To μεγάλο ερώτημα που απασχολεί πλέον τη Δύση είναι που θα πραγματοποιηθεί η τεράστια αντεπίθεση της Ρωσίας με τους 617.000 στρατιώτες
Η ραγδαία επέλαση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων σε όλη τη γραμμή του μετώπου και ιδιαίτερα στα βορειοανατολικά, στην περιοχή του Kharkiv αλλά και η κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας που έχει προκαλέσει πανικό στο Κίεβο αλλά και στη Δύση, επαναφέρει στο προσκήνιο τα σενάρια σχετικά με το ποιες είναι πραγματικά οι επιδιώξεις της Ρωσίας.
To μεγάλο ερώτημα που απασχολεί πλέον τη Δύση είναι που θα πραγματοποιηθεί η τεράστια αντεπίθεση της Ρωσίας με τους 617.000 στρατιώτες.
Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν πως το Kharkiv δεν είναι στόχος, παρά ένας έξυπνος στρατιωτικός ελιγμός που θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη κατάκτηση του Donbass και θα ανοίξει το δρόμο για τον τελικό στόχο... που είναι η Οδησσός, μια πόλη με ιδιαίτερη σημασία και ιστορία για τους Ρώσους.
Οι επτά μαζικές πυραυλικές επιθέσεις που έγιναν πρόσφατα μέσα σε διάστημα 3 – 4 ημερών στην Οδησσό αλλά και η δημιουργία της στρατιωτικής μονάδας «Νότος» πυροδοτούν τα σενάρια αυτά.
Τα σενάρια
Ένα πρώτο σενάριο που δεν κερδίζει όμως έδαφος - πιθανότητες υλοποίησης στο 40% - είναι η Ρωσία να συνεχίσει να ανταποδίδει τις πρόσφατες επιθέσεις των αμερικανικών πυραύλων ΑTACMS στην Κριμαία, με τις απειλές για τη Γέφυρα της Κριμαίας, για τις επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος και για τις επιθέσεις των ουκρανικών ναυτικών drones εναντίον του Ρωσικού Ναυτικού.
Αλλά αυτό δεν εξηγεί τις προθέσεις του Macron (και άλλων) που δείχνουν τη Νοτιοανατολική Ουκρανία.
Περαιτέρω η Ουκρανία είναι και πάλι επιθετική κατά μήκος της γραμμής του Δνείπερου στην Kherson, όπως ήταν και πριν.
Η πλευρά της Ουκρανίας στην Kherson δυτικά του Δνείπερου είναι σε ψηλά εδάφη και η αντίπαλη ρωσική πλευρά χαμηλή και λασπώδης και είναι τόσο πιο δύσκολη η άμυνα ή ακόμη και η επίθεση από αυτήν.
Ένα δεύτερο σενάριο, με πιθανότητες υλοποίησης στο 60%, θέλει το σχέδιο της Ρωσίας:
- Να προβλέπει την κατάκτηση όλου του Donbass προκειμένου να δημιουργήσει ένα πλήρως επιχειρησιακό χώρο προς Δύση και Βορρά
- Η Κύρια Επίθεση να μην είναι στο Kharkiv ή στο Κίεβο αλλά προς την πόλη της Zaporizhia και στις γέφυρες πάνω από το Δνείπερο.
- Ο πραγματικός στόχος είναι να διασχίσουν τον Δνείπερο και να πορευτούν δυτικά προς την Υπερδνειστερία, κόβοντας την πρόσβαση στην Οδησσό από το Βορρά και διασφαλίζοντας τον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia.
- Μια επίθεση προς το Mikolaev και την Οδησσό θα είναι πολύ αργή λόγω των πολλών ποταμών και των οχυρώσεων που έχουν κατασκευαστεί.
- Ο ανεφοδιασμός της Οδησσού από το Νότο (Ρουμανία) θα διακοπεί ύστερα από μια συνδυασμένη ναυτική και αεροπορική εισβολή στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, η οποία θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες ανεφοδιασμού για την επόμενη φάση της εισβολής.
Με αυτόν τον τρόπο η Οδησσός θα περικυκλωθεί και είτε θα λιμοκτονήσει είτε θα περιμένει μέχρι οι Ρώσοι πολίτες να ξεσηκωθούν εναντίον των Ναζί
Η κύρια γραμμή ανεφοδιασμού για στρατιωτικό εξοπλισμό του Κιέβου ήταν από το Νότο.
Θα μπλοκαριστεί και αυτή, αφήνοντας μόνο μια σιδηροδρομική γραμμή από την Πολωνία ως μοναδική γραμμή τροφοδοσίας…
Οι εξαγωγές σιτηρών από την Ουκρανία μέσω της Μαύρης Θάλασσας και οι τακτικές επιθέσεις στην Κριμαία θα σταματήσουν τότε.
Η Μαύρη Θάλασσα θα γίνει ξανά ρωσική λίμνη, ενισχύοντας τους δεσμούς με την Τουρκία.
Προς... την Οδησσό
Υπάρχουν κάποια σημαντικά σημεία σε αυτήν την ανάλυση, όπως η αυξημένη διεθνής προσοχή που δόθηκε στην Οδησσό και στον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας.
Όπως λέει το Occupy, αυτό υπονοείται στις δηλώσεις του Macron.
Αλλά, και στις φήμες για αμερικανική υποστήριξη στο πεδίο της μάχης στη Ρουμανία - όπου όμως δεν υπάρχει ακόμα πεδίο μάχης – και στις δραστηριότητες της CIA στη Μολδαβία.
Το project «Μολδαβία-Ρουμανία» είναι σημαντικό για το ΝΑΤΟ προκειμένου να διασφαλίσει την παρουσία του στη Μαύρη Θάλασσα.
Το ΝΑΤΟ χρειάζεται πρόσβαση στα λιμάνια της Οδησσού, τα οποία εμποδίζουν η Υπερδνειστερία και η Μολδαβία.
Η Ρωσία αντιτίθεται και λαμβάνει αντίμετρα.
Δημιουργούν νές στρατιωτικές δυνάμεις
Οι Ρώσοι δημιουργούν ναυτικές δυνάμεις κατάλληλες για στρατιωτικές επιχειρήσεις σε ποτάμια, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου με τους στόλους του Δνείστερου και του Δούναβη.
Οι εκβολές του Δούναβη και το λιμάνι του Ismail, λίγο πιο δυτικά του Δνείστερου θα μπορούσαν να εμπίπτουν σε δραστηριότητες στολίσκου.
Τέτοιοι στολίσκοι έχουν πολλαπλές λειτουργίες, ειδικά σε αμφίβιες εισβολές.
Χρησιμεύουν επίσης ως πλωτό πυροβολικό.
Επομένως μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς πόσο χρήσιμοι θα μπορούσαν να είναι στον Δνείπερο.
Εκτός αυτού, οι Ρώσοι έχουν τα μέσα να περικυκλώσουν και να πάρουν την Οδησσό από τα βόρεια και βορειοανατολικά, καθώς και το Mikolaev, χρησιμοποιώντας χερσαίες δυνάμεις, αν θέλουν, όπως λέει το Occupy.
Το ερώτημα είναι: με ποιο κόστος;
Το 2022, μετά την κατάληψη της Μαριούπολης υπήρχε η εκτίμηση ότι οι Ρώσοι θα έκαναν μια τέτοια κίνηση για να ελέγξουν ολόκληρη τη Μαύρη Θάλασσα.
Αλλά δεν συνέβη.
Οι Ρώσοι είχαν διαφορετικές στρατηγικές από αυτές που περίμενε η Δύση, η οποία τις βλέπει να ξεδιπλώνονται με την πάροδο του χρόνου στην καταστροφή τουλάχιστον 3 στρατών του ΝΑΤΟ.
Τα «άλματα» της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης
Η αποκαλούμενη «SMO» μοιάζει πλέον περισσότερο ως ένας πραγματικός πόλεμος.
Εξηγούμε το γιατί:
Αν σκεφτούμε ότι αρχικά το 2022, οι Ρώσοι είχαν αποστείλει μια αρκετά μικρή στρατιωτική δύναμη, με μεγάλο μέρος των μαχών να διεξάγονται από τις δυνάμεις του DPR και του LPR, τους Τσετσένους και τους Wagner, οι εξελίξεις στο μέτωπο άλλαξαν άρδην.
Πλέον, η Ρωσία χτίζει τις δυνάμεις της, στοχεύοντας το 1,5 εκατομμύριο άνδρες μετά το 2025. Το Donbass, το Lugansk, η Kherson και η Zaporozhie αποτελούν πια ρωσικές δημοκρατίες — πράγμα που σημαίνει ότι ο τακτικός ρωσικός στρατός μπορεί να αναπτυχθεί και όχι απλώς με «εθελοντές» στρατιώτες, όπως το 2022.
Όχι ότι οι Ρώσοι δεν έχουν αρκετούς εθελοντές.
Επί του παρόντος, η Ρωσία έχει περίπου 500.000 στρατιώτες στην Ουκρανία, επιπλέον των περίπου 190.000 στρατευμάτων σε LPR και DPR. Για πρώτη φορά, ξεπερνά σε αριθμό το UAF.
Η Ρωσία έχει κατασκευάσει ένα νέο μεγάλο αεροδρόμιο κοντά στο Μπέλγκοροντ, το οποίο θα ενισχύσει τις αεροπορικές επιχειρήσεις πάνω από την ανατολική όχθη του Δνείπερου. Και έχει λάβει θέσεις στο Kharkiv, δημιουργώντας μια «ζώνη ασφαλείας» περίπου 10 χλμ.
Προς το παρόν, η Ρωσία εστιάζει στο κεντρικό Donbass, το Chasov Yar και το Krasmahorovka, και άλλους σημαντικούς κόμβους στο Maginot Grid, αφιερώνοντας χρόνο — σημειώνοντας σταθερή πρόοδο, ενώ ταυτόχρονα παίρνει ένα χωριό τη φορά.
Εν τω μεταξύ, οι Ουκρανοί χάνουν έως και 1000 άνδρες την ημέρα και αυτός ο αριθμός αυξάνεται-τώρα-2000, ακόμη και 3000.
Σε απόγνωση πια από τις απώλειες, στέλνουν στον πόλεμο ογκολόγους από παιδικές κλινικές για τον καρκίνο, καθώς και ψυχικά ασταθείς ασθενείς, ανάπηρους και νεαρά κορίτσια.
Το πιο σημαντικό, αντλούν επίσης αποθεματικά από Οδησσό και Kharkiv. Εκτός από το ότι τα αποθέματα στο Kharkiv είναι ελλιπή - οι Ουκρανοί πρέπει να δαπανήσουν πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό για να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τη ρωσική εισβολή στα σύνορα.
Καθώς οι Ρώσοι «αποστρατικοποιούν» την Ουκρανία, οι Ουκρανοί Ναζί κάνουν ό,τι μπορούν για να την ερημώσουν—επιδεικνύοντας όχι μόνο την κακοήθεια και τη διαφθορά τους— αλλά και την ανικανότητά τους. Από την αρχή τάιζαν τον κόσμο με ψέματα.
Σε έναν συμβατικό πόλεμο, αν οι Ρώσοι ήθελαν να τελειώσουν γρήγορα τα πράγματα —θα έπαιρναν την Οδησσό. Η πρακτική της Ρωσίας ωστόσο, αποτελεί ένα νέο είδος πολέμου.
Στην εποχή του... Ναπολέοντα θα ήταν μοιραίο να μιμηθούμε τις τεχνικές του Φρειδερίκου του Μεγάλου, αλλά φτάνοντας στο σήμερα η εφαρμογή των τεχνικών της εποχής του Ναπολέοντα θα οδηγούσε μόνο σε αποτυχία.
Η επιτυχής δράση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις σύγχρονες συνθήκες.
Εάν οι Ρώσοι ακολουθούσαν δυτικές στρατηγικές, αυτό θα σήμαινε ουσιαστικά αυτοκτονία:
α) μεγαλύτερη δαπάνη πόρων
β) περισσότερες ρωσικές στρατιωτικές απώλειες
γ) περισσότερες απώλειες αμάχων
δ) περισσότερες ζημιές στις μη στρατιωτικές υποδομές
Μετά τη Μελιτόπολη, τη Kherson και τη Μαριούπολη το 2022, υπήρχαν διάφορες εικασίες ότι οι Ρώσοι θα επιτεθούν δυτικά προς το Μικολάιβ και την Οδησσό για να εξασφαλίσουν τη Μαύρη Θάλασσα.
To μεγάλο ερώτημα που απασχολεί πλέον τη Δύση είναι που θα πραγματοποιηθεί η τεράστια αντεπίθεση της Ρωσίας με τους 617.000 στρατιώτες.
Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν πως το Kharkiv δεν είναι στόχος, παρά ένας έξυπνος στρατιωτικός ελιγμός που θα ανοίξει το δρόμο για την πλήρη κατάκτηση του Donbass και θα ανοίξει το δρόμο για τον τελικό στόχο... που είναι η Οδησσός, μια πόλη με ιδιαίτερη σημασία και ιστορία για τους Ρώσους.
Οι επτά μαζικές πυραυλικές επιθέσεις που έγιναν πρόσφατα μέσα σε διάστημα 3 – 4 ημερών στην Οδησσό αλλά και η δημιουργία της στρατιωτικής μονάδας «Νότος» πυροδοτούν τα σενάρια αυτά.
Τα σενάρια
Ένα πρώτο σενάριο που δεν κερδίζει όμως έδαφος - πιθανότητες υλοποίησης στο 40% - είναι η Ρωσία να συνεχίσει να ανταποδίδει τις πρόσφατες επιθέσεις των αμερικανικών πυραύλων ΑTACMS στην Κριμαία, με τις απειλές για τη Γέφυρα της Κριμαίας, για τις επιθέσεις στο ρωσικό έδαφος και για τις επιθέσεις των ουκρανικών ναυτικών drones εναντίον του Ρωσικού Ναυτικού.
Αλλά αυτό δεν εξηγεί τις προθέσεις του Macron (και άλλων) που δείχνουν τη Νοτιοανατολική Ουκρανία.
Περαιτέρω η Ουκρανία είναι και πάλι επιθετική κατά μήκος της γραμμής του Δνείπερου στην Kherson, όπως ήταν και πριν.
Η πλευρά της Ουκρανίας στην Kherson δυτικά του Δνείπερου είναι σε ψηλά εδάφη και η αντίπαλη ρωσική πλευρά χαμηλή και λασπώδης και είναι τόσο πιο δύσκολη η άμυνα ή ακόμη και η επίθεση από αυτήν.
Ένα δεύτερο σενάριο, με πιθανότητες υλοποίησης στο 60%, θέλει το σχέδιο της Ρωσίας:
- Να προβλέπει την κατάκτηση όλου του Donbass προκειμένου να δημιουργήσει ένα πλήρως επιχειρησιακό χώρο προς Δύση και Βορρά
- Η Κύρια Επίθεση να μην είναι στο Kharkiv ή στο Κίεβο αλλά προς την πόλη της Zaporizhia και στις γέφυρες πάνω από το Δνείπερο.
- Ο πραγματικός στόχος είναι να διασχίσουν τον Δνείπερο και να πορευτούν δυτικά προς την Υπερδνειστερία, κόβοντας την πρόσβαση στην Οδησσό από το Βορρά και διασφαλίζοντας τον πυρηνικό σταθμό της Zaporizhia.
- Μια επίθεση προς το Mikolaev και την Οδησσό θα είναι πολύ αργή λόγω των πολλών ποταμών και των οχυρώσεων που έχουν κατασκευαστεί.
- Ο ανεφοδιασμός της Οδησσού από το Νότο (Ρουμανία) θα διακοπεί ύστερα από μια συνδυασμένη ναυτική και αεροπορική εισβολή στην ακτή της Μαύρης Θάλασσας, η οποία θα πρέπει να καλύψει τις ανάγκες ανεφοδιασμού για την επόμενη φάση της εισβολής.
Με αυτόν τον τρόπο η Οδησσός θα περικυκλωθεί και είτε θα λιμοκτονήσει είτε θα περιμένει μέχρι οι Ρώσοι πολίτες να ξεσηκωθούν εναντίον των Ναζί
Η κύρια γραμμή ανεφοδιασμού για στρατιωτικό εξοπλισμό του Κιέβου ήταν από το Νότο.
Θα μπλοκαριστεί και αυτή, αφήνοντας μόνο μια σιδηροδρομική γραμμή από την Πολωνία ως μοναδική γραμμή τροφοδοσίας…
Οι εξαγωγές σιτηρών από την Ουκρανία μέσω της Μαύρης Θάλασσας και οι τακτικές επιθέσεις στην Κριμαία θα σταματήσουν τότε.
Η Μαύρη Θάλασσα θα γίνει ξανά ρωσική λίμνη, ενισχύοντας τους δεσμούς με την Τουρκία.
Προς... την Οδησσό
Υπάρχουν κάποια σημαντικά σημεία σε αυτήν την ανάλυση, όπως η αυξημένη διεθνής προσοχή που δόθηκε στην Οδησσό και στον έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας.
Όπως λέει το Occupy, αυτό υπονοείται στις δηλώσεις του Macron.
Αλλά, και στις φήμες για αμερικανική υποστήριξη στο πεδίο της μάχης στη Ρουμανία - όπου όμως δεν υπάρχει ακόμα πεδίο μάχης – και στις δραστηριότητες της CIA στη Μολδαβία.
Το project «Μολδαβία-Ρουμανία» είναι σημαντικό για το ΝΑΤΟ προκειμένου να διασφαλίσει την παρουσία του στη Μαύρη Θάλασσα.
Το ΝΑΤΟ χρειάζεται πρόσβαση στα λιμάνια της Οδησσού, τα οποία εμποδίζουν η Υπερδνειστερία και η Μολδαβία.
Η Ρωσία αντιτίθεται και λαμβάνει αντίμετρα.
Δημιουργούν νές στρατιωτικές δυνάμεις
Οι Ρώσοι δημιουργούν ναυτικές δυνάμεις κατάλληλες για στρατιωτικές επιχειρήσεις σε ποτάμια, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου πολέμου με τους στόλους του Δνείστερου και του Δούναβη.
Οι εκβολές του Δούναβη και το λιμάνι του Ismail, λίγο πιο δυτικά του Δνείστερου θα μπορούσαν να εμπίπτουν σε δραστηριότητες στολίσκου.
Τέτοιοι στολίσκοι έχουν πολλαπλές λειτουργίες, ειδικά σε αμφίβιες εισβολές.
Χρησιμεύουν επίσης ως πλωτό πυροβολικό.
Επομένως μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς πόσο χρήσιμοι θα μπορούσαν να είναι στον Δνείπερο.
Εκτός αυτού, οι Ρώσοι έχουν τα μέσα να περικυκλώσουν και να πάρουν την Οδησσό από τα βόρεια και βορειοανατολικά, καθώς και το Mikolaev, χρησιμοποιώντας χερσαίες δυνάμεις, αν θέλουν, όπως λέει το Occupy.
Το ερώτημα είναι: με ποιο κόστος;
Το 2022, μετά την κατάληψη της Μαριούπολης υπήρχε η εκτίμηση ότι οι Ρώσοι θα έκαναν μια τέτοια κίνηση για να ελέγξουν ολόκληρη τη Μαύρη Θάλασσα.
Αλλά δεν συνέβη.
Οι Ρώσοι είχαν διαφορετικές στρατηγικές από αυτές που περίμενε η Δύση, η οποία τις βλέπει να ξεδιπλώνονται με την πάροδο του χρόνου στην καταστροφή τουλάχιστον 3 στρατών του ΝΑΤΟ.
Τα «άλματα» της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης
Η αποκαλούμενη «SMO» μοιάζει πλέον περισσότερο ως ένας πραγματικός πόλεμος.
Εξηγούμε το γιατί:
Αν σκεφτούμε ότι αρχικά το 2022, οι Ρώσοι είχαν αποστείλει μια αρκετά μικρή στρατιωτική δύναμη, με μεγάλο μέρος των μαχών να διεξάγονται από τις δυνάμεις του DPR και του LPR, τους Τσετσένους και τους Wagner, οι εξελίξεις στο μέτωπο άλλαξαν άρδην.
Πλέον, η Ρωσία χτίζει τις δυνάμεις της, στοχεύοντας το 1,5 εκατομμύριο άνδρες μετά το 2025. Το Donbass, το Lugansk, η Kherson και η Zaporozhie αποτελούν πια ρωσικές δημοκρατίες — πράγμα που σημαίνει ότι ο τακτικός ρωσικός στρατός μπορεί να αναπτυχθεί και όχι απλώς με «εθελοντές» στρατιώτες, όπως το 2022.
Όχι ότι οι Ρώσοι δεν έχουν αρκετούς εθελοντές.
Επί του παρόντος, η Ρωσία έχει περίπου 500.000 στρατιώτες στην Ουκρανία, επιπλέον των περίπου 190.000 στρατευμάτων σε LPR και DPR. Για πρώτη φορά, ξεπερνά σε αριθμό το UAF.
Η Ρωσία έχει κατασκευάσει ένα νέο μεγάλο αεροδρόμιο κοντά στο Μπέλγκοροντ, το οποίο θα ενισχύσει τις αεροπορικές επιχειρήσεις πάνω από την ανατολική όχθη του Δνείπερου. Και έχει λάβει θέσεις στο Kharkiv, δημιουργώντας μια «ζώνη ασφαλείας» περίπου 10 χλμ.
Προς το παρόν, η Ρωσία εστιάζει στο κεντρικό Donbass, το Chasov Yar και το Krasmahorovka, και άλλους σημαντικούς κόμβους στο Maginot Grid, αφιερώνοντας χρόνο — σημειώνοντας σταθερή πρόοδο, ενώ ταυτόχρονα παίρνει ένα χωριό τη φορά.
Εν τω μεταξύ, οι Ουκρανοί χάνουν έως και 1000 άνδρες την ημέρα και αυτός ο αριθμός αυξάνεται-τώρα-2000, ακόμη και 3000.
Σε απόγνωση πια από τις απώλειες, στέλνουν στον πόλεμο ογκολόγους από παιδικές κλινικές για τον καρκίνο, καθώς και ψυχικά ασταθείς ασθενείς, ανάπηρους και νεαρά κορίτσια.
Το πιο σημαντικό, αντλούν επίσης αποθεματικά από Οδησσό και Kharkiv. Εκτός από το ότι τα αποθέματα στο Kharkiv είναι ελλιπή - οι Ουκρανοί πρέπει να δαπανήσουν πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό για να προσπαθήσουν να αντιμετωπίσουν τη ρωσική εισβολή στα σύνορα.
Καθώς οι Ρώσοι «αποστρατικοποιούν» την Ουκρανία, οι Ουκρανοί Ναζί κάνουν ό,τι μπορούν για να την ερημώσουν—επιδεικνύοντας όχι μόνο την κακοήθεια και τη διαφθορά τους— αλλά και την ανικανότητά τους. Από την αρχή τάιζαν τον κόσμο με ψέματα.
Σε έναν συμβατικό πόλεμο, αν οι Ρώσοι ήθελαν να τελειώσουν γρήγορα τα πράγματα —θα έπαιρναν την Οδησσό. Η πρακτική της Ρωσίας ωστόσο, αποτελεί ένα νέο είδος πολέμου.
Στην εποχή του... Ναπολέοντα θα ήταν μοιραίο να μιμηθούμε τις τεχνικές του Φρειδερίκου του Μεγάλου, αλλά φτάνοντας στο σήμερα η εφαρμογή των τεχνικών της εποχής του Ναπολέοντα θα οδηγούσε μόνο σε αποτυχία.
Η επιτυχής δράση πρέπει να είναι σύμφωνη με τις σύγχρονες συνθήκες.
Εάν οι Ρώσοι ακολουθούσαν δυτικές στρατηγικές, αυτό θα σήμαινε ουσιαστικά αυτοκτονία:
α) μεγαλύτερη δαπάνη πόρων
β) περισσότερες ρωσικές στρατιωτικές απώλειες
γ) περισσότερες απώλειες αμάχων
δ) περισσότερες ζημιές στις μη στρατιωτικές υποδομές
Μετά τη Μελιτόπολη, τη Kherson και τη Μαριούπολη το 2022, υπήρχαν διάφορες εικασίες ότι οι Ρώσοι θα επιτεθούν δυτικά προς το Μικολάιβ και την Οδησσό για να εξασφαλίσουν τη Μαύρη Θάλασσα.
(Ο χάρτης είναι ουκρανικός. Όχι, οι Ρώσοι ΔΕΝ στόχευσαν το κέντρο του Kharkiv με βαρύ πυροβολικό και οι Ρώσοι επιτέθηκαν στο Κίεβο με αρκετές δυνάμεις για να «δέσουν» εκεί τις δυνάμεις UAF. Οι πραγματικοί τους στόχοι ήταν στο Νότο)
Η Μαριούπολη ήταν σε στρατηγική θέση. Η Οδησσός, το Mykolaiv και το Kharkov εκείνη την εποχή δεν είχαν δυτικά όπλα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας.
Η Μαριούπολη είχε πληθυσμό 446.000 κατοίκους, ενώ Mykolaiv, κοντά στις 500.000 και η Οδησσός κοντά στο ένα εκατομμύριο. Η Μαριούπολη έπρεπε να καταληφθεί —ήταν στρατηγικά τοποθετημένη— και τόσο στον πόλεμο όσο και στην τοποθεσία της επιχείρησης είναι το παν.
Αλλά μια άμεση επιχείρηση θα είχε τεράστιο κόστος, με χιλιάδες ανθρώπους να εκτοπίζονται.
Μακροπρόθεσμα, οι Ρώσοι θέλουν η Ουκρανία να γίνει Novorossiya – Νέα Ρωσία.
Στην περίπτωση της Οδησσού, οι Ρώσοι βρίσκονται ολοένα και περισσότερο σε καλύτερη θέση να εξουδετερώσουν τις δυνατότητες των UAF στην Οδησσό.
Υποβαθμίζουν επίσης τις γραμμές στρατιωτικού εφοδιασμού τους.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πιο λογικό σενάριο να ελεγχθεί το υπόλοιπο Donbas και το Lugansk, μετά τις περιφέρειες Zaporizhya και Kherson. Με πλήρη έλεγχο σε αυτές τις δύο περιφέρειες, οι Ρώσοι θα είναι σε καλύτερη θέση να κόψουν τις γραμμές ανεφοδιασμού των UAF στα βόρεια της Οδησσού και της περιφέρειας της Οδησσού.
Η ίδρυση μιας δύναμης στη δυτική όχθη του Δνείστερου, με το ιστορικό λιμάνι Tatarbunary, το σπίτι της μπολσεβίκικης ρουμανικής επανάστασης του 1924, θα ασκούσε τεράστια πίεση στο λιμάνι της Οδησσού και ως εκ τούτου, θα έδενε τις ρωσικές δυνάμεις εκεί.
πηγή
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.
Δημοσίευση σχολίου