Στις 9 Νοεμβρίου του 1983, ένα χρόνο μετά τον πρώτο Πόλεμο του Λιβάνου και την τραγωδία στην Σάμπρα και Σατίλλα, ο Δρ. Αβραάμ Ρόζινκερ, Πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του Ισραηλινού Σοσιαλιστικού Κόμματος, MAPAM, επιχείρησε να συναντηθεί με κάποιον στην Ελληνική Σοσιαλιστική Κυβέρνηση που βρισκόταν τότε στην εξουσία υπό την Πρωθυπουργία του πιο αντι-ισραηλινού ηγέτη στη χώρα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή του Ανδρέα Παπανδρέου, πάτερα του σημερινού Έλληνα Πρωθυπουργού, κ. Γιώργου Παπανδρέου.Έπειτα από μεγάλες μακρόχρονες συζητήσεις, εκκλήσεις και εξηγήσεις κανονίστηκε τελικά συνάντηση με ένα μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων του ΠΑΣΟΚ, του αείμνηστου Γιάννου Κρανιδιώτη, ο οποίος αργότερα έγινε Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας. Μετά την συνάντηση ο Ρόζινκερ μίλησε με το «Associated Press» στην Ελλάδα και περιέγραψε την συνάντηση ως φιλική και ανοικτή. Αργότερα, ο κ. Κρανιδιώτης, ο οποίος εξοργίστηκε από το γεγονός ότι αποκαλύφθηκε η συνάντηση στα ΜΜΕ, εξέδωσε ανακοίνωση στα μέσα λέγοντας ότι η θέση του ΠΑΣΟΚ και επομένως της Ελληνικής Κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει στη Μέση Ανατολή και ότι η Ελλάδα στέκεται δίπλα στους Παλαιστινίους και τους Άραβες στη σύγκρουσή τους με το Ισραήλ.
Fast forward 27 χρόνια αργότερα. Ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, κ. Άριε Μέκελ, βρίσκεται σε τηλεφωνική συνομιλία με δημοσιογράφο, όταν η ενημέρωση του διακόπτεται ξαφνικά από ένα άλλο τηλεφώνημα από το Ισραήλ. Λένε στον Πρέσβη ότι το Όρος Καρμέλ στο Ισραήλ βρίσκεται στις φλόγες και ότι ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου πρέπει να μιλήσει επειγόντως με τον Έλληνα Πρωθυπουργό, κ. Γιώργο Παπανδρέου.
Ο κ. Μέκελ κατορθώνει να εντοπίσει τον κ. Παπανδρέου στην Πολωνία όπου βρίσκεται σε συνάντηση με τον Πολωνό Πρόεδρο. Ο σύμβουλος του κ. Παπανδρέου λέει στον Ισραηλινό Πρέσβη ότι δεν μπορεί να διακόψει την συνάντηση. Ο Πρέσβης απαντά λέγοντας ότι: «Πείτε του ότι ο Μπίμπι Νετανιάχου (χρησιμοποιώντας το χαϊδευτικό παρατσούκλι του Ισραηλινού) θέλει να του μιλήσει επειγόντως». Έπειτα από μερικά δευτερόλεπτα ο κ. Παπανδρέου έχει διακόψει την συνάντηση και μιλά με τον κ. Νετανιάχου, ο οποίος του ζητά βοήθεια για να ελέγξει την πυρκαγιά.
Με το ξημέρωμα πέντε Ελληνικά πυροσβεστικά αεροσκάφη, ένα μεταγωγικό αεροσκάφος με ανταλλακτικά, μηχανικούς και πιλότους κατευθύνονται προς το Ισραήλ. Μόλις καταφτάνουν τους υποδέχονται στο αεροδρόμιο ο Πρωθυπουργός Νετανιάχου και ο Υπουργός Άμυνας Μπαράκ .
Τι συνέβη στις σχέσεις και πήγαν από το πουθενά στο «πες το και έγινε»
Σύμφωνα με τον Ισραηλινό Πρέσβη στην Ελλάδα, κ. Άριε Μέκελ, «η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις τους μετά την ιστορική ανταλλαγή επισκέψεων μεταξύ των Πρωθυπουργών μας, κ. Μπενιαμίν Νετανιάχου και κ. Γιώργου Παπανδρέου, αντίστοιχα."
Και συνεχίζει ο Πρέσβης "Μέσα σε μόλις τρεις μήνες, οι Έλληνες Υπουργοί Τουρισμού, Επικρατείας, ο Υπουργός Εξωτερικών και ο Υφυπουργός Εξωτερικών πραγματοποίησαν επίσημες επισκέψεις στο Ισραήλ. Ο Ισραηλινός Υπουργός Επικρατείας και ο Υφυπουργός Άμυνας επισκέφθηκαν την Ελλάδα. Οι δύο κυβερνήσεις μας έχουν πάρει μια αμοιβαία απόφαση να αναπτύξουν μια πολύπλευρη συνεργασία στους τομείς της πολιτικής, της ασφάλειας, της οικονομίας και του πολιτισμού».
Ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, κ. Δημήτρης Δρούτσας, ο οποίος δηλώνει ότι ουδέποτε υπήρξε αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών στην μακρόχρονη ιστορία τους, ομολογεί ότι:«Η αλήθεια, όμως, είναι ότι υπήρξε έλλειμμα σε πολιτικό επίπεδο ως προς τον βαθμό ανάπτυξης της διακρατικής συνεργασίας, η οποία δεν βρίσκονταν σε αντιστοιχία με την πραγματική σχέση των δύο λαών. Αυτό το έλλειμμα πρέπει να καλυφθεί και είμαστε αποφασισμένοι να ενισχύσουμε και να εμβαθύνουμε τις σχέσεις μας και μάλιστα με γρήγορους ρυθμούς.»
Ενώ όλα αυτά είναι αλήθεια ακόμα δεν εξηγούν το γιατί γίνονται τώρα. Φαίνεται ότι υπήρξε πράγματι μια διαβολική σειρά συμπτώσεων που οδήγησαν τις σχέσεις να γίνουν τόσο στενές.
Τον Φεβρουάριο του 2010, ο κ. Παπανδρέου βρισκόταν σε επίσημη επίσκεψη στη Μόσχα όταν πήγε σε ένα εστιατόριο με την συνοδεία του για να φάει. Στο βάθος είδε τον κ.Νετανιάχου να τρώει με τους συνεργάτες του. Ο κ. Παπανδρέου πήγε να τον χαιρετίσει και για κάποιο διάστημα έκατσαν μαζί μόνοι τους συζητώντας την ανάγκη να βελτιωθούν οι διμερείς σχέσεις.
Εκείνη την εποχή η Ελλάδα βρισκόταν, και ακόμη βρίσκεται, σε κρίσιμη οικονομική κατάσταση και χρειαζόταν βοήθεια απ’ οπουδήποτε μπορούσε να την βρει. Ταυτόχρονα οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία είχαν πάρει την κατιούσα. Μετά από ένα μήνα έλαβε χώρα το επεισόδιο με το στολίσκο και το τουρκικό πλοίο Mavi Maramara και οι διπλωματικές σχέσεις Ισραήλ – Τουρκίας κατέρρευσαν.
Αυτά τα δύο γεγονότα έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην απόφαση της Ελλάδας και του Ισραήλ να έρθουν πιο κοντά.
Το Ισραήλ έχασε τον εναέριο χώρο που χρειάζονταν οι πιλότοι του για να εκπαιδεύονται καθώς και μια τεράστια αγορά για την στρατιωτική του βιομηχανία και για τις εξαγωγές του. Επίσης έχασε μια χώρα που μπορούσε να μεσολαβήσει στην αραβό – ισραηλινή διένεξη, όπως είχε κάνει η Τουρκία με την Συρία.
Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα είδε μια ευκαιρία να συμμαχήσει με το Ισραήλ, συνειδητοποιώντας ότι οι δύο χώρες είναι οι μοναδικές στην περιοχή που δεν μπορούν εξορισμού να εξισλαμιστούν και επομένως μπορούσαν να αποτελέσουν το πρώτο μέτωπο ενάντια στην επέκταση του Μουσουλμανικού φονταμενταλισμού.
Ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος τρέφει φιλοδοξίες για μια διεθνή διπλωματική καριέρα, είδε αυτές τις σχέσεις ως μια ευκαιρία για την Ελλάδα να επιτύχει ένα από τα μεγαλύτερα διπλωματικά όνειρα της, δηλαδή να μεσολαβήσει για την επίλυση του Μεσανατολικού.
Ο κ. Παπανδρέου κατάλαβε ότι εάν το Ισραήλ είναι το 50% το προβλήματος, αποτελεί και το 50% της λύσης, και επομένως δεν μπορεί κάποιος να προσεγγίσει το θέμα μονόπλευρα όπως έκανε ο πατέρας του και να γίνει αποδεκτός ως μεσολαβητής. Για του λόγου το αληθές, ένα από τα πρώτα πράγματα που εξέφρασε ο κ. Παπανδρέου στον κ. Νετανιάχου ήταν η επιθυμία του να μεσολαβήσει στο Μεσανατολικό.
Η Ελλάδα βλέπει με ρεαλισμό την όποια μεσολάβησή της στη Μέση Ανατολή. Όπως δήλωσε ένας αξιωματούχος Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών: «Γνωρίζουμε το μέγεθός μας και ξέρουμε ότι οι μεγάλοι παίκτες όπως είναι οι ΗΠΑ και το Κουαρτέτο αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Δεν τρέφουμε αυταπάτες».
Σύμφωνα με τον κ. Δρούστα η Ελλάδα δεν έρχεται να προτείνει προσχεδιασμένες λύσεις. Λέει ότι η Ελλάδα πιστεύει ότι μια βιώσιμη λύση πρέπει να προέλθει από τα εμπλεκόμενα μέρη. Όμως δηλώνει ότι στο πλαίσιο της Ε.Ε.: «η Ελλάδα θα μπορούσε να συμβάλει ουσιαστικά, αξιοποιώντας τις στενές σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο και όλα τα κράτη της περιοχής, πράγμα που της εξασφαλίζει εχέγγυα αξιοπιστίας, εμπιστοσύνης και αντικειμενικότητας. Το πλεονέκτημα αυτό ενισχύεται από το γεγονός ότι η Ελλάδα αποτελεί μέρος της ευρύτερης περιοχής, και επομένως διαθέτει πλήρη εκ των έσω και άμεση γνώση των πραγμάτων, ενώ ταυτόχρονα μετέχει σε όλους τους ευρωπαϊκούς και ευρω-ατλαντικούς θεσμούς, έχοντας έτσι τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως συνδετική γέφυρα.”
Η Ελλάδα προσβλέπει και σε πολιτικά και οικονομικά οφέλη από τις σχέσεις των δύο χωρών.
Ο κ. Παπανδρέου πιστεύει ότι το Ισραήλ μπορεί να βοηθήσει στον οικονομικό τομέα, όχι μόνο ως χώρα αλλά πείθοντας τους Εβραίους της Διασποράς να επενδύσουν στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα η Ελλάδα πιστεύει ότι θα έχει και την υποστήριξη του Εβραϊκού Λόμπι. Όπως αποδείχθηκε, η Ελλάδα είχε δίκιο και στις δύο περιπτώσεις.
Λέει ο Πρέσβης, κ Μέκελ, αναφορικά με την οικονομία: «Φέτος (2010), 250.000 Ισραηλινοί τουρίστες επισκέφθηκαν την Ελλάδα, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 200% σε σχέση με πέρυσι. Θα θέλαμε επίσης να δούμε περισσότερους Έλληνες τουρίστες στο Ισραήλ, ιδιαίτερα προσκυνητές στους Άγιους Τόπους.Το διμερές μας εμπόριο κυμαίνεται περίπου στα 500 εκατομμύρια δολάρια. Είναι σαφές ότι υπάρχει μεγάλος χώρος για βελτίωση. Την περασμένη εβδομάδα ήρθε στην Ελλάδα αντιπροσωπεία από το Ισραήλ προκειμένου να παρουσιάσει στην Ελληνική Κυβέρνηση προτάσεις για 13 μεγάλα κοινά έργα σε τομείς όπως είναι ο τουρισμός, η γεωργία, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η διαχείριση υδάτινων πόρων και λυμάτων, η διαστημική τεχνολογία και οι επενδύσεις».
Σύμφωνα με εκτιμήσεις, την Ελλάδα θα επισκεφθούν περίπου 500.00 Ισραηλινοί τουρίστες οι οποίοι θα πήγαιναν αρχικά στην Τουρκία. Εάν συμβεί αυτό, το Ισραήλ θα είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο αριθμό τουριστών στην Ελλάδα. Τα έργα στα οποία αναφέρεται ο κ. Μέκελ αφορούν στους τομείς των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, της γεωργίας, της υψηλής τεχνολογία, κλπ.
Όπως το Ισραήλ, έτσι και η Ελλάδα βλέπει πολύ σοβαρά το θέμα της οικονομικής συνεργασίας. Σύμφωνα με τον Έλληνα Υπουργό Επικρατείας, κ. Χάρη Παμπούκη, η Ελλάδα ελπίζει στην υλοποίηση κάποιων έργων μέσα σε έναν χρόνο.
Ο Έλληνας Υπουργός δήλωσε στον υπογράφοντα ότι: “Ο αριθμός των 13 προγραμμάτων ούτε περιοριστικός, ούτε δεσμευτικός είναι, διότι η κάθε πλευρά έχει το δικαίωμα να καταθέσει όσα προγράμματα συνεργασίας έχει ήδη εκπονήσει ή πιστεύει ότι θα είναι προς αμοιβαίο όφελος των δύο χωρών. Επιδιώκουμε την προώθηση και επιτυχή κατάληξη πολλών από αυτά τα προγράμματα εντός των επομένων 12 μηνών καθώς πρωταρχικός στόχος της κυβέρνησης είναι να επαναφέρει την Ελλάδα σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης το συντομότερο δυνατόν.”
Και οι δύο πλευρές έχουν διορίσει συγκεκριμένα άτομα που φέρουν την ευθύνη για την επίβλεψη των έργων. Από Ελληνικής πλευράς, ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Γιώργος Παπανδρέου, έχει διορίσει τον Υπουργό Επικρατείας, κ. Χάρη Παμπούκη και τον Υφυπουργό Εξωτερικών, κ. Δημήτρη Δόλλη για την παρακολούθηση τους.
Σε ότι αφορά το Εβραϊκό Λόμπι, η Ελλάδα κέρδισε την υποστήριξή του. Την 1ή Οκτωβρίου φέτος με την συνεργασία εβραϊκών οργανώσεων, το Ελληνικό Λόμπι στην Ουάσιγκτον μπόρεσε να περάσει στο Αμερικανικό Κογκρέσο το Ψήφισμα 1631 που ζητά από την Τουρκία να σεβαστεί την πολιτιστική κληρονομιά και τους θρησκευτικούς χώρους των Ελληνο-Κυπρίων στο κατεχόμενο μέρος της Βόρειας Κύπρου.
Ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Δημήτρης Δρούτσας δήλωσε τα εξής, στον υπογράφοντα σχετικά με το θέμα: “Ένα κοινό γνώρισμα των λαών μας είναι η δυναμική διασπορά που έχουν ανά τον κόσμο, ιδίως στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ένα άλλο κοινό γνώρισμα είναι οι στενοί δεσμοί μας με κατοίκους εξωτερικού και η ετοιμότητα των κοινοτήτων αυτών να εξυπηρετήσουν τα εθνικά συμφέροντα. Αυτές οι κοινότητες έχουν καλές σχέσεις και συνεργάζονται άμεσα μεταξύ τους. Η βελτίωση των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας μπορεί να αντικατοπτρίζεται επίσης στις άμεσες επαφές τους, που μόνο να γίνουν πιο στενές μπορούν.”
Τον Ιούλιο του 2010, ο κ. Παπανδρέου πραγματοποίησε επίσημη επίσκεψη στο Ισραήλ. Ήταν μόνο η δεύτερη φορά που επισκέφθηκε την χώρα Έλληνας Πρωθυπουργός. Η πρώτη ήταν η επίσκεψη του Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο οποίος αναγνώρισε το Ισραήλ de jure, στις 19 Μαΐου του 1992.
Προς έκπληξη όλων, ο κ. Νετανιάχου επισκέφθηκε την Ελλάδα μόλις τρεις εβδομάδες μετά την επίσκεψη Παπανδρέου. Συνήθως η ανταπόδοση μιας επίσημης επίσκεψης γίνεται μετά από έναν χρόνο.
Οι δύο Πρωθυπουργοί τα βρήκαν σαν παλιοί φίλοι ιδιαίτερα κατά την διάρκεια μιας κρουαζιέρας σε μερικά Ελληνικά νησιά.
Ένας αξιωματούχος που βρέθηκε στις συναντήσεις λέει: «Ήταν αστείο να ακούει κάποιος δύο ανθρώπους από διαφορετικές χώρες να ομιλούν την μητρική τους γλώσσα, τα αγγλικά, με τον έναν να μιλά με προφορά της Μινεσότα και τον άλλον με προφορά Βοστώνης.
Σύμφωνα με τον ίδιο αξιωματούχο "αυτό που τους έκανε να νιώσουν άνετα ήταν το γεγονός ότι όταν μιλάς σε μια γλώσσα που έχεις μάθει, μιλάς στο μυαλό του άλλου. Όταν όμως μιλάς την μητρική σου γλώσσα μιλάς στην καρδιά».
Από τότε έγιναν τόσες πολλές επίσημες επισκέψεις και τόσο γρήγορα, που ακόμα και οι δημοσιογράφοι δεν μπορούσαν να τις παρακολουθήσουν.
Από την Ελλάδα επισκέφθηκαν το Ισραήλ, ο Υπουργός Επικρατείας και πιο έμπιστος συνεργάτης του κ. Παπανδρέου, ο κ. Χάρης Παμπούκης, ο Υπουργός Πολιτισμού, κ. Παύλος Γερουλάνος και ο Υπουργός Εξωτερικών, κ. Δημήτρης Δρούτσας, και αυτά αφορούν μόνο σε κυβερνητικό επίπεδο.
Από την Ισραηλινή πλευρά επισκέφθηκαν την Ελλάδα ο Διευθυντής του Πολιτικού και Στρατιωτικού Γραφείου του Υπουργείου Άμυνας, ο κ. Άμος Γκιλάντ, ο Υφυπουργός Άμυνας, κ. Ματάν Βιλναϊ, ο Υπουργός Επικρατείας, κ. Μπένι Μπέγκιν και άλλοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.
Κατά την διάρκεια μάλιστα, της συνάντησης του κ. Μπέγκιν με τον κ. Παπανδρέου, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα, κ. Μέκελ, που συνόδευε τον Ισραηλινό επίσημο, τους είπε: «Έχετε κάτι κοινό. Και οι δύο είχατε πατεράδες που ήταν Πρωθυπουργοί, ενώ ο δικός μου ήταν απλώς ένας αστυνομικός».
Παρά την έντονη δραστηριότητα σε κυβερνητικό επίπεδο, η μεγαλύτερη πρόκληση για το Ισραήλ είναι να κερδίσει την καρδιά του μέσου Έλληνα, ένα δύσκολο έργο καθώς η ελληνική κοινή γνώμη έχει εκτεθεί σε έντονες φιλο-αραβικές και αντι-ισραηλινές θέσεις για περισσότερο από 40 χρόνια.
Και εδώ μπαίνει στην εικόνα ο Άριε Μέκελ, ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα.
Μόλις συνειδητοποίησε ο κ. Νετανιάχου ότι τα πράγματα αλλάζουν μετά την συνάντηση στη Μόσχα τον Φεβρουάριο, έστειλε στην Ελλάδα έναν κορυφαίο διπλωμάτη, ο οποίος έχει εμπειρία με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης.
Ο Μέκελ εργάστηκε ως δημοσιογράφος για πάρα πολλά χρόνια και όταν αποφάσισε να αλλάξει καριέρα έγινε Γενικός Πρόξενος του Ισραήλ στη Νέα Υόρκη και διετέλεσε σύμβουλος για την εξωτερική πολιτική του πρώην Ισραηλινού Πρωθυπουργού, Γιτσχάκ Σαμίρ καθώς και Πρόεδρος της Αρχής Ραδιοτηλεόρασης του Ισραήλ. Οι τελευταίες θέσεις του πριν έρθει στην Ελλάδα ήταν αυτές του Εκπροσώπου Τύπου του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών και του Αναπληρωτή Γενικού Γραμματέα Πολιτιστικών Θεμάτων του Υπουργείου.
Ο κ. Μέκελ κατάλαβε ότι η κύρια δουλειά του θα ήταν να αλλάξει την στάση των Ελληνικών μέσων, και κατ' έκταση της κοινής γνώμης, κάτι το οποίο έχει επιτύχει και με το παραπάνω. Έχει γράψει άρθρα, δίνει συνεντεύξεις, κάνει ενημερώσεις σε δημοσιογράφους και στέλνει δημοσιογράφους στο Ισραήλ, ενώ φέρνει εκπροσώπους των Ισραηλινών ΜΜΕ στην Ελλάδα.
Οι προσπάθειές του έχουν αποδώσει και έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στον Ελληνικό Τύπου θετικά άρθρα για το Ισραήλ με αριθμό χωρίς προηγούμενο. Μια άλλη ένδειξη ότι οι προσπάθειές του στα μέσα αποδίδουν είναι το γεγονός ότι κατά την διάρκεια της πυρκαγιάς στο Όρος Καρμέλ η Ισραηλινή Πρεσβεία έλαβε πολλά τηλεφωνήματα από Έλληνες Χριστιανούς που ήθελαν να προσφέρουν την βοήθειά και εξέφρασαν την υποστήριξή τους με ενθαρρυντικά λόγια.
Οι σχέσεις αυτές δεν μπορούσαν φυσικά να περάσουν απαρατήρητες από τις Αραβικές χώρες. Σύμφωνα με πληροφορίες του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, οι Έλληνες Πρέσβεις σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες αντιμετωπίζουν κρύα ανταπόκριση όταν προσπαθούν να οργανώσουν συναντήσεις, αλλά κανένας στο Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών δεν πτοείται από το ζήτημα. Ένα παράδειγμα, μεμονωμένο μεν ενδεικτικό δε, για τις αραβικές αντιδράσεις είναι η αναγνώριση της ΠΓΔΜ από την Συρία ως «Μακεδονία».
Δυστυχώς αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι Αραβο-Μουσουλμανικές χώρες είναι ότι η βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας Ισραήλ δεν είναι εις βάρος τους αλλά προς όφελος τους.
Σε άρθρο με τίτλο: «Οι Έλληνες Φίλοι μας» στην αγγλόφωνη Ισραηλινή εφημερίδα “Jerusalem Post” (7.12.2010 www.jpost.com/Features/InThespotlight/Article.aspx?id=198323) ο κ. Δρούτσας ομολογεί ότι η βελτίωση των σχέσεων της Ελλάδας με το Ισραήλ έχει επηρεάσει τις σχέσεις της με παραδοσιακούς Άραβες συμμάχους, όπως αποδεικνύεται από την διπλωματική κίνηση της Συρίας με την αναγνώριση της «Μακεδονίας» και δηλώνει ότι: “Δεν θα γινόμουν πολύ πιστευτός ένα έλεγα ότι εκείνοι που έχουν πρόβλημα με [τις σχέσεις μας με το Ισραήλ] τις αποδέχονται χωρίς να λένε τίποτα. Βεβαίως βλέπουμε, ακούμε ότι κάποιοι [στον αραβικό κόσμο] παρακολουθούν πολύ προσεχτικά τις εξελίξεις και αναρωτιούνται που μπορεί να οδηγήσουν όλα αυτά." Αλλά απέρριψε την ιδέα ότι η Ελλάδα μπορεί να επανεξετάσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ εάν οι αραβικές χώρες θέσουν ως προϋπόθεση την διακοπή των σχέσεων με το Ισραήλ για να διατηρηθούν οι σχέσεις με αυτές, και προσέθεσε ότι: "Θα κάνουμε κάθε προσπάθεια για να αποφύγουμε να τεθούν τελεσίγραφα από τον οποιονδήποτε.»
Είναι ίσως περιττό να αναφέρει κανείς ότι η βελτίωση των σχέσεων Ελλάδος – Ισραήλ είχε ένα πολύ θετικό αντίκτυπο στην Ελληνική Εβραϊκή Κοινότητα. Σύμφωνα με τον κ. Μπένυ Αλμπάλα, Πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Αθηνών, «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών μας κάνει να νιώθουμε πολύ πιο άνετα. Ελπίζουμε να συνεχιστούν αυτές οι σχέσεις για μεγάλο χρονικό διάστημα προς όφελος των δύο χωρών και της Κοινότητάς μας».
Πολλοί άνθρωποι στην Ελλάδα αναρωτιούνται πόσο σοβαρές είναι οι σχέσεις και πόσο θα συνεχιστούν. Κανένας δεν γνωρίζει ακριβώς πόσο θα κρατήσουν αλλά η παρακάτω δήλωση ανώτατου κυβερνητικού αξιωματούχου μπορεί να αποτελέσει ένδειξη για την σοβαρότητα των σχέσεων.
Λέει ο αξιωματούχος: «Πριν ένα χρόνο εάν μιλούσα για το Ισραήλ θα τελείωνε η πολιτική μου καριέρα. Σήμερα μιλώ συχνά για το Ισραήλ στα ΜΜΕ και κερδίζω πόντους».
Δημοσίευση σχολίου