Οι πιο πλούσιες οικογένειες της Αμερικής και του πλανήτη, ελέγχουν πλήρως τις ΗΠΑ με ένα τρόπο που παραμένει κρυφός. Η οικονομική ελίτ ελέγχει τα ΜΜΕ, τις τράπεζες, την άμυνα, και τη πετρελαϊκή βιομηχανία της χώρας. Στο βιβλίο του με τίτλο «Who’s Who of the Elite», ο Robert Gaylon Ross Sr γράφει: «Κατά τη γνώμη μου, είναι κύριοι των ενόπλων δυνάμεων, του ΝΑΤΟ, των μυστικών υπηρεσιών, της CIA, του Ανώτατου Δικαστηρίου, και γενικά των δικαστηρίων. Φαίνεται να ελέγχουν, άμεσα ή έμμεσα, το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής και τοπικής αστυνομίας…».
Η ελίτ μπορεί να έχει διαφορές τακτικής, όμως είναι ενωμένη σε ένα σκοπό, θέλει να κυριαρχήσει στο πλανήτη χρησιμοποιώντας ως μέσο τις ικανότητες των Αμερικανών πολιτών. Η εν λόγω ελίτ ελέγχει μεγάλο αριθμό από «δεξαμενές σκέψης», που με τη σειρά τους προωθούν τον ασφυκτικό έλεγχο της υφηλίου. Αυτά τα think tanks εκδίδουν περιοδικά όπως το Foreign Affairs, μέσα από τα οποία οι ιμπεριαλιστικές και αντί-ανθρωπιστικές ιδέες βαφτίζονται ως έγκυρες δημοσιεύσεις, και στη συνέχεια, αν χρειάζεται, επεκτείνονται μέσα από βιβλία τα οποία τυγχάνουν τεράστιας προβολής. Ο Brzezinski και ο Kissinger, όπως και πολλοί άλλοι, χρωστάνε τη θέση τους και τη καλή ζωή που ζουν στην ελίτ που τους στηρίζει.
Στο μεγαλειωδώς αλαζονικό του βιβλίο The Grand Chessboard το 1997, ο Brzezinski ανέλυσε τη φιλοσοφία πίσω από τη τρέχουσα αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή. Ισχυρίστηκε πως για πρώτη φορά στην ιστορία μια μη ευρασιατική δύναμη, η Αμερική, έχει έρθει στο προσκήνιο, και θα πρέπει να ελέγχει την περιοχή της Ευρασίας αν θέλει να παραμείνει παγκόσμια υπερδύναμη. «Για την Αμερική, το μεγάλο γεωπολιτικό βραβείο είναι η Ευρασία…Περίπου το 75% του παγκόσμιου πληθυσμού κατοικεί εκεί… η περιοχή παράγει το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ και ελέγχει τα ¾ των γνωστών ενεργειακών αποθεμάτων». Αυτός ο πλούτος, τόσο σε επιχειρήσεις όσο και στο υπέδαφος, είναι που κάνει την αδίστακτη οικονομική ελίτ να θέλει απεγνωσμένα να ελέγξει την Ευρασία. Η «τρομοκρατία» είναι μια καλά σχεδιασμένη και προαποφασισμένη στρατηγική, ένα ψέμα και μια παραπλάνηση, έτσι ώστε να δικαιολογείται η αμερικανική στρατιωτική παρουσία στη κεντρική Ευρασία αλλά και αλλού.
Η περισσότερη βία στη περιοχή αυτή, αλλά και στο Πακιστάν, έχει προβλεφτεί σε δυο βιβλία του Brzezinski (The Global Zone of Percolating Violence, και The Eurasian Balkans), όπου το Πακιστάν και η ευρύτερη περιοχή είναι περικυκλωμένα στους χάρτες. Η σημερινή βία ξεκίνησε από «ενεργούμενα» μέρη και «όργανα» των ΗΠΑ. Αν αναλογιστούμε πως αυτοί οι χάρτες δημοσιεύτηκαν τέσσερα ολόκληρα χρόνια πριν το πρώτο αεροσκάφος χτυπήσει τους δίδυμους πύργους, τότε… Αυτό σημαίνει πως η αμερικανική στρατιωτική εμπλοκή μετά την 9/11, καθώς και η ίδια η 9/11 δεν ήταν παρά μια καλοσχεδιασμένη στρατηγική για παγκόσμια κυριαρχία μέσα από την οποία κατακτήθηκε και αυτός ο ίδιος ο αμερικανικός λαός με όπλο την απολυταρχική και ολοκληρωτική νομοθεσία που εφαρμόσθηκε μετά το 2001 και σαν συνέπεια της επίθεσης στους δίδυμους πύργους.
Όπως έχει πει και ο ίδιος ο Brzezinski: «Η Αμερική είναι πολύ δημοκρατική εσωτερικά και πολύ αυταρχική στο εξωτερικό… Η επιδίωξη όμως της επικράτησης δεν είναι κάτι το δημοφιλές, εκτός από περιπτώσεις άμεσης απειλής ή πρόκλησης σε αυτό που ο λαός θεωρεί εσωτερική ευμάρεια… Η δημοκρατία δεν συνάδει με τη παγκόσμια ιμπεριαλιστική κινητοποίηση». Για αυτό και ο Bush χαρακτήρισε την 9/11 ως «σπουδαία ευκαιρία» ενώ ο Rumsfeld την θεώρησε ανάλογη ευκαιρία με αυτή του Β`ΠΠ ώστε να επανασχεδιασθεί ο κόσμος.
Για να πετύχει τους σκοπούς της η Αμερική, προκάλεσε αλλαγές καθεστώτων στη Κεντρική Ασία, κατέστρεψε τη Γιουγκοσλαβία, και ενώ η Ρωσία απλά παρακολουθούσε αμέτοχη και ανήμπορη να επέμβει, οι ΗΠΑ έστησαν στρατιωτικές βάσεις στην Ανατολική Ευρώπη και στην Κεντρική Ασία, και έκαναν προκλητικές στρατιωτικές ασκήσεις δοκιμάζοντας την αποφασιστικότητα της Μόσχας και του Πεκίνου. Η Αμερική εγκατέστησε μεγάλη βάση στο Kyrgyzstan που έχει 1000 περίπου χιλιόμετρα κοινά σύνορα με τη Κίνα. Όταν οι Κινέζοι διαμαρτυρήθηκαν πρόσφατα πως οι ναυτικές ασκήσεις με τη Νότια Κορέα ήταν πολύ κοντά σε δικές τους περιοχές, ο Αμερικανός εκπρόσωπος δήλωσε πως «Οι αποφάσεις αυτές λαμβάνονται από εμάς και μόνον εμάς… Το που θα κάνουμε και το πότε θα κάνουμε στρατιωτικές ασκήσεις, με ποιον θα τις κάνουμε και πως θα τις κάνουμε, είναι αποφάσεις που παίρνονται από το αμερικανικό υπουργείο Άμυνας, το αμερικανικό ναυτικό, και από τη κυβέρνηση των ΗΠΑ». Αυτού του είδους η συγκρουσιακή, αλαζονική, και «χυδαία» γλώσσα, έγινε ξεκάθαρη αντιληπτή από το Πεκίνο.
Οι ΗΠΑ πέτυχαν στρατιωτική παρουσία με βάσεις τους στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία, τη Πολωνία, και τη Τσεχία, ενώ διαθέτουν τη μεγαλύτερη βάση όλων, το στρατόπεδο Bondsteel στο Κόσσοβο. Στη Πολωνία εγκαθιστούν πυραύλους μόλις 50 χιλιόμετρα από τα ρωσικά σύνορα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, οι Αμερικάνοι προχωρούν σε διμερείς στρατιωτικές συμφωνίες με τα κράτη της ρωσικής «πίσω αυλής» Azerbaijan, Kazakhstan, Uzbekistan, και Turkmenistan. Ο απώτερος σκοπός τους είναι η Κεντρική Ασία, από το Αφγανιστάν έως τη Μέση Ανατολή, έναν διάδρομο από τον οποίο θα ρέει ο ενεργειακός και ορυκτός πλούτος αυτής της περιοχής προς τα «σεντούκια» της αμερικανικής ελίτ, εις βάρος πάντα των τοπικών πληθυσμών.
Ένας μεγάλος πόλεμος που θα εμπλέξει τις μεγάλες δυνάμεις της εποχής μας ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα, είναι πλέον όχι μόνο πιθανός αλλά και σίγουρος. Σχεδιασμένος από την αμερικανική ελίτ, είναι απλά θέμα χρόνου για το πότε θα ξεσπάσει. Πολλές φορές στο παρελθόν η εν λόγω ελίτ έχει ρίξει τον αμερικανικό λαό σε πολέμους που οφείλονται σε ποδεδειγμένες και επί τούτου σχεδιασμένες παραπλανήσεις, όπως η βύθιση του Lusitania στον Α`ΠΠ, το Pearl Harbour στον Β`ΠΠ, κ.ο.κ. Η ελίτ θεωρεί τους λαούς ως «ανθρώπινα σκουπίδια», έναν όρο που πρωτοχρησιμοποίησαν οι Γάλλοι στην Ινδοκίνα.
Μια πρόσφατη αναφορά της Παγκόσμιας Τράπεζας αναφέρει πως το 2005, 28 εκατομμύρια Αμερικανοί αισθάνονταν ανασφαλείς, το 2007 ο αριθμός αυτός ανέβηκε στα 46 εκατομμύρια! Ο ένας στους πέντε Αμερικανούς αντιμετωπίζει το φάντασμα της εξαθλίωσης, ενώ 38 εκατομμύρια ήδη ζουν με κουπόνια τροφίμων.
Ένα παγκόσμιο οικονομικό σύστημα που δομήθηκε επάνω σε απάνθρωπες και θηρευτικές αξίες, στο οποίο ελάχιστοι ελέγχουν περισσότερο πλούτο από όσο δισεκατομμύρια πεινασμένων, ένα τέτοιο σύστημα αναγκαστικά θα τελειώσει. Το τέλος του όμως προβλέπεται οδυνηρό και αιματηρό. Όπως είχε πει και ο Einstein: «Δεν ξέρω με τι όπλα θα γίνει ο Γ`ΠΠ, αλλά ο Δ`ΠΠ θα γίνει με πέτρες…».
Υπάρχει μια αισιόδοξη νότα σε όλα αυτά: Τι θα τον κάνει η ελίτ τον πλούτο της όταν η ανθρωπότητα πάψει να υπάρχει;
S.A. -The Nation / www.antinews.gr
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου