Τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και η Τουρκία αντιμετώπισαν με απάνθρωπο τρόπο πρόσφυγες και μετανάστες, αναφέρει το Politico.
Η απόφαση του Recep Tayyip Erdogan να υλοποιήσει την απειλή του πως θα στείλει τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες από τη χώρα του να περάσουν στην Ευρώπη είναι σε μεγάλο βαθμό ένδειξη αδυναμίας, σχολιάζει σε άρθρο της η ιστοσελίδα Politico.
Ο Τούρκος πρόεδρος αντιμετωπίζει προβλήματα στη Συρία, όπου η Τουρκία υπέστη μεγάλες απώλειες, με 36 στρατιώτες να σκοτώνονται σε μια επίθεση από τις δυνάμεις του Bashar al Assad και τους Ρώσους σε μάχη για την Ιντλίμπ.
Από την άλλη, οι Τούρκοι βρίσκεται σε σύγχυση.
Αμφιταλαντεύονται ανάμεσα στην πληγωμένη εθνική τους υπερηφάνεια και τις εντεινόμενες αμφιβολίες για την παρουσία του στρατού τους -χωρίς κάλυψη από αέρος- στην Ιντλίμπ.
Η στρατιωτική επέμβαση το περασμένο φθινόπωρο στη βορειοανατολική Συρία, όπου οι περισσότεροι Τούρκοι, δικαίως ή λανθασμένα, συσπειρώθηκαν ελαφρά τη καρδία από την απειλή των Κούρδων, είναι ένα πράγμα.
Το να δικαιολογήσεις, όμως, τόσο μεγάλο φόρο αίματος στην Ιντλίμπ, στα βορειοδυτικά της Συρίας, είναι κάτι εντελώς διαφορετικό.
Οι απώλειες έρχονται σε μια εποχή που η δημοτικότητα του Erdogan βρίσκεται σε πτώση, κάτι που αποδεικνύεται από την απώλεια των μεγάλων αστικών κέντρων στις εκλογές του περασμένου έτους, συμπεριλαμβανομένης της Κωνσταντινούπολης.
Ο Erdogan γνωρίζει ότι, εκτός από τους Κούρδους, υπάρχει ένα ακόμη ζήτημα στο οποίο μπορεί να βρει «καταφύγιο»: οι πρόσφυγες.
Oι ημέρες της πολιτικής των ανοιχτών συνόρων της Τουρκίας απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες είναι πια παρελθόν.
Με σχεδόν τέσσερα εκατομμύρια πρόσφυγες στην τουρκική επικράτεια και με την οικονομική κρίση να μαστίζει τη χώρα, οι αντιλήψεις περί μετανάστευσης στη χώρα έχουν, δυστυχώς, «εξευρωπαϊστεί».
Αντιμέτωπος με την απειλή μιας περαιτέρω εισροής 900.000 προσφύγων από την Ιντλίμπ, ο Erdogan προσπάθησε να αποσπάσει την προσοχή της κοινής γνώμης από τις απώλειες στο πεδίο της μάχης.
Το έπραξε επιλέγοντας τον αγαπημένο του σάκο του μποξ: την ΕΕ.
Αν, όμως, ο Erdogan ελπίζει να κερδίσει κάτι από την Ευρώπη, δεν είναι ξεκάθαρο τι θα είναι αυτό.
Με τις Ηνωμένες Πολιτείες να ελέγχονται από έναν πρόεδρο που ενοχλήθηκε από την απόκτηση ρωσικών πυραύλων S-400 από την Τουρκία, η Άγκυρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει απεγνωσμένα έναν άλλο εταίρο για να τη βοηθήσει να διασωθεί στην Ιντλίμπ.
Υπάρχουν περιοχές, πέραν της Συρίας, όπου η ΕΕ θα μπορούσε να κάνει περισσότερα.
Αν όμως οι ΗΠΑ είναι απίθανο να συνδράμουν την Τουρκία, ακόμη λιγότερο πιθανό είναι να το πράξουν οι Ευρωπαίοι.
Ο Erdogan πρέπει να γνωρίζει ότι, ανεξάρτητα από το πόσο τρομαγμένοι είναι οι Ευρωπαίοι από μια νέα εισροή προσφύγων, φοβούνται ακόμη περισσότερο να μπουν στο συριακό τέλμα. Όπως το έθεσε ο ύπατος εκπρόσωπος της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής, Borell, μια ευρωπαϊκή ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ευσεβής πόθος.
Δημοσίευση σχολίου