γεγονός παραμένει ότι πρόκειται για έναν σοβαρότατο διεθνή γεωπολιτικό δρώντα. Με μοναδικό ελάττωμα την αδυναμία στοιχειώδους αυτοπεριορισμού, δηλαδή τον έλεγχο της αμετροέπειας.
Το πιο απλό άμεσο δίδαγμα για την ελληνική πλευρά, είναι ότι εάν δεν υπάρξει σοβαρότητα στον αμυντικό και εξοπλιστικό σχεδιασμό, το κόστος που θα καταβάλει θα είναι βαρύτατο.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου