Αληθινά, πρόκειται για μια φοβερή εξέλιξη, γράφει η Daily Mail αναφερόμενη στο πολεμικό μέτωπο που άνοιξε η Σαουδική Αραβία στην Υεμένη.
Το μεγάλο θρησκευτικό σχίσμα μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών μουσουλμάνων, που κυριαρχεί στη Μέση Ανατολή, πλέον λαμβάνει διαστάσεις ανοιχτής πολεμικής σύγκρουσης στην Υεμένη, τη φτωχότερη χώρα της Μέσης Ανατολής, απειλώντας να καταπιεί ολόκληρη την περιοχή σε έναν ευρύτερο πόλεμο.
Σε μια δραματική κλιμάκωση, μια συμμαχία σουνιτικών αραβικών κρατών υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές ενάντια στους Σιίτες αντάρτες Χούτι, οι οποίοι υποστηρίζονται από το Ιράν.
Και ενώ η Υεμένη είναι βαθιά διχασμένη, η πολεμική επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας προκαλεί ευρύτερη κρίση, σε μια περιοχή που ήδη μαστίζεται από τον πόλεμο ενάντια στους τζιχαντιστές, με απρόβλεπτες διεθνείς συνέπειες.
Οι τιμές του πετρελαίου Μπρεντ έχουν ήδη αυξηθεί κατά 6%, αφού τα περισσότερα πετρελαιοφόρα τάνκερ περνάνε από τα στενά της Υεμένης για να εισέλθουν στην Ερυθρά Θάλασσα.
Αλλά η πιο μεγάλη ανησυχία προκύπτει από την αναμέτρηση των δύο ισλαμικών ηγέτιδων δυνάμεων στο μέτωπο της Υεμένης. Της Σαουδικής Αραβίας, ως επικεφαλής των Αράβων Σουνιτών, και του Ιράν (Περσίας) που ηγείται των Σιιτών μουσουλμάνων, Αράβων και άλλων εθνών.
Βεβαίως η «σύγκρουση» μεταξύ Αράβων και Ιρανών δεν είναι τωρινή, μετρά αιώνες. Οι Ιρανοί (Πέρσες), «ινδοευρωπαϊκό» φύλο, συγκρούονται από την εμφάνιση του Ισλάμ τον 7ο αιώνα συνεχώς με τους Άραβες για το ποιος θα κυριαρχεί στην περιοχή. Προηγουμένως οι Πέρσες είχαν αντιπάλους πρώτα τους Έλληνες και μετά τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς).
Στην κλιμακούμενη αναμέτρηση η Δύση έχει ταχθεί στο πλευρό της Σαουδικής Αραβίας. Από τον φόβο ότι το Ιράν επιχειρεί να ανασυστήσει την αυτοκρατορία του, υποστηρίζοντας ελεγχόμενες από αυτό κυβερνήσεις και ένοπλες οργανώσεις. Όπως έχει ήδη κάνει στη Συρία, με την κυβέρνηση Άσαντ, στον Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, στο Ιράκ με τη σιιτική κυβέρνηση της Βαγδάτης (η οποία καταφέρνει να είναι σύμμαχος και με τις ΗΠΑ) και τώρα στην Υεμένη με τους Χούτι.
Οι Άραβες τρέμουν στην ιδέα της αναβίωσης μιας περσικής αυτοκρατορίας για τους δικούς τους ιστορικούς και γεωπολιτικούς λόγους που είναι αρχαίοι. Οι ΗΠΑ γνωρίζουν ότι μια νέα περσική αυτοκρατορία στην περιοχή δεν θα είναι εύκολος αντίπαλος, όπως τα αραβικά στίφη που εύκολα χειραγωγούνται, και θα απειλήσει την παντοκρατορία τους. Οι Ιρανοί, από την πλευρά τους, αισθάνονται ότι ήρθε η ώρα να αναβιώσουν το μεγάλο τους κράτος.
Και όλα αυτά ενώ τα μέτωπα με το Ισλαμικό Κράτος σε Ιράκ, Συρία, Υεμένη, Αίγυπτο, Λιβύη και κεντρική Αφρική να είναι ανοιχτά.
πηγή
Δημοσίευση σχολίου