Ουκρανία: Όλοι λένε «αποκλιμάκωση», δεν ξέρουν πως…

Στις τηλεφωνικές συνομιλίες του Βλαντιμίρ Πούτιν με τους ηγέτες της Γερμανίας και της Βρετανίας, αλλά και τον πρόεδρο του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η επανάληψη της ρωσικής θέσης ήταν μονότονη, όσο και μη πιστευτή… Ο «τσάρος» της Ρωσίας τους έλεγε ότι θα πρέπει να σταματήσει εδώ και τώρα η κλιμάκωση της βίας στην Ουκρανία και οι συνομιλητές του έδειχναν να θεωρού ότι τους εμπαίζει…
Του Μιχαήλ Βασιλείου
Το θετικό από αυτές τις τηλεφωνικές συνομιλίες, είναι ότι οι ηγέτες συμφωνούσαν πριν κλείσουν τη γραμμή, στο να συνεχίσουν τις προσωπικές τηλεφωνικές επαφές και να ενισχύσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις προσπάθειες των διπλωματών να βρουν κάποια λύση στο αδιέξοδο.
Η πολιτική βούληση για υπέρβαση του αδιεξόδου φαίνεται να υπάρχει. Απλά, όλοι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες θα πρέπει να θεωρήσουν ότι με τη συνέχιση της αστάθειας όλοι πρόκειται να χάσουν, ώστε να ενισχυθεί το κίνητρό τους για συμβιβασμό.
Κι αυτό συμβαίνει μόνον όταν οι αντιμαχόμενοι πειστούν ότι δεν μπορούν να πετύχουν τους μαξιμαλιστικούς τους στόχους και ότι η διασφάλιση των μίνιμουμ συμφερόντων τω δυο πλευρών δεν περνάει μέσα από στρατιωτικές περιπέτειες.

Το πρόβλημα είναι ότι η μία πλευρά αναγνωρίζει ως νόμιμη κυβέρνηση, αυτούς που η άλλη δεν θέλει να βλέπει ούτε «ζωγραφιστούς». Κατά συνέπεια, το σενάριο της απομάκρυνσης όλης της παλαιάς φρουράς, σε έναν συμβιβασμό με στόχο να τεθούν νέοι κανόνες του στρατηγικού παιγνίου, θεωρητικά θα πρέπει σταδιακά να αρχίσει να διακινείται πιο σταθερά στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

Στο μεταξύ η στρατηγική αμηχανία που επιδεικνύουν οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι παροιμιώδης, με τον Μπάρακ Ομπάμα να ψελλίζει κάτι περί συνεπειών και κόστους, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών πιστεύει πως τα περιθώρια μεγάλης ανάπτυξης αμερικανικών δυνάμεων για να προστατέψουν την Ουκρανία, απλώς δεν υφίσταται, όπως άλλωστε απουσιάζει παντελώς και η πολιτική βούληση για νέα εμπλοκή, αν και αυτό έχει ήδη οδηγήσει σε μεγιστοποίηση των ρωσικών πιέσεων για την απόσπαση ανταλλαγμάτων.
Όταν η αμερικανική πλευρά αντιληφθεί τις απλές πραγματικότητες στην περιοχή, μαζί με την προφανή επιθυμία του Κρεμλίνου να εξεύρει – έστω υπό προϋποθέσεις – συμβιβασμό που θα κατοχυρώνει τα βασικά ρωσικά συμφέροντα, τότε μόνο θα έχει γίνει το πρώτο και αποφασιστικό βήμα για την ειρήνη. Ας προσπαθήσει ο ένας να μπει στη θέση του άλλου…

Οι μέχρι τώρα απειλές για «κόστος» εκθέτουν τις ΗΠΑ στον κίνδυνο οριστικής απώλειας της αποτρεπτικής τους αξιοπιστίας, με δραματικές συνέπειες σε μέτωπα ανά την υφήλιο. Μια αποτυχία που χρεώνεται προσωπικά ένας όλο και πιο αμήχανος στρατηγικά, Μπάρακ Ομπάμα…
πηγή