Την περασμένη μόλις εβδομάδα, σχολιάσαμε ευμενέστατα το κοινό άρθρο των καθηγητών, κ.κ. Μαρκεζίνη και Καρυώτη, στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, σχετικά με την ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) της Ελλάδας που κείται ανατολικά της χώρας και περιλαμβάνει το σταθερό σημείο της νήσου του Καστελλορίζου. Το Καστελλόριζο, όπως λένε και οι δυο έγκριτοι καθηγητές,
σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο της θάλασσας διαθετει τόσο υφαλοκρηπίδα, όσο και ΑΟΖ. Μέχρις του σημείου αυτού, δεν μπορούν να εκφραστούν διαφορετικές αντιλήψεις. Για το λόγο αυτό, σχολιάσαμε θετικά την επίκλησή τους στην κυβέρνηση να προχωρήσει με σταθερό βηματισμό στον γεωγραφικό καθορισμό της ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, πράγμα που θα απαιτούσε στη συνέχεια και τη σύμφωνη γνώμη της Αιγύπτου.
Στη συνέχεια όμως γίναμε κοινωνοί μιας περαμέτρου,που όσο κι αν ξενίζει, δημιουργεί νέο δίκαιο σε μια παρόμοια περίπτωση. Αυτή των νήσων “Σέρπεντ” (Serpent Islands) στη Μαύρη Θάλασσα όπoυ αποτέλεσε η ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα τους, διαφορά ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουκρανία. Οι δυο χώρες συμφωνόντας να αποφύγουν τη χρήση βίας για επίλυση της διαφοράς, προσέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όργανο των Ηνωμένων Εθνών.
Το Δικαστήριο στην αποφάσή του, αν και δεν δέχεται τις απόψεις της Ουκρανίας, την δικαιώνει ως προς το σημείο ότι τα “νησιά Σέρπεντ” δεν έχουν ΑΟΖ αλλά μόνο υφαλοκρηπίδα 12νμ. [http://www.icj-cij.org/docket/files/132/14985.pdf] .
Κατόπιν αυτού ίσως θα απαιτείτο μια σε βάθος έρευνα, μελέτη και διεθνής νομική συνδρομή πριν κινηθεί η Αθήνα στην γεωγραφική οριοθέτηση της ΑΟΖ κινδυνεύοντας να υποστεί μια δικαστική ήττα που θα είχε ευρύτερες συνέπειες.
Για το θέμα αυτό, ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ θα ήταν διατεθειμένος να δημοσιεύσει σχετικές απόψεις νομικών και ειδικών.
ΠΗΓΗ
σύμφωνα με το ισχύον δίκαιο της θάλασσας διαθετει τόσο υφαλοκρηπίδα, όσο και ΑΟΖ. Μέχρις του σημείου αυτού, δεν μπορούν να εκφραστούν διαφορετικές αντιλήψεις. Για το λόγο αυτό, σχολιάσαμε θετικά την επίκλησή τους στην κυβέρνηση να προχωρήσει με σταθερό βηματισμό στον γεωγραφικό καθορισμό της ΑΟΖ, μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, πράγμα που θα απαιτούσε στη συνέχεια και τη σύμφωνη γνώμη της Αιγύπτου.
Στη συνέχεια όμως γίναμε κοινωνοί μιας περαμέτρου,που όσο κι αν ξενίζει, δημιουργεί νέο δίκαιο σε μια παρόμοια περίπτωση. Αυτή των νήσων “Σέρπεντ” (Serpent Islands) στη Μαύρη Θάλασσα όπoυ αποτέλεσε η ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα τους, διαφορά ανάμεσα στη Ρουμανία και την Ουκρανία. Οι δυο χώρες συμφωνόντας να αποφύγουν τη χρήση βίας για επίλυση της διαφοράς, προσέφυγαν στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, όργανο των Ηνωμένων Εθνών.
Το Δικαστήριο στην αποφάσή του, αν και δεν δέχεται τις απόψεις της Ουκρανίας, την δικαιώνει ως προς το σημείο ότι τα “νησιά Σέρπεντ” δεν έχουν ΑΟΖ αλλά μόνο υφαλοκρηπίδα 12νμ. [http://www.icj-cij.org/docket/files/132/14985.pdf] .
Κατόπιν αυτού ίσως θα απαιτείτο μια σε βάθος έρευνα, μελέτη και διεθνής νομική συνδρομή πριν κινηθεί η Αθήνα στην γεωγραφική οριοθέτηση της ΑΟΖ κινδυνεύοντας να υποστεί μια δικαστική ήττα που θα είχε ευρύτερες συνέπειες.
Για το θέμα αυτό, ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ θα ήταν διατεθειμένος να δημοσιεύσει σχετικές απόψεις νομικών και ειδικών.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου