«Υπάρχουν σημάδια που υποδηλώνουν ότι ο ρόλος της Τουρκίας το επόμενο χρονικό διάστημα θα αναβαθμιστεί, ενώ δεν αποκλείεται να γίνει σε βαθμό τέτοιο ώστε να αρχίσει και να ενοχλεί. Η χάραξη της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας βασίστηκε σε πρόγραμμα και κυρίως στο (νέο-οθωμανικό) δόγμα Νταβούτογλου».«Σε όσες περιπτώσεις η Τουρκία δεν έδειξε προετοιμασμένη στην υλοποίηση των στόχων της όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων υποχώρησε των θέσεων της. Το άνοιγμα προς την Αρμενία, η στάση της υπέρ του Ιράν, δίπλα από εκείνη της Βραζιλίας (στο ψήφισμα του ΟΗΕ), ήταν θέσεις που σύντομα αναθεωρήθηκαν με συνέπεια την επιστροφή της Τουρκίας στη Δύση».
«Σε κάθε περίπτωση η Τουρκία αποτελεί ενεργό και σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητο παίκτη στα δρώμενα της ευρύτερης περιοχής. Η οικονομική ανάπτυξη της Τουρκίας της έχει δώσει το δικαίωμα να υπερεκτιμά κάποιες φορές τις δυνατότητές της και αυτό έχει ως συνέπεια να υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι, μέχρι και στο μέλλον εκπλήξεις…».
«Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει η Δύση να υποτιμήσει τους Ερντογάν - Νταβούτογλου και αυτό γιατί η Δύση ίσως δεν είναι σε θέση πια να ερμηνεύει πάντα τη στάση τους».
«Η Δύση και η Τουρκία έχουν πολλά κοινά συμφέροντα και ξεκάθαρα μπορούν να εργαστούν με επιτυχία από κοινού. Το παράδειγμα της Λιβύης είναι το πλέον χαρακτηριστικό, όπως ένα καλό παράδειγμα είναι και εκείνο της Συρίας……ωστόσο το ανησυχητικό είναι όταν τα συμφέροντα της Τουρκίας δεν συμπίπτουν με εκείνα της Δύσης όπως είναι το θέμα της Κύπρου και εκείνο του Ισραήλ σήμερα. Σε αυτή την περίπτωση η Τουρκία όπως βλέπουμε αλλάζει στάση, απομακρύνεται από τη Δύση και αναπόφευκτα ο ρόλος της στην Ευρωατλαντική Συμμαχία υποβαθμίζεται».
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου