Απώτερος στόχος της Ουάσιγκτον στη Συρία είναι να μετατρέψει τη χώρα σε ένα άλλο αποτυχημένο κράτος, πιστεύει ο αμερικανός συγγραφέας Eric Zuesse, προσθέτοντας ότι όλα έχουν να κάνουν με τις διαδρομές του πετρελαίου και του φυσικού αερίου στη Μέση Ανατολή.
Στα μέσα Οκτωβρίου ο Αμερικανός δημοσιογράφος Μπράντον Turbeville επισήμανε ένα περίεργο γεγονός: Ενώ η Ρωσία χτυπούσε το ISIL και τους στόχους της Αλ Κάιντα στη Συρία, οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ «ξεκίνησαν μια δική τους αποστολή βομβαρδισμού κατά δύο μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Χαλέπι.» H βομβιστική επίθεση της Ουάσιγκτον στη Συρία είναι μια ξεδιάντροπη παραβίαση του διεθνούς δικαίου (αντίθετα, οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις έχουν προσκληθεί από την κυβέρνηση της Συρίας νόμιμα).
«Ο στόχος των ΗΠΑ είναι ένα αποτυχημένο συριακό κράτος, ώστε η Ρωσία να χάσει ένα σύμμαχο … Οι ΗΠΑ έχουν ως στόχο να καταστρέψουν τη Συρία. Η Ρωσία θέλει να σώσει τη Συρία. Έτσι: ενώ η Ρωσία βομβαρδίζει τις υποδομές του ISIS και άλλων τζιχαντιστών, οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν τις υποδομές της Συρίας. Ένα κράτος χωρίς υποδομές που να το κρατούν ενιαίο είναι ένα αποτυχημένο κράτος κι αυτός είναι ο στόχος της Αμερικής», τόνισε ο Zuesse στο άρθρο.
Αλλά γιατί θέλουν να καταστρέψουν την οικονομία και την κρατική υπόσταση της χώρας;
Υπάρχει μια πολύ απλή εξήγηση, κατά τον Αμερικανό συγγραφέα: Η Ουάσιγκτον, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και η Τουρκία επιθυμούν να καταλάβουν τη Συρία και να κατασκευάσουν αγωγό για να περάσουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο από το έδαφος της χώρας στην Τουρκία και επομένως, στην ΕΕ. Βλέπουν τον Bashar al-Assad ως εμπόδιο στο δρόμο, του καλά προμελετημένου σχεδίου τους.
«Ο στόχος των ΗΠΑ στη Συρία είναι ένα αποτυχημένο κράτος όπου οι τοπικοί πολέμαρχοι – που θα είναι το ISIS, η Αl-Nusra, και άλλοι τζιχαντιστές – θα μοιράζονται τα κέρδη του πετρελαίου και του φυσικού αερίου με τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ, το οποίο θα φτιάξει μέσω της Συρίας αγωγούς, προς την Ευρώπη, αντικαθιστώντας έτσι τις παραδόσεις της Ρωσίας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο.»
Το ζήτημα των φυσικών πόρων της Μέσης Ανατολής είναι ένα φλέγον θέμα.
Ορισμένοι δημοσιογράφοι έθεσαν πρόσφατα μια ερώτηση: Πώς το ισλαμικό κράτος είναι σε θέση να παράγει πετρέλαιο σε δυσμενείς συνθήκες πολέμου, απασχολώντας εκατοντάδες εργαζόμενους να λειτουργώντας πολυάριθμα φρεάτια στα εδάφη που καταλαμβάνονται από το ISIL.
Nωρίτερα, το Μάρτη του 2014, «οι αυτονομιστές της Λιβύης στη Βεγγάζη είχαν αποτύχει να πουλήσουν το πετρέλαιο που είχαν καταλάβει. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ αναχαίτισε το δεξαμενόπλοιο Morning Glory κι εκείνο είχε επιστρέψει στη Λιβύη».
Υπάρχουν περισσότερα παραδείγματα της «συνεργασίας» της Ουάσιγκτον με τους τζιχαντιστές στη Συρία, αναφέρεται σε μια έκθεση που συντάχθηκε από την δημοσιογράφο Seymour Hersh, τον Απρίλιο του 2014. Σύμφωνα με την Hersh, ο Ομπάμα είχε κανονίσει για να σταλούν στους τζιχαντιστές όπλα στη Λιβύη (συμπεριλαμβανομένης της Αλ -Nusra) στη Συρία.
«Σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας, η χρηματοδότηση προήλθε από την Τουρκία, καθώς και τη Σαουδική Αραβία και το Κατάρ. Η CIA, με την υποστήριξη της MI6, ήταν υπεύθυνη για να πάρει τα όπλα από το οπλοστάσιο του Καντάφι και να τα μεταφέρει στη Συρία. Μια σειρά από εταιρείες-«βιτρίνα» συστάθηκαν στη Λιβύη, μερικές κάτω από το κάλυμμα Αυστραλιανών οντοτήτων, «έγραψε η Hersh, όπως αναφέρεται από τον αμερικανό συγγραφέα
. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ομπάμα δεν θέλει να ενταχθεί στη συμμαχία Συρία-Ρωσία-Ιράν-Ιράκ, αντίθετα προσπαθεί να τη νικήσει, σύμφωνα με τον Zuesse. Ό, τι κι αν λέει η Ουάσιγκτον, οι στόχοι της είναι σαφείς: θέλει να διατηρήσει τον πλήρη έλεγχο των φυσικών πόρων της περιοχής, μαζί με τους συμμάχους της Μέσης Ανατολής. (prisonplanet)
πηγή
πηγή
Δημοσίευση σχολίου