H Jerusalem Post σε πρόσφατο άρθρο της με αφορμή τη μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε μουσουλμανικό τέμενος αποκάλυψε τον πραγματικό στόχο του νεοχαλιφάτου της Τουρκίας. Σύμφωνα με την JP, το Τουρκικό νεο-χαλιφάτο «αποκρύπτει τις πλήρεις απόψεις του σχετικά με το πώς συνδέει την Αγιά Σοφιά με μια ευρύτερη ατζέντα.
Ο πρόεδρος της Τουρκίας συνέδεσε την απόφαση για την αναβίωση του Ισλάμ από τη Μπουχάρα στο Ουζμπεκιστάν με την Ανδαλουσία στην Ισπανία. Η ορολογία, που συνδέει την Αλ-Άκσα στην Ιερουσαλήμ με την Αγιά Σοφιά και την Ισπανία, είναι ένα είδος κωδικοποιημένης ορολογίας για μια ευρύτερη θρησκευτική ατζέντα. Στην τουρκική μετάφραση η ίδια αναφορά στην Ισπανία δεν φαίνεται να περιλαμβάνεται όπως στα Αραβικά».
Προς τί η έκπληξη; Δεν επρόκειτο για κρυφή ατζέντα του νεο-χαλιφάτου της Τουρκίας για την στοχοποίηση και της Ισπανίας. Όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε, τουλάχιστον από το 2011 υπήρχε συγκεκριμένη εκτίμηση κινδύνων με σχετικό χάρτη.
Ποιός είναι ο μακροπρόθεσμος στρατηγικός στόχος του νεο-χαλιφάτου; Αν κοιτάξει κανείς τον χάρτη για την προσπάθεια επέκτασης του νεο-οθωμανισμού στη Μεσόγειο θα δει ότι ο συνασπισμός Τουρκίας – Κατάρ – Μουσουλμανικής Αδελφότητας, δεν προσπαθεί απλώς να περικυκλώσει την Ελλάδα, αλλά ολόκληρη την ΕΕ με επίκεντρο το ευαίσθητο νότιο υπογάστριό της: την Ιταλία και προέκταση και στην Ισπανία.
Ο παραπάνω χάρτης αποτελεί σενάριο επιστημονικής – χολιγουντιανής φαντασίας; Καθόλου πλέον. Η Jerusalem Post έδωσε τις αποχρώσες ενδείξεις. Σήμερα το νεο-χαλιφάτο κάνει απόβαση ως προγεφύρωμα στην Λαμπεντούζα με τους δήθεν μετανάστες.
Μακροπρόθεσμα το νεο-χαλιφάτο σχεδιάζει πραγματική στρατιωτική απόβαση στην Ιταλία. Όπως ακριβώς έπραξαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Σύμμαχοι όταν έκαναν απόβαση από την Αφρική στην Σικελία.
Θα πρόκειται για μία εισβολή ανάλογη των συμμαχικών στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με κωδικούς Avalanche, Baytown και Slapstick. Οι κωδικοί αυτών των συμμαχικών επιχειρήσεων αφορούσαν τη συμμαχική απόβαση στην Ιταλία μέσω της Βόρειας Αφρικής.
Η Ιταλία, σύμφωνα με τον Τσώρτσιλ ήταν το μαλακό υπογάστριο των δυνάμεων του Άξονα. Ο Τσώρτσιλ πίστευε ότι μία τέτοια εισβολή θα έθετε την Ιταλία εκτός μάχης και συνεπώς, θα αδυνάτιζε σημαντικά τον Άξονα στο μεσογειακό θέατρο των πολεμικών επιχειρήσεων, διευκολύνοντας ιδίως τις θαλάσσιες επικοινωνίες των Συμμάχων. Το άγαλμα του Τσώρτσιλ γκρεμίζουν σήμερα ορισμένοι «ακτιβιστές» στην Ευρώπη.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα εκτιμάται ότι διαθέτει 80 εκατομμύρια μαχητές. Επόμενος στόχος του νεο-χαλιφάτου θα είναι στρατιωτικού τύπου εισβολή από τα κατακτημένα βόρεια παράλια της Αφρικής σε Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα, μετά την παλιά γνώριμη των Οθωμανών Βιέννη και γιατί όχι… το Παρίσι.
Αυτό το αδιανόητο για πολλούς σήμερα σενάριο, αποκτά πιθανότητες υλοποίησης οι οποίες θα αυξάνονται, όσο οι χώρες-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί άλλων τυρβάζουν εν μέσω της πολυπλόκαμης γραφειοκρατίας, της επιμέρους ατζέντας της κάθε χώρας, της έλλειψης κοινής στρατηγικής, των προσωπικών συμφερόντων διάφορων αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής / διαφθοράς και της προκλητικής αργοπορίας.
Η ΕΕ αυτοδιαλύεται όπως το Βυζάντιο. Αυτά τα στρατηγικά μειονεκτήματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκμεταλλεύεται το νεο-χαλιφάτο, με αιχμή του δόρατος τον κ. Ερντογάν, ώστε να επιτύχει και αξιοποιήσει το προγεφύρωμα στη Λιβύη.
Θα ήταν σοφό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αλλάξει τρόπο σκέψης: Αν συνεχισθεί η σημερινή κατάσταση, τότε ο σημαντικότερος πιθανός κίνδυνος μέχρι το 2050 για την ΕΕ θα είναι η κατάληψη ευρωπαϊκού εδάφους από μεραρχίες τζιχαντιστών του νεο-χαλιφάτου.
Λίγες φορές έχουν κατακτηθεί οι Ισπανοίαπό το χαλιφάτο; Πολύ εύκολα ξεχνάμε την Ιστορία… Καλά θα κάνουν λοιπόν οι φίλοι Ισπανοί που ναυπηγούν το αεροπλανοφόρο του Ρ.Τ. Ερντογάν, να μη γελάσουν τόσο εύκολα με αυτό το σενάριο. Ούτε οι συνήθως χαρούμενοι και γλεντζέδες Ιταλοί.
Όσον αφορά την ελληνική επιχειρηματική και πολιτική ελίτ; Πλανώνται πλάνη οικτρά εάν νομίζουν ορισμένοι ότι θα απλά θα πάρουν το αεροπλάνο για να καταφύγουν στην Ελβετία με τις κορασίδες και τους κανακάρηδές τους. Σύμφωνα με το παραπάνω πιθανό, αλλά υπό προϋποθέσεις υλοποιήσιμο σενάριο, η Ελβετία ίσως να αποτελεί και αυτή σε 10-20 χρόνια επαρχία του νεο-χαλιφάτου του Ερντογάν.
Δυο κουβέντες αξίζουν και για το γκρέμισμα του αγάλματος του Τσώρτσιλ από ορισμένους «ακτιβιστές», η οποία θα έπρεπε να χτυπήσει «καμπανάκι» για το μέλλον της Ευρώπης και της Μεσογείου.
Σε επίπεδο συμβολισμών, ο Τσώρτσιλ ήταν ο υπουργός Ναυτικού του Ηνωμένου Βασιλείου όταν στήριξε την βρετανική εταιρεία APOC στον αγώνα για τα πετρέλαια της περιοχής του Ιράκ και έγινε η αιτία για τη Συμφωνία Sykes-Picot.
Τη συμφωνία Sykes-Picot θέλει να γκρεμίσει η Μουσουλμανική Αδελφότητα και ο Ερντογάν. Η συμφωνία Sykes-Picot ήταν η απαρχή για τη δημιουργία του Κράτους του Ισραήλ. Ο Τούρκος ηγέτης και εοίδοξος χαλίφης, αποτελεί τη λόγχη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας σε αυτό το στρατήγημα.
Ποιο κράτος της Μέσης Ανατολής στηρίζει οικονομικά αυτό το στρατήγημα; Follow the money (=Κατάρ). Συνεπώς, το γκρέμισμα του αγάλματος του Τσώρτσιλ από διάφορους ανόητους Ευρωπαίους «ακτιβιστές» θα έπρεπε να προβληματίσει ιδιαιτέρως την αποχαυνωμένη γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Αν δεν υπήρχε ο Τσώρτσιλ, τότε σήμερα στις Βρυξέλλες, στη Χάγη, στο Άμστερνταμ κ.λπ θα κυμάτιζε η σβάστικα και η σημαία του χαλιφάτου. Το «λοκάρισμα» της γαλλικής φρεγάτας ίσως αποτελεί προπομπό-προοίμιο πιθανής μελλοντικής στοχοποίησης ευρωπαϊκών εδαφών-πρωτευουσών.
Ας το έχουν υπόψη οι ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών οι οποίοι όσα γίνονται σήμερα, κάποια χρόνια πριν τα αντιμετώπιζαν με… χαμόγελο, ως αδιανόητα.
πηγή
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.
Δημοσίευση σχολίου