Απίστευτες εξελίξεις υπήρξαν στο θέμα της εμπλοκής του ζητήματος προμήθειας καυσίμων από το Πολεμικό Ναυτικό στα γρανάζια της διαβόητης ελληνικής γραφειοκρατίας. Το πρόβλημα πήρε, προς τιμήν του, στα χέρια του ο νέος υπουργός Εθνικής Άμυνας, Πάνος Μπεγλίτης.
Όπως πληροφορηθήκαμε, η φοβερή και τρομερή λύση που βρήκε το Ελεγκτικό Συνέδριο συνειδητοποιώντας προφανώς ότι το θέμα αποτελεί «καυτή πατάτα» με την οποία ουδείς μπορεί – πρέπει – δικαιούται να παίζει, ήταν να το παραπέμψει στην Ολομέλεια. Έλα όμως ότι ουδείς γνωρίζει το πότε σκοπεύει να συνεδριάσει;
Ευελπιστούμε στην άμεση κινητοποίηση των αρμοδίων για το κλείσιμο της υπόθεσης με συνοπτικές διαδικασίες, αφού φαίνεται ότι έχουν αντιληφθεί την κρισιμότητά του. Δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι τα μέλη του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα κινητοποιηθούν άμεσα προς την κατεύθυνση αυτή.
Ωστόσο, έχουμε μια μικρή υποψία την οποία ασφαλώς και δεν θα κρύψουμε: Επειδή τελειώνει το πρώτο εξάμηνο του έτους, μια χρονική περίοδος κατά την οποία γίνεται οικονομικός προγραμματισμός και προϋπολογισμός, μήπως σε επίπεδο υπουργείου Οικονομικών ζητήθηκε η διακριτική καθυστέρηση υλοποίησης της προμήθειας με σκοπό να μετατεθεί η δαπάνη στο δεύτερο εξάμηνο; Η υπόθεση θα ξεκαθαρίσει – ελπίζουμε – σύντομα.
Όσον αφορά στην παρέμβαση Μπεγλίτη, στο ζήτημα αυτό επιδείχθηκαν άμεσα αντανακλαστικά και όπως πληροφορηθήκαμε, ο υπουργός εντός μερικών ωρών ενημερώθηκε πλήρως για την κατάσταση και διέταξε την άμεση προμήθεια του 10% της προγραμματιζόμενης ποσότητας για την κάλυψη των αναγκών. Επισημαίνεται, ότι ο υπουργός μπορεί να επαναλάβει την παρέμβασή του μία ακόμη φορά, για άλλο ένα 10% της ποσότητας. Έως τότε, ευελπιστείτε αρμοδίως να δοθεί ο κατάλληλος χρόνος για το ξεμπλοκάρισμα της υπόθεσης.
Δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι με όσες δυνάμεις διαθέτουμε θα βρισκόμαστε στο πλάι της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, στα θέματα που άπτονται της ασφάλειας της χώρας, πιέζοντας και επιχειρηματολογώντας με στόχο την προσαρμογή του συστήματος… στο αυτονόητο τουλάχιστον. Όπως άλλωστε δεν διστάζουμε να ασκήσουμε κριτική, από διακριτική έως δριμύτατη, όταν θεωρούμε ότι κάποια πράγματα δεν εξελίσσονται καλώς…
Καλές προθέσεις υπάρχουν, αυτό είναι βέβαιο, μερικές φορές όμως απαιτείται και σύγκρουση με κατεστημένες νοοτροπίες, με γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και την ενίοτε «λογιστική» αντιμετώπιση ζητημάτων που άπτονται της εθνικής μας ασφάλειας, που αποτελεί την προϋπόθεση κάθε προσπάθειας να πετύχουμε έναν ακόμα εθνικό στόχο, την ανάταξη της οικονομίας.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου