Διαβάζοντας κάποιος την ειδησεογραφία στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες, εύκολα μπορεί να συνάγει το συμπέρασμα πως η Ελλάδα υπάρχει σαν ανεξάρτητο έθνος χάρη στη Ρωσία. Πως περίπου η χώρα ελευθερώθηκε χάρη στην αγάπη και τις προσπάθειες της τσαρίνας Μεγάλης Αικατερίνης και πως σήμερα στηρίζεται αποκλειστικά από τις σημαντικές εξαγωγές στην Ρωσία αλλά και τα έσοδα από τις αφίξεις των Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα, οι οποίοι εμφανίζονται να αποτελούν το βασικό μοχλό της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας η οποία ως γνωστό αποτελεί την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.
1) Τα ψέματα του “Πούτιν” για την Ελλάδα...
Διαβάζοντας κάποιος την ειδησεογραφία στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες, εύκολα μπορεί να συνάγει το συμπέρασμα πως η Ελλάδα υπάρχει σαν ανεξάρτητο έθνος χάρη στη Ρωσία.
Πως περίπου η χώρα ελευθερώθηκε χάρη στην αγάπη και τις προσπάθειες της τσαρίνας Μεγάλης Αικατερίνης και πως σήμερα στηρίζεται αποκλειστικά από τις σημαντικές εξαγωγές στην Ρωσία αλλά και τα έσοδα από τις αφίξεις των Ρώσων τουριστών στην Ελλάδα, οι οποίοι εμφανίζονται να αποτελούν το βασικό μοχλό της ελληνικής τουριστικής βιομηχανίας, η οποία ως γνωστό αποτελεί την ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας.
Με βάση τα πρωτοσέλιδα ο μέσος «λαθραναγνώστης» των περιπτέρων και «όμηρος» των τηλεοπτικών παραθύρων συμπεραίνει εύκολα πάνω-κάτω πως από τα 20 δις των ελληνικών εξαγωγών τα μισά περίπου (αν όχι το 90% κατευθύνονται στη Ρωσία) και από τα 20 εκατ. τουριστών πολλά εκατομμύρια, αν όχι οι μισοί και πλέον, έρχονται από τη Ρωσία και με το εμπάργκο όλα αυτά θα χαθούν, οπότε η οικονομία μας θα καταρρεύσει.
Πολλοί μάλιστα δεν διστάζουν να οικτίρουν και προτρέπουν την κυβέρνηση για χάρη των συμφερόντων του ελληνικού λαού και της ελληνικής οικονομίας να εγκαταλείψει την Ε.Ε., το ευρώ το ΝΑΤΟ, το ΔΝΤ και να προσχωρήσει στη ρωσική κοινοπολιτεία προκειμένου να κρατηθεί όρθια η ελληνική οικονομία.
Αν κοιτάξει κάποιος τα στοιχεία θα διαπιστώσει πως η αλήθεια βρίσκεται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που ο συρμός διαλαλεί.
Το 2013 οι ελληνικές εξαγωγές στη Ρωσία ήταν περί τα 406 εκατ. και οι εισαγωγές από τη Ρωσία περί τα 6,6 δισ. ευρώ. Οι ελληνικές εξαγωγές προς τη Ρωσία αντιπροσώπευαν το 1,49% του συνόλου των ελληνικών εξαγωγών και οι εισαγωγές το 14,7% του συνόλου των εισαγωγών.
Με το εμπάργκο αν κάποια από τις δυο πλευρές υπόκειται συντριπτικό οικονομικό «κάταγμα» αυτός είναι η Ρωσία.
Πάντα με ένα οικονομικό εμπάργκο υπάρχουν απώλειες και για τις δυο πλευρές. Η εικόνα όμως δεν είναι όπως την παρουσιάζει ο συρμός της ρωσικής προπαγάνδας που κυριαρχεί στη χώρα μας. Ένα εμπάργκο όμως προς μια χώρα που συμπεριφέρεται ως «πειρατής» προς τους γείτονες της και ως «νονός» ολιγαρχικών συμφερόντων προς τους πολίτες της, μπορεί να γλιτώσει όλες τις πλευρές αργότερα από χειρότερα δεινά, όπως απέδειξε κατά το παρελθόν η ανεκτικότητα προς ανάλογες συμπεριφορές (π.χ. προς τον Χίτλερ).
Από τα 20 δις περίπου των ελληνικών εξαγωγών το 2012 τα 10,2 δις πηγαίνουν στις αγορές τις Ε.Ε. που πρωτοστατεί μαζί με τις ΗΠΑ στην επιβολή κυρώσεων στην Ρωσία, με βασικούς εταίρους την Ιταλία με 1,7 δις. ευρώ, τη Γερμανία με 1,7 επίσης δις ευρώ, τη Βρετανία με 1 δις ευρώ, το Βέλγιο με 1 δις ευρώ.
Το 2012 στην Ρωσία έγιναν εξαγωγές 321 εκατ. ευρώ λιγότερες από τη μικρή Αλβανία όπου έφτασαν τα 394 εκατ. ευρώ. Στις μακρινές ΗΠΑ οι εξαγωγές έφτασαν τα 650 εκατ. ευρώ.
Αν μια χώρα με βάση το εμπορικό ισοζύγιο αποφάσιζε να διαχωρίσει τη θέση της από την Ε.Ε. για χάρη των εμπορικών σχέσεων με τη Ρωσία θα ήταν σαν να αυτοκτονούσε, πολιτικά και οικονομικά.
Από 17 εκατ. τουρίστες που επισκέφθηκαν τη χώρα μας το χρόνο που πέρασε, οι Ρώσοι δεν ξεπέρασαν τα 1 εκατ., έναντι 2,1 εκατ. Γερμανών και 1,9 εκατ. Βρετανών και εν συνεχεία Γάλλων, Ιταλών κλπ.
Αν κάποιος αποφασίσει να αλλάξει στρατόπεδο θα είναι σαν να θυσιάζει πολλά από τα 16 περίπου εκατ. επισκεπτών για τους λιγότερους του 1 εκατ. Ρώσους, οι οποίοι όντως είναι καλοί πελάτες και ξοδεύουν το 9,4% των συνολικών ελληνικών εσόδων από τον τουρισμό. Πάλι όμως οι αριθμοί δεν συνηγορούν της προπαγάνδας του φιλορωσικού «κόμματος» που βρίσκει ενθουσιώδη ώτα μεταξύ παραδοσιακών αριστερών αλλά και των χουντοναζιστών της Χ.Α.
Γνώμονας της εξωτερικής πολιτικής μιας χώρας πρέπει να είναι το συμφέρον της κοινωνίας της και όχι οι ιδεοληψίες ή τα συμφέροντα μικροομάδων που προσπαθούν να τα επιβάλλουν...
πηγή
Δημοσίευση σχολίου