Του ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ *
Εκκλησία Αγίας Σοφίας: Μέχρι την άλωση του 1453 από τους Οθωμανούς, λειτουργούσε ως Χριστιανικός ναός. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, μετετράπη σε ισλαμικό τέμενος.
Το 1934, μετετράπη σε μουσειακό χώρο υπό την αιγίδα της Ουνέσκο. Σήμερα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας αποφάσισε τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί.
Τα πιο πάνω αποτελούν μια ψυχρή περίληψη του ιστορικού μιας βαθιάς πληγής των Ελλήνων. Τουρκική βαρβαρότητα και βαρβαρότητα και βαρβαρότητα είναι τα μόνα στοιχεία που αποκαλύπτονται με βάναυσο τρόπο μπροστά στα μάτια μας. Ο βιασμός της ιστορίας μας, και με τα δικά μας λάθη ως σύμμαχο (δεν είναι ώρα για κριτική), βήθησαν και θα συνεχίσουν αν εμείς δεν αντιληφθούμε ότι ο καρχαρίας δεν μπορεί ποτέ να ημερεύσει μπροστά στο ανθρώπινο αίμα.
Φοβόμαστε και να μιλήσουμε. Φοβόμαστε να πούμε ποια είναι τα σύνορα μας. Φοβόμαστε να πούμε ότι είναι σκλαβωμένη η μισή Κύπρος. Πόσα φοβόμαστε; Το 1821 δεν φοβόντουσαν, είχαν το κρυφό σχολειό!
Τώρα;
Τώρα έχουμε ένα ανοικτό, δωρεάν διαδικτυακό σχολειό για να πούμε την αλήθεια (μια αλήθεια που πολύ λίγοι απέμειναν να γνωρίζουν στον κόσμο, ούτε καν οι δικές μας, νέες γενιές). Η γνήσια ονομασία της είναι Κωνσταντινούπολη, με καμάρι, η Πόλη. Μας την κλέψανε οι Τούρκοι με πόλεμο, με άλωση, με τη βιαιότητα των όπλων. Την ονόμασαν Ινσταμπούλ (εις την πόλη).
Το καμάρι της Πόλης, η Αγία Σοφία, κλάπηκε, λεηλατήθηκε κι αυτή μαζί με την Πόλη. Βιάστηκε η Πίστη, ακόμη και όσων δεν πιστεύουν στο Χριστιανισμό. Βιάστηκαν οι “αξίες” του ΟΗΕ, της ανεξηρησκείας, της ελευθερίας. Η Τουρκία τα ξανα-βίασε.
Η Εκκλησία της Αγίας Σοφίας είχει ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς ως μουσείο, υπό την Ουνέσκο, γεγονός που συνεπάγεται ότι το κράτος όπου βρίσκεται έχει συγκεκριμμένες δεσμεύσεις και νομικές υποχρεώσεις. Δηλαδή, η Τουρκία όφειλε να διασφαλίσει ότι ΚΑΜΙΑ μετατροπή δεν θα υπονομεύσει την εξέχουσα οικουμενική αξία του μνημείου. Ναι, όφειλε αλλά εδώ μιλάμε για την Τουρκία, μιλάμε για καρχαρία! Πώς θα αντιδράσει η Ουνέσκο;
Εμείς δεν έχουμε όπλα που σκοτώνουν ζωές, ούτε ισοδύναμο στρατό, και ούτε ίσως αποκτήσουμε ποτέ. Δεν είχαμε ποτέ και ούτε έχουμε τη βία στο αίμα μας (όπως η Τουρκία). Στην Τουρκία, το εθνικιστικό στοιχείο θέριευε πάντα. Για εμάς, με τα όσα κακά μας, υπερισχύει η Δημοκρατία ΜΑΣ. Η διπλωματία μας, περιορισμένη, ατονική, οι λίγοι καλοί χάνονται στο μικροπολιτικό “χάος”, σε αντίθεση με τους Τούρκους, όπου η σκληρή και βίαιη “διπλωματία” τους επιφέρει το χάος σε όλο τον κόσμο.
Κι όμως, έναν υπολογιστή τον έχουμε, το δίκιο μας το έχουμε, 4G για διαδίκτυο το έχουμε. ΜΑζί με αυτά εχουμε χιλιάδες ιστορίες να πούμε και να ευαισθητοποιήσουμε το παγκόσμιο. Σήμερα, οι αληθινές διαδικτυακές ιστορίες πουλάνε ΠΟΛΥ! Και μπορούν να κτυπήσουν ΠΟΛΥ!
Μόνο ο κόσμος φαίνεται ικανός να κτυπήσει την Τουρκία. Η παγκόσμια πολιτική/οί φάνηκε ανάξια του “δικαίου”. Ας αντιμετωπίσουμε την Τουρκία μεσο-μακρο-πρόθεσμα, κάνοντας πλήση στη νέα γενιά παγκοσμίως για το “ποια” είναι η Τουρκία. Ας κτίσουμε για το μέλλον. Μεγαλώνοντας και παίρνοντας τα σκήπτρα, αυτή η νέα (διαδικτυακή) γενιά θα ξέρει! Μας χιλιοκτύπησαν με τα όπλα.
Ας αφήσουμε τα δάκρυα και ας χιλιοκτυπήσουμε τη λύρα τους: εκεί που πονάνε και όχι εκεί που είμαστε αδύνατοι και γελάνε. Ας κτυπήσουμε τη βιαιότητα τους, τη βαρβαρότητα τους, τον κλεμμένο τουρισμό τους. Αυτή τη δύναμη την έχουμε, είναι μέρος της ελληνικής ψυχής. Αρκεί να υπάρξει οργάνωση και ένας εμπνευστής:
Κύριε Πρωθυπουργέ!
Δι ευχών των Αγίων Πατέρων Ημών, Αγία Σοφιά. Φώτισε τους να κάνουν το σωστό, ειρηνικά!
Υ.Γ.1: Αναφορικά με τις βιαιότητες της Τουρκίας στην Κύπρο, το έχω αναφέρει πολλές φορές από αυτήν εδώ τη στήλη. Οφείλουμε να τρέξουμε οργανωμένα την Τουρκία στα διεθνή δικαστήρια και (επίσης) να την κτυπήσουμε οικονομικά. Ο αδύνατος πάντα έχει όπλα, αρκεί να το συνειδητοποιήσει!
Υ.Γ.2: Μια διαφήμιση στην New York Times από τους “πιτσιρικάδες” του HALC (Μιχάλης Ιγνατίου, 2019) σταμάτησε τα F-15 και τον Ερντογάν. Σκεφτείτε τι μπορεί να σταματήσει μια μακροπρόθεσμη, εθνική εκστρατεία μέσω διαδικτύου!
* Ο Νίκος Αντωνιάδης είναι Αν. Βοηθός Καθηγητής Επικοινωνίας, Στρατηγικής και Πολιτικού Μάρκετινγκ στο Πανεπιστήμιο St. John’s της Νέας Υόρκης και Συντάκτης στις εφημερίδες ikypros.com και LA Voice
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου