Τέσσερα βήματα για να τσακίσουμε την βιομηχανία του τρόμου.

Η Ελλάδα, όχι μόνο δεν υποχρεούται στην αποπληρωμή οποιουδήποτε δημοσίου χρέους στις συμμορίες των αβανταδόρων της ΖΗΜΕΝΣ, της HOCHTIEF κλπ, αλλά
αντίθετα επιφυλάσσεται να ασκήσει κάθε νόμιμο δικαίωμά της για διεκδίκηση αποζημιώσεων με το ερώτημα της καταδολίευσης της εθνικής της οικονομίας…

Οι χθεσινοβραδινές εξελίξεις στην Κύπρο, με την απόφαση του ΔΝΤ να αναστείλει την καταβολή της δόσης εξ αιτίας της απόφασης των Κυπρίων να παγώσουν τους πλειστηριασμούς ενυπόθηκων ακινήτων, αποδεικνύει απλώς το αυτονόητο:…
του Κ. Κυριακόπουλου

Οι πολυσυζητημένοι εταίροι, σύμμαχοι και δανειστές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια αδίστακτη συμμορία εκβιαστών, που από τη στιγμή που έβαλαν στο χέρι τα πολιτικά ανδρείκελα των κυβερνήσεων, προχωρούν ακάθεκτοι στην επιβολή κατοχικού δικαίου, «ρουφώντας» έτσι στην κυριολεξία τις χώρες που άνοιξαν την Κερκόπορτα της κατοχικής εισβολής.

Το παραλήρημα του τρόμου, που αυτή την περίοδο βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην πολύπαθη Ελλάδα, προϊδεάζει με τρόπο αμείλικτο για το τι πρόκειται να ακολουθήσει, όσο η χώρα παραμένει καθηλωμένη στη σιδερένια διαδρομή που της επέβαλαν οι συμμορίες και οι ελληνόφωνοι προδότες που διαχειρίστηκαν το μέλλον της.

Το παραμύθι της «επαναδιαπραγμάτευσης» θα πρέπει να τελειώσει…

Είναι ένα παραμύθι που αποκοιμίζει το λαό, και τον προετοιμάζει μέσα από επικοινωνιακού χαρακτήρα πολιτικές ψευδαισθήσεις, να αποδεχτεί τα χειρότερα. Κάθε απόπειρα επαναδιαπραγμάτευσης, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, και ο λόγος είναι το γεγονός πως… 
οι συμμορίες των εκβιαστών, στην όποια παρωδία επαναδιαπραγμάτευσης, υπάρχουν ζητήματα που ΔΕΝ είναι διατεθειμένοι να θέσουν στην ημερήσια διάταξη. Τα απαριθμούμε:

• Ποιος κρατά στα χέρια του το διακόπτη του αναπνευστήρα για την εθνική οικονομία και την Ελληνική κοινωνία??? Η Ελληνική κυβέρνηση ή οι δήμιοι της Ευρώπης???

• Ποιος διατηρεί αλώβητο το προνόμιο του διαρκούς εκβιασμού (άρα και χειραγώγησης των εξελίξεων)??? Η Ελληνική κυβέρνηση ή τα επιτελεία της πολιτικοοικονομικής μαφίας???

• Ποιο εύρος δυνατοτήτων μπορεί να έχει η Ελληνική κυβέρνηση στο νομοθετικό της έργο χωρίς να εκβιάζεται διαρκώς με κλείσιμο της στρόφιγγας άρα και με κατέβασμα του διακόπτη του αναπνευστήρα???

• Ανακτά η χώρα το δικαίωμά της να αποδράσει από τη φυλακή που της επέβαλαν και από τις σιδερένιες ράγες πάνω στις οποίες την υποχρέωσαν να ολισθαίνει ή όχι???

Είναι φανερό πως η απάντηση σε όλα τα παραπάνω είναι αυτονόητη. Και επειδή ακριβώς η απάντηση είναι αυτονόητη, είναι επίσης αυτονόητο πως η φιλολογία της επαναδιαπραγμάτευσης, αποτελεί απλώς μια κακοστημένη επικοινωνιακή παραμύθα.

Η μαφία των δανειστών ξέρει καλά την αλήθεια που κρύβουν επιμελώς τα ελληνόφωνα ανδρείκελα που πρωταγωνιστούν στο παιχνίδι της πολιτικής διαχείρισης.  Και η αλήθεια είναι πως αυτή η συμμορία, δε δίνει δεκάρα τσακιστή για τα δευτερεύοντα της πολιτικής διαχείρισης, διότι απλά έχει εξασφαλισμένα τα πρωτεύοντα που την αφορούν.

• Δάνεισε χαρτί και υποθήκευσε εθνική περιουσία….

• Δάνεισε αέρα κοπανιστό και υποθήκευσε εθνική αξιοπρέπεια…

• Δάνεισε μπαρμπούτσαλα και απέκτησε αποκλειστικό δικαίωμα στο νομοθετείν…

• Δάνεισε δικαιώματα απατηλής προσδοκίας στην εξαπάτηση ενός ολόκληρου λαού, και απέκτησε πραγματικά δικαιώματα κυριαρχικού χαρακτήρα, στο σχεδιάζειν, στο αξιοποιείν και στο εκμεταλεύεσθαι κάθε πραγματικής πλουτοπαραγωγικής δυνατότητας αυτής της χώρας.

Ποιος μαλάκας λοιπόν πιστεύει στα σοβαρά πως η μαφία των δανειστών θα βάλει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης τα κυριαρχικά δικαιώματα που της έχουν εκχωρηθεί, και τι διαπραγμάτευση του κώλου θα είναι αυτή, όταν το μοναδικό δικαίωμα που θα εκχωρούν ειρωνευόμενοι στα ελληνόφωνα ανδρείκελα, θα είναι το δικαίωμα συναπόφασης στη μεθοδολογία εξόντωσης της Ελληνικής κοινωνίας???

Η τρομολαγνεία σύμμαχος των δωσιλόγων αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ…

Διότι στην πράξη λειτούργησε ως το αποτελεσματικότερο άλλοθι με την επίκληση του οποίου, οι μεν εθνικοί ολετήρες επιχειρούν να νομιμοποιήσουν το προδοτικό έργο τους. Και από την άλλη μεριά ο ΣΥΡΙΖΑ, χρησιμοποιώντας την ως βολικό αποκούμπι, διολισθαίνει ταχύτατα σε πολιτικές αποδοχής και εν τέλει μη αμφισβήτησης του κατοχικού κεκτημένου.

Η φιλολογία λοιπόν της περίφημης επαναδιαπραγμάτευσης, δε συνιστά παρά επιβεβαίωση αυτής της απόλυτης αλήθειας, αφού ατζέντα επαναδιαπραγμάτευσης σημαίνει πρωτίστως αυτοδίκαια αναγνώριση επικυρίαρχου ρόλου στη συμμορία των δανειστών.

Και βεβαίως, όσο αναγνωρίζεις επικυρίαρχο ρόλο στη συμμορία των δανειστών, παραμένεις υποχείριο εγκλωβισμένο στις κυρίαρχες επιλογές και διαθέσεις τους.

Ποια θα έπρεπε λοιπόν να είναι η απάντηση της εθνικής κυβέρνησης…

Πολύ δε περισσότερο αν αυτή η κυβέρνηση θέλει να είναι εθνικά ανεξάρτητη και βεβαίως πραγματικά Αριστερή. Τέσσερα πράγματα είναι αυτά που θα πρέπει να καθορίσουν την πεμπτουσία της πολιτικής πρακτικής της.

• Άμεση παραπομπή των πρωτεργατών που προσυπέγραψαν τις μνημονιακές συμφωνίες με το ερώτημα της εσχάτης προδοσίας. Πρόκειται για μια κίνηση που δεν είναι ηθικά επιβεβλημένη για το εσωτερικό της χώρας, αλλά κυρίως για ένα σαφέστατο μήνυμα προς τις συμμορίες των δανειστών, ότι αυτή η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να παίξει με το μέλλον της χώρας και με την αξιοπρέπεια του Έθνους.

• Άμεση κατάργηση του συνόλου των μνημονιακών νομοθετημάτων και ρυθμίσεων, που εκχωρούν την εθνική κυριαρχία της χώρας. Πρόκειται για μια κίνηση που θα στείλει σαφέστατο μήνυμα προς όλους, ότι η κυβέρνηση της χώρας, νομοθετεί αποκλειστικά και μόνο για λογαριασμό του λαού και αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του Έθνους.

• Καμία απολύτως επαναδιαπραγμάτευση με τις συμμορίες των δανειστών. Η Ελληνική κυβέρνηση ανακοινώνει επίσημα στα θεσμικά όργανα του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου πως η αποικιοκρατικού τύπου «συμφωνία» με όλα της τα συνεπακόλουθα ακυρώνεται μονομερώς και πως δημόσιο χρέος πλέον για την Ελλάδα δεν υφίσταται.

Και οι λόγοι που δεν υφίσταται πλέον δημόσιο χρέος είναι δυο:

Ο πρώτος λόγος τον οποίο έχουμε ήδη επαρκώς καταδείξει, είναι πως αυτό το χρέος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟ γιατί δε δημιουργήθηκε εξ αιτίας της ανάγκης κάλυψης κοινωνικών αναγκών, αλλά υπήρξε προϊόν εγκληματικής συνδιαλλαγής του ντόπιου πολιτικού συστήματος με συμμορίες αδίστακτων κερδοσκόπων και ευρωπαϊκών εταιρειών που θησαύρισαν μέσα από τις ομιχλώδεις διαδρομές των κρατικών προμηθειών.
Ως τέτοιο λοιπόν, απλά ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ, αλλά αντιθέτως η Ελλάδα που όχι μόνο δεν δεν υποχρεούται έναντι καμίας οφειλής στις συμμορίες των αβανταδόρων της ΖΗΜΕΝΣ, της HOCHTIEF κλπ, επιφυλάσσεται να ασκήσει κάθε νόμιμο δικαίωμά της για διεκδίκηση αποζημιώσεων με το ερώτημα της καταδολίευσης της εθνικής της οικονομίας.

Επιπροσθέτως θα πρέπει να καταγγελθεί ως προδοτική για τους λαούς η συμφωνία των ηγεσιών τους, που συνηγόρησαν δολίως στη μετατροπή του ιδιωτικού χρέους σε κρατικό, φορτώνοντας το βάρος του στους λαούς της Ευρώπης, με στόχο τη σωτηρία τοκογλύφων και τραπεζιτών.

Ο δεύτερος λόγος που καθιστά το δημόσιο χρέος και πρακτικά ανύπαρκτο, είναι η εγγραφή στον κρατικό προϋπολογισμό των γερμανικών αποζημιώσεων (πράγμα για το οποίο έχει δεσμευτεί ο ΣΥΡΙΖΑ). Ας προστρέξουν λοιπόν οι όποιοι δανειστές, στη Γερμανική κυβέρνηση, για την διεκδίκηση των απαιτήσεών τους.

• Ο τέταρτος τέλος άξονας στον οποίο οφείλει να κινηθεί η Ελληνική κυβέρνηση, είναι να πρωτοστατήσει σε πρωτοβουλία για τη διοργάνωσης διεθνούς αντινεοταξίτικου φόρουμ με πυρήνα τις υπερχρεωμένες χώρες του Νότου, και αξιοποιώντας το ντόμινο που θα δημιουργήσουν διεθνώς όλα τα προηγούμενα μέτρα, να δρομολογηθεί η θεσμοθέτηση δικαιακών και όχι μόνο θεσμών και αντισταθμισμάτων, που θα ακυρώνουν στην πράξη υπερεθνικούς θεσμούς κατοχής και αποικιοκρατίας, Αγγλικό δίκαιο και όλα τα συναφή, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για δρομολόγηση εξελίξεων σε διαμετρικά διαφορετική κατεύθυνση από τη σημερινή.

Αξίζει τέλος να θυμόμαστε, ότι οι πατρίδες δεν μετακομίζουν. Παραμένουν στη θέση τους για να τις υπερασπίζονται οι λαοί που σέβονται την αξιοπρέπειά τους. Η κατοχή ανατρέπεται. Και αυτή μάχη της ανατροπής όσο περισσότερο καθυστερήσει, τόσο περισσότερο θα καθυστερεί αυτός ο λαός να ατενίσει με αισιοδοξία το μέλλον του.

Είναι καιρός να αποδείξει γι ακόμη μια φορά ο Ελληνισμός, πως σε τούτα εδώ τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει…

πηγή